Κούτες επιτέλους (;)

Πολλά (πάρα πολλά) χρόνια πριν τον Harry και την κουκουβάγια του, μου χάρισαν ένα βιβλίο που κατέστρεψε κάθε πιθανότητα να διαβάσω ποτέ πάνω από έναν Harry :).
Το "A Wizard of Earthsea" της Ursula Le Guin (1968) ήταν ίσως το πρώτο του είδους που διάβασα. Στα χρόνια που ακολούθησαν, μετά την τριλογία Earthsea προσπάθησα να ξαναδιαβάσω SciFi περισσότερο από "υποχρέωση" παρά ενθουσιασμό. Ποτέ δεν ήταν το ίδιο. Ναι ξέρω, αλλάζουν οι απαιτήσεις μας, ήμουν στην ηλικία των μαθητών μου όταν το διάβασα -σχεδόν παιδί, αλλά ... δεν ήταν μόνο αυτό. Έλειπε πάντα το Αρχιπέλαγος και οι μάγοι του. Το "καθαρό" παιχνίδι του κακού με το καλό. Ο "καθαρός" διαχωρισμός φαντασίας και πραγματικότητας σε σημείο που τελικά να μπλέκονται φοβερά ...
Η Ursula Le Guin κατάφερε να με παρασύρει εντελώς τότε με την ιστορία του Sparrowhawk (!) και το παιχνίδι της δημιουργίας ενός κόσμου απόλυτα μαγικού, παράξενου και πολύπλοκου αλλά, ταυτόχρονα, τόσο αναπάντεχα ρεαλιστικού. Με παρέσυρε σε μια αίσθηση απόλυτης εξάρτησης από ένα παιχνίδι της πραγματικότητας με κάτι που ήξερα (;;;) ότι δεν είναι αληθινό.

Σήμερα έπεσε ξανά στα χέρια μου το πρώτο εκείνο βιβλίο. Hard cover, μικρό μέγεθος, το original, σελίδες λίγο περισσότερο ανοιγμένες σε μερικά σημεία, το όνομά μου στην δεύτερη εσωτερική σελίδα (πότε σταμάτησα να το κάνω αυτό;;;) ... Κιβώτιο Νο 1, πεσκέσι από τον φάδερ, από ένα ακόμα σπίτι που είναι αποθηκευμένο (χρόόόόνια τώρα) σε ένα υπόγειο ... Δύο κούτες βιβλία, μία κούτα μουσικές, μια εντελώς διαφορετική ζωή. Σκέτη απόλαυση να τρέχεις στις σελίδες της τόσα χρόνια μετά. Το άδειο σπίτι (είπαμε ότι ΚΑΙ αυτό έχει μενίρ;;;; έχει!) άρχισε να φιλοξενεί τα πρώτα αγαπημένα αντικείμενα! :)
Day off σήμερα από τις εορταστικές εκδηλώσεις της επαναπροσαρμογής (guys με έχετε εξαντλήσει) και -αντί λίστας- μουσικούλα από άλλες εποχές και Earthsea!

night night
[Νο 6 και back to normal (???)
... whatever that is!]

"The island of Gont, a single mountain that lifts its peak a mile above the storm-racked Northeast Sea, is a land famous for wizards. From the towns in its high valleys and the ports on its dark narrow bays many a Gontishman has gone forth to serve the Lords of the Archipelago in their cities as wizard or mage, or, looking for adventure, to wander working magic from isle to isle of all Earthsea. Of these some say the greatest, and surely the greatest voyager, was the man called Sparrowhawk, who in his day became both dragonlord and Archmage. His life is told of in the Deed of Ged and in many songs, but this is a tale of the time before his fame, before the songs were made."
"To light a candle is to cast a shadow."

- Ursula K. LeGuin (A Wizard of Earthsea)