27 Φεβρουαρίου 2008

7 θανάσιμα αμαρτήματα;;;

Το Λωράκι που αρμενίζει στο Βελγολιβάδι με προσκάλεσε να γράψω σε ποια από τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα έχω υποπέσει (ευτυχώς υπάρχουν και οι μπιρίμπες, άντε να δω πότε θα γράψουμε ξανά χωρίς πρόσκληση). Χμμμμ ... αντιγράφω την εισαγωγή από την Λώρα που την αντέγραψε από τον Μούργο:

"Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα –συμφωνα με τη Βικιπαίδεια - είναι μια ταξινόμηση των πιο σοβαρών αμαρτημάτων σύμφωνα με την Καθολική εκκλησία, την οποία εισήγαγε ο Πάπας Γρηγόριος Α΄ κατά τη διάρκεια της θητείας του 590-604 μ.Χ. στην εργασία του Magna Moralia.
Τα αμαρτήματα ονομάζονται “θανάσιμα” γιατί σύμφωνα με την εκκλησία μπορούν να στερήσουν τη θεία χάρη και να οδηγήσουν στην αιώνια καταδίκη της ψυχής του ανθρώπου, εκτός αν συγχωρεθούν με την εξομολόγηση."


Και μένω λίίίίγο στην εισαγωγή ... Τα συγκεκριμένα 7 θανάσιμα αμαρτήματα ΠΡΟΣΟΧΉ: τα εισήγαγε ο Πάπας Γρηγόριος Α΄ στην εργασία του "Magna Moralia" ... Mμμμ ... Λάγνος και άπληστος τίτλος θα έλεγα. Αλαζονικός σίγουρα... Και ... scientifically speaking ...που δημοσιεύτηκε η συγκεκριμένη εργασία;;; Ήταν το περιοδικό peer reviewed;;; Πόσα citations πήρε;;; (βγάζοντας τα self-citations of course)... Γιατί κατά την ταπεινή μου γνώμη, υπάρχουν χειρότερα αμαρτήματα από την λαγνεία... ή μάλλον ... η λαγνεία itself χωρίς επεξηγήσεις, γιατί είναι αμάρτημα;;; Όπως καταλάβατε:
• Λαγνεία (luxuria) : Check!
Πάμε παρακάτω,
• Λαιμαργία (gula)
Τι εννοούμε λαιμαργία;;; γιατί αν το εννοούμε όπως το ... εννοούμε ... γιατί είναι αμάρτημα ;;; Εδώ έκανα επιπλέον βιβλιογραφία (α ρε Wiki!). Λαιμαργία λοιπόν εννοούμε τα εξής:
* Praepropere - eating too soon
* Laute - eating too expensively
* Nimis - eating too much
* Ardenter - eating too eagerly
* Studiose - eating too daintily
* Forente - eating too fervently
Eating in general, αν κατάλαβα καλά... Ταπ και Check!
• Aπληστία (avaritia)
Ε, ναι και εδώ έκανα την βιβλιογραφία μου για να δω τι εννοεί. Όχι ότι θεωρώ την απληστία καλή, πολύ κακή την θεωρώ αλλά ... ένας φόνος, ένα μαλλιοτράβηγμα, ένας φθόνος, μια κακία μου προηγείται κάπως ... Η Wiki δίνει μια εξήγηση που μοιάζει με το παλιό "αν η γιαγιά μου είχε ρόδες" ... ταπ αλλά ΔΕΝ τσεκάρουμε! (χιχι, ποτέ δεν ήθελα πολλά ... αλλά και αυτό δεν εξαρτάται από το πως ορίζει κανείς τα "πολλά";;;)
• Oκνηρία (acedia)
Μμμμμμ (της αγελάδας)... Wiki, Wiki και αντιγράφω γιατί είπαμε κάτι δεν μου πάει καλά με τις προτεραιότητες της magna :
"More than other sins, the definition of sloth has changed considerably since its original inclusion among the seven deadly sins. In fact it was first called the sin of sadness (tristitia in Latin). It had been in the early years of Christianity characterized by what modern writers would now describe as melancholy: apathy, depression, and joylessness — the last being viewed as being a refusal to enjoy the goodness of God and the world He created. ... blah blah blah ... When St. Thomas Aquinas selected Acedia for his list, he described it as an "uneasiness of the mind," being a progenitor for lesser sins such as restlessness and instability. Dante refined this definition further, describing Sloth as being the "failure to love God with all one's heart, all one's mind and all one's soul." He also described it as the middle sin, and as such was the only sin characterised by an absence or insufficiency of love. In his Purgatorio, the slothful penitents were made to run continuously at top speed." (Ωχ;;; και εγώ που βαριέμαι το FP7;;;)"... Current interpretations are therefore much less stringent and comprehensive than they were in medieval times, and portray Sloth as being more simply a sin of laziness or indifference, of an unwillingness to act, an unwillingness to care (rather than a failure to love God and His works). For this reason Sloth is now often seen as being considerably less serious than the other sins, more a sin of omission than of commission." Ουφ λες σιριους ... βγάλτε το καζάνι από την φωτιά... θα χρησιμοποιήσουμε grill και βάλτε μου εμένα το Check μου στην σύγχρονη έννοια του όρου ...
• Oργή (ira ) Check ... Το zen ... zen, αλλά όταν μου το χαλάσουνε, είπαμε!
• Ζήλεια (invidia) Τσού, δεν ζηλεύω ανθρώπους και πράγματα. Δεν συγκρίνω καταστάστεις. Δεν με πιάνει το συναίσθημα της ιδιοκτησίας.
• Αλαζονεία (superbia) ... ... ... ΟΚ, ΟΚ check, σε λίγα πράγματα έχω -εκ των υστέρων, ποτέ συνειδητά, αποδώσει κάποια συμπεριφορά ή αντίδρασή μου σε αλαζονεία. Ελάχιστες από αυτές τις φορές δεν αφορούσαν επαγγελματικό θέμα... ταπ
Μάάάλιστα ... 5-2, και εγώ ξεπέρασα την βάση (πέρασα; πέρασα;;;;) αλλά ξαναλέω, ήταν peer reviewed το περιοδικό;;;

Καλούνται οι κ.κ.:
Να πάρουν την σειρά τους για το καζάνι!!!*
Καλησπέρες
[I ira FP7]

* Και επειδή ΞΕΡΩ που θα πάει το μυαλό σας, Καζάνι/Λεβεντογέννα=> πωπω γλέντια που θα κάνουμε ... ταπ... Όχι το καλό καζάνι!!!!

ΠιΕς 2. Α, ναι... και όποιος/α παρακολουθήσει το show σήμερα, να μην απαντήσει καθόλου στην λίστα με τα αμαρτήματα : Να πηδήξει αμέσως στο καζάνι...ήμαρτον!

25 Φεβρουαρίου 2008

Αλφαβητικά!

Background : Η blogόσφαιρα περνάει μια ακόμα περίοδο γεμάτη μπιρίμπες {μήπως δεν φταίνε μόνο οι σεναριογράφοι του Al Dente που δεν μπορούν να γράψουν λέξη αυτή την εποχή;;;} και ο Αυτοκράτορας της blogόσφαιρας, δεν μπορούσε -λέει- να παραλείψει εμένα από τη συγκεκριμένη μπιρίμπα. ΧΑ! Γιατί δεν μπορούσε να με παραλείψει;;; Beats me ! Μάλλον κατάλαβε πόσο δύσκολο είναι να βάλω σε αλφαβητική σειρά τα ελαττώματά μου! Γιατί πως αλλιώς να διαλέξω;;; ε; Ξεκινάμε:

Α : Όπως λέμε Αρνητική. Η αλήθεια είναι ότι δεν ξεκινάω ΠΟΤΕ με αρνητική διάθεση για κάτι/κάποιον, ξεκινάω από το "δόγμα" ότι όλα είναι καλά και θετικά. Πάντα. Και αργώ να φτάσω στην άρνηση. Όταν όμως (κάποια στιγμή μετά από πολλά πολλά session αυτομαστιγώματος), φτάσω εκεί, τότε συνήθως δεν υπάρχει γυρισμός και τότε η άρνηση πάει παρέα με το μουλάρωμα, τον στρουθοκαμηλισμό και άλλα επίθετα που έχουν την ρίζα τους στο ζωικό βασίλειο.
Β: Όπως λέμε Βlunt. Όχι James, σκέτο blunt. Σοβαρό μειονέκτημα. Θα πω αυτό που πιστεύω ή δεν θα μιλήσω καθόλου. Ποτέ δεν ήμουν υπέρ του ζαχαρώματος της αλήθειας, τώρα απλά δεν μπορώ να το κάνω καν. Blame it all στην επιρροή των Φλαμανδών. All!
Γ: Όπως λέμε Γαϊδούρα. Όταν μου κολλήσει κάτι, το πιστεύω μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου. Προσοχή: για να μου κολλήσει κάτι δεν χρειάζεται να μου το αποδείξω απαραίτητα. Για να μου αλλάξει κάποιος την γνώμη ... ... ... ω, ναι! Πέραν πάσας υποψίας! :)
Δ: Όπως λέμε Δύσκολη. Δύσκολο να το εξηγήσω ... πολύ δύσκολο. Δεν είμαι, ή τουλάχιστον προσπαθώ να μην είμαι, δύσκολη με τους άλλους. Με τον εαυτό μου όμως είμαι. Και αυτό επειδή πολύ συχνά κρίνω ότι του χρειάζεται (έχει την τάση να παρεκτρέπεται!)
Ε: Όπως λέμε Extreme. Extreme σε αυτά που νοιώθω και θέλω και στις αντιδράσεις και στα συναισθήματα ... Πολλές φορές θα ήθελα να μην είμαι. Να μην ενθουσιάζομαι εύκολα, να μην δίνω εύκολα, να μην περιμένω πολλά. Too bad, huh? Ίσως και όχι...
Ζ: Όπως λέμε Zen! Είμαι;;; Γενικά είμαι, μου πήρε πολύ πολύ πολύ ΠΟΛΥ καιρό και ενέργεια (και ΚΕ) για να είμαι. Γιατί είναι μειονέκτημα;;; γιατί όταν κάποιος ή κάτι μου το χαλάσει αυτό το πολύτιμο, πολυαγαπημένο και πολυτραγουδισμένο zen ... με πληγώνει πολύ, μου ανεβάζει στιγμιαία την πίεση στο 20, από στιγμιαίο λάθος παρεκτρέπομαι και μετά άντε πάλι αυτοψυχανάλυση μέχρι το zen ...
Η: Όπως λέμε ηλιοτροπισμός !!!! (χαχαχαχαχα ακόμα γελάω να είναι καλά το λεξικό!!!!) Πάθος με το φως. Δεν είναι μειονέκτημα;;; Think again!

Φυσικά μπορώ να συμπληρώσω την αλφάβητο, πολλαπλές φορές, αλλά 7 ζήτησε ο Αυτοκράτορας, σε 7 περιορίζομαι !!! (μην με κακοχαρακτηρίσετε κιόλας)

Οι 7 που καλούνται να γεμίσουν με την σειρά τους την blogόσφαιρα μειονεκτήματα;;;

Ε, καλα! ο Καμηλιέρης γιατί ξέρω θα δυσκολευτεί να βρει!
η Μπούρδου μόλις γράψει και το τελευταίο μάθημα,
η Κρότ ΤΩΡΑ αμέσως (και να μην ξεχάσεις να γράψεις για τότε που τύφλωσες την αδελφή σου)!
{Φιλενάδα δεν σε γράφω, σε κάλεσε ευγενικά ο Αυτοκράτορας!}
ο Νικόλας, γιατί έχω καιρό να τον ακούσω {Νικόλα και εσένα οι σεναριογράφοι απεργούν;;;ααααχ}
η Αλεπουδίτσα γιατί έχει καιρό να γράψει,
η Lifewhispers αμέσως μετά το Νησί,
η Ωρελία ποιητικά μειονεκτήματα :),
και ο Ονούφριος... μα που είναι αυτός ο Ονούφριος;;;;

Καλησπέρες
[πολλά μειονεκτήματα,
πολλά deadlines,
και εμένα μου λείπουν
τα αεροδρόμια...]

ΠιΕς. Ήθελα να καλέσω και άλλους τώρα που πρόκειται να φανείτε χειρότεροι από εμένα ... μπορώ να καλέσω και άλλους;;; Αυτοκράτορα;;;;

23 Φεβρουαρίου 2008

Σελίδα 123, 5η περίοδος

Με προσκάλεσε η φιλενάδα μου στην καινούρια μπιρίμπα και -φυσικά- δεν μπορώ να αντισταθώ!!!

Σχεδόν ποτέ δεν διαβάζω ένα βιβλίο. Αγοράζω χωρίς πρόγραμμα όποτε βρεθώ στην κατάλληλη διάθεση. Παλαιότερα φρόντιζα να μεταφέρω stock από την Ελλάδα για να το αναμιγνύω με όσα μάζευα από τις βιβλιοβόλτες των ΣΚ μου και -φυσικά- τα αεροδρόμια! Ααααχ εκείνα τα βιβλιοπωλεία, με το καφέ στον πάνω όροφο για να το πρώτο sneak preview (σνιφ) ... Ξέφυγα ... Πολλά βιβλία λοιπόν standing by (μόνο και μόνο για το αίσθημα ασφάλειας που δίνει η ύπαρξή τους στην βιβλιοθήκη μου) που διαβάζονται χωρίς συγκεκριμένη λογική και κανένα -μα κανένα όπως θα δείτε- ταίριασμα. Πότε διαβάζονται όλα παράλληλα, πότε κερδίζει ένα και τα υπόλοιπα σκονίζονται περιμένοντας ... Κάποια μάλιστα περιμένουν καιρό την σειρά τους ακόμα και αφού μεταφερθούν από την "οριζόντια limbo" (ΣτΨ. είναι η θέση των βιβλίων που περιμένουν στην βιβλιοθήκη για να διαβαστούν) στο κομοδίνο ή το τραπεζάκι του καναπέ. Σπάνια κάποια ξαναγυρνάνε στην limbo γιατί αποφασίσαμε ότι, για τώρα, δεν ταιριάζουμε. Στο τέλος διαβάζονται όλα, και όλα ξαναπαίρνουν την θέση τους στην βιβλιοθήκη (τα δωμάτια, τα τραπεζάκια, κλπ κλπ κλπ). Κάποια από τα αγαπημένα ξαναδιαβάζονται, όσα δεν μου άρεσαν παραμένουν εκεί μόνο και μόνο για να τους λέω ΟΥΣΤ όποτε πέσει το μάτι μου πάνω τους. Ένα από τα πιο "καλά" ίσως της "μόνιμης" (;;;) επιστροφής μου στα πάτρια, είναι ότι τώρα, έχω τον χώρο να συγκεντρώσω όσα βιβλία φύλαξα σε κούτες ανά μετακόμιση ... Τις περισσότερες φορές, η αίσθηση που μου αφήνει ένα βιβλίο δεν εξαρτάται μόνο από την πένα του συγγραφέα, αλλά και από την εποχή και την διάθεση, ανοίγοντας τις σελίδες ενός βιβλίου που αγάπησα σχεδόν μπορώ να μυρίσω και την εποχή που το διάβαζα...
Ξέφυγα τρελλά, πίσω στην μπιρίμπα μας!
Στο κομοδίνο μου υπάρχουν 4 βιβλία αυτή τη στιγμή, αντιγράφω κατά παραγγελία το κομμάτι μετά την 5η περίοδο από την σελίδα 123 σε κάθε ένα από αυτά (ε καλά, θα κλέψω στο τέλος!).

... He had two shiny scars on the calf of one leg and another scar somewhere no one saw. The Harrises had never owned a dog, and as long as his father was alive they never would. Grigg was five the first time this was explained to him, and he still remembered his reaction, how he thought to himself that his father couldn't live forever.
"the jane austen book club", Karmen Joy Fowler

"So we should take them seriously?"
He shook his head. "It's not going to happen. They haven't had enough time to prepare their bid, they haven't had proper access to BMW's books. And at the end of they day they probably haven't got enough money"
"Stephen Byers supports them," Doug said.
The editor swiveled again. "Pardon?"
"The Closed Circle", Jonathan Coe.

In the most extreme example of this, some cosmologists have seriously suggested that the entire Universe may be a quantum fluctuation. Since the Universe is about 15 billion years old and contains rather a lot of particles, this may seem hard to swallow at first. But it happens that the energy of a gravitational field is negative, in the same sense that the energy is positive. If a tiny bubble of energy corresponding to the mass of the Universe popped into existence on the quantum scale, its mass energy and its gravitational energy could, the theory tells us, exactly balance one another, allowing the quantum Universe to have zero overall energy and therefore a very long lifetime. ...
"Schrödinger's Kittens and the Search for Reality", John Gribbin
H u h ? ? ?
KV

Εδώ, στο τελευταίο κλέβω και το αντιγράφω όλο ... a love letter should always be read in full! Στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι μάλιστα κρίμα που δεν έχω γραμματοσειρές με το παλιό-καλό-Όμορφο πολυτονικό σύστημα ...τα γράμματα του Εγγονόπουλου στην Λένα του, είναι ακόμα πιο ζεστά με όλες τις περισπωμένες και τις δασείες τους που πολύ σοφά κράτησαν οι επιμελητές της έκδοσης ...
Καβάλα, Σάββατο βράδυ [11.7.1964]
Λένα μου,
Πως πέρασε ήδη τόσος καιρός από την Κυριακή που ξεκίνησα! Σχεδόν δίχως ναν το καταλάβω μπορώ να πω, μ'αυτήν την εντατική και τόσο ακατάστατη δουλειά που κάνουμε εδώ. Πρόσθεσε και το ανιαρό ταξίδι, μια και δυο φορές την ημέρα, απ' την Καβάλα στο χώρο των Φιλίππων και τανάπαλιν. Το σκηνικό ευτυχώς προχωρεί. Αλλά για τα φορέματα σχεδόν τίποτα. Το δεύτερο κλιμάκιο του θεάτρου πρόκειται να παρουσιάσει τη Δωδεκάτη Νύχτα του Σαίκσπηρ, πάλι εδώ στην Καβάλα, και μέχρι τις 17, που είναι η "πρεμιέρα", τα κουστούμια του Ιππόλυτου θα μείνουν στο καρφί. Ακριβώς ό,τι χρειάζεται για να εργαστούμε με τον απαραίτητο πανικό από εκεί και πέρα.
Χτες σας σκεφτόμουνα συνεχώς και νοερά σας παρακολουθούσα που ταξιδεύατε. Πως τα πήγατε; Καλά; Κουραστήκατε; Πως φτάσατε; Πως τους βρήκατε και σας βρήκαν; Είχατε μαζί και την Μιχαλού ή την εφορτώσατε στο λεωφορείο μαζί με την Ιφιτζενάια; Πως της εφάνηκαν της Ερριέττης όλα αυτά τα γεγονότα; Περιμένω να μου γράψεις, σ΄αυτήν εδώ την διεύθυνση: ξενοδοχείον "Πανόραμα", Καβάλαν. Δεν ξέρω ακόμα αν είναι εύκολο να σας τηλεφωνήσω από δω στην Πρέβεζα, και τι ώρα, για να σε βρω δίχως άλλο. Άσε και γι' αυτό το γράμμα, πότε θα το λάβεις! Θα πάει πριν στην Αθήνα, και από κεί στην Πρέβεζα.
έχω την ευτυχία στα γεύματα να είμαι μόνος. Κι ο Καραντινός κι οι ηθοποιοί πάνε σε μία τεβέρνα με λιγδόφαγα, κι επωφελούμε της φασαρίας έτσι και τραβώ σε μιάν άλλη ταβέρνα, μυτιληναίικια, πιο παραθαλάσσια, που είναι πιο συμπαθητική, έχει ψαρικά και χόρτα. Κρασί γιοκ. Και κει έρχεται και με βρίσκει ο ποτέ μαθηματικός και νυν καπνέμπορος Πετρίδης, που ζει μόνος εδώ, στο ίδιο ξενοδοχείο με μένα. Έχει κλείσει το σπίτι του, γιατί φαίνεται πως η γυναίκα του, μαζί με το παιδί τους, μένει ή στην Αθήνα ή σε κάποιο βουνό. Δεν τον ρώτησα περισσότερο, γιατί μοιάζει στενοχωρημένος. Πάντως είναι ευγενικός, μιλά λίγο, σοβαρά, και σωπαίνει " très à propos". Μ' αλλάζει λίγο απ' τον τραγέλαφο του "Σωκράτη": χτες είχαμε τρίωρο "συνεργασία". Δυόμιση ώρες έπινε ουίσκια, καφέδες, έτρωγε πάστες, κουλούρια, φώναζε τον ένα και τον άλλο, χωρίς λόγο, και την άλλη μισή ώρα μου απέσπασε, με την πρόφαση να τον ενημερώσω "σκηνογραφικά", όλη την σκηνοθετική κίνηση.
Μόλις μου μένει χώρος να σας αγκαλιάσω και τις δυο σφικτά σφικτά και να σας φιλήσω πολύ πολύ, μ' όλη μου την αγάπη
ο Μπαμπάς
"... και σ'αγαπώ παράφορα", Νίκος Εγγονόπουλος,
επιμέλεια Δημήτρης Δασκαλόπουλος.


Καληνύχτες
[Καμηλιέρη, ΜπούρδουΜπούρδου
LifeWhispers, Αλεπουδίτσα,
σειρά σας στη μπιρίμπα !!!
- ξαστεριά
:)]

22 Φεβρουαρίου 2008

φλυτζάνι

"The polymer solution was precipitated by dropwise addition to diethyl ether. The resulting supestructures were visualized with confocal fluorescence microscopy using a laser pulse of ..."
:)
καλά, καλά δεν συνεχίζω με την μπιρίμπα της φιλενάδας μου τώρα (thanks φιλενάδα!), μετά, το βράδυ που θα έχω βιβλία-βιβλία δίπλα μου ... ... Τώρα απλά έχω πολλά πολλά κομμένα δέντρα με πολλές πολλές αδιάφορες πληροφορίες!
Καφές Νούμερο 4, στα "κάτεργα" από νωρίς και ... ξεκινήσαμε να δουλεύουμε και εδώ με τα γυρινάκια, σας το είπα;;; δεν το είπα!!! Ναι, ναι, ναι : ξεκινήσαμε ... και μας αρέσει πάλι ! Μας δυσκολεύει λίγο γιατί δεν έχουμε όλα μας τα gadget και γιατί πρέπει να ασχολούμαστε με πολλές -πολύπλοκες- τεχνικές λεπτομέρειες (καλώδια και βρύσες κλπ κλπ κλπ) και γιατί το Γαλλώδι είναι μαλωμένο με Θανάσηδες και δίκτυο και γιατί πολλά πρέπει να γίνονται διαδικτυακά και γιατί τα γυρινάκια μας έχουν καταλήξει να ταξιδεύουν ασταμάτητα, αλλά ... μας αρέσει! ... Τόσο που παρατήσαμε όόόόόλα τα άλλα που θα έπρεπε να είχαμε κάνει αν το νευρόνιο είχε και κάποιο λειτουργικό ρόλο ...
Γυρίζω το φλυτζάνι ανάποδα : Whow -ναι, καθαρότατο: Μεγάλο δρόμο θα διαβώ ... ή λούκι είναι;;; ... γρουμφ ... πάλι θα πρέπει να τρέξω για να προλάβω το deadline της επόμενης εβδομάδας! (μα πως γίνεται να μην έχω κάνει τίποτα;;; ... μυστήριο)
Πάω, πάω ...
Καλημέρες
[γυαλιά ΚΑΙ
αντιηλιακό!]

17 Φεβρουαρίου 2008

αναμονή

Όόόόόχι, εδώ τίποτα ακόμα ... Μερικές νιφάδες κατά την διάρκεια της -άδειας- μέρας ... και αρκετή βροχή (μπερδέψαμε τις συνταγές μου φαίνεται, δεν κάνουμε δουλειά έτσι ... ταπ). Η βροχή δεν μας έλειπε... (ταπ). Μαζί με το σκοτάδι, οι νιφάδες γίνονται πιο τολμηρές όμως. Αναμονή λοιπόν ...
Άλλωστε οι εικόνες από την υπόλοιπη επικράτεια ... κατάλευκες (κλείνοντας τον ήχο από το χαζοκούτι, όμορφες ...).
Στα τελευταία νέα και τα λιμάνια και το αεροδρόμιο εδώ στην Λεβεντογέννα που έκλεισαν. Προσοχή -εσείς που δεν ζείτε στους τροπικούς- : Η ηπειρωτική Ελλάδα είναι αποκλεισμένη!
Καλησπέρες
[... για να δούμε...]

15 Φεβρουαρίου 2008

άσπρο ahead :)

Γιεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε!!! Επιτέλους !!!! Επιτέλους, επιτέλους, επιτέλους,
Ε Π Ι Τ Ε Λ Ο Υ Σ !!!
Θα χιονίσει ΚΑΙ στην Λεβεντογέννα και μάλιστα μετά από μια μέρα σαν και αυτή (βλ. αριστερά!)
Αυτός και αν είναι λόγος για post! Ο καλυτερότερος λόγος που είχα τις τελευταίες (γκρι) εβδομάδες!

ΣΚ ahead, πρέπει να περιμένουμε μέχρι την Κυρια
κή είπε ο καλός κύριος στο χαζοκούτι ... Ας είναι, αν είναι επιτέλους να δούμε άσπρη μέρα, ας περιμένουμε και μέχρι την Κυριακή ... Ευτυχώς το γατί φοράει τα κατάλληλα παπούτσια, μήπως και χρειαστεί να ταΐσουμε κανένα κρι-κρι :)))) ...

Καλησπέρες
[back to work]



ΠιΕς. Και ... προσεκτικά
στους δρόμους εσείς που δεν έχετε κατάλληλα εκπαιδευμένα γατιά, ε;;;;
ΠιΕς 2. Ναι, πάντα έχουμε και λίγο άσπρο ΧΙΟΝΙ στις τριγύτω κορυφές. Αλλά το άσπρο :) χιόνι που μυρίζεις και νοιώθεις έχει άλλη χάρη ...

6 Φεβρουαρίου 2008

changing rooms ...

Πολύ φωτεινή, πολύ λαμπερή μέρα ... μμμμμ ... πολύ φωτεινή και λαμπερή για να βγάλει κανείς το γατί βόλτα στους δρόμους! Καφές Νούμερο 3 (και φρεσκοστημένη πορτοκαλάδα, whow???) και αλλαγή σχεδίων: σήμερα θα δουλέψουμε στο σπίτι! Δυο τρεις ώρες δουλειά, μετά καφεδάκι έξω, μετά δουλειά κλπ κλπ κλπ... σαν σχέδιο φαίνεται καλό, στην πράξη ... :) θα δείξει!
Και μια και ... θα δουλέψουμε σπίτι ... καιρός να σκεφτούμε και το home office. Στην αρχή είχα σκοπό να κάνω γραφείο στο δεύτερο υπνοδωμάτιο (aka το "δωμάτιο της ντροπής", το δωμάτιο που έχει ... όσα ... περίσσεψαν ή δεν βρήκαν ακόμα θέση) ... Μετά το μετάνιωσα όμως. Κλειστός χώρος, μακρυά από μουσική και τηλεόραση (καλά, καλά ΤΩΡΑ δεν την ανοίγω, όταν θα βάλω 23432 δορυφορικά ΚΑΙ ΜπιΜπιΣι θα την έχω όλη μέρα ανοικτή, έτσι για να την αγνοώ!), ένα παράθυρο. Α παπα παπα! ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να "διαβάσω τα μαθήματά μου" εκεί μέσα.
Τώρα λοιπόν, home office είναι ένα τεράστιο, ασυμπάθιστο, μη λειτουργικό γραφείο
στην άκρη του καθιστικού, δίπλα του ένα εξίσου ασυμπάθιστο ραφάκι (χαχαχα : καραφάκι ξυραφάκι χωραφάκι χωραφάκια καραφάκια προτείνει ο ορθογράφος... ταπ και ΟΥΣΤ! που να δείτε τι πρότεινε στην φρεσκοστημένη πορτοκαλαδίτσα...) και λίγο χάος (λίγο, σε σχέση με τα ... χρόνια της εξέλιξης ας πούμε).
Takιng into account :
1. τα κυριολεκτικά τρισεκατομμύρια χαρτιά, βιβλία και office gadgets, τους 2 Θανάσηδες και την προίκα τους,
2. την ανάγκη για ένα minimal, yet super functional χώρο, aka όχι κάτι που να με κουράσει μετά από 48 ώρες,
3. την ύπαρξη χώρου αποθήκευσης στο
"δωμάτιο της ντροπής",
4. τον παλιοχαρακτήρα μου,
και
5. την φοβερή διαίσθηση ότι πιο πολύ θα δουλέψω εδώ από ότι στο νηπιαγωγείο,
μάλλον είναι ώρα να ασχοληθώ με διακόσμηση αυτού εδώ του χώρου ... Γρουμφ (ένα νευρώνιο, too many tasks). Ιδέες/προτάσεις/links very very welcome. Άντε άντε, αφού το ξέρω όλοι έχετε κρυμμένο
έναν Laurence Llewelyn Bowen μέσα σας (ναι μόνο και μόνο για τα δύο Ll το έγραψα :))) )!
Ουφ, διάλειμμα τέλος!
Καλημέρες
[εμ
ένα ελικόπτερο χρειάζεται]
Update
... το πιο σημαντικό ξέχασα, (ταπ, τίποτα δεν μάθαμε στην pretend???), μπράάάάάβο Καμηλιέρη, ευχαριστώ!

6. και ... μην ξεχνάτε τα vibes, ΚΑΙ το home office πρέπει να είναι σύμφωνο με τις σοφές αρχές του Feng Shui (κατά KV πάντα!)

5 Φεβρουαρίου 2008

u & b

... το κακό με τα πρωϊνά εδώ, είναι ότι σε πιάνει μια ... ακαταμάχητη λαχτάρα να γράψεις για το κυκλοφοριακό ... and we all know this can really be ugly & bitter.
Μετά ηρεμείς λίγο, το ξεχνάς μέχρι να φτάσει η ώρα να φύγεις... Τότε, ακριβώς ΠΡΙΝ, είναι η ώρα για post. Όχι τώρα ... :)

Καλησπέρες
[παρκαρισμένους γαϊδάρους
σημαδεύουμε

όόόόλους τους άλλους;;;;]

4 Φεβρουαρίου 2008

ongoing meeting

Τόσο καιρό λέμε για τα καλά που έχει το Γαλλώδι. Τις τελευταίες μέρες είχα την ευκαιρία να θυμηθώ τα ... όχι τόσο καλά! :) Ε, ναι ακόμα ΚΑΙ το Γαλλώδι έχει και τα ... "όχι τόσο καλά του" (αλλά είναι μικρό και χνουδωτό και το αγαπάμε πάραυτα ... για τα "άάάάάλλα" του!).
Ξέφυγα, το μικρό άκακο Γαλλώδι μπορεί πχ single-handed και με ΠΟΛΥ απλές κινήσεις να στείλει στην εντατική οποιοδήποτε Θανάση στο λεπτό. Είναι απόλυτα ήρεμο καθώς το κάνει (η ηρεμία στο βλέμμα της κόμπρας), τίποτα στο ύφος του δεν σε προδιαθέτει να κοιτάξεις το χέρι που κλικάρει ασταμάτητα και με εκπληκτικές ταχύτητες. Το Γαλλώδι πιστεύει ακράδαντα ότι ο Θανάσης πρέπει να μπορεί να ανοίγει δεκάδες προγράμματα μαζί και να τα βάζει όλα να "σκεφτούν" ή να "κάνουν" αυτό που θέλει να κάνουν την συγκεκριμένη στιγμή ... Ανοίγει ταυτόχρονα προγράμματα που απαιτούν μνήμη και κάνουν υπολογισμούς, μαζί με προγράμματα που συνεργάζονται με εξωτερικά μηχανήματα, 2-3 search engines από τα παράξενα, μαζί με τον καιρό στο Tibuktu, την σελίδα του ΓαλλοJokker, τα νέα του προέδρου τους, τις φωτό από τις διακοπές του και όλα τα προγράμματα που λάνσαρε ποτέ ο Bill ... ΑΥΤΌ πρέπει να κάνει ο Θανάσης -κατά το Γαλλώδι ... Και επειδή ποτέ κανείς Θανάσης δεν τα κατάφερε να καταλάβει και να υπακούσει το συγκεκριμένο concept (και όποιος τα κατάφερε, απλά υποτίμησε το Γαλλώδι που άνοιξε περισσότερα προγράμματα την επόμενη φορά) χάσαμε 3 Θανάσηδες όσο ήμουν εκεί και έναν ακόμα το προηγούμενο ΣΚ, ενώ οι υπόλοιποι έχουν μόνιμα ψυχολογικά προβλήματα.

Αισθάνεται τύψεις για αυτό το Γαλλώδι;;; Καμία, ποτέ! Δεν τους φτιάχνουν καλά τους Θανάσηδες πλέον, αυτό είναι! Και εκνευρίζεται κιόλας ΑΦΟΥ κολλήσει ο άμοιρος Θανάσης που θα πέσει στο διάβα του (εγώ αντίθετα όσες φορές ήμουν δίπλα του, ένοιωθα μια ανακούφιση που τελείωνε το βασανιστήριο...)


Πως το θυμήθηκα τώρα αυτό ;;; Χμμμ είναι που από το πρωί έχω e-meeting με το Γαλλώδι και άλλους συνεργάτες (ναι για τα γυρινάκια μας που βρίσκονται ταξίδι
πάλι) στο ... διπλανό παράθυρο και ... αναρωτιούνται όλοι ΓΙΑΤΙ το meeting πάει τόόόόόσο αργά και που εξαφανίζεται κάθε λίγο το Γαλλώδι!!!! ΧΑ!!! Αν ήξεραν ...
Καφές Νο 6 και ... posting while "discussing". Α
ν είναι να σχεδιάσουμε τα πειράματα έτσι, η μία εβδομάδα που έχουμε στην διάθεσή μας δεν φτάνει, δεν φτάνει ...
Καλημέρες
[20+ οι Κελσίου έξω,
μήπως να μετέφερα το meeting
στο παραλιακό *$ της γειτονιάς μου;;;
χμμμμμ ...]

3 Φεβρουαρίου 2008

... from scratch

Κάθε φορά που μετακομίζει κανείς, ένας από τους στόχους είναι να αλλάξει την διακόσμηση ώστε να τον εκφράζει "αυτή την φορά" (ΣτΨ. ... και η ψευδαίσθηση είναι ότι μαζί με την διακόσμηση θα αλλάξει και η καθημερινή ρουτίνα ...)
Καφές Νούμερο 3, τι άλλαξε ;;; ... Μμμμμ ...
Τώρα έχω χώρο -πολύ. Στα προηγούμενα σπίτια, ο χώρος ήταν πρόβλημα -η διακόσμηση έπρεπε να έχει ένα στοιχείο εφευρετικότητας μέσα. Plus, στα περισσότερα από τα προηγούμενα σπίτια ο χρόνος πίεζε και υπήρχε ημερομηνία λήξης, εδώ ... όχι !!! (ΣτΨ. :) ακόμα!). Μπορώ να το φτιάξω όπως μου αρέσει ... (ΣτΨ. :) ΧΑ!)
Καλά μέχρι εδώ, έτσι; Actually ΠΟΛΎ καλά. Αφού δεν κατάφερα -μέχρι τώρα :)- να ζωντανέψω (from scratch όμως) ένα ολόκληρο σπίτι όπως ονειρευόμουν, το να αλλάξω αυτό εδώ το "έτοιμο" σιγά σιγά δεν είναι και άσχημη προσομοίωση.
Είναι ένα παιχνίδι με ενδιαφέρον ... Μια εικόνα που φτιάχνεται σιγά σιγά, που αλλάζει με τον χρόνο. Το πρώτο πλάνο θέλει να αλλάζουν τα pretend-έπιπλα (ειδικά οι λιλά καναπέδες ... don't ask), να μένει ελεύθερος χώρος, να μπαίνουν χρώματα από φως, να μετατρέπονται οι βεράντες -παρόλες τις μικρές τους διαστάσεις- σε κήπο, διάφορα τέτοια ... Και όλα αυτά όσο πιο minimally γίνεται. Με αγχώνει αυτό; Όόόόόχι, μου αρέσει ΠΟΛΎ σαν ιδέα ... (ΣτΨ. βρίσκει ότι έχει μια πολυτέλεια μέσα... αυτή της σταθερότητας)
Ποιο είναι το πρόβλημα ;;; Πέρα από το οικονομικό (που δεν έχω καμμία αμφιβολία ότι θα το λύσουμε σύντομα -παίζω Lotto!), κανένα ! ... ή μάλλον ... να τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:
Μετακομίζοντας στην Λεβεντογέννα, βρέθηκα και σε μερικές τάξεις μεγέθους μικρότερη απόσταση από την μάδερ ... Και εκείνη μάλλον βρέθηκε μερικές τάξεις χρόνου πίσω.

Συζητήσαμε το project μου λοιπόν, όπως πάντα συζητάμε... Άκουσε με ενδιαφέρον τα σχέδια, της εξήγησα ότι ΔΕΝ είναι στόχος να γεμίσω το σπίτι, προτιμώ να έχω χώρο για παγοδρόμιο μέχρι να μπορώ να το φτιάξω όπως θέλω, κούνησε το κεφάλι με κατανόηση, συμφωνήσαμε απόλυτα (ΣτΨ. πάντα συμφωνούν απόλυτα) και λίγες μέρες αργότερα... το φορτηγό που σταμάτησε έξω από το σπίτι μου, είχε μαζί του -compliments of my mother's interpretation of the discussion- δύο χαλιά, διάφορα διακοσμητικά και κρύσταλλα ... Βοημίας ... από αυτά με την διακόσμηση που σε κάνει να εκτιμάς τα απλά πράγματα σε αυτή τη ζωή ...

Καφές Νούμερο 4 και ... έχω μερικές αποφάσεις να πάρω:
1. Βάζω όόόόόλα τα I'm -using -the -mother -card -"δώρα", σε μία αποθήκη και τα σκορπίζω χαλαρά στο σπίτι σε κάθε της επίσκεψη,
ή
2. Tα πουλάω στο eBay, κατηγορώ τους φίλους μου για την εξαφάνισή τους ("Ήμαρτον πια αυτός ο κουμπάρος!!! Σε πλαστικό θα του βάζω το κρασί την επόμενη φορά: κατέστρεψε το χαλί ΚΑΙ έσπασε και το καταπληκτικό κρύσταλλο ο άχρηστος"), και σταματώ να παίζω Lotto!
Το option της συζήτησης να συμφωνήσουμε ότι δεν παίζει, ε; ...
Καλημέρες!!!
[φοβερή και τρομερή
λιακάδα!]

2 Φεβρουαρίου 2008

bright skies ...

... people complaining about the cold, ΧΑ! There isn't a single cloud in the sky today. It's bright and blue and summery and everything the tropics are supposed to be (still it remains ugly and crowded ... at least in this part of the "city". Cute ugly today, the Tokyo-kind-of-ugly). Think I'm gonna hit the market for a couple of hours before I lock into my books and papers and ... empty thoughts again. Would be a pity to let this sunshine pass by me ...
Καλημέρες
[ιδέα δεν έχω γιατί ...
αντιηλιακό απαραίτητο
and may you have a Hopper day too ;)
]

1 Φεβρουαρίου 2008

;;; απορίες

Όταν ένα πιτσιρικάκι πάει στο νηπιαγωγείο, χάνει λίγο τον κόσμο του (καλά, πολύ, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας τώρα). Χάνει τον ασφαλή κόσμο του μπαμπά και της μαμάς -άντε και των παπούδων-, τον κόσμο του ροζ και του μπλε (ή του λαχανί για τους σούπερ μοντέρνους μπόμπιρες), του χνουδωτού αρκούδου και της Lego (που γιορτάζει, να μας ζήσει), τον κόσμο των δισύλλαβων -I -feel -good -λέξεων : μαμά, μπαμπάς, παππούς, γιαγιά, ΄λάκης, ΄τίνα, 'τίνι, 'ούλα, ντόντο (... άλλη ώρα) κλπ κλπ κλπ ...
Στο νηπιαγωγείο λοιπόν, ο καινούργιος Lord of the Rings μπορεί να λέγεται κυρία Χατζηδημητρακοπουλογιαννακάκη ή κύριος Παπαχριστογιαννακοδημητροκωνσταντακόπουλος ... Δύσκολο. Για να μην το φοβίσουμε το παιδί το μαθαίνουμε να φωνάζει την κυρία Χ'κη απλά "κυρία" και τον κύριο Πάπας "κύριο". Στην καλύτερη των περιπτώσεων βάζουμε και το ονοματάκι τους δίπλα : κυρία-Μαρία πχ (μία λέξη, μια ανάσα). Η πιτσιρικαρία, μάλλον λόγω ενθουσιασμού και ανάγκης για προσοχή, γρήγορα το εξελίσσει σε διπλό μέσα στην τάξη: "κυρία-κυρία" (όπως καρέτα-καρέτα ή μπόρα-μπόρα). Είναι και λίγο μουσικό, είναι οικείο ...

Αυτά στο πρώτο νηπιαγωγείο.
Μετά από 12+++ χρόνια εκπαίδευσης ... μπορεί κανείς να μου εξηγήσει γιατί ακούω "κυρία-κυρία" / "κύριε-κύριε" σε διαδρόμους και 'θέατρα ;;;

focus

Φεβρουάριος ... Ο μήνας που πρέπει -επιτέλους- επιτακτικά να ασχοληθώ με την ... "φιλολογία και τις εφαρμογές των γυρίνων" ... η μαμά ΕΕ δίνει μία ακόμα ευκαιρία. Και, εδώ που είμαι, μάλλον αυτή εδώ είναι η μόνη ευκαιρία που θα έχω (για να φτιάξω αυτό που ήρθα να φτιάξω) για ένα μεγάλο διάστημα. Οι εταίροι μου, μετά τα δεκάδες are-you-alive αναπάντητα mail που έστειλαν τον τελευταίο μήνα, έλαβαν (σε μια κρίση δημιουργικότητας προχτές) την πρόσκληση και ανταποκρίθηκαν άμεσα (εγώ θα μου κρατούσα μούτρα πάντως, πολλά μούτρα). Είναι έτοιμοι λέει (που το βρίσκουν τόσο κέφι ;;; ΧΑ! τέλος πάντων!)
Ίσως ένα deadline είναι καλό τώρα. Αλλαγή focus και focus ... μμμμ
Καφές Νο 3, στο νηπιαγωγείο από νωρίς και ... Θανάσηδες έτοιμοι, μένει να πάρει μπρος και το νευρώνιο!
Καλημέρες
[λιακάδα με μπουφανάκι
boomp3.com]