6 Οκτωβρίου 2007

sweet silencing

Καμμιά φορά ... -ΟΚ, ΟΚ, τις περισσότερες φορές- μηδενίζω διάφορα. Μειώνω την αξία τους ακόμα και σε εμένα. Στην ερώτηση "Τι θέλεις" δίνω απάντηση "Δεν ξέρω" ... ΧΑ! Ναι ... Σιγά μην δεν ξέρω! Απλά δεν τολμάω να λέω πλέον στόχους, όνειρα, ελπίδες, ούτε καν σε εμένα. Νομίζω είναι μια επίκτητη αυτοπροστασία όταν νοιώθω ότι αργούν πολύ αυτά που θέλω ή ότι δεν θα γίνουν. Είναι και εκείνη η φοβερή φοβία που είναι γραμμένη στα γονίδιά μας και δεν μας αφήνει να πούμε κάτι δυνατά για να μην προκαλέσουμε τους Θεούς.
[Ρίχνω επίπεδο : Εδώ βασιλεύουν Λεβεντογέννικοι Θεοί: ο Θεός της ρακής, ο Θεός του ήλιου, ο Θεός του αέρα και του βουνού, ο Θεός της Θάλασσας, :) ο Θεός του αέρα και της Θάλασσας, ο Θεός του φρέσκου ψαριού ή του οφτού, ο Θεός του Λεβεντογέννη σβουρακίου (που θα ορίσουμε σίίίίγουρα κάποια στιγμή], ο Θεός του αγροτικού, ο Θεός του traffic -jam -παντού -αλλά -σας -την -έσκασα -έχω -parking, ο Θεός του super -gadegtένιου -φούρναρη κάτω από το μπαλκόνι μου που με ξυπνάει με style ... και τόσοι άλλοι].
Που ήθελα να καταλήξω; (oh yes, νομίζω κάπου ήθελα να καταλήξω) Μερικές -λίγες- φορές, όταν είσαι περιτριγυρισμένος από οικογένεια (όχι αυτή που κληρονόμησες απαραίτητα, αυτή που έφτιαξες με την μέθοδο Daniels, Jack Daniels), αφήνεις τον εαυτό σου ελεύθερο. Ασυναίσθητα. Δεν φοβάσαι (αυτο)κριτική και Θεούς. Δεν κρύβεσαι πίσω από pretend άγχη και στόχους. Όσα θέλεις και ελπίζεις και ονειρεύεσαι γίνονται λόγια. Είσαι ξανά 20 χρονών με τους ανθρώπους που :) ήσουν ξανά 20 χρονών :) και οι ελπίδες και τα όνειρα -όσο κάθετα και αν έχουν αλλάξει- ακούγονται το ίδιο απλά και φυσικά. Και επιτέλους, silencing του κακού γονιδίου. Σταματάς να αισθάνεσαι τύψεις για όσα δεν έγιναν και, ακόμα περισσότερο, για όσα έγιναν. Νοιώθεις απλά ήρεμα και ελεύθερα (και να έχεις αγωνία και να χαρείς). Και αφήνεις τους ανθρώπους σου να κάνουν το ίδιο* ...
Και μια και οι Θεοί δεν μας ακούνε (τους έβγαλε έξω χτες ο Θεός της ρακής, hang over), το λέω ψιθυριστά, στην ερώτηση: "Πως ήταν οι πρώτες σου μέρες στην Λεβεντογέννα;", η απάντηση, ίδια με την ονομασία του ζαχαροπλαστείου εδώ πιο κάτω : Sweet!
Feels like going home!


***************
Warning: Η ΚV προειδοποιεί: Το παραπάνω post δεν μου στερεί καθόλου -μα ΚΑΘΟΛΟΥ- το δικαίωμα να παραπονιέμαι ΤΡΕΛΛΑ στο μέλλον για όσα γίνονται τριγύρω. Για την καινούρια μου πατρίδα, το καινούριο Ίδρυμα και τις απίστευτες καταστάσεις που ήδη βιώνω. Home είναι άλλωστε οι άνθρωποι -πάντα- και όχι ο τόπος ... Και αυτός εδώ ο τόπος, δίνει σίγουρα έδαφος για τέτοια post αλλά και ... τα άάάάάλλα post!!!! :)
***************
* ... με αποτέλεσμα να ρισκάρεις αλλά και να προκαλείς απίστευτες καταστάσεις υπερπροστασίας ενίοτε! Άάάάάάλλο post αυτό με τίτλο : "Κουμπάρε με μπέρδεψες με το 5χρονο!!!"

Καλημέρες
[ο Θεός της ρακής αντιπαθεί το νευρόνιο
fact
Καφές Νούμερο 3 με ζάχαρη!]

12 σχόλια:

νατασσΆκι είπε...

Καλημέρα...
Ο θεός της Ρακής κι εδώ - κρητικό γλέντι εχθές,με χορούς και ...
Νο 1-το μάτι δεν άνοιξε ακόμα, αλλά όταν συναντάς ανθρώπους που τους ξέρεις από παιδί, κι έχεις να θυμηθείς παιδικά ευτυχισμένα χρόνια...

(μετά τον νο3, θα γράψω κι εγώ...)

Σμακ! σμακ!
(Ζηλεύω τους Λεβεντογέννικους Θεούς, απίστευτα! :)))))))

KV είπε...

:) Νομίζω οι επόμενοι μήνες θα είναι μήνες των Θεών!!! ... :))))
Καλημέρα, καλό ξεμπέρδεμα, ζαχαρίτσα γιατί ο Θεός της ρακής καμμιά φορά την επόμενη μέρα αλλάζει πρόσωπο!!!!!
Σμακ !!!

Unknown είπε...

Η προαναγγελθείσα γκρινιάρα....

KV είπε...

:) Καλημέρα Sunshine!

νατασσΆκι είπε...

Μπα, ο θεός της ρακής μια χαρά μου φέρεται - ο θεός του ύπνου, πάλι...
(αλλά αυτός δεν είναι Λεβεντογέννικος, γι' αυτό! )

(νο3 αλλά ακόμα δεν μπορώ να γράψω, για ύπνο με βλέπω...)

σμακ! ξανά

:)))

o είπε...

"Απλά δεν τολμάω να λέω πλέον στόχους, όνειρα, ελπίδες, ούτε καν σε εμένα."


το τσάκωσα :))

δικοί σου άνθρωποι και λιακάδα!!!

μεγάλη χαρα πήρα.

(τσάκωσα επίσης τον Κάσπερ :)) έτσι γύριζε σπίτι η μαμά μου..)

Кроткая είπε...

ζαχαρίτσα στον καφέ??
μιλάμε για τρομερή εξέλιξη ε?

ευτυχώς -για σένα- που έβαλες το disclaimer από κάτω, αλλιώς, θα είχα να λινκάρω αυτό το ποστ σε πολλάάάάάά επόμενα, χεχεχε!!

βλέπω ενθουσιασμό και μου αρέσει πολύ.
αλλά να προσέχεις, Μπαρμπουνάκι, γενικώς ε?

Ανώνυμος είπε...

Δεκάθεο βλέπω στην στη Λεβεντογέννα :)
(Ή οι άλλοι δύο είχαν πάει να φάνε κοχλιούς μπουρμποριστούς; :) )

Λίγο πιο σοβαρά τώρα.
Όσο και να γκρινιάξεις στο μέλλον, και να γκρινιάξεις γιατί να μην γκρινιάξεις, είναι καλό να ξεκινάς με χαμόγελο.

Καλώς (ξανά)όρισες...
Φιλιά

o είπε...

@κροτιδι

τι θα το εκανες το ποστ;;;

σε δικα σου θα εβαζες λινκ;;;

μπορεις σε παρακαλω να λαμβανεις υπ' όψιν σου πως έρχομαι κι' εγώ εδω;;;;;

:(

Alepouditsa είπε...

αυτοί οι Θεοί της Λεβεντογέννας πολύ ενδιαφέροντες βρε παιδί μου... ωραίοι τύποι!!

εγώ πάντως κόλλησα στο γονίδιο της φοβίας...όλα τα λεφτά...τα έχω βάλει μαζί του τον τελευταίο καιρό (με έχει ταλαιπωρήσει το άτιμο)

anyway...γκρίνιαζε ελεύθερα :-))

Φιλάκια!!!!

KV είπε...

@ Nατασσάκι ο Θεός της ρακής μουλωχτός να τον προσέχεις. Θα σου πω και αύριο όμως, έκανα σήμερα το επαναληπτικό πείραμα.
(Νο 5 ή 6 πριν τον ύπνο!)
σμακ και σε σένα!

@ Ελένη μου αρέσει -ΠΟΛΥ- που δεν σου ξεφεύγει τίποτα! :)))) φιλί!

@ Кроткаκοτσιδαя τρομερότατη παράβαση η ζάχαρη στον καφέ. Και ναι, ήξερα ότι everything I state will be held against me εξ ου και το disclaimer. Τώρα όμως, γράφω ελεύθερα ε;;;;;;;
Ενθουσιασμό δεν θα το έλεγα, καλή διάθεση όμως ναι ... και :))) προσέχω. Για εσένα ανησυχώ: θυμάσαι τι θα κάνεις αν τελειώσει η ζάχαρη;;;;;;

@ Σωτήρη μου, πιο σε δωδεκάθεο το βλέπω να εξελίσσεται μόλις του πάρω τον αέρα και ανακαλύψω ποιο είναι Θεοί-Θεοί και ποιοι απλές οδοντόκρεμες!!! Νέες ορολογίες βλέπω να αναπτύσσονται σύντομα :)))) Τον Θεό του φαγητού (με σήμα τους μπουμπουριστούς) τον ξέχασα :((((
Όσο για το χαμόγελο :) έπρεπε, δεν έπρεπε να (ξανα)ξεκινήσω έτσι;;; Φιλιά!

@ Ελένη θα έκανε ποστ στο ποστ μου με λινκ το συγκεκριμένο για να θυμάμαι και για να με ξεμπροστιάσει στους χιλιάδες αναγνώστες μου!!!!
Ελπίζω να την φόβισες λιγάκι!!! Σμακ!

@ Αλεπουδίτσα, the Gods rock! Το γονίδιο δεν κολλιέται, το φέρει η φυλή ολόκληρη. Απλά εκφράζεται πιο εύκολα με την σωστή καλλιέργεια (βλ. μαμάδες, guilt games)! Μην το αφήνεις ελεύθερο! Φιλιά

Кроткая είπε...

ορθώς μάντεψες τι θα έκανα!!! ακριβώς αυτό, θα σε ξεμπρόστιαζα!!

καλέ, εγώ δεν βάζω ζάχαρη στον καφέ ούτε με σφαίρες, δεν προσίσω τις αρχές μου!!!

αλλά άμα μου τελειώσει το λάδι, πού αλλού να έρθω? στην λεβεντογέννα που ξέρουν από καλό λάδι, σωστά???

χεχεχε!!