grumpy

Καφές νούμερο 6 και ξεκινάω με μεγάάάάάλη παρένθεση:

(
Μισώ τους τίτλους. Βρίσκω την χρήση τους τις περισσότερες φορές άσκοπη (και αυτό είναι η politically correct version της άποψής μου για αυτούς που χρησιμοποιούν τίτλους επί ματαίω... ταπ;). Επίσης δεν μου λένε τίποτα (οι τίτλοι), απολύτως τίποτα (εκτός και αν θέλω όντως να μάθω αν κάποιος είναι γιατρός). Σίγουρα δεν μου εμπνέουν σεβασμό (τύπου: Αααααα είστε Dr.;;; κοκκίνισμα -Τα σέβη μου). Το γεγονός ότι κάποιος είναι Prof. Dr. Dr. Msc. BA. κ^ος Τάδε μου είναι προσωπικά εντελώς αδιάφορο. Μπράβο του αλλά εμένα μου αρκεί το κ^ος. Ακόμα ΚΑΙ επαγγελματικά ο σιδηρόδρομος απλά μου λέει πόσο (πόσο χρήσιμος, πόσο ευέλικτος, πόσο πλούσιος, πόσο έξυπνος ίσως, πόσο αλλού καμμιά φορά, είναι κάποιος).
Επίσης να τονίσω ότι προσωπικά ΔΕΝ έχω χρησιμοποιήσει ποτέ μα ποτέ τίτλο στην προσωπική μου ζωή. Εμμμ ... ψέμμα (κοκκίνησα). Έχω χρησιμοποιήσει 3 φορές (ε καλά 4, αλλά η 4η δεν παίζει καν ;) ) :
Πρώτη φορά ήταν για να αποκτήσω το σπίτι-με-το-μενίρ.
Δεύτερη φορά για να μιλήσω απευθείας με τον πρόξενο.
Και τις δύο παραπάνω φορές ήξερα ότι έπρεπε να το χρησιμοποιήσω για να πετύχω συγκεκριμένα πράγματα με μικρούς υπαλληλίσκους που αλλιώς θα έβρισκαν έδαφος για άσκοπη επίδειξη της "ισχύος" τους.
Τρίτη φορά ήταν σήμερα. Από κακία
Κλείνει η παρένθεση.
)
O me-me [short for prime-prime, που είναι nick για το prime-male, όρο που εκλείπει σιγά σιγά (πολύ σιγά σιγά) από την επαγγελματική μας ζωή και για αυτό τον έκανα διπλό σαν το καρέτα-καρέτα] με αγνοεί επιδεικτικά εδώ και 2.4 χρόνια. Και όταν λέμε με αγνοεί εννοούμε ΜΕ ΑΓΝΟΕΙ - δεν υπάρχω. Ξεχνάει βρε παιδί μου να μου στέλνει τα επείγοντα επαγγελματικά e-mail, να με συμπεριλαμβάνει στις λίστες, δεν απαντάει στα δικά μου mail πριν περάσει 15νθήμερο και όόόόόταν απαντήσει είναι μόνο και μόνο για να πει εξυπνάδα και ότι είναι busy busy busy και δεν θα προλάβει να απαντήσει στην actual ερώτηση εφέτος.
Όσο νόμιζα ότι είναι προσωπικό, δεν με πείραζε καθόλου. [ Και εμένα δεν μου αρέσει η φάτσα του και βρίσκω το επαναστατικό του look επαναστατικά ξεπερασμένο. Πιο down to earth μου φάνηκε η μπαντάνα του Παπάζογλου πχ. Δεν με συμπαθείς, fair enough. Άσε που δεν σε συμπαθώ και εγώ οπότε είμαστε και οι δύο ευχαριστημένοι. ] Mετά όμως παρατήρησα (μου παρατήρησαν για να είμαι πιο ακριβής γιατί βαριέμαι να παρατηρώ ότι δεν με αφορά) ότι την ίδια ακριβώς "αδιαφορία" δείχνει σε όλα τα θηλυκά του Ιδρύματος που είναι ανώτερα στην ιεραρχία από τον ίδιο. Μας αγνοεί μετά βδελυγμίας ενώ τους άνδρες συναδέλφους τους έχει μη βρέξει και μη στάξει (πολύ μην βρέξει και ακόμα περισσότερο μην στάξει, μπλιαχ). Ακούει τίτλο και υποκλίνεται (μπλιαχ ουανς μόρ) ΑΡΚΕΙ να μην ανήκει σε γυναίκα. Μου το παρατήρησαν λοιπόν μερικά φεγγάρια πριν μεταξύ κρουασάν και καφέ νούμερο 5 αλλά το αγνόησα ως κακεντρεχές.
Στο ενδιάμεσο (μετά δηλαδή τον καφέ νούμερο 5 μερικά φεγγάρια πριν και πριν τον καφέ νούμερο 3 σήμερα) έγιναν διάφορα τρελλά και παλαβά τα οποία ξεκίνησα να απαριθμώ αλλά φοβάμαι ότι το σεντόνι θα γίνει τόόόόσο μεγάλο που ο blooglης θα μου ξαναστερήσει τα beta privileges (τα οποία είναι;;; άσχετο). Υποθέτω πάντως ότι όόόόλη αυτή την περίοδο θα έπρεπε να είχα βάλει τουλάχιστον μία φορά τα κλάμματα και να καταρρεύσω άλλη μία για να τον ευχαριστήσω. Τον παράκαμψα διακριτικά. Όσο διακριτικά ήξερα ότι τον παράκαμψαν οι περισσότερες από τις συναδέλφους τις οποίες επίσης αγνόησε, προσέβαλε ή ενόχλησε με κάποιο τρόπο (μια δυο έχουν αντιδράσει ήδη πειθαρχικά). Πιστεύω ότι αυτή είναι και η σωστή αντίδραση, αδιαφορία όσο μπορείς. Μπορεί ο ίδιος να μην την καταλαβαίνει αλλά την καταλαβαίνεις εσύ και φτάνει... ΑΛΛΑ αυτά τα φοβερά θεωρητικά τα πιστεύω μετά τον καφέ νούμερο 3. Όχι πριν και σίγουρα όχι κατά την διάρκειά του...

Σημαντικός επισκέπτης στο γραφείο μου στην δεύτερη γουλιά του καφέ νούμερο 3. Το ήξερα; Όχι! Το περίμενα; Όχι! Είχα προετοιμαστεί όπως συνήθως;;; Όχι! Γιατί;;; Αsk me-me. Υπάρχει κόλαση;;; Ναι, ο me-me ήταν εκείνος που τον έφερε στο γραφείο μου και αναγκάστηκε να μας συστήσει...

"Dear Prof. Dr. X, να σας συστήσω την KV" είπε το prime male me-me. Καμμία απολογία για την εισβολή στο γραφείο μου (είχα άλλη δουλειά να κάνω;;; όχι βέβαια), χαζοχαμογελαστοεξυπνάκικο ύφος και ενικός χωρίς τίτλο. Οι Γαλλόφωνοι καταλαβαίνετε πόόόόόόσο προσβλητικό ακούγεται (και είναι) στην Γαλλική κάτι τέτοιο σε μια επαγγελματική συνάντηση μεταξύ αγνώστων (επαγγελματική -συνάντηση -έκπληξη -που -δεν -θα -έπρεπε -να -είναι -έπληξη για έναν από τους δύο να θυμίσω).

Εμ, απάντησα. Μπορούσα να μην απαντήσω;;; Σιγά μην γράψω τι απάντησα (ντρέπομαι, τώρα στον καφέ νούμερο 8 όμως, εκείνη τη στιγμή δεν ντράπηκα καθόλου... ταπ...) αλλά είπα να μην λέω όλο για καναρίνια και νομίζετε ότι μόνο καναβούρι χρειαζόμαστε στην pretend.

Καλησπέρες !!!
[καλοκαιράκι ...
να ψωνίσουμε καλοκαιρινα-χειμωνιάτικα εφέτος;;;]