χάος ; ; ;

Το γραφείο μου το αναφέρω συχνότατα. Σαν μονάδα μέτρησης του χάους ... Όταν η επιφάνειά του έχει περισσότερη από 180% κάλυψη. Με βιβλία, και χαρτιά και εκατομύρια post-it (με αριθμούς που κάποτε θα πρέπει να σήμαιναν κάτι αλλά όταν τα κοιτάξω ... κενό), και σημειώσεις, κούπες από καφέ (χρειάζονται τουλάχιστον 2 κούπες με φρέσκο καφέ τριγύρω για να αισθάνομαι μία ασφάλεια), και στυλό (όλες οι αποχρώσεις όλων των χρωμάτων, τους 2 τελευταίους μήνες χρησιμοποιώ ένα, το καφέ!), μολύβια και markers (σε όλα τα φθορίζοντα χρώματα, ΔΕΝ τα έχω χρησιμοποιήσει ποτέ). Και φάκελοι (αυτοί είναι η χειρότεροι), λογαριασμοί, χαρτάκια απροσδιορίστου σχήματος με κάτι που σκέφτηκα κάποια στιγμή και το έγραψα (σε κώδικα, πάντα στην νοηματική όταν βιάζομαι) για να το δείξω στο Γαλλώδι (και να δω αν θα σηκώσει φρύδι ή θα χαμογελάσει) ... Το να βρίσκεται το γραφείο μου σε αυτή την κατάσταση δεν είναι και κάτι που συμβαίνει σπάνια. Καθόλου σπάνια ... Όσο πολύ και αν δουλέψω πάντα (μα πάντα, πάντα) η εντροπία είναι τεράστια. Και ΜΟΛΙΣ (μα μόλις) το αδειάσω ξαναγεμίζει μαγικά.
Αμέσως χειρότερες είναι οι οθόνες των Θανάσηδων. Στο desktop γίνεται σταθερά χαμός. Σωροί αρχείων το ένα δίπλα στο άλλο και όλα μπροστά μου όλη μέρα ... Η έννοια του folder μπαίνει σε λειτουργία μονο όταν δεν υπάρχει ακάλυπτος χώρος στην οθόνη... Ακόμα καλύτερος είναι ο τρόπος που βαφτίζω τα αρχεία ... Αν δεν πρόκειται για μετρήσεις (όπου το Γαλλώδι με ανάγκασε να βάζω ημερομηνίες) τότε τα πιο συνηθισμένα ονόματα είναι : SOS, SOSSSS, SOSOS (και όλα τα παράγωγα), ReadNow, Now, This ... Τόση φαντασία και ακόμα περισσότερη οργάνωση.
Guess what???
1. Πάντα βρίσκω ΑΜΕΣΩΣ αυτό ακριβώς που θέλω
2. I am years ahead of you !!! (εκεί ήθελα να καταλήξω :)))) )
Σύμφωνα με πρόσφατο άρθρο των NY Times σχετικά με το πλέον διάσημο anti-anticlutter movement "Η ανοργανωσιά είναι η καινούρια οργάνωση!" (όπως λέμε "το καφέ το καινούριο μαύρο" ή "οι άντρες οι καινούριες γυναίκες" (μην ορμήσετε, αυτό το τελευταίο το λέμε τρυφερά και ... δεν το λέω εγώ ... μόνο))
:))))

“It’s chasing an illusion to think that ANY organization can be completely rid of disorder on any consistent basis”

τονίζει ο κύριος Jerrold Pollak (νευροψυχολόγος παρακαλώ, παρακαλώ)

“And if it could, should it be? Total organization is a futile attempt to deny and control the unpredictability of life."

Στο βιβλίο τους "A Perfect Mess: The Hidden Benefits of Disorder" οι Freedman και Abrahamson αντιμετωπίζουν την ακαταστασία ... :) τρυφερά και τονίζουν:

"Mess has resonance, which means it can vibrate beyond its own confines and connect to the larger world. It was the overall scumminess of Alexander Fleming’s laboratory that led to his discovery of penicillin, from a moldy bloom in a petri dish he had forgotten on his desk."

Α-ha! :)))) Άρχισα να φοβάμαι λιγότερο την εικόνα που θα δω αύριο πρωΐ πρωΐ!

Καληνύχτα
[μπρρρρ... ]

κυνήγι

Σε μερικές ξεκούραστες (; πότε πρόλαβα) ώρες μπορεί κανείς να χωρέσει ένα σωρό πράγματα. Έγερση στις 04:30 (ναι, ούτε για κυνήγι να πήγαινα! :) ). Τρείς διαλέξεις έτοιμες (124 slides συνολικά, παραπάνω από τα μισά ολοκαίνουρια ... ταπ ... μέχρι την επόμενη φορά), ευχαριστήθηκα καφέ με croisanάκι, το ζεστό νερό, τον παγωμένο αέρα, το ξεπάγωμα των τζαμιών του Twingo (-5 ^οC, μόνο το ξεπάγωμα της κλειδαριάς δεν ευχαριστήθηκα, άσε που κοίταζα καλά καλά μέσα να δω αν είναι το δικό μου ή του ξινού, δεν μιλάνε τα άτιμα...), έβγαλα τις φωτοτυπίες μου (60 αντίγραφα... zuper speedy τα φωτοτυπικά σήμερα), μέχρι που έγραψα και post και έτοιμη για βουτιά στο αμφιθέατρο. Το μόνο κακό είναι ότι ... όταν καταφέρνεις να χωρέσεις τόσα σε 4 ώρες, όλα γύρω σου φαίνονται να κινούνται αργά ... ή ... εσύ συνηθίζεις να κινείσαι γρήγορα;;; ... χμμμμμμμμ ... να θυμάμαι ότι τα παιδιά θα κοιμούνται ακόμα ... να θυμάμαι ότι τα παιδιά θα κοιμούνται ακόμα ... να θυμάμαι ότι τα παιδιά θα κοιμούνται ακόμα ... να θυμάμαι ότι τα παιδιά θα κοιμούνται ακόμα ... να θυμάμαι ότι τα παιδιά θα κοιμούνται ακόμα ... να θυμάμαι ότι τα παιδιά θα κοιμούνται ακόμα ...

Καλημερούδια
[γάντια το απόλυτο must
με το δέντρο δεν ξέρω τι κάνουμε]

9

Το πρόβλημα είναι όταν δεν έχεις να κάνεις με Πονοκέφαλους. Αυτό είναι το πρόβλημα. Για αυτό δεν έβαλα τις φωνές και όχι επειδή δεν ήθελα να τις βάλω.
Ήθελα ... και μάλιστα ΠΟΛΥ. Το είχα προγραμματίσει (εμ, αυτά δεν τ'αφήνουνε) ... Πέρασα ώρες χτες και σήμερα να κάνω την δουλειά του και κράτησα επίτηδες το @#$@-poster στην οθόνη μου όλη μέρα, για να φορτώνω. Ωραίαίαία ... και μετά; Μετά τον ρώτησα αυστηρά που αν ετοίμασε το poster και μου απάντησε ευθέως και ειλικρινά ότι δεν το έφτιαξε γιατί δεν ήξερε να το φτιάξει ... ταπ ;;; Τααααπ, γιατί ξέρω ότι δεν έλεγε ψέμματα και ότι παρόλο που έκανε δύο βασικά λάθη (ένα που δεν ήξερε στο επίπεδο που είναι να φτιάξει ένα βρωμοposterάκι και δύο που δεν μου το είπε ελπίζοντας σε Θεία επιφοίτηση), δεν το απέφυγε από πρόθεση ...
Να΄μαι λοιπόν, με τον καφέ νούμερο 6, αυστηρό βλέμμα και δυο μάτια ειλικρινέστατα απέναντί μου, να απαντάνε ευθέως ... ΠΩΣ ΝΑ ΦΩΝΑΞΩ;;; Μέχρι που αισθάνθηκα τύψεις... :(((((( Μέχρι που ... ΚΑΙ δεν φώναξα ΚΑΙ έκανα το poster ΚΑΙ πέρασα το απόγευμα διδάσκοντας ppt for dummies.

... χμμμφτ.

Καφές νούμερο 9, κοπάνα από την πρόβα (άλλη μια χαμένη ευκαιρία για καυγά) και ... γύρος νούμερο 2: Οι αυριανές διαλέξεις. Είναι τρίτη φορά που διδάσκω το ίδιο μάθημα... Piece of cake??? ΧΑ! Οι διαλέξεις είναι μεν έτοιμες αλλά με την γνωστή KV-πρακτική του δεν-διδάσκουμε-τα-ίδια-δύο-συνεχόμενες-χρονιές, οι σημειώσεις που είναι μπροστά μου, ήδη με αγριοκοιτάνε ... Τώρα ξέρω τις ελλείψεις τους, τίς ελλείψεις του κοινού μου, ξέρω τι θα ήθελα να αλλάξω και έχω (;) και τον χρόνο (night is young) ... How exciting ... Και να προσπαθούσα, δεν θα μπορούσα να σκεφτώ πιο αυτοκαταστροφικό τρόπο να περάσω το βράδυ μου, εκτός ίσως από το να διαβάσω τον τηλεφωνικό κατάλογο (βλ. FP7).

night night
[άρχισα να βαριέμαι
και το Χριστουγεννιατικο δέντρο...]

άσπρο

Έκανα κοπάνα (πάλι ... ταπ ... το πρωΐ μόνο όμως -πλήρωσα το χρέος μου στην επιστήμη όόόόλο το απόγευμα). Καφές (Νο3) σε ένα κομμάτι της pretend που το χιόνι δεν έχει ξεπαγώσει ακόμα. Η ιδέα να καθήσουμε έξω (μείον αρκετά) μου φάνηκε εντελώς τρελλή στην αρχή :) , οι ντόπιοι όμως είναι καλά οργανωμένοι : Τραπεζάκια έξω ΑΛΛΑ οι καρέκλες από μέσα, ζεστές-ζεστές και συνοδευόμενες από μία ατομική κουβερτούλα για κάθε θαρραλέο. Τρέλλα θα ήταν να μείνουμε μέσα σήμερα! Ο ανοικτός ουρανός, ο παγωμένος, φρέσκος αέρας, το άσπρο, το γριζομπλέ της pretend [:)] και ο ήλιος, ό,τι καλύτερο για μια μικρή Σαββατιάτικη απόδραση. Fresh. Είναι φοβερό πόσο πολύ αλλάζει την διάθεσή σου αυτός ο καιρός. Σε ζωντανεύει.

Δεν θα έλεγα το ίδιο και για την επίσκεψη που ακολούθησε σε ένα από τα μεγαλύτερα βιβλιοπωλεία της πόλης-με-τις-ανηφόρες. ΔΕΝ είναι (for once) υπερβολή αυτό που θα πω : Δεν μπορούσες να σταθείς μέσα από το ροζ και το glitter. Jeeeez... Η ματιά μας δεν πρόλαβε ακόμα να ξεσυνηθίσει το kitsch των Χριστουγέννων...Δύσκολο να καταλάβεις γιατί ποτέ κανείς θα έθαβε την απίστευτη ατμόσφαιρα ενός τεράστιου βιβλιοπωλείου (με το προσωπικό του cafe να προσθέσω) κάτω από πούλιες και φτερά... Γρουμφ -φοβερή ανορθογραφία στην ηρεμία του άσπρου.
1:10, τελευταία δόση καφέ ... το fondue φάνηκε καλή λύση για να καταπολεμίσουμε το κρύο της μέρας και ο καφές τώρα, η μοναδική μου ελπίδα να κοιμηθώ! (Είναι τρελλοί αυτοί οι pretendιανοί, είμαι σίγουρη ότι υπάρχουν μέρη του πλανήτη που ο συνδυασμός τόσο μεγάλων ποσοτήτων συμπυκνωμένης χοληστερόλης και καλοβρασμένου αlcohol, είναι παράνομος)

night night
[η πρόγνωση για την pretend καλή,
νέο άσπρο οn the way και
ταξιδεύει και προς τα κάτω!]

Παρασκευάτικες κακίες

Παρασκευή απόγευμα, καφές 8 ή 9 (;), οι τελευταίες δουλειές στο Ίδρυμα. Οι τελευταίες μέχρι ... αύριο that is :(
Σήμερα δεν διέρρηξα κανένα αμάξι (περπάτησα), δεν είχα μάθημα, δεν έπρεπε να ταξιδέψω, δεν είχα να ετοιμάσω κάτι επείγον, δεν υπήρχε -εμφανές- deadline ... ένα σωρό δεν και ... όμως δεν κάθησα και λεπτό. Γρούμφ...
Και δεν με κουράζει να κάνω τη "δική μου" δουλειά, καθόλου. Παρόλο που θα έπρεπε να είχα αποσυρθεί από την πειραματική δουλειά χρόόόόνια τώρα (για λόγους αρχής και πίεσης), δεν την απέφυγα καθόλου. Εξακολουθώ να κάνω τα ίδια ή περισσότερα πειράματα με τους υπόλοιπους και παράλληλα όόόόλα τα άλλα που δεν έχουν να κάνουν οι υπόλοιποι ... Το κάνω για να "βοηθήσω", για να αισθάνομαι ότι έχω τον έλεγχο;;; Δεν θέλω να ξέρω, θέλω να πιστεύω ότι το κάνω γιατί εξακολουθεί να με ενθουσιάζει. Και η αλήθεια είναι ότι, μερικές φορές με χαλαρώνει κιόλας. Μετά από μερικές ώρες λογαριασμών ή γραψίματος, είναι όαση.
Αυτό που με κουράζει (πολύ) είναι ότι πρέπει να σκέφτομαι (συνεχώς) τι ΔΕΝ έκαναν ή τι ΘΑ ξεχάσουν οι άλλοι. Με ενοχλεί. Αυξάνει την πολυπλοκότητα και όλοι ξέρουμε ότι το (ένα) νευρόνιο δεν φημίζεται για την κράση του.
Άλλο ένα που με πειράζει πολύ είναι ... ότι με πειράζει να φωνάξω! Και καμμιά φορά, μία φωνούλα ή λίγη αυστηρότητα είναι αρκετή. Κάνει την διαφορά. Το ξέρω αλλά ... όόόχι, αντί να φωνάξω (αυτοπροστασία) κάνω ότι ΔΕΝ ή ΔΕΝ ΘΑ οι άλλοι. Ήσυχα. Γενικά.
Σήμερα, με έπιασε η κακία όμως. Κοιτάζα τον Ινδένιο, πως κινείται στο εργαστήριο, τι κάνει. Καλό παιδί (λέμε τώρα, δεν είναι και μπέμπης), και όντως θέλει να τα κάνει όλα, έχει την διάθεση αλλά ... jeeesus πρέπει να του τα θυμίζεις ανά βήμα. Όχι : "φέρε σε παρακαλώ^* το δείγμα από το ψυγείο για να κάνουμε την μέτρηση που ξέχασες από προχτες" αλλά : "πήγαινε, σε παρακαλώ στο ψυγείο, άνοιξε την πόρτα, το δείγμα σου είναι εκεί, μην πάρεις το άλλο δείγμα που μοιάζει, μην ξεχάσεις να ξαναβάλεις το μηχάνημα να δουλεύει και να κλείσεις και την πόρτα, ευχαριστώ"^* ... Κουραστικό. Επίσης, για net freak είναι εντυπωσιακό πόσο σιχαίνεται οτιδήποτε -εργασιακό- έχει να κάνει με υπολογιστές ... όλα ... από την αρχή κάθε φορά... Κουραστικό επίσης ... [Ωραίο αυτό το blog. Πολύ μου αρέσει, εξομολογείσαι τις κακίες σου και παίρνεις άφεση!]
Λοιπόν, σήμερα ο Ινδένιος είχε deadline. Από εμένα. Τον είχα προειδοποιήσει 3 εβδομάδες τώρα ότι έπρεπε να έχει ετοιμάσει μία παρουσίαση. Δεν ήθελε να το κάνει;;; Μπα, δεν το πιστεύω καθόλου αυτό. Δεν υπάρχει "δεν θέλω" στην κουλτούρα του (ενώ στην κουλτούρα του Γαλλωδιού και τη δική μου υπάρχουν πολλά). Το απώθησε εντελώς από το μυαλό του γιατί δεν του άρεσε. Τι και αν εγώ καίγομαι και είναι η δική του δουλειά;;; Αφού δεν του αρέσει. Του το θύμισα στις 2 εβδομάδες, στην μία εβδομάδα και προχτές. Σήμερα όχι. Τον κοίταζα να χαζεύει στο δίκτυο με τις ώρες και το αποφάσισα : την Δευτέρα θα κάνω την καρδιά μου πέτρα και θα του βάλω τις φωνές (την Κυριακή βέβαια θα την έχω ετοιμάσει από μόνη μου την #$@-παρουσίαση)... [ΟΚ, τα είπα, ηρέμησα, μέχρι την Δευτέρα σιγά μην βάλω φωνή. Πάνε οι εποχές που δεν σήκωνα μύγα στο στιβάνι μου :(((]

Καλησπέρα
[-μείον αρκετούς and going down :)
το χιόνι λειώνει,
μπότες ακόμα απαραίτητες]

^*Σαν τα McDonalds είμαστε σε αυτό το εργαστήριο. Δεν έχω ακούσει ποτέ φράση χωρίς τουλάχιστον ένα παρακαλώ ή ένα ευχαριστώ.

Πως ...

-3 με -5^οC εδώ και δύο μέρες, επίσης ισχυρότατοι άνεμοι και χιόνι : :))) χιονάτο, χνουδάτο, μαλακό, κατάλευκο χιόνι. Fresh, είναι η μόνη λέξη που ταιριάζει στην ατμόσφαιρα. Επιτέλους!
ΟΚ, Καφές νούμερο 4 και ξεκινάω από το ηθικό δίδαγμα:

ΠΟΤΕ μην κάνεις οτιδήποτε δραστικό ΠΡΙΝ τον καφέ νούμερο 4.

Ξεκινάω από το ηθικό δίδαγμα γιατί πειράματα και επισκέπτες σήμερα δεν επιτρέπουν να γράψω ολόκληρο post χωρίς διακοπές. Live blogging λοιπόν στα διαλείμματα. Είμαι περίεργη να δω αν τελικά καταλήξω εκεί που ήθελα :) (δεν θα του έδινα και μεγάλες πιθανότητες)...
Διάλειμμα 1 τέλος, back to πειράματα και, αφήνω φωτό από χτες: Α. έξω από το Ίδρυμα, Β. Έξω από το σπίτι -με -το -μενίρ. (Τεχνική 2 σε 1: διαλέγουμε να πάρουμε φωτόγραφίες όχι από το παράθυρο με την καλύτερη θέα αλλά το παράθυρο που έχει καλοριφέρ. Και μας δροσίζει ο αέρας και είμαστε ασφαλείς!) ...
14:23 (sh@t, I work too hard, first break since 11)
Λοιοιοιπόν, κατεβαίνω από το σπίτι στις 8 παρά, καφές νούμερο 1&μισό. Κουκουλωμένη μέχρι την μύτη, τσάντα γεμάτη χαρτιά στον ώμο, giga size panettone στο ένα χέρι (για να μην πείτε ότι δεν τους προσέχω), γάντια και κλειδιά στο άλλο. Βρίσκω ακριβώς μπροστά από την είσοδο το Twingo θαμμένο κάτω από μισό μέτρο χιόνι ... ταπ;... δεν πρόσεξα αν χιόνισε τόσο χτες το βράδυ αλλά ... το ξέθαψα και χτες, should be piece of cake (panettone in this case). Aφήνω το panettone στην οροφή (κάνει λακάκι και κρύβεται από το χιόνι) και ξεθάβω την περιοχή της κλειδαριάς. Προσπαθώ να βάλω το κλειδί και να ξεκλειδώσω, τίποτα. Παγωμένη... Τα σύνεργα ξεπαγώματος Twingo είναι ΜΕΣΑ στο αμάξι (smart huh?)... Βάζω τα γάντια και προσπαθώ, ξανά και ξανά και ξανά. Από την θέση του οδηγού, την θέση του συνοδηγού, τίποτα ... H πρόσβαση από το port-baggage αδύνατη. Το άμοιρο το Twingo είναι θαμμένο κάτω από μισό μέτρο χιόνι, και ένα τεράστιο φορτηγό έχει παρκάρει σε απόσταση χιλιοστών από αυτό :( γουμφΗ Hανάγκη για καφέ νούμερο 3 (;) τεράστια ...
8 και κάτι. Παγωμένη, βιαστική, ΧΩΡΙΣ αρκετή καφεΐνη να συντηρεί το σύστημα και η κλειδαριά αρνείται να ξεπαγώσει ;;; Think again, θα ξεπαγώσει, θέλει δεν θέλει, χρειάζομαι καφέ. Βάζουμε το κλειδί μέσα και προσπαθούμε περισσότερο ... ταπ!

Επειδή δε προβλέπεται άλλο διάλειμμα μέχρι τις 6, να γράψω τώρα και το τέλος χωρίς τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες.
20 λεπτά μετά η μουλαρίασια υπομονή μου (ή η ανάγκη για καφέ) άνοιξαν την πόρτα για να αποκαλύψουν ένα ... πεντακάθαρο εσωτερικό ... sparkling...χμμμφτ!
O τίτλος του post ήταν:

Πως έκανα την πρώτη μου διάρρηξη.

Το τεράάάάστιο φορτηγό έκρυβε το δικό μου Twingo και εγώ απλά, διέρρηξα πρωΐ πρωΐ του γείτονα ... Ποτέ δραστικές ενέργειες πριν τον καφέ νούμερο 4, δεν πιστεύω να έχω άδικο;;;

Καλη(μ)σπέρες!
[fresh επιτέλους
γάντια το απόλυτο must]

From: KV

To: me-me
cc: Ινδένιο

Ντίερ me-me,

Ευχαριστούμε για τα mail¹ σχετικά με το σεμινάριο Τάδε. Ο Ινδένιος δεν θα παρακολουθήσει το συγκεκριμένο session μια και γίνεται στα Γαλλικά, γλώσσα την οποία δεν καταλαβαίνει καθόλου. Κάτι τέτοιο και θα ήταν χάσιμο χρόνου² αλλά κυρίως, δεν θα του προσέφερε την δυνατότητα να επωφεληθεί των πληροφοριών που δίνονται στο συγκεκριμένο σεμινάριο ούτε στο ελάχιστο. Παίρνοντας υπόψη την συγκεκριμένη ιδιαιτερότητα, έχουμε ήδη ζητήσει να συμμετάσχει στο αμέσως επόμενο σεμινάριο Τάδε που γίνεται ένα μήνα αργότερα στα Αγγλικά.
Ευχαριστούμε ξανά για την ενημέρωση και το ενδιαφέρον.
sincerely³
KV

From: me-me
To: Ινδένιο, Adm
cc: KV, τεχνικό-με-το-φετίχ-zuperman, Γαλλώδι (για λόγους παραδειγματισμού;) , Λιοντάρι 1,2 ΚΑΙ 3
Βcc: ούτε να υποθέσω δεν θέλω (κάθε καντόνι έχει δικό του κυβερνήτη;).

Ντίερ Ινδένιε,
Όπως ξέρεις,⁴ είσαι υποχρεωμένος να παρακολουθήσεις το σεμινάριο Τάδε. Σύμφωνα με τον κανονισμό 2342/Β456*-.5323--72 του 1945, ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως οι εργαζόμενοι του Ιδρύματος οφείλουν να παρακολουθήσουν το σεμινάριο Τάδε κατά την διάρκεια του πρώτου χρόνου της εργασίας τους στο Ίδρυμα.
Παρόλο που η απόφαση για το πότε θα το παρακολουθήσεις, είναι στην διακαιοδοσία του εργοδότη σου, νοιώθω υποχρεωμένος να σου ζητήσω να παρακολουθήσεις το σεμινάριο τώρα. Τονίζω ότι η συμμετοχή είναι υποχρεωτική για όλους.
Η διεξαγωγή του σεμιναριου είναι στα Γαλλικά αλλά αν χρειαστείς κάποια βοήθεια στην μετάφραση, σίγουρα θα υπάρχουν Αγγλομαθείς συνάδελφοι πρόθυμοι να σε βοηθήσουν.
Θα περιμένω την τελική επιβεβαίωση σχετικά με την συμμετοχή σου

με τιμή
Dr. me-me

(ταπ)
εγώ απλά αναρωτιέμαι ...
Είχαν άδικο που το σπούδασαν αυτό το παιδί;

night night!
[12 hours to go ?
:)))))) χιόνι απαλό και πυκνό :))) ]

¹ τα πολλά, πολλά, ΠΟΛΛΑ mail ... Που αν τα τυπώναμε όλα δεν θα έφταναν τα τροπικά δάση του πλανήτη ... ήμαρτον.
² μίας ολόκληρης εβδομάδας 6ωρων υποχρεωτικών παρακολουθήσεων ... με άλλους 50-100, σε ένα κλειστό χώρο, σαν μαθητές ξανά και με το χρονόμετρο να χτυπάει ... ταπ;
³ ουστ;;
⁴ ξέρω βρε ανεγκέφαλε ... Μέχρι την Βομβάη έφτασαν τα mail σου...

ουφ ...

36 hours to go ;)

Τζα ;;;
[η SwissMY προέβλεψε χιόνι για σήμερα
και αύριο που θα ταξιδεύω να είναι,
δεν πειράζει :)))))
Κασκόλ, παλτό (με τριπλή επένδυση), σκούφο, γάντια, μπότες
τσάμπα τα αγοράζαμε;]

Update 16:00
;) Xmas again! χιόόόόόόνι ! :))))))

dissolvable value

Ξεχάστε την παλιοΚυριακή.
Δευτέρα πρωΐ. Αλλαγή διάθεσης. Καφές νούμερο 3 στο Ίδρυμα και ... ξεκινάμε. (Δεν μοιάζει και τόόόόόόσο απίθανο σήμερα το πρωΐ το να προλάβω!)
Μου λείπει πολύ να ακούω τον "σταθμό μου" τα πρωϊνά. Παλιά, το ταξίδι για το Ίδρυμα με "ανάγκαζε" να τον ακούω κάθε πρωΐ. Τώρα, στα 3 λεπτά που με χωρίζουν από το γραφείο, ίσα που προλαβαίνω να ακούσω ένα τραγούδι. Μου λείπουν τα ... "άάάάάλλα" νέα όπως τα ψαρεύουν οι BBCένιοι από διάφορες πηγές και φυσικά :) ο gadget guru. Μου έφτιαχναν το κέφι, με ξύπναγαν ευχάριστα...
Σήμερα φτάνοντας νωρίς στο Ίδρυμα είχα την πολυτέλεια επιλογής σταθμού! (η δημοκρατία το έχουμε πει, είναι υπερτιμημένη). Και ανάμεσα στα νέα και ένας γνωστός :) με την χημεία του. Λατρεύω τους ανθρώπους που έχουν την δημιουργικότητα να δείξουν και την άλλη πλευρά. Με humor και κυνισμό και κέφι! Να λοιπόν ΤΙ μπορεί να κάνει κανείς με τα μοριάκια που μας παιδεύουν καθημερινά: Μόδα! :))) Και μάλιστα πολύ creative και επικίνδυνη μόδα. Μόδα που διαλύεται μετά το τέλος της γιορτής! :) So much about the "added value to the community" part, που τόσο μας παιδεύει στα proposal. Δεν έχει αυτή η ανακάλυψη value to the community;;;; Χα... Σβήνω αμέσως ότι χαζομάρες έγραφα όλη μέρα χτες και αρχίζω με νέα προοπτική!

Καλημέρες
[ομπρελλίτσα :(
και να μην διαλύεται]

@ Μμμμμ ... Αν κάποιος ξέρει που μπορώ να παραγγείλω μια δωδεκάδα pulloverάκια φτιαγμένα από το νέο υλικό, να μου στείλει αμέσως την διεύθυνση!

κλείνουμε καλά το πλυντήριο

Εντελώς χαζοΚυριακή. Μα τίποτα να μην πάει καλά σήμερα;;; Η μέρα μουτζούφλα και παραπονεμένη από το πρωΐ, χωρίς λόγο (αυτός είναι και ο καλύτερος λόγος). Συννεφιασμένη (αλλά χωρίς βροχή), παγωμένη (αλλά χωρίς χιόνι), σκοτεινή (δεν έχει αλλά εδώ) και με αρκετή δουλειά που έπρεπε να τελειώσει (εδώ έχει αλλά... ταπ).
Η ησυχία του Ιδρύματος -που συνήθως είναι το καλύτερο περιβάλλον- σήμερα με ενόχλησε, είχαμε ξεμείνει από καφέ (αύριο θα πέσουν κεφάλια), η επιφάνεια του γραφείου μου ήταν (και εξακολουθεί να παραμένει) γεμάτη χαρτιά (κάλυψη 120%), κανένας από τους στόχους μου για σήμερα δεν κατάφερε να μου κεντρίσει καθόλου το ενδιαφέρον, η μεταφορά στο σπίτι έφερε ακόμα χειρότερα αποτελέσματα, ο Θανάσης αποφάσισε να μου κάνει νούμερα (μου φαίνεται χρειάζομαι και καινούριο Θανάση), plus (κερασάκι και σιχαίνομαι τα κερασάκια) το πλυντήριο αποφάσισε να πλημμυρίσει το σπίτι-με-το-μενίρ την πιο ακατάλληλη στιγμή (άσχετο αν έφταιγα εγώ, θα έπρεπε να διαθέτει μια στοιχειώδη λογική ... το πλυντήριο). Άσχετο αλλά πρώτη φορά κατάλαβα πόσο πολύ νερό καταναλώνει ένα πλυντήριο ...

Καφές νούμερο Χ (8, 9, +) και let's call it a night. Ας πούμε ότι δεν δούλεψα όόόόόόλο το Σαββατοκύριακο και ότι απλά έρχεται μία ακόμα δύσκολη εβδομάδα. Ή καλύτερα ότι δεν είχαμε αυτή την εβδομάδα Σαββατοκύριακο.
Βάζω την πιο χαζή ταινία που έχω στην τηλεόραση και κάνω αυτό που έπρεπε να είχα κάνει από το πρωΐ : κατάληψη του καναπέ.

Καληνύχτες
[αν χιόνιζε επιτέλους;]

To Twingo ...

... το απέκτησα μια μέρα πανικού. Ήμουν ήδη δύο χρόνια στην ποδηλατοχώρα και σαν ισότιμος κάτοικος πήγαινα παντού με το ποδήλατο (one of very many ποδήλατα). Φυσικά και δεν καταλάβαινα το concept : Αγοράζω το χειροτερότερο ποδήλατο όόόόλων των εποχών (γιατί πόσο θα το έχω πριν το κλεψουν;), του βάζω και extra kitsch-ie διακοσμητικά, το φορτώνω σαν μουλάρι, το χρησιμοποιώ σαν all weather 4x4, ταλαιπωρούμαι ΚΑΙ χαμογελάω χαρούμενα ... [και φροντίζω να μην ξεχνάω ΠΟΤΕ την σακούλα για την σέλα] Καθόλου δεν το καταλάβαινα το concept, το έκανα όμως -κάθε μέρα, καμμία εξαίρεση και μάλιστα ευχάριστα. Ήταν οι εποχές που προσπαθούσα να ταιριάξω με το περιβάλλον μου και όχι να φτιάξω το περιβάλλον μου να ταιριάζει σε εμένα ... Και δεν τα κατάφερα άσχημα, σαν 10χρονο, το ποδήλατο ήταν φυσική προέκταση του εαυτού μου.

Το Twingo αγοράστηκε την μέρα που ένοιωσα ότι έχανα τον έλεγχο. Σε ένα πρωΐ. Διάβασα την αγγελία, πήρα τηλέφωνο, τους είπα να μου το τυλίξουν και σε 2 ώρες είχα αμάξι. Δεν χρησιμποιήθηκε τελικά ποτέ για τον λόγο που αγοράστηκε ... άλλαξε όμως την καθημερινότητά μου. Και άλλαξε και τις επιλογές. Για τις καθημερινές δεν το συζητάω, να το σκεφτείτε μόνοι σας: γίνεται τσάντα, και χίλια πράγματα και ομπρέλλα ΚΑΙ καφές πάνω στο ποδήλατο;;; Δεν γίνεται !!! :) Όσο για τα ΣΚ , ήταν κάπως έτσι:
Επιλογή νούμερο 1: παίρνουμε το ποδήλατο και παμε στο "δάσος" (βουνά δεν ορίζονται στην ποδηλατοχώρα, ούτε και δάση -δάση) να ευχαριστηθούμε την βροχούλα μέσα στη λάσπη.
Επιλογή νούμερο 2: Λέμε στο Twingo να μας πάει στην πόλη που είναι γεμάτη Γάλλους να .... αγοράσουμε κρασί.
Δύσκολο huh ;;; Κάπως έτσι ήταν όμως και κάπως έτσι έφτασα ένα μικρό, άμαθο αμάξι (30000km) δύο βήματα πριν την εξάντληση. 200000 km αλλά ... πολίτης του old world το Twingo και ας μην του φαίνεται καθόλου. Με πήγε παντού και με πήγε ευχάριστα, κεφάτα, γρήγορα, απροβλημάτιστα (μόνο στο Λουξεμβούργο μούτρωσε μία φορά αλλά μάλλον το έκανε επίτηδες γιατί δεν ήθελε να μετακομίσουμε) ... Με μετακόμησε σε 2 διαφορετικές χώρες, πολλάάάά σπίτια, με έσωσε από πολλές διαδρομές με ΜΜΣ.
Γιατί τα λέω όλα αυτά;;; (χαχαχα ρητορική ερώτηση, σιγά μην χρειάζομαι και λόγο)... Καταρχήν γιατί μόλις κατέβηκα να αλλάξω την παρκοκάρτα του Twingo για να μην του βάλουν ένα ακόμα πρόστιμο και στεναχωρηθεί και ... δεύτερο, επειδή σύντομα (χτες) πρέπει να αγοράσω καινούριο αμάξι [ :( ; ] και προσπαθώ να σκεφτώ (για πρώτη φορά λογικά) τι θα ήθελα να πάρω ΠΡΙΝ το αγοράσω (!) ... Δύσκολο (αυτή η συγκεκριμένη σειρά με μπερδεύει σταθερά, πρώτα να σκεφτόμαστε μετά να αποφασίζουμε :(((( )... Με το Twingo, δεν ήξερα που θα βρεθούμε, με το καινούριο ξέρω (;ξέρω;) και αυτό το extra δεδομένο, αντί να με βοηθάει φαίνεται να με μπερδεύει περισσότερο :((( ...
Χχχχχμμφτ ή μάλλον γουμφ (Κρότ μου αρέσει περισσότερο, το κλέβω) ... δύσκολο ... πολύ πολύ ΠΟΛΥ δύσκολο να διαλέξεις ...

Καφές νούμερο 3, ο Cyril φαίνεται εγκατέλειψε την προσπάθεια εδώ, η πόλη κοιμάται και ... σχεδόν έτοιμη για δουλειά :(

Καλημέρες
[όχι, δεν με νοιάζει που έχει ακόμα εκπτώσεις,
σιγά!]

Vasένια,

... ο φωτογράφος ανέβασε δεξί φρύδι ψηλά όταν του εξήγησα ότι πρόκειται για φωτό για το νέο "δικό" μας διαβατήριο ... Μου εξήγησε ότι οι συγκεκριμένες φωτό στοιχίζουν το διπλάσιο απ'όσο οι φωτό για διαβατήριο της χώρας της pretend, του νησιού ή της χώρας με τα ποδήλατα, ή αυτής με τα κρασία, τις μακαρονάδες, τα mohito's ή τις καλύβες κάτω από τον ήλιο. Σήκωσα και εγώ φρύδι ψηλά και του εξήγησα ότι το έψαξα, καμμία από τις παραπάνω χώρες δεν μου δίνει άμεσα διαβατήριο.
Μας πήρε 3-4 λεπτά μόνο είναι αλήθεια να "στήσουμε" την φωτογραφία. Τότε ήμουν ακόμα ήρεμη και με αρκετή καφεΐνη στο σύστημα. Και η πρώτη ήταν μια χαρά, ακόμα και εγώ που σιχαίνομαι τις φωτό τύπου passport ήμουν απόλυτα ευχαριστημένη... Ο φωτογράφος όμως ψιλοάσπρισε (deja vu) και έβγαλε το χαρακάκι ! ε, ναι. Οι αναλογίες δεν ήταν σωστές οπότε και την ξαναβγάλαμε. Μετά ΔΕΝ φαινόταν καλά το δεξί αυτί (μα έχει καταλάβει κανείς ΓΙΑΤΙ πρέπει να δείχνουμε αυτί;;;;), πετούσε μία τρίχα άτσαλα, είχα ελαφρότατη κλίση προς τα δεξιά, δεν ήταν ξανά σωστές οι αναλογίες κλπ κλπ κλπ Μέχρι να πάρω ΤΗΝ φωτό στα χέρια είχα καταλάβει γιατί στοιχίζει περισσότερο. Είχα επίσης αποκτήσει ταλαιπωρημένο look, μαύρους κύκλους και ένα ελαφρύ τρέμουλο. Ο φωτογράφος μου απαγόρευσε να την ακουμπησω, να την τσαλακώσω, να την κοιτάξω καν για να μην ρισκάρουμε να του την ξαναστείλουν πίσω (ποιος ξέρει πόσες φορές το είχε περάσει) και εγώ ένοιωσα απόλυτη ευτυχία με την χειροτερότερη φωτό της ζωής μου.
... Λέω lοιπόν η φωτό να είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνεις όταν βρεθείς πίσω :)))

σμακ

ΠΟΥ ...

... αιθάνεσαι για πρώτη φορά μετανάστης και όχι πολίτης μιας άλλης χώρας ;;;

Ε, ναι ... Κατέθεσα τα χαρτιά μου για διαβατήριο. Ελπίζω μόνο να βγει ΠΡΙΝ αποφασίσουνε να μας ξαναφορολογήσουν το ξαναλλάξουν! [ταπ]

Καφές νούμερο 6, ισχυρότατοι άνεμοι έξω, καιρός βροχερός, σκοτεινιά, slaving away στο Ίδρυμα (for no apparent to me reason) ...
Μερικές ώρες ακόμα ... μπορεί το ΣΚ μου να λέει "δουλειά, δουλειά, δουλειά" αλλά η Παρασκευή δεν υπάγεται ποτέ στα σχέδια του ΣΚ !!! :) Τελευταία ευκαιρία να απολαύσουμε το Χριστουγεννιάτικο δέντρο για εφέτος (εμ... δεν υπόσχομαι να το κατεβάσω και αμέσως μετά βέβαια): Το σχέδιο λέει Thai (μου έχει κολλήσει και μου αρέσει ΠΟΛΥ), bubblie (επίσης), coffee pie dessert (συνοδευόμενο από ιδιαίτερα καλό espressάκο), καλοί φίλοι και μία κούτα Charlie Chaplin Classics, δώρο και αυτό του Άγιου Βασίλη (Άγιέ μου μας κακομάθατε εφέτος) ...

Καλησπέρες!
[Twingo afraid of hurricane Cyril
Twingo stays here tonight!]

Μικροί καθημερινοί διάλογοι...

... με εμένα :

Πότε είναι η προθεσμία κατάθεσης του super-προγράμματος;
-Στις 24 (24/01/07 that is)
Πότε το θυμήθηκα;
- Τώρα.

ταπ ταπ ταπ

Θέλω να καταθέσω πρόγραμμα;;;;
-Θα βρέξει σήμερα στο νησί ;;; Τι ερώτηση είναι αυτή;;; Πρέπει!
Που θα είμαι στις 24 ;;;
-Σε μια άλλη pretend και θα δίνω 2 ομιλίες;;;;

bingo!

Προλαβαίνω;;;;
-Πρώτη φορά θα είναι;;; Sh@t Sh#t Sh%t Sh&t Sh*t Sh!t Sh!t Sh@t Sh#t Sh%t Sh&t Sh*t Sh!t Sh!t
Πιπέρι;;;;
-Μπα, άσε να το κάνεις στο τέλος τις μέρας γιατί θα κουραστείς ...

Καλημέρες !!!
[Ανοίγουμε την agenda προσεκτικά...
όταν δεν ξέρουμε να την χρησιμοποιούμε σωστά
και δεν μπορούμε να προβλέψουμε ΤΙ κρύβει
Sh@t ]

never ending λίστες :)

Κοίταζα το προηγούμενο post και βρήκα την λίστα μου για σήμερα :

Τι δεν μου άρεσε στην αρχή
πριν καν δοκιμάσω (ταπ)
[και τι έγινε μετά]

Το "πριν καν δοκιμάσω", είναι σημαντικό. Τα περισσότερα λάθη μου, τα έχω κάνει γιατί απέρριψα κάτι πριν το δοκιμάσω ή του δώσω έστω μια ευκαιρία.
Όπως καταλαβαίνουμε όλοι, δεν έχω τον πλήρη κατάλογο στην μικρή μνήμη του (ενός) νευρονίου, άρα το post θα συμπληρώνεται σιγά σιγά (κάτι μου λέει ότι θα το αγαπήσω αυτό το post!). Any help is of course, welcome :)

• Τα μαγειρεμένα σαλιγκάρια [μπλιαχ]
• Οι αγγινάρες [μετά, έμαθα να πίνω ρακί :) ]
• Τα ψάρια [παιδικό σύνδρομο, probably due to φάδερ. Μου πέρασε γρήγορα!]
• Οι μαγειρεμένες γλώσσες ζώων [μπλιαχ]
• Το κοκκινιστό κοτόπουλο [και το βάζω συνειδητά μετά τις γλώσσες!]
  
• Οι κατσαρίδες [μπρρρρ ...]
  
• Οι σμέρνες [μπρρρ]
• Οι "κλειστές" παραλίες στη θάλασσα [Μετά συνέβη η Ζάκυνθος]
  
• Οι κόλλες χαρτιού που δεν είναι λείες [Μετά το σύνδρομο επεκτάθηκε και στις γραμμές. Δεν μου αρέσουν οι γραμμές. Γράφω ευχάριστα σε λευκές -λείες να μην ξεχνιόμαστε- κόλλες χαρτιού, σε -λείες- κόλλες με τετραγωνάκια, ρόμβους, καρδούλες, ακόμα και σε χαρτι millimetre (με τόνο) αλλά δεν γράφω ΠΟΤΕ πάνω στις γραμμές... Άβυσσος]
• Τα στυλό με χοντρή μύτη (βλ. παλια bic) [μπλιαχ, αδύνατο να τα χρησιμοποιήσω]
• Το πράσινο [ξέρω, ταπ ... Τώρα το αγαπάω πολύ]
  
• Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια [χαχαχα μεγαλύτερο λάθος εκτίμησης δεν έχω κάνει, ευτυχώς μετά μπήκε ύπουλα στη ζωή μου το Doom (ο κουμπάρος, μεγάλη ιστορία) και όταν βαρέθηκα να σκοτώνω γουρουνειδή, ήρθε ο "Sherlock" και τα "Monkey Island" (όλα!)... έχω πάνω από 5 χρόνια να παίξω όμως :( ]
• Οι κακές εκδόσεις -καταστρέφουν το βιβλίο [και οι κακές μεταφράσεις, καταστρέφουν το περιεχόμενο.]
  
• Τα λερωμένα/σημειωμένα βιβλία [Δεν άλλαξα γνώμη, το θεωρώ ιεροσυλία, εκτός αν το κάνεις με αγάπη. Αυτό το τελευταίο το εκτίμησα ιδιαίτερα όταν μου χάρισαν ένα αγαπημένο βιβλίο με σκέψεις στα περιθώρια]
• Τα γενέθλια [από παιδί, μετά ... τους έδωσα αρκετές ευκαιρίες]
• Η φυσική [Νομίζω ότι είναι απελπιστικά ενδιαφέρουσα επιστήμη. Απλά δεν φτάνει ένα νευρόνιο]
• Οι γιατροί [:) όχι σαν άνθρωποι]
• Το κουτί του MSN, του yahoo και του Skype [... :) ...]
• Η Celine Dion [μπλιαχ]
  
• Το σκοτάδι το πρωΐ. Δεν μου αρέσει να κοιμάμαι με κλειστά παραθυρόφυλλα, θέλω να βλέπω το πρώτο φως, σιχαίνομαι να ανάβω φώτα το πρωΐ [μετακόμισα!!! Και εξακολουθώ να κινούμαι προς τη σωστή κατεύθυνση]
  
• Η συνεχής μικρή βροχή (drizzle) [το νησί, μετά συνέβει το νησί και μου αρέσει μόνο στο νησί... τιμητικά!]
• Οι πολυλογάδες. Από παιδί με μπέρδευε όποιος μιλούσε ακατάπαυστα [τώρα πια έχω μάθει να μην ακούω]
• Το κρύο [τώρα το λατρεύω, έχεις την αίσθηση ότι είσαι ζωντανός!]
• H ιστορία, με μπέρδευε. Προτιμούσα την μυθολογία, ήταν πιο συνεπής [μετά προσπάθησα ... ακόμα προσπαθώ]
• Τα λεπτά φλυτζάνια για τον καφέ [... μπλιαχ]
• Το κΎμινο
• Το κλαρίνο [μετά όπως και ο Μάρκος, το άκουσα "να γλυστράει στις πιο απίθανες διαδρομές των ηχητικών συχνοτήτων"]
• Η φασολάδα [μπλιαχ]
• Ο Πονοκέφαλος [δίκιο είχα!]
  
• ...
• to be continued
  

Καλησπέρες!
[έχω την εντύπωση ότι θα είναι ατελείωτη
ας φτιάξω καλύτερα την λίστα μου για αύριο]

χωρίς θέμα ... ή τέλος for that matter

Η διάθεσή μου μου παίζει παράξενα παιχνίδια αυτές τις μέρες. Ups & downs χωρίς ιδιαίτερο λόγο (ή μάλλον για πολλούς).
Μπήκα στο αμφιθέατρο κεφάτη (άϋπνη αλλά κεφάτη, πολύ και στα δύο), παρόλο που παραπονέθηκα (σε μένα) γιατί τα άφησα όλα τελευταία στιγμή (what a surprise). Η μία από τις "ώρες" μου σήμερα ήταν άλλωστε η -ώρα -του -παιδιού, bonus-ώρα! Μάθημα επιλογής που σημαίνει: Ευκαιρία να σας δείξω τι μου αρέσει! Εμένα. Τι με ενθουσιάζει, γιατί είμαι ακόμα εδώ ...

Αυτές οι ώρες σου ανεβάζουν την διάθεση. Τις ετοιμάζεις πολύ ευχάριστα και πολύ πολύ μουλωχτά. Θέλεις να καταλάβουν, θέλεις να ενθουσιαστούν, θέλεις να έχουν άποψη και θέλεις να την ακούσεις. Αν θέλεις ποτέ ανεπηρέαστη, δροσερή κριτική, αυτή είναι η άποψη που πρέπει να ακούσεις. Φρέσκια, ανέμελη ... Έτσι στα μουλωχτά, βάζεις μέσα και λίγο από την δουλειά σου, την παρουσιάζεις ανυπόγραφα και αδιάφορα ... περιμένεις για τις αντιδράσεις! Και οι αντιδράσεις αξίζουν πάντα την προετοιμασία.
Αυτές οι ώρες είναι απίστευτα λίγες, μικρή όαση στο συνηθισμένο : πρέπει να μάθουν αυτό, γιατί όσο και αν δεν έχει υπάρξει άνθρωπος στον πλανήτη που να του έχει ποτέ αρέσει αυτό (συμπεριλαμβανομένου και του άμοιρου ερευνητή που το ανακάλυψε) είναι βασικό. Και πρέπει να μάθουν και αυτό και αυτό και αυτό ... Και εσύ κουβαλάς τα κακά νέα: "ναι, πρέπει να το μάθετε ΚΑΙ αυτό". Και πάλι θέλεις να καταλάβουν και θέλεις να έχουν άποψη και χρησιμοποιείς ένα σωρό κόλπα για να χρυσώσεις το χάπι αλλά ... ουφ άλλη μια φορά αν τα ξανακούσεις θα τα μπλοκάρεις και εσύ ακόμα από το μυαλό σου. Όόόόχι, δεν τα λυπάμαι τα παιδία για τον φόρτο εργασίας. Είναι εδώ για να κάνουν κάτι και ... πως θα βρουν τι τους αρέσει αν δεν ξέρουν πρώτα τι ΔΕΝ τους αρέσει; Έτσι δεν είναι λίγο και στην καθημερινότητά μας; Περνάμε πολλές δεκαετίες για καταλάβουμε ότι πρέπει να αποφασίσουμε πρώτα τι δεν μας αρέσει τελικά (εκτός από τα σαλιγκάρια, αυτά εμένα δεν μου άρεσαν από την αρχή) για να ξεκινήσουμε να ψάχνουμε τι μπορεί και να μας αρέσει. Ξέφυγα. Πολλά πρέπει στο κείμενο τα σιχαίνομαι τα πρέπει αλλά τα καταλαβαίνω κιόλας. Στους άλλους, σε εμένα δεν τα καταλαβαίνω σταθερά, απλά καμμιά φορά είμαι συνεργάσιμη. Καμμιά φορά ...

Νούμερο 2

Τι έκανες χτες;
- Δούλευα σκληρά.
Ναι αλλά έβαλες προτεραιότητες;
- Όλα είχαν προτεραιότητα.
Μήπως μερικά είχαν λίίίίίγη παραπάνω;
- Ό-κι ! Χτες είχαν όλα την ίδια.
Μετά πήγες ΚΑΙ στην πρόβα;
- μμμμμ ...
Και τελείωσες αργά;
- Θα μπορούσε να είναι και αργότερα...
Και μετά νύσταζες;;;
- μμμμμ ...
Μετά εννοούμε ΑΦΟΥ μαζεύτηκες στο σπίτι και έκανες όόόόλα τα άλλα ΕΚΤΟΣ από αυτό που έπρεπε;;;
- μμμμμ ...
Καλημέρα

- Καλημερούδια
[Καφές νούμερο 2 -νύστα αμετάβλητη,
yet νέες προτεραιότητες πλήρως εφικτές :p
πόσους καφέδες όμως για ... την επόμενη πίστα;;; ;)]

Μα ... teletubbies ??? Ειλικρινά, υπάρχει μωρό που δεν συγχίζεται;;;

ταξίδια

Τα ταξίδια στον κυβερνοχώρο καμμιά φορά είναι το ίδιο ενδιαφέροντα με τα ταξίδια ... ταξίδια! Το πως ξεκίνησα να ψάχνω την βιβλιογραφία για να τελειώσω μια δουλειά-δουλειά και πως τελικά βρέθηκα να "κοιτάζω" ... εμάς από ψηλά, δεν είναι δύσκολο να το φανταστεί κανείς... Δεν υπήρχε τίποτα που να με αφορά στη βιβλιογραφία. (Προσοχή: όχι τίποτα ενδιαφέρον, τίποτα που να να μπορεί να προκαλέσει το δικό μου ενδιέφερον σήμερα και αυτό δεν ήταν δύσκολο. Το νευρόνιο ήταν μακρυά).
Ημέρα γεμάτη (και συννεφιασμένη). Τρέξιμο με τη δουλειά, ένα σωρό μικρογραφειοκρατικά, μικροπροβλήματα, μικροεντάσεις. Τίποτα τόόόόσο σοβαρό που να σε αγχώσει πολύ, τίποτα τόόόόσο χαζό που να μπορείς να το αγνοήσεις με ύφος. Έτρεχα όλη μέρα ... αυτό -ούτε καν το μεσημεριανό δεν πρόλαβα. Ένα μικρό (φωτεινό :) ) απογευματινό διάλειμμα και ξανά δουλειά -δουλειά -ουφ...
Καφές νούμερο 8, στο ειδικά μονωμένο ταξιδιωτικό φλυτζάνι, το Twingo έτοιμο και φεύγουμε. Ακολουθεί μικρό "καλλιτεχνικό" διάλειμμα, πριν ξαναπροσπαθήσω να χρησιμοποιήσω το δίκτυο για κάτι χρήσιμο! (ταπ ... νευρόνιο cannot define "χρήσιμο") ...
Αφήνω την τελευταία εικόνα που κοίταζα εδώ και εξατμίζομαι (ε, ναι ... άργησα).

Έχει κάτι απίστευτα soothing αυτή η εκόνα μας από ψηλά, έτσι;
{επίσης ... κάτι παράξενο παίζεται σε νησί και ποδηλατοχώρα ήήήή εμένα μου φαίνονται υπερβολικά φωτισμένες;;; είπαμε ... αλλά ... ΚΑΙ από ψηλά διαφορετικές;;;}

Καλησπέρες

[βότκα έπρεπε να βάλω στο φλυτζάνι,
να το θυμάστε ...]

"There is a computer disease that anybody who works with computers knows about. It's a very serious disease and it interferes completely with the work. The trouble with computers is that you 'play' with them!"

Richard P. Feynman

back to work ...

... σήμερα ; ; ; Σήμερα! Αρκετά γιόρτασα, κάθησα, τριγύρισα, βγήκα, κλείστηκα, παραπονέθηκα, χάζεψα το δέντρο ... Αρκετά αγνόησα τσάντα και agenda, αρκετά στρουθοκαμήλησα (σιγά μην εξαφανιζόταν οι δουλειές επειδή εγώ αποφάσισα να απέχω... ταπ) ... Plus η μέρα είναι χειμωνιάτικα μουντή (επιτέλους), η pretend Κυριακάτικα ήσυχη, έχω ανάγκη το distraction και ξεκινάω διαλέξεις την Τρίτη και η Τρίτη είναι κοντά ! Δουλειά - τ ώ ρ α.

Καφές νούμερο 3 (σιγά μην ξεκινήσω χωρίς εφόδια) και ... γμτ, είναι ζεστά εδώ :(((((

Καλημέρες!
[σνιφ;]

Ανοιξιάτικη λιακάδα ...

... και ζέστη και η ΚV στην pretend-αγορά για να αγοράσει το Χριστουγεννιάτικο δώρο της (TVoύλα, η παλιά πέθανε άγαρμπα) ... Για τις εκπτώσεις δεν θα μιλήσω γιατί θα συγχιστούμε όλοι (μα 60-70%;;; Αποδεδειγμένο 60-70%;;; Και αποδεδειγμένο γιατί ... ταπ ... πλήρωσα διάφορα μερικές εβδομάδες πριν ΧΩΡΙΣ την έκπτωση;;;;; χχμμφφτ). Ξέφυγα (πάλι).

Ο στόχος μου για σήμερα ήταν η έρευνα αγοράς για να βρω την καλύτερη τιμή για καινούρια τηλεόραση. Ήξερα ότι θα γίνεται χαμός με τις προσφορές, αυτό που δεν ήξερα είναι ότι στην pretend αρκεί τελικά να πας σε ένα (01) πολυκατάστημα. Το έμαθα ΑΦΟΥ πήγα σε 2-3, στριμώχτηκα με το μανιασμένο πλήθος, πάλεψα να βρω πωλητή, μοντέλα, τιμές κλπ κλπ κλπ. Μετά ήρθε ο "ειδικός" που θα με "βοηθούσε" στην επιλογή. Με αυτάκια το βοηθούσε γιατί ήξερα φυσικά ποια ΤVούλα ήθελα πριν του ζητήσω να βοηθήσει (την αδελφή του Θανάση, ξαδέλφη του κινητού μου, θεία του σταθερού μου και συγγενή όόόόλων των ηλεκτρονικών μου με εξαίρεση την φωτογραφική!). Απλά ήθελα κάποιος άλλος να μου κάνει τον δικηγόρο του διαβόλου! Αφού λοιπόν ο ειδικός κατάλαβε ότι είναι εκεί για διακοσμητικούς λόγους, ανέλαβε την έρευνα αγοράς. Στήθηκε μπροστά από το αντικείμενο του πόθου, πήρε το κινητό και ... τηλεφώνησε σε όόόόλα τα πολυκαταστήματα της pretend!!! Ή καλύτερα, τηλεφώνησε στο pretend-131, το οποίο και τον συνέδεε με το πολυκατάστημα. Εδώ ακριβώς είναι το κόλπο νούμερο 1 του pretend-shopping: Στο πoλυκατάστημα μπορεί να έχει γίνει η εισβολή των μυρίων αλλά ο τηλεφωνητής είναι στην θέση του και μπορεί να σου πει τις τιμές. Αφού λοιπόν βρήκαμε την καλυτερότερη τιμή (και η διαφορά ήταν 500 φράγκα), χωρίς να κουνήσουμε ρούπι, έμενε να αποφασίσω από πού ήθελα να αγοράσω το αντικείμενο του πόθου. Κόλπο νούμερο 2 παίρνεις τηλέφωνο στο κατάστημα που έχεις επιλέξει ξανά, ρωτάς την τιμή ξανά και μετά λες το εξής φοβερό: "Μα εγώ στέκομαι μποροστά σε μιά ίδια ΤVoύλα στο κατάστημα τάδε και την πουλάνε 500 φράγκα λιγότερο. Έχουν ΑΥΤΟΙ καλύτερες τιμές από ΕΣΑΣ;;;". Deal done, η τιμή κατεβαίνει μαγικά ΚΑΙ σου προσφέρουν και τσάμπα μεταφορά!
Καινούρια ΤVούλα παίζει χαρωπά στο background αυτή τη στιγμή!

Οι υπόλοιπες διαπιστώσεις της ημέρας:
* Όσα "κερδίζει" κανείς με τις εκπτώσεις τα χάνει αμέσως με άλλο τρόπο : Μία κλήση ακόμα από την τροχαία ΚΑΙ ο κλειδαράς υπερκάλυψαν το ποσό που νόμισα ότι θα κερδίσω λόγω εκπτώσεων ... ταπ;
* Ποτέ μην αφήνετε τα κλειδιά στο τραπεζάκι που είναι ΜΕΣΑ στο σπίτι του οποίου μόλις κλείσατε την πόρτα. Δεν συμφέρει.
* Ποτέ μην κλείνετε την πόρτα του σπιτιού αν δεν έχετε μαζί σας τουλάχιστον ένα από τα ακόλουθα: κλειδιά (όσες φορές και να το πω ακόμα να το χωνέψω) ή κινητό ή πορτοφόλι.
* Αν όμως κλειστείτε έξω χωρίς αυτά: καλύτερα το κάνετε αφού έχετε μετακομίσει στην pretend :))) Μπορεί να στοιχίζουν an arm and a leg, αλλά έρχονται στο πι και φί ... ΑΦΟΥ καταφέρεις να λύσεις το πρόβλημα του τηλεφώνου that is!

night-night
[δύσκολα και για τους snow-lovers αλλά...
η πόλη ήταν γεμάτη καστανάδες σήμερα... ταπ;]

grumpy still

Χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα (τριγύρω), post-Xmas blues (μέσα), η τσάντα γεμάτη στη γωνία της (απέκτησε γωνία), η agenda (για να μην μπερδευόμαστε πάλι) ενημερωμένη και γεμάτη γεμάτη στα τραπέζι, background μουσική αγαπημένη, στο ποτήρι bubblie (λίγο έμεινε...). Ο me-me μακρινός και το Ίδρυμα και όλα ...
Καμμιά φορά αναρωτιέμαι ΤΙ είναι πιο κοντινό τις στιγμές της καλά προσχεδιασμένης ησυχίας. Αυτής που έχεις επιδιώξει, που σου'χει λείψει ... Γιατί είναι τόσο σημαντική αφού συχνά, είναι κενή ...
Μη δίνετε σημασία, μιλάει το bubblie, τελειώνει όμως ...

Καληνύχτες
[εκπτώσεις,
φταίω εγώ μετά για τα κόκκινα γράμματα;;;]

grumpy

Καφές νούμερο 6 και ξεκινάω με μεγάάάάάλη παρένθεση:

(
Μισώ τους τίτλους. Βρίσκω την χρήση τους τις περισσότερες φορές άσκοπη (και αυτό είναι η politically correct version της άποψής μου για αυτούς που χρησιμοποιούν τίτλους επί ματαίω... ταπ;). Επίσης δεν μου λένε τίποτα (οι τίτλοι), απολύτως τίποτα (εκτός και αν θέλω όντως να μάθω αν κάποιος είναι γιατρός). Σίγουρα δεν μου εμπνέουν σεβασμό (τύπου: Αααααα είστε Dr.;;; κοκκίνισμα -Τα σέβη μου). Το γεγονός ότι κάποιος είναι Prof. Dr. Dr. Msc. BA. κ^ος Τάδε μου είναι προσωπικά εντελώς αδιάφορο. Μπράβο του αλλά εμένα μου αρκεί το κ^ος. Ακόμα ΚΑΙ επαγγελματικά ο σιδηρόδρομος απλά μου λέει πόσο (πόσο χρήσιμος, πόσο ευέλικτος, πόσο πλούσιος, πόσο έξυπνος ίσως, πόσο αλλού καμμιά φορά, είναι κάποιος).
Επίσης να τονίσω ότι προσωπικά ΔΕΝ έχω χρησιμοποιήσει ποτέ μα ποτέ τίτλο στην προσωπική μου ζωή. Εμμμ ... ψέμμα (κοκκίνησα). Έχω χρησιμοποιήσει 3 φορές (ε καλά 4, αλλά η 4η δεν παίζει καν ;) ) :
Πρώτη φορά ήταν για να αποκτήσω το σπίτι-με-το-μενίρ.
Δεύτερη φορά για να μιλήσω απευθείας με τον πρόξενο.
Και τις δύο παραπάνω φορές ήξερα ότι έπρεπε να το χρησιμοποιήσω για να πετύχω συγκεκριμένα πράγματα με μικρούς υπαλληλίσκους που αλλιώς θα έβρισκαν έδαφος για άσκοπη επίδειξη της "ισχύος" τους.
Τρίτη φορά ήταν σήμερα. Από κακία
Κλείνει η παρένθεση.
)
O me-me [short for prime-prime, που είναι nick για το prime-male, όρο που εκλείπει σιγά σιγά (πολύ σιγά σιγά) από την επαγγελματική μας ζωή και για αυτό τον έκανα διπλό σαν το καρέτα-καρέτα] με αγνοεί επιδεικτικά εδώ και 2.4 χρόνια. Και όταν λέμε με αγνοεί εννοούμε ΜΕ ΑΓΝΟΕΙ - δεν υπάρχω. Ξεχνάει βρε παιδί μου να μου στέλνει τα επείγοντα επαγγελματικά e-mail, να με συμπεριλαμβάνει στις λίστες, δεν απαντάει στα δικά μου mail πριν περάσει 15νθήμερο και όόόόόταν απαντήσει είναι μόνο και μόνο για να πει εξυπνάδα και ότι είναι busy busy busy και δεν θα προλάβει να απαντήσει στην actual ερώτηση εφέτος.
Όσο νόμιζα ότι είναι προσωπικό, δεν με πείραζε καθόλου. [ Και εμένα δεν μου αρέσει η φάτσα του και βρίσκω το επαναστατικό του look επαναστατικά ξεπερασμένο. Πιο down to earth μου φάνηκε η μπαντάνα του Παπάζογλου πχ. Δεν με συμπαθείς, fair enough. Άσε που δεν σε συμπαθώ και εγώ οπότε είμαστε και οι δύο ευχαριστημένοι. ] Mετά όμως παρατήρησα (μου παρατήρησαν για να είμαι πιο ακριβής γιατί βαριέμαι να παρατηρώ ότι δεν με αφορά) ότι την ίδια ακριβώς "αδιαφορία" δείχνει σε όλα τα θηλυκά του Ιδρύματος που είναι ανώτερα στην ιεραρχία από τον ίδιο. Μας αγνοεί μετά βδελυγμίας ενώ τους άνδρες συναδέλφους τους έχει μη βρέξει και μη στάξει (πολύ μην βρέξει και ακόμα περισσότερο μην στάξει, μπλιαχ). Ακούει τίτλο και υποκλίνεται (μπλιαχ ουανς μόρ) ΑΡΚΕΙ να μην ανήκει σε γυναίκα. Μου το παρατήρησαν λοιπόν μερικά φεγγάρια πριν μεταξύ κρουασάν και καφέ νούμερο 5 αλλά το αγνόησα ως κακεντρεχές.
Στο ενδιάμεσο (μετά δηλαδή τον καφέ νούμερο 5 μερικά φεγγάρια πριν και πριν τον καφέ νούμερο 3 σήμερα) έγιναν διάφορα τρελλά και παλαβά τα οποία ξεκίνησα να απαριθμώ αλλά φοβάμαι ότι το σεντόνι θα γίνει τόόόόσο μεγάλο που ο blooglης θα μου ξαναστερήσει τα beta privileges (τα οποία είναι;;; άσχετο). Υποθέτω πάντως ότι όόόόλη αυτή την περίοδο θα έπρεπε να είχα βάλει τουλάχιστον μία φορά τα κλάμματα και να καταρρεύσω άλλη μία για να τον ευχαριστήσω. Τον παράκαμψα διακριτικά. Όσο διακριτικά ήξερα ότι τον παράκαμψαν οι περισσότερες από τις συναδέλφους τις οποίες επίσης αγνόησε, προσέβαλε ή ενόχλησε με κάποιο τρόπο (μια δυο έχουν αντιδράσει ήδη πειθαρχικά). Πιστεύω ότι αυτή είναι και η σωστή αντίδραση, αδιαφορία όσο μπορείς. Μπορεί ο ίδιος να μην την καταλαβαίνει αλλά την καταλαβαίνεις εσύ και φτάνει... ΑΛΛΑ αυτά τα φοβερά θεωρητικά τα πιστεύω μετά τον καφέ νούμερο 3. Όχι πριν και σίγουρα όχι κατά την διάρκειά του...

Σημαντικός επισκέπτης στο γραφείο μου στην δεύτερη γουλιά του καφέ νούμερο 3. Το ήξερα; Όχι! Το περίμενα; Όχι! Είχα προετοιμαστεί όπως συνήθως;;; Όχι! Γιατί;;; Αsk me-me. Υπάρχει κόλαση;;; Ναι, ο me-me ήταν εκείνος που τον έφερε στο γραφείο μου και αναγκάστηκε να μας συστήσει...

"Dear Prof. Dr. X, να σας συστήσω την KV" είπε το prime male me-me. Καμμία απολογία για την εισβολή στο γραφείο μου (είχα άλλη δουλειά να κάνω;;; όχι βέβαια), χαζοχαμογελαστοεξυπνάκικο ύφος και ενικός χωρίς τίτλο. Οι Γαλλόφωνοι καταλαβαίνετε πόόόόόόσο προσβλητικό ακούγεται (και είναι) στην Γαλλική κάτι τέτοιο σε μια επαγγελματική συνάντηση μεταξύ αγνώστων (επαγγελματική -συνάντηση -έκπληξη -που -δεν -θα -έπρεπε -να -είναι -έπληξη για έναν από τους δύο να θυμίσω).

Εμ, απάντησα. Μπορούσα να μην απαντήσω;;; Σιγά μην γράψω τι απάντησα (ντρέπομαι, τώρα στον καφέ νούμερο 8 όμως, εκείνη τη στιγμή δεν ντράπηκα καθόλου... ταπ...) αλλά είπα να μην λέω όλο για καναρίνια και νομίζετε ότι μόνο καναβούρι χρειαζόμαστε στην pretend.

Καλησπέρες !!!
[καλοκαιράκι ...
να ψωνίσουμε καλοκαιρινα-χειμωνιάτικα εφέτος;;;]

(bubblie)

Γέμισα την τσάντα χαρτιά και φακέλλους, την έφερα μέχρι το σπίτι, απέδρασα για δυο ωρίτσες, ελευθέρωσα λίγη ενέργεια, επιστρέφοντας φωταγώγησα το δωμάτιο (ρομαντικά όμως :)), έβαλα ένα ποτηράκι κρασί (bubblie) και νάτη ξανά μπροστά μου : η τσάντα ... που είναι γεμάτη χαρτιά και φακέλλους. Μερικούς με κόκκινα γράμματα: "επείγον"... Μερικούς που δεν έχω καν ανοίξει εδώ και εβδομάδες. Ξέρω καλά ότι δεν μπορώ να την αγνοήσω για πολύ ακόμα την τσάντα γιατί είναι εκδικητική (ξέρω μάλλον ότι το παράκανα ήδη αλλά σιγά μην το παραδεχτώ, προλαβαίνω!). Δεν την πλησιάζω καν όμως σήμερα.

Όπως δεν πλησιάζω και το τηλέφωνο που χτυπάει ξανά και ξανά. Χαζός αριθμός ... το κάνω καμμιά φορά αυτό τελευταία. Επιλεκτική επικοινωνία. Καμμιά φορά απλά θέλω ησυχία. Ειδικά όταν την σιχαίνομαι. Ξέρω, οι δύο τελευταίες προτάσεις ακούγονται παράξενες μαζί :) αλλά ... έτσι είναι! Νοιώθω ότι θέλω να ακούσω και να κάνω συγκεκριμένα πράγματα, για αυτά έχω απεριόριστη διάθεση, τα υπόλοιπα με κουράζουν γρήγορα.

Θα την κοιτάξω λίγο ακόμα (την τσάντα, για να ξέρει ότι δεν αδιαφόρησα εντελώς) και θα την αφήσω παραπονεμένη για αύριο ... "Αύριο είναι μια άλλη μέρα", δεν έλεγα Σκαρλετένια όταν ξεκίνησα αυτό το blog;;; ΟΚ, αύριο είναι μια άλλη μέρα, το σήμερα όμως που το ελέγχω ακόμα το επιλέγω ήσυχο, χωρίς deadlines και λογαριασμούς και ακόμα Χριστουγεννιάτικο ...

Καληνύχτες
[τέλεια bubblie night :)
χιόνι όμως;;; ]

φασαρία

Τα παιδιά έφυγαν :(, επισκέψεις και εορτασμοί έλαβαν τέλος (for the time being), η παραγκωνισμένη λίστα μου έχει ξαναφτάσει σε εκείνο το σημείο, κρεββάτι και πάπλωμα δικά μου για πρώτη φορά μετά από 3 εβδομάδες και ... ... αδύνατο να ξαναδώ το σπίτι όπως πριν προσπαθήσω να το κάνω ζεστό και επισκέπτες-friendly... Τώρα μοιάζει άδειο. {μάλλον δεν το έκανα εγώ τελικά ζεστό :((((}

Αρνήθηκα μέχρι πριν από λίγο να ανάψω τα φωτάκια του δέντρου (φυσικά αρνήθηκα και να το αποκαθηλώσω!), τα φωτάκια στην κουζίνα (το δεύτερο σετ, το πονηρό), τα δεκάδες κεριά ... και τώρα που είναι όλα sparklingly on, το νευρόνιο αρνείται πεισματικά να δει το σπίτι όπως ήταν μέχρι πριν από μερικές ώρες ... Κακό, πεισματάρικο μουλαρο-νευρόνιο.

1:51... ταπ... και κακό, ενοχλητικό σπίτι-με-το-μενίρ -Κάνει περισσότερη φασαρία όταν είναι άδειο.

Καληνύχτες
[αν χιόνιζε λίίίγο;]

Kαινούρια "ρούχα" ...

... καινούριο blog ??? Θα δείξει! Μάλλον όχι ... όπως είναι θα μείνει! Το όνομα είναι το ίδιο και εγώ επίσης [περίπου :) ], μόνο που έγινα beta! Και για να γίνω beta "πέταξα" το παλιό Al Dente (με την παλιά, δανεική διεύθυνση) σε ένα φάκελλο εκεί πάνω! (και άλλαξα profile και mail κλπ κλπ κλπ για να δουλέψω τον blooggle, χα!)

Κατά βάθος απλά ήθελα να γίνω beta, (για λόγους αρχής, δεν μπορείτε όόόόλοι να γίνεστε beta εκτός από μένα! Kαι βέβαια δεν μπορεί και ο κύριος blooggle να μου βάζει πόρτα τόσο καιρό...) ΑΛΛΑ αν τα καταφέρω να κάνω το καινούριο μου "σπίτι" και λίίίίίγο πιο ελαφρύ στην πορεία, αυτό θα είναι bonus! Για να δούμε ... (ταπ)...

Μετακομίζω λοιπόν και ας είμαι ακόμα στην διαδικασία της ανακατασκευής ... Ένα σωρό να φτιάξω! Βλέπετε πουθενά τραγουδάκι;;; Όχι! Δούλεψαν ακόμα τα καινούρια μου fonts;;; εμ δεν δούλεψαν! ταπ... Τα χρώματα, τα μεγέθη, το κουτί, όλα άνω-κάτω (σαν το κανονικό μου σπίτι σήμερα ένα πράγμα!) ... Δεν πιστεύω να σκεφτείτε καν ότι έμειναν έτσι επειδή δεν τα καταφέρνω! ΟΧΙ, τα άφησα έτσι επίτηδες! Για να μπορείτε να κάνετε προτάσεις ΜΕΧΡΙ να ολοκληρωθεί το νέο template (Μετά, η διεύθυνση του καταστήματος δεν θα φέρει καμμία, μα καμμία ευθύνη για τυχόν παράπονα !) ... όσοι πιστοί προλάβετε!!!

Καλημέρες
[υπέροχη λιακάδα στην pretend,
υπέροχα τα βουνά απέναντι,
γάντια μαζί για λόγους αρχής!]