Δύο συνεχόμενες μέρες εξεταστικής [προφορικές εξετάσεις :( που ισοδυναμούν με πέρασμα τριαξονικής νταλίκας φορτωμένης βερύκοκα πάνω από το νευρόνιο], καφές νούμερο 4 (!!!) και ακόμα σκέφτομαι τον 35πόντο. Τις επιλογές που έχει και εμένα, εμένα στην θέση του.Προσπαθούσα να θυμηθώ πότε συνειδητοποίησα τα όρια ... Νομίζω πριν, λίγο πριν από εκείνο το δευτερόλεπτο. Επαναλλαμβάνω ότι τυχαία δεν άκουσα τις πόρτες να κλείνουν, όχι από επιλογή. Lotto ... ΑΝ όμως δεν είχα παίξει lotto;;; Αν δεν είχα παίξει lotto και ήξερα την κατάσταση πολύ ΑΜΦΙΒΑΛΛΩ ότι θα είχα αντιδράσει σωστά. Θα είχα αφεθεί να παρασυρθώ από ένα ακόμα ξεκίνημα. Ξέρω ότι δεν θα ήμουν ΚΑΙ μετά τυχερή ;;; Όχι! :) Ξέρω ότι θα είχα ευχαριστηθεί ΚΑΙ την συνέχεια. Ίσως περισσότερο από την ασφαλή διέξοδο.
Νομίζω ότι όταν ένα σύστημα (κακό και ανάποδο αλλά μέχρι να το αλλάξουμε δεδομένο) μας παρασύρει, μεγάλο -ίσως το μεγαλύτερο- κομμάτι της ευθύνης είναι δικό μας. Που έχουμε μάθει να κινούμαστε συνέχεια και δεν σταματάμε 2 λεπτά να συνειδητοποιήσουμε προς τα που πάμε (ή αν πάμε κάπου) ... ΠΟΥ όταν πανικοβληθούμε ζητάμε από το σύστημα να διευθετήσει όσα δεν προγραμματίσαμε ποτέ εμείς. Που ζητάμε ευθύνες πάντα τους άλλους -για τις δικές μας επιλογές. Γιατί το ταξίδι, είναι τελικά επιλογή... Μετά από ένα σημείο είναι σαφέστατη επιλογή.
Devil's advocate σε αυτά που έλεγα η ίδια χτες;;; Δεν είναι άλλη άποψη, η ίδια είναι, ένα νόμισμα έχει πάντα δύο πλευρές ... δύο τουλάχιστον, αυτό έχει πολλές.
night night
[κανόνισα να μάθω σκι
θα βάλει κάποιος το χιόνι
ή να αναλλάβω ΚΑΙ αυτή την ευθύνη;;;]
[κανόνισα να μάθω σκι
θα βάλει κάποιος το χιόνι
ή να αναλλάβω ΚΑΙ αυτή την ευθύνη;;;]
26 σχόλια:
επειδή δεν προλάβα να το πω στο προηγούμενο ποστ, το λέω εδώ. Συνεχίζω να συμφωνώ με τον καμηλιέρη και ΔΕΝ ανησυχώ πλέον!
Ο Καμηλιέρης τα λέει πολύ καλά.
Επίσης, ξέρεις με ψιλοενοχλεί να δαιμονοποιούμε καταστάσεις. Πουθενά δεν είναι τέλεια και στην τελική, από όπου δεν μας αρέσει φεύγουμε, σωστά;
Τώρα, θα μου πεις, εσύ φεύγεις. Αλλά εκεί που πας θα σου αρέσει ακόμα λιγότερο. Δεν σου το λέω όμως για να μη σε πληγώσω, γρουμφ!!!
Κροτ μου ... Δεν με πληγώνεις καθόλου! φεύγω σε ένα χρόνο, με περίπου τους όρους μου (και ας φώναζαν μερικοί ότι δεν θα τα καταφέρω ποτέ) και ... δεν είμαι τόσο σίγουρη όσο εσύ ότι δεν θα μου αρέσει! Παραπονιέμαι για το παράπονο, επειδή μου αρέσει εδώ. Παραπονιόμουν όταν έφευγα επειδή μου άρεσε και η ποδηλατοχώρα, και το νησί, μέχρι και η πατατοχώρα. Κάθε μέρος μου αρεσει για δαφορετικούς λόγους. Το επόμενο δεν θα είναι σίγουρα για επαγγελματικούς! Αλλά στις εκπτώσεις στοκαρα σε πετσέτες θαλάσσης και άλλα τέτοια! :)
Όσο για τις δαιμονοποιήσεις ... για αυτό ακριβώς ανέβασα το σημερινό ποστ. Γιατί πιστεύω ότι όλοι οι ενήλικες πρέπει να συνειδητοποιούμε ότι φέρουμε ολόκληρη την ευθύνη των επιλογών μας. Και κακώς είπα τα μισά χτες... Αυτό δεν σημαίνει ότι το σύστημα είναι σωστό ή ότι βοηθάει.
Ο Καμηλιέρης ΔΕΝ διαφώνησε στο προηγούμενο ποστ(!). Άρα συμφωνείς και με εμένα ;;; Δεν ανησυχείς ;;;; :))))
εγώ πάλι ανησυχώ που όλοι συμφωνείτε!! :-pppp
Daaaaarthhhhh....do something!
:-DDDD
Σοβαρά τώρα..
είναι σαφές ότι ΑΝ (!) ξέρουμε τις συνέπειες και επιλέξουμε έναν συγκεκριμένο δρόμο, έχουμε και την ευθύνη των πράξεών μας.
Εγώ πάλι φοβάμαι όμως πως ΔΕΝ τις ξέρουμε καλά αυτές τις ρημαδοσυνέπειες ή δεν τις μαθαίνουμε στην πραγματική τους διάσταση...
[Μην την μπερδεύεις, για το προ-προηγούμενο μιλάει :)]
Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι η γνώση, την οποία ενδόμυχα την είχες, αλλά η συνειδητοποίηση. Εκεί είναι όλα τα λεφτά.
"έχουμε μάθει να κινούμαστε συνέχεια και δεν σταματάμε 2 λεπτά να συνειδητοποιήσουμε προς τα που πάμε"
Βλέπω ξεκάθαρη δυνατότητα επιλογής :)
Και μάλιστα "εκ των προτέρων επιλογής" εδώ :)))
{Θα σ' αρέσει, θα σ' αρέσει... Θα κατεβαίνω κι εγώ που και που με την ψαροντουφεκοστολή και όλη τη νεξάρτηση και εκεί να δείς... λιοντάρια με το ψαροντούφεκο :)))}
Εντάξει λοιπόν!
Συντάσσομαι και εγω με το κόμμα Καμηλιέρη - Μακαρονάδας!
Να σου πω την ιστορία μιας.... φίλης μου?
Η φίλη μου λοιπόν αφού έκανε όλα τα σχετικά που αναφέρεις στο προηγούμενο κειμενό σου (μέχρι ενός σημείου βέβαια) μια όμορφη καλοκαιρινή μέρα ένοιωθε ότι πνιγόταν από το σύστημα (το επαγγελματικό εν προκειμένω). Γύρισε λοιπόν σπίτι της, έβγαλε τα σικ ρούχα της δουλειάς της, σήκωσε το τηλέφωνο και δήλωσε την παραίτησή της. Τώρα, μαθαίνει σε πιτσιρίκια να παίζουν βιολί και κιθαρούλα (λόγω των δύο και μοναδικών "χαρτιών" που απέκτησε πραγματικά με την θέλησή της), βγάζει σχεδόν τα μισά από αυτά που έπαιρνε ΚΑΙ έχει το διπλάσιο χαμόγελο, την διπλάσια ψυχική ηρεμία και χρόνο να ασχοληθεί με όλά όσα αγαπά και της αρέσουν.
Φαίνεται εκτός θέματος η ιστορία? Δεν είναι...
Ηθικό δίδαγμα δεν υπάρχει, παρά μόνο ότι η ελπίδα όχι μόνο δεν πεθαίνει τελευταία, αλλά ότι δεν πεθαίνει ποτέ.
Σε φιλώ και ελπίζω να φοράς πυτζαμούλα φοβερή και να απολαμβάνεις την Κυριακή σου :)
@Αλεπουδίτσα εκεί ακριβώς νομίζω ότι ήταν το θέμα μου. Δεν νομίζεις ότι οφείλουμε να ξέρουμε τις συνέπειες;;; Όπως βλέπεις κατηγορώ εμένα πρώτα σε αυτό!
Και ... δεν συμφωνούμε ακριβώς. :))))) Συμφωνούμε διαφωνόντας! Σμακ!
@Καμηλιέρη μου, ναι ... Και εγώ βλέπω ξεκάθαρη ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ επιλογής ΑΝ υπάρχει έστω και υποτυπώδης συνειδητοποίηση. Για την πράξη όμως μιλάω. Και ξέρεις στην πράξη είναι που τα μπερδεύουμε οι περισσότεροι. Δεν ξέρω εσύ, εγώ πάντως δεν σταμάτησα λεπτό να σκεφτώ...
{η δική μου στολή είναι ήδη στη λεβεντογέννα! Κλείσε από τώρα εισητήρια!}
@Κρότ μου, μην κάνεις μεγάλες δηλώσεις! :))))))))))))
@Χνουδένια πες στη ... φίλη σου ότι έκανε τη καλυτερότερη δουλειά! :) Η δουλειά είναι δουλειά, το χαμόγελο είναι που μετράει, η ψυχική ηρεμία, η αίσθηση ότι ΔΕΝ καταπιέζεσαι καθημερινά!
Η... φίλη σου, προφανώς πήρε εκείνο το λεπτάκι για να σκεφτεί, πήρε την ευθύνη και ήταν και δυνατή. Δεν πηδάς εύκολα από το τραίνο! Δεν βρίσκεις εύκολα τις προτεραιότητες όταν η εναλλακτική είναι ελκυστική!
Τώρα μια ... φίλη μου, Κυριακάτικα δουλεύει ακόμα. Όχι για πολύ όμως, σε λίγο θα αποδράσει και θα βάλει την χνουδωτή πυτζαμούλα και θα κλείσει τον κόσμο έξω! ΦΙΛΙΑ !
μάκια
Βλέπω ξεκάθαρη επιλογή "να μην σταματήσεις". Δεν σε πήραν από το χεράκι να σε τραβάνε, μόνη σου το έκανες και άφησες το πατάμι να σε παρασύρει....
Όσο και αν δεν θες να το παραδεχθείς, επιλογή σου είναι το να μην σταματήσεις να σκεφτείς :)
Να μην ξεχνάμε ότι δεν μιλάμε για εμένα. Εγώ πήδησα από το τραίνο κατα λάθος!!! Δεν επέλεξα γιατί δεν κάθησα να σκεφτώ. Ήμουν απλά τυχερή!
Ποιός σου είπε ότι εγώ μιλάω μόνο για εσένα;
Αυτό είναι το θέμα, όλοι μας έχουμε πάντα επιλογές. Πάντα υπάρχει επιλογή. Άλλο αν δεν θέλουμε να υποστούμε τις συνέπειες μιας επιλογής αντίθετης από του ποταμιού και λέμε στον εαυτό μας ότι "δεν έχουμε άλλη επιλογή"...
Επιλογή υπάρχει πάντα, απλά συνήθως χρειάζεται μεγαλύτερη ενέργεια το να συνειδητοποιούμε τα πράματα και να μην αφήνουμε το το ρεύμα να μας παρασύρει και γι' αυτό κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας..
Κάνεις λάθος. ΔΥΣΤΥΧΩΣ δεν υπάρχει πάντα επιλογή. Υπάρχουν περιπτώσεις που όσο και αν είμαστε μικροί Θεοί, τα πράγματα ΔΕΝ εξαρτώνται από εμάς... Θα ήθελα ΠΟΛΥ for once να συμφωνήσω μαζί σου
...
Ακόμα και αυτό, από εμάς εξαρτάται :)
(Έχουμε και μίξερ άμα θες....)
ΟΥΦ σκας γαϊδούρι (και μην απαντήσεις σε αυτό!)
Είσαι παιδάκι μου στον Τιτανικό και βυθίζεται. Αλλά όχι έξω, μέσα. Στην 1x1 αποθήκη στο μηχανοστάσιο και έχεις παγιδευτεί μέσα ΧΩΡΙΣ να έχεις δυνατότητα κίνησης (έχει πέσει και πάνω σου ένα σακί πατατούλες μικρές στρογγυλές). Το νερό ανεβαίνει, τα κινητά δεν ανακαλύφθηκαν ακόμα, ο μηχανικός είναι από ώρα στην άκατο κλπ κλπ κλπ ΤΙ ΕΠΙΛΟΓΗ ΕΧΕΙΣ ;;; ε;;;;
Πες μου λιγάκι βρε πουλάκι μου γιατί διάολο θες να μπερδεύεις τα ακραία τετελεσμένα με την διαδικασία αποφάσεων, μόνο και μόνο για να αποδείξεις ότι στην ζωή σου δεν έχεις επιλογές...
Πάντα υπάρχουν επιλογές. Εσύ απλά θες να το κοιτάς εκ των υστέρων. Εκ των υστέρων υπάρχουν μόνο οι επιλογές επιδιόρθωσης που θα ληφθούν ειτε από εσένα, είτε από τους επόμενους, αλλά με το να μπερδεύετις τα εκ των υστέρων με τα ακ των προτέρων και τον τιτανικό που έπεσε στο παγόβουνο με τον τιτανικό που δεν έκανε ένα σωρό ενέργειες για να μην φέρει τους επιβάτες στο τετελεσμένο είναι σαννα αθροίζεις μήλα με πορτοκάλια...
Και επειδή δεν είμαι υπέρ των μεταλλάξεων, αυτή την πράξη δεν μπορείς να την κάνεις. Έχεις βέβαια την επιλογή να κάνεις την κουτουράδα και να την κάνεις :)
[Και πριν κάνεις ΚΑΙ τον γάιδαρο τρόλεϋ, υπάρχει μια σωρεία επιλογών που σε οδήγησαν στον τιτανικό, μια σωρεία επιλογών που σε οδήγησαν στο να βρίσκεσαι κάτω κάτω, μια σωρεία επιλογών που θα σου υποδείξουν πως θα αντιμετωπίσεις ακόμα και τον ίδιο τον θάνατο :) ακόμα και τότε, τίποτε δεν ήταν μονόδρομος :) αν κάποια από τις επιλογές σου ήταν διαφορετική, δεν θα ήσουν εκεί. Πάντως σίγουρα δεν σε πήρα από το χέρι να σέ βάλουν σε εκίνο το σημείο, μόνος σου πήγες... α σου αγόρασα κεραίες για τις απόκριες :))) OYΦ]
Τι εννοείς βρε Darth εκ των υστερων. Ο αμοιρος ο παγιδευμενος (τελειώνει ο αέρας) επελεξε μονο να δουλεψει στο ασφαλεστερο καραβι της εποχής! Γιατί δεν παραδέχεσαι ότι υπάρχουν ΚΑΙ μερικά πράγματα στα οποία δεν έχουμε επιλογή ;;;;;;
Πιστεύω ότι στα περισσότερα έχουμε, όχι σε όλα όμως.
Κεραίες ;;;; ;)
Γιατί μια σωρεία επιλογών του τον έβαλε σε εκίνο τ ομέρος. Άρα είχε τις επιλογές του και πληρώνει το τίμημά τους τώρα (οι επιλογές έχουν πάντα τίμημα αν θυμάσαι καλά).
Για όλα έχεις επιλογή. καλό είναι να την κάνεις σωστά. Η κάθε επιλογή καθορίζει κάτι και όσο πιό πολύ απομακρύνεσαι από την επιλογή σου, τόσο πιό δύσκολο είναι να το αντιστρέψεις. Αλλα επιλογή υπάρχει. Αυτή σε πήγε εκεί, αυτή θα σε πάει αλλού. τη στιγή του γεγονότος έχεις επιλογή μόνο για το γεγονός, όχι για την ανατροπή του. Για την ανατροπή του είχες νωρίτερα....
Αλλά υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν.
[Eξ'ου και λέω πως μερικοί άνθρωποι παθαίνουν πολύ λιγότερα απ' όσα τους αξίζει να πάθουν με τις επιλογές που κάνουν :)]
{Για να βάλεις στον γάϊδαρα να τον κάνεις τρόλεϋ λέμε}
αν ήθελα να τον κάνω 4χ4 ;;;;
Μπορώ να σου δώσω μια ολόκληρη γκάμα από σασμάν για να επιλέξεις αυτό της αρεσκείας σου :)
Για ξεκίνα ... (μία δόση κάτω από το 4x4)
Επιμένεις;
Λάθος επιλογή αλλά θα ζήσεις με αυτή :)
γρουμφ!
Δημοσίευση σχολίου