Νο 8 ξανά ...

... στο σπίτι -με -το -μενίρ όμως. Εξαφανίστηκα νωρίς. (Το νευρόνιο γίνεται ευαίσθητο με τον καιρό. Όταν το ζορίσεις λίγο παραπάνω, απεργεί! Όταν το νευρόνιο απεργεί είναι η καλύτερή μου).
Καφές νούμερο 8 και ... υποσχέθηκα dinner μετά ταινίας. Το dinner part είναι το εύκολο. Αφού θα έχει ταινία, σημαίνει τραπεζάκι μπροστά από τον καναπέ, επίσης βαριέμαι άρα ... μεξικάνικο. Η ταινία ;;; Ουφ, ειλικρινά κάθε φορά που πηγαίνω στο video club της γειτονιάς μου με πιάνει κατάθλιψη. Δεν βρίσκω τίποτα που να με ενθουσιάζει. Κάτι που να λέει "αυτή την ταινία πρέπει να την δω". Δεδομένου ότι έχουμε την πολυτέλεια να βλέπουμε τις καινούριες ταινίες (τις περισσότερες φορές πρίν ακόμα έρθουν στο cinema), με εντυπωσιάζει που δεν βρίσκω τίποτα ... χμμμφτ. Αλλά και πάλι, δεν είναι εφέτος η Meryl Streep του τραγικού flick, The Devil Wears Prada υποψήφια για α' γυναικείο ρόλο ;;; Μου λείπει ακόμα και ένα καλό flick (ειλικρινά, το νευρόνιο θα εκτιμούσε ένα καλό flick μια τέτοια βραδυά) ή ένα φοβερό δράμα (το νευρόνιο δεν θα καταλάβαινε γιατί του το κάνω αυτό αλλά... δεν πειράζει) ή μία απίστευτη ιστορία αγάπης (αυτές χάθηκαν εντελως ή μου φαίνεται;;), κάτι που να μην χρειάζεται καν λόγια ή story, απλά να είναι αυτό που είναι ... γρουμφ...
Delegation. Θα πω ότι δεν προλαβαίνω, δεν προλαβαίνω και θα στείλω τους καλεσμένους να φέρουνε ταινία. Νευρόνιο cannot cope with video club...

Καληνύχτες
[χιόνι ακούμε,
χιόνι δεν βλέπουμε :( ]