παλιάμπελο

Μία απόδραση είναι πάντα καλή. Τώρα μάλλον, είναι ... όόόόό,τι χρειάζεται. Η αλήθεια είναι ότι σκόπευα να είμαι εγκρατής, να μείνω εδώ και να το προσπαθήσω (το απροσπάθητο! -νέα λέξη, δεν περιγράφεται αλλιώς, σόλλυ!) και να αφήσω τα σούρτα-φέρτα που ήξερα για λίγο! Kαι ας ήταν ... ψιλοκαλούτσικο το (αυστηρά επαγγελματικό) ταξίδι που μου πρότειναν να κάνω ...
Το καθυστέρησα, το καθυστέρησα, το αποφάσισα, το ξαναμετάνοιωσα σε μια κρίση ευσυνειδησίας (aka βλακείας slash αυτομαστιγώματος) και σήμερα ... το σκέφτηκα λίίίγο πιο επιστημονικά. Τι κάνω εδώ;;; Το μεγαλύτερο διάστημα της μέρας κοιμάμαι. Εγώ που ... δεν έχω κοιμηθεί περισσότερες από 4, άντε 5 ώρες τη μέρα από το δημοτικό (μια φορά με ξεγέλασαν και κοιμήθηκα απόγευμα και είχα πονοκέφαλο για 3 μέρες)! Τώρα κοιμάμαι το μεσημέρι, κοιμάμαι νωρίς το βράδυ, κοιμάμαι όποτε μου δοθεί ευκαιρία ή δημιουργώ την ευκαιρία ... Κοιμάμαι μάλλον για να μην ασχοληθώ άλλο με αυτά που θέλω/πρέπει/μου οφείλω και προσπαθώ να οργανώσω αλλά ... όλο κάπου κολλάω (και μην νομίζετε ότι γράφω από την δική μου γραμμή, ας είναι καλά ο γείτονας!). Ξέφυγα, κολλάω σε μικρά, απλά, καθημερινά πράγματα τα οποία θέλουν ΜΌΝΟ διάθεση για να γίνουν. Διάθεση και επαγγελματισμό (ηθική το λέμε αυτό για να μην γράφω δύο λέξεις;;;). Τις τελευταίες μέρες οι ώρες ύπνου αυξήθηκαν δραματικά, τα παράπονα σταμάτησαν, το ίδιο και οι συζητήσεις ... Και επειδή με ξέρω τι παλιοχαρακτήρας είμαι, τα παρατάω. Σιγά σιγά αλλά σταθερά.
Ξαναξέφυγα ... Γιατί όχι λοιπόν μία (άκρως επαγγελματική) απόδραση;;; Άλλωστε η συνείδησή μου μπορεί να είναι απόλυτα ήσυχη, δουλειά είναι : Μία εβδομάδα planning, μια εβδομάδα ταξίδι, 45 λεπτάκια διάλεξης, καμμία άλλη υποχρέωση, το ταξίδι σοφά προσχεδιασμένο (όόόόχι εγώ, εγώ κοιμόμουν!), όλα πληρωμένα... Ε ... ας πάει και το παλιάμπελο, έτσι;;;; :)

Καλησπέρες
[3 λίτρα νερό την μέρα...]

Στόχος: Θέλω ειλικρινά να δω, είναι οι δρόμοι στο Mumbai χειρότεροι από αυτούς που προσπαθεί να διασχίσει το γατί κάθε μέρα;;; Έχω αρχίσει να έχω σοβαρές αμφιβολίες!