Το ταξίδι ακυρώθηκε τελευταία στιγμή (για λόγους που δεν είχαν να κάνουν τελικά με εμένα αλλά με μια ακόμα δυσκοίλια πρεσβεία -ο καλύτερος πελάτης τους έχω γίνει). Η αλήθεια είναι ότι δεν με νοιάζει. Αποφάσισα να πάω μόνο και μόνο για να αποδράσω λίγο, από στρουθοκαμηλισμό και για να πετάξω first class επιτέλους αλλά ... το βαριόμουν κιόλας ... Μέσα στα πλαίσια της γενικής διάθεσης και αυτό.
Πέρασε ένας μήνας που είμαι εδώ ... Σήμερα είναι ένας μήνας που είμαι εδώ ... Συνεχόμενος, χωρίς εισιτήριο εξόδου, πέρασε βασανιστικά αργά (για εμένα, ο κούκος έχει διανύσει χρόνια) ... Εξακολουθώ να το αντιμετωπίζω σαν ταξίδι όλο αυτό και δεν είναι ... Μόλις αποφασίσω ότι δεν είναι, ίσως να περάσει και το μουλάρωμα, δεν ξέρω!
Αλλαγή θέματος, αυτό δεν μου αρέσει!
Μμμμμ ... ναι ... καλά ... Λοιπόν, αφήνω την καλημέρα μου και εξατμίζομαι...
Πέρασε ένας μήνας που είμαι εδώ ... Σήμερα είναι ένας μήνας που είμαι εδώ ... Συνεχόμενος, χωρίς εισιτήριο εξόδου, πέρασε βασανιστικά αργά (για εμένα, ο κούκος έχει διανύσει χρόνια) ... Εξακολουθώ να το αντιμετωπίζω σαν ταξίδι όλο αυτό και δεν είναι ... Μόλις αποφασίσω ότι δεν είναι, ίσως να περάσει και το μουλάρωμα, δεν ξέρω!
Αλλαγή θέματος, αυτό δεν μου αρέσει!
Μμμμμ ... ναι ... καλά ... Λοιπόν, αφήνω την καλημέρα μου και εξατμίζομαι...
Καλημέρα
[νοτιάς :(]
[νοτιάς :(]
9 σχόλια:
Πέρασε κιόλας ένας μήνας;
:)
(κρίμα για το ταξίδι, δεν θα μάθουμε για το Μουμπαι...)
νο 4, σπίτι, άφωνη(σχεδόν) ακόμα, αλλά καλύτερα
Καλημερούδια και φιλί
(καλό κουράγιο)
:)))
@ 'Η αυτό το post φιλενάδα θα μπορούσε να γραφτεί και ανάποδα:
"Ένας μήνας, μπορώ να πάω τώρα σπίτι μου παρακαλώ, ήήήήή αξίζω να τιμωρηθώ και άλλο;;;"
Περαστικά σου (ακόμα) και πολλά φιλιά
Σμακ
Αχχχχ!
Όχι, δεν είναι τιμωρία...
(θετικές σκέψεις, θετικές σκέψεις...)
Φιλάκια, κι αγκαλίτσα
σμακ!
(ο νοτιάς είναι ανυπόφορος, μου έχει τσακίσει τις γλάστρες! )
Σμακ από εμένα και τον γείτονα! :)
τούτη η απογοήτευση να μη μας καταβάλει, ε?
(δεν έχω κοννέξια και σε όόόόλες τις πρεσβείες, σόλυ!).
κρίμα, πολύ κρίμα...
"μπορώ να πάω σπίτι μου τώρα?"
να μη ρωτήσω ποιο είναι το σπίτι ε? εγώ το ρωτάω συνέχεια στον εαυτό μου και απάντηση δεν έχει...
σου μένουν άλλοι πέντε μήνες, χε!!
"ένα ταξίδι είναι η ζωή..."
ταξίδι ΚΑΙ η Λεβεντογέννα!!
...εκείνα τα βιογραφικά εστάλησαν baby μου;;;;....
;-))
@ Κροτ μου, τώρα πια να μας καταβάλει;;; ΠΟΤΕ, πουθενά δεν μου φάνηκε τόσο ξένα και σκληρά (ακόμα και όταν άφηνα πίσω μου μια ζωή). Seriously. Το σπίτι για εμένα είναι εκεί που αισθάνεσαι άνετα. Ίσως να μην έχω σπίτι τελικά τώρα :'( , αλλά αν έχω, σίγουρα δεν είναι εδώ...
Όσο για τους μήνες, μην μετράς. Το πρόβλημα δεν είναι πότε θα φύγεις αλλά η συνειδητοποίηση ότι -για πρακτικούς λόγους- δεν μπορείς να φύγεις.
Δεν μου λες, τόσους ξέρουμε που επέστρεψαν. Ξέρουμε κανέναν που να παρέμεινε Zen;;;; Επιβάλλεται να τον γνωρίσω asap!
Φιλί
@Ποια βιογραφικά;;; Σε έχασα Αλεπουδίτσα μου! Όσο για το ταξίδι, μήπως μπερδεύουμε όμως τα ταξίδια μεταξύ τους;;;; Κάπου ταξιδεύεις first class, κάπου light και άνετος και κάπου τραβάς κουπί ... Ουφ!
Καλημέρα!
"η συνειδητοποίηση ότι -για πρακτικούς λόγους- δεν μπορείς να φύγεις. "
ε, κι όμως κάποια στιγμή οποιοδήποτε "συμβόλαιο" σε αποδεσμεύει! ή έστω το σπας, με κάποιες κυρώσεις.
ό,τι δεν λύνεται, κόβεται.
ξέρει η Αλεπουδίτσα τι λεει... τα βιογραφικάάάά, εκείίίίνααα!... θυμήσου ντε!
huh? ... δικά μου βιογραφικά;;; για δουλειές;;;; ... ου γαρ έρχεται μόνο, να το πάρει το ποτάμι!
Στο συμβόλαιο δίνω την αξία που έχει ... το κόβω και τώρα δηλαδή. Οι πρακτικοί λόγοι είναι περισσότερο οικονομικοί και αντοχής Κροτ μου. Πρακτικοί-πρακτικοί.
Επιμένω, ξέρουμε κανέναν που να παρέμεινε zen ?????????????
Δημοσίευση σχολίου