no sense ...

# I'm gonna live on the Moon one day...
Why on the Moon ???
# 'cause on the Moon... all the beaches have jukeboxes!
Really?
# Really! You wanna come with me ?
OK!
# Great, you can bring the spaghetti ...

TV series "October Road: The Infidelity Tour"

... or all the sense in the world??? That's what I miss the most ...

Καλησπέρα
[από μικρό και από τρελλό...
boomp3.com]

Νο 3

Ο καιρός λαμπερός, καφές Νο 3 (συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες), το νηπιαγωγείο επισήμως κλειστό (ανεπισήμως γεμάτο κόσμο).
Ξύπνησα με ... την φοβερή λαχτάρα να μείνω μέσα, να δω το "Out of Africa" πίνοντας ζεστούς καφέδες και να το παίξω "χειμώνας / too tired to breath". :) Όόόόό-χι!

Καλημέρες
[... reverse psychology
always the answer,
:)]

@ Μα ... 1.5 εκ. ευρωπουλάκια στα σύνορα της pretend με τα Γαλλωχωριά και να μην πάρουμε χαμπάρι ;;; ... ταπ ... Ααααα ρε Ομάρ, τσάμπα μείναμε 2 μέρες στην limbo ...

baby steps

Είναι παράξενο πόσο γρήγορα αλλάζει ο καιρός εδώ στους τροπικούς. Φωτεινή λιακάδα σήμερα, ελάχιστα γκρι προβατάκια στο γαλάζιο ...
Day-off και πέρασα το πρωϊνό με το Γαλλώδι μου :), it was about time ... Όόόόχι δεν είναι εδώ (ακόμα) ... η δύναμη των ηλεκτρονικών μέσων όμως: Ανεκτίμητη!!! Ευτυχώς το γεγονός ότι το Γαλλώδι δεν τα κατάφερε ποτέ να συνενοηθεί με κανένα Θανάση (Γαλλώδι too ανυπόμονο για τα γούστα και του πιο εξελιγμένου Θανάση) σήμερα τουλάχιστον δεν μας ενόχλησε (όμως θα πλήρωνα να το δω να γράφει το διδακτορικό του στον πρώτο μου double -3&1/4 -no -hard -disk -Amstrad, ειλικρινά!!!)
Ξέφυγα. Η επικοινωνία με την pretend και ειδικά το Γαλλώδι υπήρξε μέχρι τώρα πρόβλημα. Λίγο η αδυναμία παροχής γραμμής από τον Εθνικό μας φορέα (ταπ), λίγο που ένας άσχετος δεν μπορούσε να βρει το κουμπάκι που δίνει international call privileges στο νηπιαγωγείο (ή τον δρόμο του για το νηπιαγωγείο ... παίζεται ...), λίγο που ο καθένας έτρεχε για τις δικές του αλλαγές και περισσότερο ίσως, η εκατέρωθεν αδυναμία να καταλάβουμε που βρισκόμαστε ... Και μια αμηχανία ... δεν είναι εύκολο να συνεχίσεις ηλεκτρονικά.
Πάλι ξέφυγα ... Καφές Νο 2, 3 και 4 με το Γαλλώδι μου λοιπόν. Υποθέτω το πρωϊνό "εργασίας" είχε και το super-croissant της καθόλου pretend καφετέριας του Ιδρύματος εκεί, εδώ δεν λέμε την λέξη croissant πια... ταπ. Ήταν άρρωστο λέει το ΣΚ, λύσαμε τα της υγείας, του είπα την κακία μου για τον Πρόεδρο, μου είπε κάτι για ΝτιΒιΝτιά και εκλογές, του είπα για τον χτεσινό pretend τυφώνα, η μικρούλα του λέει έμαθε την Καλημέρα στα Ελληνικά και μετά ... δουλειά ... Ανταλλαγή δεδομένων, αρχείων, ιδέες, planning κλπ κλπ κλπ Δουλειά as usual??? Όχι, είναι διαφορετικά ... Καλά διαφορετικά όμως ... Ένα μικρό βήμα μπροστά ...

Καλημέρες
[... πολύ μικρό]

10 ...

... τα beaufort. Ακραία καιρικά φαινόμενα στους τροπικούς. Αέρηδες, ιπτάμενα δέντρα και κάθε είδους αντικείμενα, απίστευτοι ήχοι (throughout the night) και κάτι κύματα, μα κάάάάάτι κύματα : φοβερά και τρομερά -δύναμη!!! :) Ήταν super-πανέμορφα στον εγκαταλελειμμένο παραλιακό δρόμο στην πρωϊνή μου διαδρομή. Λεβεντογέννικη, θαλασσινή αγριάδα. Χρώματα σε όλες τις αποχρώσεις του μπλε-γκρι, ατμόσφαιρα γεμάτη αλατόνερο.
Τώρα ... εμένα γιατί μου αρέσει περισσότερο αυτός ο κοσμοχαλασμός από το mellow καλοκαίρι μέσα στο χειμώνα, θα σας γελάσω...
Καφές Νούμερο 6, εκτελώ την αργία μου στο νηπιαγωγείο. Αύριο και μεθαύριο επίσης αργία ... ΑΛΛΑ το αεροδρόμιο κλειστό ... pity. Μια μικρή απόδραση δεν θα ήταν καθόλου, μα καθόλου κακή. Νομίζω ότι είναι μάλιστα ώρα ...

Καλημέρες
[μέσα τον βασιλικό]

Update:
Πυκνό λευκό χαλαζοχιονάκι :) μέσα σε τρομερούς θαλασσοαέρηδες !!!

No 5

Μετά από ... 3+ μήνες γραφειοκρατίας, πολλά πολλά έγγραφα κλπ κλπ, έκρινα ότι ήρθε η ιερή στιγμή να ζητήσω την ιθαγένεια για το γατί ... Πήγα εκεί νωρίς-νωρίς, περίμενα να τελειώσουν οι υπάλληλοι με το πρωινό τους (γιατί είναι και το σημαντικότερο γεύμα τις ημέρας, μην το ξεχνάμε αυτό!), είχα μαζί όόόόόλα τα χαρτιά, τις μεταφράσεις, τις αποδείξεις από τις πολλαπλές πληρωμές για το ατελή εκτελωνισμό (όχι δεν το έγραψα λάθος!), ήμουν ΚΑΙ τυχερή και έπεσα σε ευγενική υπάλληλο ... ΑΛΛΆ φάκελλο με έλασμα, είχα;;; Όόόό-χι δεν είχα!!!

Δευτέρα είναι, δεν δίνουμε σημασία σε τέτοια...
Καφές Νούμερο 5 στο νηπιαγωγείο, στην άκρη ενός διαδρόμου που όλο και περισσότερο μοιάζει μοναστηριακός και ... πως πέρναγα την εβδομάδα μου στην pretend;;; Μήπως και εδώ θα έπρεπε να κάνω κάτι ανάλογο ... ;;; Μμμμμμ ...

Καλημέρα
[δύσκολο το planning]

strike

Καφές Νο 3, έχει μια ... ντροπαλή να την πω; συνεσταλμένη να την πω; φοβισμένη θα την πω! λιακάδα (προβατάκια διαφόρων χρωμάτων ανάμεσα σε μας και what looks like a λαμπερή λιακάδα εκεί στο βάθος. Άκακα light grey και άσπρα προβατάκια, δεν έχουν ιδέα πως είναι τα κανονικά τρομακτικά προβατάκια...).
Ξεχνάω ότι είναι super-κατα-χείμωνο, η θερμοκρασία δεν το επιτρέπει άλλωστε ... Είμαι στους τροπικούς, δεν είμαι; Ξέγραψα την ελπίδα να δω άσπρο, δεν την ξέγραψα;;; Ε, περίμενα τον ήλιο λίγο πιο θαρραλέο! Ε-μα ! Day is still young though.
Έκθεση Ιδεών: Σ απ'το ΣΚ, τι θα κάνω σήμερα;;;
Μμμμμμμ ... Λέω να σταματήσω (να αναστείλω;;; να αναστείλω ακούγεται καλύτερα, λιγότερο μόνιμο) αναστείλω για λίγο τις διάφορες προσωπικές μου απεργίες και να δοκιμάσω να κάνω, ό,τι περίπου θα έκανα στην pretend (minus the friends and the fresh winter and the snow and THE lake and the department stores and THE Ιδρυμα, that is). Λίγη δουλειά, λίγοι καφέδες, λίγη pretend θάλασσα και τα shopping centers! Μάλλον είναι καιρός να το δοκιμάσω αυτό με την αναστολή των απεργιών μου, το να κρατάς την ανάσα και τα μάτια κλειστά δεν δούλεψε και πολύ καλά μέχρι τώρα. Ίσως μάλιστα είναι καιρός να δοκιμάσω να μαγειρέψω κιόλας ... Λέμε τώρα, μην το παρακάνω κιόλας πρώτη μέρα!

Καλημέρες
[μα κάθε πρωί!
μετά έρχεται το γκρι]

επώνυμα *

Δεν βρίσκω λόγια να προσθέσω σε αυτό το post ... Διαβάστε την ιστορία του Σαμψών στα post του Allu Fun Marx (φιλενάδα ευχαριστώ KAI για τα link):

Ο Σαμψών με την κιθάρα…Οι αρμόδιοι με την χατζάρα.

Όπου σχολείο και πατρίς…

και στείλτε σήμερα επώνυμα (λέξη κλειδί;;;) το παρακάτω mail στο Μουσικό Σχολείο Θεσσαλονίκης στην διεύθυνση: mail@lyk-mous-thess.thess.sch.gr .

Θέμα: Όπου σχολείο και Πατρίς
Ο Γιώργος-Σαμψών Χατσατριάν να μείνει στην Ελλάδα.
Το σχολείο του είναι η Πατρίδα του.
Ο Γιώργος-Σαμψών Χατσατριάν να μείνει με την “μαμά” του.
Κι αν αυτή αισθάνεται “μητριά”, ας μάθει πια να τον αγαπάει.

...

[Στα χρόνια που έλειψα,
είχα την τύχη να ζήσω σε μέρη που με άφησαν να τα αγαπήσω και να τα κάνω πατρίδες, γιατί ήταν δίκαια και απλά.
Νοιώθω ντροπή διαβάζοντας και βιώνοντας τον ρατσισμό στην ... βιολογική μου πατρίδα, την πατρίδα του Σαμψών ...]

version

"I never lied to you, I have always told you some version of the truth."

Harry (Αααα βρε Harry!),
"Something's Gotta Give" (2003)

Την θυμήθηκα την φοβερή φράση χτες ... Έσβησα πολλάάάά version του σημερινού post σήμερα. Έσβησα όόόόόλα τα version της καινούριας μου πραγματικότητας γιατί βαριέμαι τον εαυτό μου όταν παραπονιέται χωρίς να δίνει και την λύση ή όταν σιωπά για να μην μιλήσει.
Το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορώ πλέον να βλέπω τα μικρά και μεγάλα -αλλά καθημερινά- προβλήματα με καλή διάθεση, σαν γραφικά, σαν μεμονωμένα. Ίσως ο σημερινός διάλογός μου με -ανώνυμο πάντα- υπάλληλο του Εθνικού μας Τηλεπικοινωνιακού φορέα να ήταν κωμικός στο χαρτί (ή την οθόνη for that matter). Αν ήμουν στην pretend αυτόν θα μετέφερα, γιατί θα ήταν μια μεμονωμένη ταλαιπωρία μέσα σε μια γενικότερα ήρεμη κατάσταση. Κάτι ξεχωριστό. Εδώ όμως δεν είναι, και η γεύση που αφήνει σε εμένα πλέον είναι πικρή.
Πιστεύω (ή θέλω να πιστεύω) ότι πάντα υπάρχει μια λύση (που δεν απαιτεί χρήση πυρηνικής ενέργειας) για να να ζει κανείς ένα version του ΚεντροΕυρωπαϊκού Zen, χωρίς αυτό το άγχος και την ταλαιπωρία που νοιώθω όλο αυτό τον καιρό. Απλά εγώ, τώρα, δεν μπορώ να την βρω. Έτσι;

Καλησπέρα
[Νοτιάς,
ακούσια απομόνωση,
καθόλου ενέργεια]

Έπρεπε να μεταφέρω και το Zen κάπως;

1

Το ταξίδι ακυρώθηκε τελευταία στιγμή (για λόγους που δεν είχαν να κάνουν τελικά με εμένα αλλά με μια ακόμα δυσκοίλια πρεσβεία -ο καλύτερος πελάτης τους έχω γίνει). Η αλήθεια είναι ότι δεν με νοιάζει. Αποφάσισα να πάω μόνο και μόνο για να αποδράσω λίγο, από στρουθοκαμηλισμό και για να πετάξω first class επιτέλους αλλά ... το βαριόμουν κιόλας ... Μέσα στα πλαίσια της γενικής διάθεσης και αυτό.
Πέρασε ένας μήνας που είμαι εδώ ... Σήμερα είναι ένας μήνας που είμαι εδώ ... Συνεχόμενος, χωρίς εισιτήριο εξόδου, πέρασε βασανιστικά αργά (για εμένα, ο κούκος έχει διανύσει χρόνια) ... Εξακολουθώ να το αντιμετωπίζω σαν ταξίδι όλο αυτό και δεν είναι ... Μόλις αποφασίσω ότι δεν είναι, ίσως να περάσει και το μουλάρωμα, δεν ξέρω!
Αλλαγή θέματος, αυτό δεν μου αρέσει!
Μμμμμ ... ναι ... καλά ... Λοιπόν, αφήνω την καλημέρα μου και εξατμίζομαι...

Καλημέρα
[νοτιάς :(]

Ουφ

Παλιά μου τέχνη κόσκινο σήμερα... Διάλεξη για τα γυρινάκια (the first one here), αδιαφορία και παντελής (ΜΑ παντελής) έλλειψη προετοιμασίας μέχρι την ύστατη ώρα, πανικός τα ξημερώματα (είχε έέέέέένα φεγγάρι, καλύτερο από Αυγουστιάτικο όταν έφτασα στο νηπιαγωγείο μου). Τρελλή προτετοιμασία μετά, "βγάλε τούτο, βάλε εκείνο" και ξανά από την αρχή για ώώώώώρες, 45 λεπτά ομιλίας / 112 overheads (ταπ ταπ ταπταπ), "νευρώνιο γερά κάτω από την μπάρα" και τέτοια ... αλλά τελειώσαμε για σήμερα. Το έβγαλα νομίζω το μεροκάματο.
Μμμμμ ...

Με ενδιέφερε το συγκεκριμένο show;;;
Πολύ.
Γιατί δεν το προετοίμασα νωρίτερα;
Δεν ξέρω.
Δεν είχα χρόνο;;;
Είχα, βαριόμουν και να το σκεφτώ όμως... Εδώ έφτασα να σκεφτώ να σιδερώσω (μπρρρ) instead.
Πήγε τουλάχιστον καλά;;;
Νομίζω ναι, θα δείξει.
Τι κερδίζω;;;
Ίσως, λίγη ελευθερία ... στην καλύτερη περίπτωση!
Οικονομικά λέω!
ΧΑ! Τίποτα! Τι ερώτηση είναι αυτή;;;
Μήπως να έπαιρνα the afternoon off;;;
Ε, ναι!

Καλησπέρες
[επιπλοτσαρκα με λιακάδα βλέπω στο φλιτζάνι του Νes
...
όταν μου μιλάω στον πληθυντικό ανησυχούμε, όχι τώρα!]

24/7

Goooooooood morning Vietnam! It's 0600 hours!!! What does the "O" stand for ??? "O my God, it's early!"??? Speaking of early...
ό,τι θυμάμαι χαίρομαι, ε;;; :) Πάντα ήθελα να ξεκινήσω ένα post με αυτή την φράση και το Vietnam να έχει και νόημα! Ε, τώρα έχει!
Καφές Νούμερο 4 και χτες: καθάρισα, έκανα κηπουρική, διάβασα (εξωσχολικά), πήγα μια βόλτα το γατί, ξαναέκανα κηπουρική, ξανακαθάρισα, ξαναβγήκα έξω, ανέβασα (άδειες) κούτες στο πατάρι, μέχρι που -σχεδόν- σκέφτηκα να σιδερώσω. Γραμμή στο κείμενο που πρέπει να παραδώσω πάντως δεν κατάφερα να γράψω! What's new, huh? Άλλωστε οι πρώτες πρωϊνές ώρες είναι πάντα οι καλύτερες για δουλειά.
Σκοτάδι ακόμα έξω, υγρασία, ζέστη στο γραφείο, μουσικούλα και (έκπληξη) κίνηση στους διαδρόμους του νηπιαγωγείου από πολύ νωρίς ... από χτες αν κρίνω από τους μαύρους κύκλους στα μάτια των υπνωτισμένων πιτσιρικιών που κοίταζαν τον καφέ μου με λατρεία καθώς έμπαινα στο κτήριο! :) Τέτοια εποχή, η βιβλιοθήκη δουλεύει 24/7! Να και ένα καλό με τα χρόνια που πέρασαν: σαν τον Θέμο και εγώ: ούτε παίρνω μαθήματα, ούτε δίνω εξετάσεις ... :))))
Back to work! Καλή μας εβδομάδα!

Καλημέρες
[... ]

Νο 4

Ο κούκος-δρομέας -με την κατάλληλη ψυχολογική υποστήριξη- δείχνει σωστά την ώρα μια φορά την μέρα, κάπου εκεί στο τέλος της διαδρομής του ξεκουρδίσματος.^* Τα κινητά... δεν συμφωνούν αν τα ρωτήσεις την ώρα. Οι Θανάσηδες δουλεύουν ακόμα με το βλέμμα στραμμένο στην pretend -ο καθένας κοιτάζει μάλλον από άλλη κατεύθυνση. Τα ρολόγια για το χέρι δεν ξέρω καν που είναι. Και τα -αμέτρητα- ξυπνητήρια ... είναι σοφά (ΧΑ) ρυθμισμένα σε ελαφρά διαφορετικές ώρες για να με αγχώνουν το πρωί ...
Αυτό θα πει οργάνωση. Ένας σκασμός ρολόγια στο σπίτι -με -τον -κούκο -πάνω -στο -μενίρ και κανένα να μην δείχνει την σωστή ώρα!
Ευτυχώς που είναι Κυριακή και το μόνο που πρέπει (απαραίτητα πια) να κάνω χρειάζεται έμπνευση. Χμμμμμ ... Τα γυρινάκια και το μέλλον τους φαίνονται αιώνες μακρυά :(.
Καφές Νούμερο 4 και όπως γίνεται πάντα σε τέτοιες πιεστικές καταστάσεις κοιτάζω τον Θανάση ανέκφραστα από το νωρίς, καθάρισα (ξανά) το σπίτι, γέμισα λίγο ακόμα το pod, συζήτησα με τα φυτά το θέμα της προσαρμογής τους (χειρότερα από εμένα είναι!), τα έβαλα με τα ρολόγια ... Έχω όλη τη μέρα όμως ...

Καλημέρα
[παράξενος καιρός
μαζί με την λιακάδα μας]

^* ... Παράξενο κατασκεύασμα ο κούκος, μια συνεχής παρουσία. Αν κάποια στιγμή εστιάσεις εκεί, το μόνο που ακούς ... είναι ο χρόνος. Σαν να τονίζει τα δευτερόλεπτά μου. Δεν έχει σημασία πόσα είναι, σημασία έχει ότι περνάνε. Και φαίνεται να περνάνε πιο γρήγορα απ' όσο τα νοιώθω.

ΣΚ

Μεγάλο σπίτι => πολύ καθάρισμα.
Καινούριο εργαστήριο => πολλή δουλειά.
Βοήθεια : καμία!
Και όχι, δεν περίμενα τα άλλα παιδάκια στο νηπιαγωγείο να μου καθαρίσουν το σπίτι... Βοήθεια εκεί που χρειάζεται εννοούσα, στο στήσιμο μιας καινούριας επαγγελματικής ζωής. Βοήθεια όχι ανάλογη εκείνης που είχα στην pretend, τουλάχιστον όμως θετική διάθεση, μερικά tips ... Όόόόόόχι !!! Ίσως ευθυνοφοβία και αρνητική διάθεση είδα τις περισσότερες φορές μέχρι τώρα (εκτός της αδιαφορίας σε βαθμό κακουργήματος) : "Γιατί ΑΥΤΗ" -εγώ!- "και όχι εγώ;" type of contribution και μάλιστα ΜΕΤΑ, αφού κάτι έχει τελικά γίνει με μεγάάάάλη, ασύμμετρα μεγάάάάάλη προσπάθεια .... Ταπ & γρουμφ, όλα μαζί, huh??? μμμμ ... ναι.

Έβγαλε ήλιο, η pretend μου είναι πολύ μακρυά (πολύ περισσότερο από την χιλιομετρική απόσταση αν σκεφτεί κανείς την αδυναμία επικοινωνίας, compliments of our national telecommunication company -μχ). Πολύ μακρυά και όσοι έκαναν τα ΣΚ μου ζωντανά, οι καφέδες εδώ πίνονται αργά ... Δύσκολο να σχεδιάσω την μέρα μου, δύσκολο να αποφασίσω το σημερινό μέτωπο επίθεσης. Το σπίτι με τις κούτες του (παρόλο που έχω άπειρες δουλειές στο νηπιαγωγείο) φαίνεται πολύ πιο σίγουρο bet για να τελειώσω την μέρα αισιόδοξα.
Αν δεν πάει η pretend στο βουνό, πρέπει να φτιάξει το βουνό την pretend του εδώ, kind of mood όμως και ας μην βγάζετε νόημα... Αρκετά με την ηττοπάθεια, ε;
Ο καφές νούμερο 3 τελειώνει, ήχοι μόνο από το pod (enough is enough και με το χαζοκούτι, είναι Σ, που είναι ο Jamie;;;), ήλιος και ... επαναστατική διάθεση. Time to take off I guess.

Καλημέρες
[weird light greys]

παλιάμπελο

Μία απόδραση είναι πάντα καλή. Τώρα μάλλον, είναι ... όόόόό,τι χρειάζεται. Η αλήθεια είναι ότι σκόπευα να είμαι εγκρατής, να μείνω εδώ και να το προσπαθήσω (το απροσπάθητο! -νέα λέξη, δεν περιγράφεται αλλιώς, σόλλυ!) και να αφήσω τα σούρτα-φέρτα που ήξερα για λίγο! Kαι ας ήταν ... ψιλοκαλούτσικο το (αυστηρά επαγγελματικό) ταξίδι που μου πρότειναν να κάνω ...
Το καθυστέρησα, το καθυστέρησα, το αποφάσισα, το ξαναμετάνοιωσα σε μια κρίση ευσυνειδησίας (aka βλακείας slash αυτομαστιγώματος) και σήμερα ... το σκέφτηκα λίίίγο πιο επιστημονικά. Τι κάνω εδώ;;; Το μεγαλύτερο διάστημα της μέρας κοιμάμαι. Εγώ που ... δεν έχω κοιμηθεί περισσότερες από 4, άντε 5 ώρες τη μέρα από το δημοτικό (μια φορά με ξεγέλασαν και κοιμήθηκα απόγευμα και είχα πονοκέφαλο για 3 μέρες)! Τώρα κοιμάμαι το μεσημέρι, κοιμάμαι νωρίς το βράδυ, κοιμάμαι όποτε μου δοθεί ευκαιρία ή δημιουργώ την ευκαιρία ... Κοιμάμαι μάλλον για να μην ασχοληθώ άλλο με αυτά που θέλω/πρέπει/μου οφείλω και προσπαθώ να οργανώσω αλλά ... όλο κάπου κολλάω (και μην νομίζετε ότι γράφω από την δική μου γραμμή, ας είναι καλά ο γείτονας!). Ξέφυγα, κολλάω σε μικρά, απλά, καθημερινά πράγματα τα οποία θέλουν ΜΌΝΟ διάθεση για να γίνουν. Διάθεση και επαγγελματισμό (ηθική το λέμε αυτό για να μην γράφω δύο λέξεις;;;). Τις τελευταίες μέρες οι ώρες ύπνου αυξήθηκαν δραματικά, τα παράπονα σταμάτησαν, το ίδιο και οι συζητήσεις ... Και επειδή με ξέρω τι παλιοχαρακτήρας είμαι, τα παρατάω. Σιγά σιγά αλλά σταθερά.
Ξαναξέφυγα ... Γιατί όχι λοιπόν μία (άκρως επαγγελματική) απόδραση;;; Άλλωστε η συνείδησή μου μπορεί να είναι απόλυτα ήσυχη, δουλειά είναι : Μία εβδομάδα planning, μια εβδομάδα ταξίδι, 45 λεπτάκια διάλεξης, καμμία άλλη υποχρέωση, το ταξίδι σοφά προσχεδιασμένο (όόόόχι εγώ, εγώ κοιμόμουν!), όλα πληρωμένα... Ε ... ας πάει και το παλιάμπελο, έτσι;;;; :)

Καλησπέρες
[3 λίτρα νερό την μέρα...]

Στόχος: Θέλω ειλικρινά να δω, είναι οι δρόμοι στο Mumbai χειρότεροι από αυτούς που προσπαθεί να διασχίσει το γατί κάθε μέρα;;; Έχω αρχίσει να έχω σοβαρές αμφιβολίες!

αριθμοί

250+ χρόνια θα πρέπει να δουλεύω στο νηπιαγωγείο για να κερδίσω τόόόόόόσα εκ. €υρουλάκια. Το υπολόγισα, το ξαναϋπολόγισα, έβαλα προϋπηρεσία και extras μέσα για να γίνει μικρότερο το διάστημα ... Τίποτα ... Διπλασίασα τον μισθό ... ναι, καλά! Συνυπολόγισα και τα λεφτά από το Nobel ... πάλι τίποτα : Το μικρότερο διάστημα που χρειάζομαι για τόόόόόόσα εκ. €υρουλάκια (έχοντας στολισμένο το Nobel κάτω από τον κούκο-δρομέα και κανένα έξοδο, ούτε τσίχλα) είναι 75 χρόνια ... χμμμμμ ...
Για πείτε αριθμούς! Γράφουμε joker σήμερα!

Καααλημέέέρα
[Αλκυονίδες;;;
SPF-20 πάντως]

Απντέϊτ: Δεν άνοιξα την τουβούλα χτες, δεν πανηγύρισαν ή έκλαψαν οι γείτονες ... Mααααα 4-0 :))))))))))))))))) νανανανανααααααααα νανα να ναααααααααα!
"Κυρία, κυρία;;; πείτε μας ένα παίκτη του Ολυμπιακού να σας πούμε το σκορ!" Έτσι το έμαθα ... Happy 2008! ho ho ho!
Ή μάλλον Ho ho hoho!!!!!

2 μμ

Παχουλές κοντοπίθαρες κιθάρες, ζουμερές (σχεδόν κατεργάρες) καφετιέρες ... Ο τρόπος που βλέπει ο Botero τα άψυχα, κάνει τα πάντα χαριτωμένα. Σου έρχεται να τους τσιμπήσεις το μάγουλο ... {στην αισθητική του για τα έμψυχα -ειδικά τις γάτες (μπρρρρ)- επιτυγχάνει τις περισσότερες φορές το αντίθετο νομίζω}.
Ξέφυγα ... Έπεσα πάνω σε έργα του σήμερα και σκεφτόμουν ότι ΠΟΛΥ θα ήθελα να βλέπω μέσα από τα μάτια του Botero μερικές φορές ... με όρους (φυσικά! :) ) : Να βλέπω τα έμψυχα όπως εκείνος βλέπει τα άψυχα ... Δεν θέλω να είναι αναγκαστικά όμορφα, χαριτωμένα όμως θα ήθελα να είναι. Σαν παιδική κατεργαριά ένα πράγμα.

Μην δίνετε σημασία (αυτό με το πατίνι μου θύμισε το σκεπτικό ξαναδιαβάζοντάς το! ... πάλι ... ταπ) ... το νευρόνιο, απομονωμένο για πρώτη φορά μετά από χρόόόόόνια, σε ένα γραφείο στη μέση του πουθενά, αντί να κάνει κάτι χρήσιμο, αμπελοφιλοσοφεί!

Καλησπέρες
[Αφήστε το αδιάβροχο
στο σπίτι οι ιθαγενείς,
οι υπόλοιποι ... ... ...
έχετε χειμώνα;;;
:)]

focus

Η ωραιότερη ώρα να χαζέψει κανείς την θάλασσα εδώ στους Τροπικούς, είναι την ώρα που χαράζει. Απόλυτη ηρεμία. Soothingly γνώριμη ψύχρα (fresh δεν λέγαμε στα κεντρικά;;;). Απόλυτη ησυχία ... (oι ιθαγενείς ξυπνάνε αργά γενικά). Ειδικά κάποιες μέρες σαν την σημερινή (ΧΑ, στην pretend δίναμε το 0^o level, εδώ αλλάζουμε στα μποφώρ: 4 σήμερα, μπονάτσα!) το μπλε είναι κρυστάλλινο.
Ναι, focus on the (few?) positive.

Τώρα ... μμμμ ... τι ήθελα εγώ, ξύπνια πριν το χάραμα, πάνω στο super λοφάκι του νηπιαγωγείου να χαζεύω την θάλασσα;;; Μάλλον θα είχα (πάλι) λερωμένη την φωλιά μου και προσπαθούσα (προσπαθώ) να το σώσω! Can't teach an old dog new tricks :) Focus, focus, focus ! {γρουμφ;}

Καλημέρες
[γκριζομπλέ,
γυαλιά ηλίου μετά αδιάβροχου
για όσους δεν έχουν ζήσει στην
ποδηλατοχώρα!]

πίσω

Μα μου είχε σπάσει τα νεύρα τόσες μέρες αλλά το βρήκα! Τελικά το κόλπο με τον pretendιανό κούκο-δρομέα που έχει εγκατασταθεί στο σπίτι μου είναι το εξής απλό: Κάθε φορά που τον κουρδίζεις (κάθε 12 περίπου ώρες), γυρνάς τον μεγάλο δείκτη 270-280 μοίρες πίσω. Τότε, εκεί κάπου προς το τέλος της διαδρομής του ξεκουρδίσματος, έχεις για λίγο την σωστή ώρα! Δεν υπάρχει καμμία άλλη λύση (δεν παίρνει από συζήτηση, άσε που είναι δύσκολο να του πεις την άποψή σου στον ελάχιστο χρόνο που περνάει έξω ... δοκίμασα). Οι δείκτες πίσω λοιπόν ... όπως και με την δουλειά ένα πράγμα αυτές τις μέρες. Αν γυρίσει ο δείκτης λίίίίγο πίσω, τότε όλα δείχνουν να πηγαίνουν ρολόι! (keyword εδώ: δείχνουν) ...

Καφές νούμερο 3, μετά από ένα ΣΚ ξεκούρασης (από τι;;;), λέω να γυρίσω λίίίγο πίσω τους δείκτες σήμερα ...
Αναρωτιέμαι πως είναι οι μέρες του διαδόχου μου στην pretend. Το Γαλλώδι-κατάσκοπος κλήθηκε ήδη δύο φορές να τους σώσει ... Είμαι περίεργη ...

Καλημέρα
Καλή Εβδομάδα
[σνιφ]

♫☼♫☼♫☼♫☼

Πολύ (μα ΠΟΛΥ) Μεγαλούτσικος ο Μικρούτσικος με την παρέα του χτες. Ζωντανοί, μελωδικοί, δημιουργικοί, ελεύθεροι! Μου άρεσε πολύ που δεν άκουσα τον ίδιο ήχο αλλά την εξέλιξή του ... Υπέροχο διάλειμμα στο γκρι των ημερών.
Σήμερα βέβαια χτυπάω τα πλήκτρα μαλακά για να μην κάνουν πολύ θόρυβο και προσπαθώ να είμαι συνεπής σε ένα deadline που έβλεπα μέέέέέρες τώρα να πλησιάζει και δεν ίδρωνα καθόλου. Καμιά-δυο ώρες δουλίτσα, άντε τρεις ... Είναι ότι πρέπει αυτή η υποχρεωση τώρα! Με βάζει αναγκαστικά στο κλίμα και τον ρυθμό της δουλειάς που κάπου, κάπως έχασα.
Καφές νούμερο 3 (με ζάχαρη ... το gin, ταπ), στο νηπιαγωγείο και, μια και δεν είναι εδώ τα άλλα παιδάκια να μαλώνουν για τις πλαστελίνες τους (εντάξει φιλενάδα;;; :) ), καιρός να ασχοληθώ με τα παραπονεμένα μου γυρινάκια.

Καλημέρες
[ήλιος και ... :) τροπικό κρύο
τα γυαλιά απαραίτητα]

Άσχετα

Άσχετο 1:
Το ερώτημα κολλητέ δεν είναι αν είμαι εγώ υπερβολική ... Γιατί ΑΑΑΑααν είμαι (που μάάάάλλον (σίγουρα) είμαι), δεν ήμουν πάντα;;; Έγινα ξαφνικά μόλις πάτησα στη Λεβεντογέννα;;; Όόόόόχι! Αν είμαι υπερβολική, ήμουν πάντα!!! Και αυτές τις αρχές, εγώ τις έχω ξανακάνει - επιτυχώς. Εσύ πάλι, να το σκεφτώ ... μμμμμ ... : Όχι! Άρα να αφήναμε την κριτική για λίγο;;; Μπορεί το μοναχικό νευρόνιο να "έπρεπε να ξέρει τα δεδομένα εδώ" ... αλλά φαίνεται ξέχασε το άμοιρο, και μάλλον είχε καλό λόγο για να ξεχάσει, huh?

Άσχετο 2:
Το ραδιόφωνο είναι το θετικό που ψάχναμε τόσες μέρες. Δεν είναι το μόνο, είναι το μόνο διαφορετικό που με έχει ακουμπήσει μέχρι τώρα.

Καφές νούμερο 5, στο νηπιαγωγείο, το silver pod μου κρατάει παρέα στην τρομακτικά δυνατή ησυχία του παλιογραφείου μου, το νευρόνιο το βρίσκει ΠΟΛΥ δύσκολο να δουλέψει, τα deadlines αρχίζουν να γίνονται απειλητικά, για το ταξίδι χρειαζόμαστε ένα ακόμα προξενείο :) -ο καλύτερος πελάτης τους έχω γίνει!

Καλησπέρες
[ibid]

Απορία: Πόση είναι η standard απόκλιση από το 10ήμερο για την απόκτηση τηλεφωνικής γραμμής ;;;

perspective

Η μέρα μου ξεκίνησε με γραφειοκρατεία. Έντονη, κακιασμένη, σιχαμερή γραφειοκρατεία ... Και αυτό -τώρα που η ένταση είναι ακόμα εδώ- σημαίνει πολλά ... Σημαίνει ότι ΔΕΝ μπορώ πλέον να επιστρατεύσω humor και λογική (άσε που έχω την φοβερή υποψία ότι η λογική δεν είχε ποτέ θέση εδώ ... ταπ).
Μέχρι τον καφέ νούμερο 4 ήμουν έτοιμη να τα παρατήσω. Όόόό-όχι την γραφειοκρατεία και τις χιλιάδες -apparently απαραίτητες- αιτήσεις που έχω να κάνω, το νηπιαγωγείο ολάκερο! ... Γιατί δεν το έκανα;;; Ταπταπ ταπταπ ταπταπ... Tempting, πάρα πάρα ΠΑΡΑ πολύ tempting αλλά, δυστυχώς, δεν με παίρνει να το κάνω τόσο γρήγορα χωρίς σκέψη και χωρίς οργάνωση. Μετά από μια διεθνή μετακόμιση δεν είναι εύκολες (ή εφικτές καν) τέτοιες αλλαγές ... Και είναι και το άλλο ... Έχω την αίσθηση ότι κάτι τέτοιο πολύ θα ευχαριστούσε τους γραφειοκράτες ... και αυτό δεν το θέλω, μα καθόλου!

Αλλαγή θέματος:
Καφές Νούμερο 7, τον φτιάχνω στο γραφείο πλέον ...
Απίστευτη, τρομακτική ησυχία (missing το pretend γραφείο δίπλα στο pretend εργαστήριο)...
Δουλειά δύσκολο να γίνει (το νευρόνιο).+-
Εδώ και καιρό σκεφτόμουν αν θα έκανα ένα ταξίδι-συνέδριο-υποχρέωση. Καινούριο (super ενδιαφέρον) μέρος του πλανήτη, minimum υποχρεώσεις (45 λεπτάκια :) ), έξοδα όλα πληρωμένα, φιλοξενία παραδοσιακά βασιλική. Χμμμμμμ ... το σκεφτόμουν γιατί δεν ήξερα τις υποχρεώσεις μου εδώ ... Τώρα που ξέρω, τώρα που και το φλυτζάνι του espresso να κοιτάξω το λέει καθαρά : "γραφειοκρατεία", ... αρχίζω να το σκέφτομαι αλλιώς ... :) Αίτηση για Visa asap. Νομίζω μάλιστα πως το συγκεκριμένο ταξιδάκι είναι απαραίτητο και θα βοηθήσει σημαντικά στην αλλαγή του ... perspective μου!!!

Καλησπέρα
[σταθερά γκρι]

G-B

Καφές Νούμερο 3 (!!!), πονοκέφαλος, τάσεις φυγής (ε, καλά τώρα...), γκρι μέσα και έξω ... Gordon Bennett που λένε και οι κάτοικοι του νησιού "ευγενικά" ...

Ελάχιστες κούτες πια στο σπίτι -με -τον -κούκο/δρομέα -πάνω -στο -μενιρ που ακόμα δεν μοιάζει "σπίτι", πολλές στο εργαστήριο (ίσως αν πέρναγα λίγο πιο συχνά;;; μπααα...), αρκετές στο γραφείο. Μμμμμ ... ναι, ΟΚ, ΟΚ ... όόόόλα θα γίνουν. Προς το παρόν απασχολώ το νευρόνιο με ηλεκτρικά (the one thing I hate almost as much as ironing!) ... Seriously!!! Στο ... "φορητό μικροσκόπιο" και μόνο μετρήσαμε 8 pretendιανές πρίζες!!! Oh, yes, ΑΥΤΟ ούτε που το είχαμε σκεφτεί :)))), it WILL take a while :)

Καλημέρες
[γυαλιά ηλίου
για 1000 λόγους]

not much to say

Καφές Νο 4 και τα post βγαίνουν δύσκολα αυτή την εποχή. Γιατί ... (γιατί;;;) ... Γιατί βασικά αδειάζω κούτες και στρουθοκαμηλίζω και κοιμάμαι (πολύ όμως, όσο δεν κοιμήθηκα τα τελευταία 10 χρόνια) -not much to say λοιπόν. Και γιατί ... καθόλου δεν έχω καταλάβει τι έγινε και ... αποφεύγω το Νηπιαγωγείο τρελά (με κάθε δικαιολογία) ... γρουμφ ... Άσε που δεν έχω δίκτυο στο σπίτι (ούτε τηλέφωνο επίσης, compliments of our national telephone company)
Anyways, σιγά σιγά ... (εκείνο το εισιτήριο;;; pretty pretty pleeeeease????). Όλα θα γίνουν σιγά σιγά. Και το κέφι και η διάθεση θέλουν τον χρόνο τους.
Τώρα που είπα κέφι, να το post ... Άνοιξα την τηλεόραση αυτή την εβδομάδα. Να εξηγήσω ότι στους τόσους μήνες που πηγαινοέρχομαι, είχα τηλεόραση {στο σπίτι -με -το -μενίρ- και -τον -speedy -κούκο -στο -καθιστικό}, δεν την είχα ανοίξει ούτε μία φορά όμως. Είχα αυτή την φοβερή αίσθηση ότι δεν έπρεπε ... Χμμμμ, δίκιο είχα! :) ... Όποιος δεν γέλασε χτες με το σοκ και τον απίστευτο πανικό των δημοσιογράφων που δεν άνοιξε μύτη στο 6.5 που μας κούνησε, να σηκώσει το χέρι! Πόσες φορές είδατε το ένα (01) τζάμι που έσπασε;;;;
:)

Καλημέρες
[Υγρασία, φοβερή υγρασία
και ...
σύντεκνοι, πρώτα τα alarm
μετά το φρένο]

Whow !

Whow !!! Μπράβο βρε!!!
Whow και μπράβο ;;;; huh ???
Ναι, whow! Μπήκες μέσα στο εργαστήριο και παρέμεινες μέσα για περισσότερο από μισή ώρα ...
So what ?
Νόμιζα ότι ήσουν αλλεργική. 6 μήνες τώρα δεν σε έχω δει μέσα για περισσότερο από 30 ''...

Δίκιο έχει ... Έμεινα στο εργαστήριο μισή ώρα χτες ... για πρώτη φορά (6 μήνες+ που έχω τα κλειδιά, ούτε που περνάω απ'έξω). Κάθησα στο γραφείο πάνω από 2 ώρες σήμερα (όχι, στο εργαστήριο ξανά 30'' , μην το παρακάνουμε) ...
Σιγά σιγά, δεν βιαζόμαστε ... Να σταματήσω να αναρωτιέμαι πότε είναι το return flight πρώτα ε; ταπ ...

Καλησπέρες
[μουντά
μέσα και έξω]

Νο 1

Καφές νούμερο 5, στο νηπιαγωγείο για λίγο (για το δίκτυο that is), η φύση τριγύρω μυρίζει κατσικάκι ψητό, ερημιά, καμμία διάθεση για δουλειά ...

Αφήνω πολλές πολλές ΠΟΛΛΕΣ ευχές για ένα

Χαρούμενο 2008

{παρέα με μια φωτό του πως θα'θελα να είναι :)} και εξατμίζομαι. Η επιχείρηση "δεν θέλω να ξαναδώ κούτα στο σαλόνι μου" βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη!

Καλησπέρες
[ακόμα surreal ...
μοιάζει ταξίδι και δεν είναι]