Η επιστροφή

Δευτέρα (πολύ) πρωΐ, στο Ίδρυμα από ώρα, καφές νούμερο 3 (κούπα μεγάλη διαφημιστική) και ... κάθε κατεργάρης στον πάγκο του;;; Εγώ τουλάχιστον. Μετά από μία περίοδο ανεξέλεκτου στρουθοκαμηλισμού αποφάσισα τελικά (μεταξύ fontue και brulee) ότι η μαμά Ευρώπη μάάάάλλον ΔΕΝ θα αλλάξει τις προθεσμίες της επειδή εγώ βαριέμαι (πολύ). Στο ίδρυμα λοιπόν, αξημέρωτα για να ξεκινήσω μία ακόμα περίοδο από τις αγαπημένες μου : Η περίοδος του δεν -σηκώνω- κεφάλι - διαβάζω -διαβάζω -διαβάζω, -γράφω -3 -σελίδες, -σβήνω -5, -και -αυτό -σε -κύκλους -μέχρι -να -φτάσει -το -deadline.
I can't wait! Eκτός και αν ... εφέτος μόλις κάτσω στο γραφείο και ανοίξω τον Θανάση, η εμπνευση με κάνει να γράψω μια σειρά proposal-έγκλημα-και-τιμωρία^* με μιά ανάσα ... ΧΑ χα χα χα χα χα χα!!!

Καλημέρες
[και ο καιρός το μετάνιωσε]

^* Ευχαριστώ Κροτένια. :))))

# 13:20 Όταν είσαι καλός (λέμε τώρα) επιβραβεύεσαι:

χιόνι !!!!!!

Συνεχές, πυκνό, κατάλευκο, μαλακό, μυρωδάτο, δροσερό

χιόνι !!!!!!

:)))) επιτέλους!