Χρόνια Πολλά & -κυρίως- Καλά!

Πολλές ευχές!!!!

Ομορφιές ...

... εκεί κοντά στο μέρος που γεννήθηκε ο Δίας ήταν fresh σήμερα. Παγωμένος, ξηρός αέρας. Περιβάλλον τραχύ, γεμάτο καθαρές γραμμές: όλοι οι τόνοι του γκρι, άγρια πράσσινα, μπλε και κοραλλένιες πιτσιλιές εδώ και εκεί. Δυνατά, καθαρά και επιβλητικά τα τοπία στο ανέβασμα. Μερικά κοπάδια εδώ και εκεί (με τα μικρά τους αυτή την εποχή να δίνουν τους ρυθμούς), η εκκλησία της Αγίας Μαρίνας φτιαγμένη από μερακλήδες σε απόλυτη αρμονία με το περιβάλλον, παρατημένα μιτάτα και ηρεμία ... Λίγο μετά την αποκάλυψη της Νίδας, τα πάντα γίνονται ακόμα πιο απόλυτα. Και αν είσαι τυχερός, και έχεις τα βουνά δικά σου, ο ήχος της απόλυτης σιωπής κάποιες στιγμές ξεπερνά την μαγεία του τόπου ... ασύγκριτος ...
:)

night night
[και ... :) είχε και μενίρ!]

Σ απ'το ΣΚ

Πολλά post που δεν βρήκαν το δρόμο τους αυτές τις μέρες, πολλή ησυχία, πολλή ψύχρα, πολλές συζητήσεις, πολλά .... πολλά! Οι λέξεις της εποχής για εμένα είναι ησυχία, και σεβασμός, και εκτόνωση (... και θλίψη ,και απορία, και θυμός, και ντροπή ... αλλά ας τα αφήσουμε αυτά έξω σήμερα). Θα ήθελα να είχε μπει στη λίστα και η λέξη επανάσταση αλλά ... πρώτα χρειάζεται να εμπεδώσουμε σε σεβασμό νομίζω, όλοι μας ... Anyways, πολλές, πολλές φορές αυτές τις μέρες γύρισα πίσω. Στην δική μας -μικρότερη- επανάσταση τότε (πριν γίνουμε το καταστημένο). Μόνο έτσι κατάφερα να δω πίσω από την εκτόνωση, με μια γλύκα σχεδόν, την αποφασιστικότητα και την ελπίδα. Όχι έξω, έξω στο δρόμο δεν ξέρω αν υπάρχει εξήγηση, αλλά μέσα στα νηπιαγωγεία υπάρχει ΚΑΙ γλύκα ... Αξίζει να προσπαθήσει κανείς να καταλάβει και ας ακούσει τις ίδιες παγωμένες στο χρόνο φράσεις, ή φράσεις που δεν έχουν νόημα και βάση. Κάποιοι ξέρουν ότι έχουν κάτι να πουν και ... ψάχνουν τις λέξεις με πράξεις;;; Παιδιά, μικρά 4χρονάκια που πιστεύουν σε κάτι, ό,τι και αν είναι αυτό. Έχει μια ελπίδα μέσα της η πίστη.

Having said that, Σ από το ΣΚ και ετοιμάζομαι για την δεύτερη δόση καφέδων. Περπάτησα χτες για πρώτη φορά στην "πόλη" μας μετά και θέλω να την ξαναπερπατήσω σήμερα. Μια γερή δόση μελαγχολίας πριν φύγω για τας εξοχάς με τουτού, καφέδες, μουσικούλα, ένα πουλοβεράκι, τις caterpillar, χωρίς χάρτη.

Καλημερούδια
[καμμιά φορά
μπορεί και να να μην ξέρεις πως]

*

Xmas mood που δεν έχει καθόλου να κάνει με τα Χριστούγεννα ... Λίγο χαρούμενη, λίγο μελαγχολική, λίγο κάπως ... Πιο πολύ κάπως ... Η ατμόσφαιρα πάντα!

Beaufor(t) ια στη Λεβεντογέννα, από λάθος κατεύθυνση!
Καφές Νο 5 ( :( ναι) και φωτό από άλλες εποχές... πως μου ήρθε;

night night
[το δεντράκι όμως
;)]

Κ

Κυριακή πρωί ... Καφές Νο 2 (! ξέέέέέρω, ξέέέέέέρω...), δεν τον αποχωρίζομαι ούτε για να πάω να αγοράσω νερό (ναι λέμε).

Γυαλί ηλίου απαραίτητο ... μάλλον και τα σύννεφα φοβούνται την Λεβεντογέννα.. Οι καινούριες θεωρίες λένε ότι αλλάζουν ρότα στο Κρητικό...

Clear, bright sky ... Πολύ bright ... Λέω να μην παραπονεθώ for a change. Άλλωστε έξω καλοκαιράκι, μέσα ΧΑ! Χριστούγεννα ... Xmas tree fully armed. Αν κάνει ζέστη σήμερα το βράδυ θα βάλω και το κλιματιστικό!

Μουσικούλα από άλλες εποχές στο ραδιόφωνο ... Πολύ καλύτερος θόρυβος.

Το πρόγραμμα στη συνέχεια λέει σαφώς: βόλτα, βουνό, κουτούκι, ρακούλα ... Αυτό το τελευταίο μάλλον δεν θα το αντέξω ...

Τι άλλο ; Μμμμμ ... δεν ξέρω. Μάλλον περνάνε οι μέρες χωρίς πολλά πολλά σημάδια. Θα πρέπει να είναι και καλό αυτό!

Καλημερούδια
[25 days to Xmas
5 for carrots & Sinterklaas]

games

Σ

Πρωινό πρωινό ξύπνημα, τεράστια βόλτα στο απέραντο άσπρο με τον καφέ Νο1 (ναι), καφεδάκι Νο 2 (και 3!) στο πρεβάζι (βλ. φωτό!) ... Θολωμένα τζάμια, απόλυτη ηρεμία έξω.
Τελευταία μέρα εδώ, προβλέπεται το ανάλογο τρέξιμο τώρα το πρωί (για τα γυρινάκια δεν ήρθα άλλωστε;;;) έτσι ώστε να προλάβω να δω και λίγο Σ από αυτά που μυρίζουν Xmas-Κ.Ε.-πίλα! Έκαναν το λάθος να μου πουν ότι στη "γειτονιά μας" έχει Xmas market... Προβλέπεται ΠΟΛΥ τρέξιμο μάλλον σήμερα το πρωί -στολή εκστρατείας και εξατμίζομαι!!!!

Καλημερούδια
[κιόλας;;; :(]

** * * **** * *** *** * ** **** * *

O ^oC και χιόνι!!!! Από το πρωί ... Η εικόνα πριν τον καφέ Νο 1 ήταν για την ακρίβεια χιονοθύελλα!!!! No 10 (ή 20;;;;) και μόνο ο ρυθμός αυξομειώνεται!!!
I think Santa dropped by earlier this year!!!

Ho Ho Ho
[sweeeeeeeet!]

ταπ

ναι ναι ναι ... καλά ... ! Αν δεν γράψω εγώ post από τα ορυχεία του Βορρά, ούτε μια καλημέρα σε αυτό εδώ το blog ... ... ... γρουμφ! :)

goedenavond
[ooops, αυτό σε λίγες μέρες,
guten abend]

Φιλενάδα ...

... ζήτησες εικόνες που, δεν χρειάζονται φωτό:

Μικρό κουτοκο-ειδές ξύλινο καφέ (ξύλο πάνω, κάτω και πλαγίως). Τεράστια παράθυρα στην πρόσοψη -θολωμένα. Ξύλινα ράφια παντού, γεμάτα παραδοσιακά καφε-gadgets, (δεν είναι αλλά δείχνουν). Τέσσερα τραπεζάκια όλα και όλα, ψηλά. Η χαρακτηριστική κρεμάστρα για τις εφημερίδες. Ο πάγκος με τον υπάλληλο (ποδιά, ύφος ανάλογα της ... περίστασης) και πίσω του τα εκατομμύρια είδη καφέ. Και -φυσικά- η βιτρίνα με τις δακτυλογλυκουδιές. Και το άρωμα ... ταπ ... Άρωμα από αυτά που κολλάνε απευθείας πάνω στο νευρόνιο και σε ακολουθούν όλη μέρα ... Παραγγέλνεις, όχι espressάκι (πόσο να κρατήσει;), μπαινοβγαίνει κόσμος (και το αντίστοιχο κύμα παγωνιάς), μέσα έχει ζέστη ... μουσική ανύπαρκτη ... και άχρηστη!

Και για να μην αδικήσω κάτι, πάρε άλλη μια εικόνα:
Παλαιά Εθνική οδός, μέση-Λεβεντογέννας μεριά. Off-road κουτουκο-μαγαζάκι. Nothing much όλη η κατασκευή, θέα όλος ο κάμπος όμως -μέχρι τη θάλασσα (ΤΟ αυτόματο ζεν). Δυο τρεις παρέες, οι περισσότεροι γείτονες και κάποιοι που χάθηκαν (ευχάριστα). Μυρωδιά αυτή του αντικριστού, τίποτα ιδιαίτερο σε αυτή τη μεριά του πλανήτη. Ο μαγαζάτορας λιγομίλητος, δεν παίρνει παραγγελίες: "κόβει την παρέα" και φέρνει! Τίποτα ιδιαίτερο ΚΑΙ μέχρι εκεί (εκτός της θέας που κόβει ανάσα) ... 'Οταν έρχονται τα πιάτα όμως, ξεχνάς τον Jamie. Μικρές εκπλήξεις που έρχονται στον χαλαρό ρυθμό που σου επιβάλει ο μαγαζάτορας, παρέα με καλό (!!!;;;) κρασάκι. Υλικά που αναρωτιέσαι πόσο ενδημικά του νησιού θα μπορούσε να είναι, λιτά συνδυασμένα με την "παράδοση" στη γεύση. Ο μαγαζάτορας, λιγομίλητος είπαμε, αλλά αν τον προσέξει κανείς περιμένει διακριτικά την αντίδραση μετά από κάθε πιάτο -και καθορίζει το παιχνίδι και τους ρυθμούς του. Σε λίγο έχεις απλά παραδοθεί. Και οι γεύσεις, σκέτη φαντασία που τελειώνει με πηκτή ρακή και γλυκό του κουταλιού ...

night night!
[καλά, θα βγάλω -αν προλάβω- και φωτό!]

fresh

Κόκκινα: φύλλα, κτήρια στέγες (not nearly enough caffeine yet, καφέ στέγες), φωτάκια, σκουφάκια, μυτούλες! Fresh and clean -nice to be here! Μέχρι που παρακοιμήθηκα!

Καλημερούδια
[το ότι κουβαλάω ένα σκασμό πράγματα
αλλά ξεχνάω τον φορτιστή πάντα
κάτι σημαίνει ε;;;]

transit

Έτοιμη για ταξίδι ... Το φωτάκια αναβοσβήνουν ακόμα ακόμα εδώ :), pre-Xmas mood (με μια γερή -αδικαιολόγητη- δόση μελαγχολίας, δώρο ενός γεμάτου ΣΚ), διαβατήριο, πιστωτική, e-tickets, γυρινάκια στη Freitag, το pod καλογεμισμένο, δουλειά για το 'πλάνο καλοοργανωμένη (!), σίγουρα άκαιρα ντυμένη για μία τουλάχιστον από τις 3 χώρες που θα "δω" (ή ... και τις 3: Τα πάτρια, την χώρα της pretend και την χώρα που πίνει την δική της μπύρα και έχει super Xmas markets) ... Από τις 5 και μετά, στόλισα λίγο ακόμα δέντρο, έπλυνα τα της χτεσινοβραδυνής χειμωνο-μακαρονάδας, άπλωσα, πότισα, τύπωσα, ετοίμασα ... κάτι πρέπει να έχω ξεχάσει ... τι?

Καλημερούδια
[ούτε Hopper στα θλιμμένα του ...
weird
3 ώρες transit στη χώρα της pretend,
not nearly enough! ]

ΣΚ

Double bookings, έξω όλη μέρα, αραχτό τρέξιμο, καφεδάκια (&ρακές), catching up, πολλές-πολλές ιστορίες (αναρωτιέμαι που τελειώνουν οι ιστορίες) ... μια μέρα σαν τις παλιές σήμερα ... Κέφι, αύριο θα φτιάχνω βαλιτσούλα και θα αγχώνομαι (ψέέέέέμμααααα) για το ταξίδι.
ΟΚ, ΟΚ, ψέμα. Καταρχήν πότε έφτιαξα βαλιτσΟΎΛΑ για να φτιάξω και τώρα;;; και :) ... η περίπτωση του άγχους μάλλον αστεία! Πώς και πως το περιμένω το ταξίδι. Μου έχουν λείψει τα αεροδρόμια (σκοπεύω να απολαύσω και τα 4 που θα δω την Δευτέρα και φυσικά το τρένο ... Ααααααααααχ το τρένο ... γιατί δεν έχουμε τρένα στην Λεβεντογέννα;;; Μάλλον γιατί το μόνο που λείπει είναι να γεμίσει η νήσος ΚΑΙ cowboϊδες!!!! ... άγρια ανατολή ... ξέφυγα ...) ... Μου έχει λείψει η ΚΕ-λα και ένα Ίδρυμα για μεγαλύτερα παιδάκια και μια βόλτα στα φώτα ... Τα φώτα και το κρύο βασικά ... PreXmas period είναι στο κάτω κάτω, δεν με νοιάζει τι έλεγε το συμβόλαιό μου ... ΤΩΡΑ είναι εποχή για fresh & dry στον καιρό, μαγειρευτό φαγητό και άρωμα κανέλλας ...
---------------------------------------------

... κάπου εκεί σταμάτησε το post στις 10 περίπου το βράδυ ... μόλις γύρισα από μια τεράάάάάάστια βόλτα στη νυχτερινή Λεβεντογέννα. Παίρνω πίσω τα παράπονα για τον καιρό (yet αύριο στολίζω δέντρο!) και τα φώτα (αν και λάθος οι πηγές εδώ) ... Σε λίγα μέρη μπορεί κανείς να ευχαριστηθεί τους θορύβους μιας μισοκοιμισμένης πόλης (οι μισοί κοιμούνται, οι άλλοι μισοί είναι too drunk to make noise), τα φώτα και τη θάλασσα, καλοκαιρινά σχεδόν μέσα στον Νοέμβρη !

night night
[No 13, 14 ή 15...]

Η μπιρίμπα με τους 7 νάνους

#1. Από την μέρα που με κάλεσε ο Αυτοκράτορας να γράψω τις ... 7 αλήθειες, έχω γράψει τουλάχιστον 7 post που δεν θα δουν ποτέ το φως της μέρας. Ο blogger δυστυχώς δεν ξέρει πως να αντιδρά σε αυτοκαταστροφικά post. Θα έπρεπε ... Θα έπρεπε να σου πετάει ενοχλητικό παράθυρο με το μύνημα "Αυτό το post θα καταστραφεί σε 5 λεπτά ΕΚΤΟΣ και αν γράψετε ΆΜΕΣΑ κάτι θετικό" ... με τον ίδιο τρόπο που το αναιδέστατο wp σου λέει ότι αφήνεις σχόλια πολύ γρήγορα και σε βάζει να το ξανασκεφτείς ή αναγκάζει τον Αυτοκράτορα να φτιάχνει νέο σπίτι κάθε 1000 post ... Jeeeeeeeeeez!
#2. Διαβάζοντας ένα από αυτά τα post τώρα που ξεκουράστηκα λίγο από τον συνεχή θόρυβο, θα νόμιζε κανείς ότι πακετάρω πάλι. Δεν πακετάρω ακόμα. Δεν θα πακετάρω σύντομα (εκτός και αν με πάρουν τηλέφωνο από Στοκχόλμη και βιάζονται κιόλας). Don't get this wrong: Δεν βρήκα τίποτα που να μου τρελαίνει στο ... περιβάλλων περιβάλλον, βρήκα πολλά που με τρελαίνουν (!) στο εργασιακό μου περιβάλλον, αλλά εμμένω στην πάγια άποψή μου: Το αν είμαστε καλά ή όχι κάπου, σπάνια έχει να κάνει με τον τόπο!
#3. Having said all this theoretical crap, πέρασα μεγάλο διάστημα εδώ μουδιασμένη. Εξακολουθώ να είμαι. Βρήκα όμως και μερικά καλά κόλπα που αν μη τι άλλο, θα γεμίσουν τις υπόλοιπες θέσεις αυτής της μπιρίμπας ...
#4. Ο τρόπος πχ να περάσει κανείς αλώβητος το πρωί την Βαγδάτη της λεβεντογέννας (νέα ορολογία, όποιος έχει περάσει από εκεί: ξέρει!) είναι η μουσική: Κάτι κεφάτο, αγαπημένο, ο ήχος στο max, το γυαλί ηλίου απαραίτητο, καφές Νο4 ή 5 στη θήκη του γατιού.
#5. Ο τρόπος να αντιμετωπίζει κανείς μικρά τετράχρονα, είναι ο σεβασμός. Boomerang.
#6. Ο τρόπος να αντιμετωπίζει κανείς μεγάλα τετράχρονα, είναι να αποσύρεται. Όταν μια συζήτηση (/καυγάς/πρόκληση/ταπ) προσβάλει την νοημοσύνη σου, δεν κερδίζεις με εκλογικεύσεις. Καλό είναι να φεύγεις πριν κολλήσεις! A και ... αλώβητος αποκλείεται να βγεις, άρα κερδίζεις σε έλλειψη θορύβου!!
#7. Ο τρόπος να αντιμετωπίζει κανείς τον εαυτό του όταν ο ίδιος συμπεριφέρεται σαν τετράχρονο, είναι ... :) να σταματάει ένα λεπτό. Όσο χρειάζεται για να θυμηθεί πως έγιναν κάποια πράγματα αυτά που έγιναν. Και πότε πότε να έχει ανοικτό και το ένα μάτι στο πως θα μπορούσαν να γίνουν ...

Bonus point:
#8. Δεν υπάρχει τρόπος να κερδίσει κανείς την χαρτοκλέφτρα στη μπιρίμπα. Ήήήήήή ... υπάρχει;;; Δεν ξέρω, θα δούμε! Εδώ υπάρχει τρόπος να διασχίσεις την Βαγδάτη πριν τον καφέ νούμερο 5!


Νο 8 και ... ηλιοφάνεια!

Καλημέρες
[I hear snow is falling on Red Square]

Αρσενική Μπιρίμπα

... χτες όταν πρωτοάκουσα την έκφραση, μου φάνηκε απλά πολύ, ΠΟΛΥ cute. It didn't make further sense ... Σήμερα ... :) θυμήθηκα !!!
Εξατμίζομαι πάραυτα ! ...

Καλημερούδια
[ο James σπίτι του :)]
{χαρτοκλέφτρα, από τώρα μετράμε καθυστερήσεις!}

Αν ...

... ήταν Σεπτέμβρης ... μάλλον 11 θα ήταν ... Είπαμε να φύγει ο Οκτώβρης αλλά Ε-ΜΑ! Ακολουθούμε σταθερότατα πορεία χρηματιστηρίων ... :( ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ...

Σπερααααα

[<- ο καλός της χαρτοκλέφτρας
να μην παραπονιέται!!!]

ουγκ

Το Σάββατο, μεταξύ άλλων (κύκλων γύρω από τον άξονά μου) πήγα να διαλέξω κορνίζες (σε ένα μαγαζί που πρέπει να λέγεται φαρμακείο, δεν εξηγούνται αλλιώς οι τιμές). Anyways, αυτό έχουμε, εκεί πήγαμε. It was about time άλλωστε... Δεν μετακόμισα εδώ για αυτό ακριβώς τον λόγο;;; Για να μπορώ να κρεμάσω επιτέλους κάτι στους τοίχους;;; 10 μήνες μετά, έφτασα και σε αυτό (όόόόόχι, η υπόλοιπη διακόσμηση θα πρέπει τελικά μάλλον να περιμένει το Λόττο).
Ξέφυγα ... Η μικρή, νεαρή υπάλληλος κοίταξε τις μεταξοτυπίες, και μου έδειξε κορνίζες σε όλες τις αποχρώσεις του χρυσού και του χαλκού (κοιτάξτε δίπλα τον James ... χάλκινο;;;;). Με παίδεψε ώρα. Μουλάρωσα ώρα ... είχαμε και άπειρες επιλογές, άστα να πάνε ... Μέναμε στο μπορεί και στο ίσως ... Μουλαρωμένες μπροστά σε άπειρες κορνίζες.
Μέχρι εκεί καλά. Άλλωστε με την διάθεση που είχα το Σάββατο (και την Κυριακή) ήταν θαύμα ακόμα και αυτά τα μικρά "ουγκ" που αντάλλασσα με τον πλανήτη.
Και κάπως έτσι φτάσαμε στην παρέμβαση του "ειδικού". Δεν το λέω καθόλου ειρωνικά -ειδικός. Κρατούσε φραπεδάκι, φορούσε γυαλιά ηλίου, έμοιαζε με τον απόλυτο τουρίστα, κοίταξε τον James (κοιτάτε δίπλα λέμε), σήκωσε φρύδι, διάλεξε δύο κορνίζες ανάμεσα σε χίλιες και μου είπε με απαράμιλλο στυλ: "Αυτή αν θέλεις κάτι μινιμαλιστικό, αυτή αν μπορείς να το τολμήσεις". Η τόλμη ήθελε φαρδιά, πολύ πολύ φαρδιά μαύρη λάκα με κύματα, κάτι που δεν θα έβαζα ποτέ οικειοθελώς δίπλα στον James μου (or anywhere around my house). Για κάποιο λόγο δεν σήκωσα και εγώ το φρύδι (και δεν είπα και ουστ) όταν το πρότεινε. Πήγαινε τέλεια. ΤΕΛΕΙΑ. Και όχι, (προς μεγάλη έκπληξη και απογοήτευσή μου) με πόνο δεν την επέλεξα ... δεν ήθελα να μου καθορίσει το δωμάτιο (-δικαιολογίες;;;)... Μέχρι εκεί καλά ... Ναι ... απλά -σκεφτόμουν- αν κάνει κανείς τις αναλογίες, μερικές φορές, δεν μιλάμε για κορνίζες και δωμάτια. Το ότι εμείς δεν βάλαμε κάτι στο μυαλό μας δεν σημαίνει ότι δεν ταιριάζει κιόλας ... σε αυτό ή σε άλλο "δωμάτιο" ... ουφ!

Καλημέρες
&
Καλή Εβδομάδα
[αν παίρναμε το ΣΚ από την αρχή
θα κατέβαινε η πίεση;;;
ή καλύτερα ... αν συνεχίζαμε σε ΣΚ mode
μέχρι να κατέβει η πίεση
θα ξαναπηγαίναμε ποτέ;;;;
ho ho ho!]

post

Το νευρόνιο χρειάζεται μασάζ (ή κάποιο σύστημα ανάνηψης) για να γράψει post ... αυτό.

Καλησπέρες
[και ...
πως θα στολίσουμε δέντρο έτσι;;;;
θα μας ενοχλούν τα φωτάκια στο γυαλί ηλίου...
ταπ]

5:30...

... ήταν η ώρα που ήθελα (ετοιμάστηκα) να φύγω ... ΧΑ! Σκοτείνιασε στο νηπιαγωγείο (όταν ήρθα ήταν σκοτεινά επίσης), άκουσα να φεύγουν μικροί και μεγάλοι και εγώ ακόμα στον Θανάση μου με τη λίστα ατελείωτη ... Όσο για το αποτέλεσμα; Είμαι απόλυτα σίγουρη ότι κάποιο εκνευρισμένο mail θα με αναγκάσει πρωί πρωί αύριο να ανοίξω την database. Ναι -ναι -ναι, αποκτήσαμε καινούργια database: Με τις eligible δικαιολογίες και την λίστα που μας θυμίζει που τις έχουμε ήδη χρησιμοποιήσει ... ταπ?

Σπέέέέρα
[γιατί γιατί γιατί γιατί;;;;
δεν έχω σηκώσει κεφάλι... ταπ]

*

.... back to work από πολύ πολύ ΠΟΛΎ νωρίς. Είναι στατιστικά αποδεδειγμένο ότι όλη η δουλειά της μέρας γίνεται πριν: Εκείνο το δίωρο, τρίωρο πριν την εμφάνιση των μικρών και κυρίως πριν την εμφάνιση των μεγάλων. Είμαι σίγουρη ότι αν θέλω/πρέπει να δουλέψω αποδοτικά αρκεί να μείνω σπίτι! Δεν ξέρω πως οργανώνονται οι άλλοι στη δουλειά μου, εγώ απλά δεν προλαβαίνω. Δεν έχει να κάνει μόνο με τον παλιοχαρακτήρα μου ή το τεμπέλικο νευρόνιο, φαίνεται να υπάρχει κάποιος sensorας ηρεμίας: Μόλις καταφέρεις να τελειώσεις κάτι, ανακαλύπτεις ότι ... περίμενε ΚΑΙ κάτι άλλο. Anyways το προσπαθώ και καμμιά φορά, πλέον, σε εμένα τουλάχιστον η προσπάθεια (διάθεση) αρκεί.
Όσο για το Μπλε. :) Ήλιος, ζέστη, απολαυστικά ήρεμη θάλασσα, γιορτές, χαμόγελα, παιχνίδι με τα μικρά. Συμπυκνωμένο break και catching up, καινούρια σχέδια. Έχω αρχίσει σχεδόν να πιστεύω ότι μπορεί -eventually- και να κρεμάσω κάτι σε ένα τοίχο και να μείνει εκεί για πολλά πολλάάά χρόνια. Τέλειο δεν θα ήταν;;; Για να δούμε ... {και από την άλλη ... whow, πως βάζεις κάτι σε ένα τοίχο με την προοπτική να μείνει εκεί πολλά πολλάάάά χρόνια??? spooky! μπρρρρ}

Καλή Εβδομάδα
[Καφές Νο 4, ησυχία στο Ίδρυμα
η καλυτερότερη ώρα]

ΣΚ!

Δεν φυσάνε αέρηδες σήμερα, δεν έχει μουσώνες (γουάου δύο μήνες τώρα αρχίζει κάθε Πέμπτη μεσημέρι!] άάάάάρα: Ευκαιρία για το long overdue ΣΚ στο μπλε! Παίρνω την παλιο-ίωση μαζί (γιες, ακόμα) μου και εξατμίζομαι!

doooooei
[σήμερα δεν,
το ΣΚ όμως???]

Tapping

Source: xkcd.com (btw check this)

... last minute tapping, στο πληκτρολόγιο αυτή τη φορά. Γράφω, σβήνω, σβήνω ... Δεν έχω ξεκολλήσει από το γραφείο 2 μέρες τώρα και ακόμα να αποφασίσω το "πως πρέπει" να γραφτεί αυτό το κείμενο ... {rds} Κατηγόρησα τα γονίδια, την γρίπη, τον καιρό. Απλά είναι δύσκολο να γράφεις χωρίς την οπτική και άλλων. Δεν έχει σημασία αν συμφωνείς ή διαφωνείς με την άποψή τους, μια άλλη ματιά είναι πάντα fresh, βοηθάει να αποφασίσεις πολύ πιο εύκολα ...

γρουμφ
[ταπ,
όόόόόχι δεν σηκώνει άλλη παράταση]

κάτω από την πόρτα

Στο νηπιαγωγείο έχουμε ένα πολύ συγκεκριμένο πρωτόκολλο εργασίας. Χρειαζόμαστε κάτι / οτιδήποτε;;; Κάνουμε μια αίτηση. Δεν είναι τόσο απλές αυτές οι τρεις λέξεις -κάνουμε μια αίτηση: πρέπει να βρούμε την αίτηση (πράγμα ... πολύπλοκο as they have a mind of their own), να βρούμε φωτοτυπικό (σιγά μην υπάρχει και δεύτερο αντίγραφο), να πάρουμε 2-3-... (έως 10) υπογραφές από διαφορετικά μέρη, να την καταθέσουμε για την τελική υπογραφή, να την ξαναγράψουμε γιατί κάτι είχε ένα ορθογραφικό λάθος αφού την ξαναβρούμε και την ξαναβγάλουμε φωτοτυπία κλπ κλπ κλπ. Μετά την πρώτη έγκριση την καταθέτουμε στην ανάλογη υπηρεσία που θα αναλάβει ΤΟ έργο. Να σημειώσω ότι οι μύθοι λένε πως όόόόόόλες αυτές οι υπηρεσίες υπάρχουν και εκτός χαρτιού ... Λένε, εγώ δεν τις είδα ποτέ, πάντα πετάω την αίτηση κάτω από την αντίστοιχη -κλειστή- πόρτα ... και περιμένω, και περιμέέέένω και μετά ... ε, ναι , 9 στις 10 φορές κάνω τη δουλειά μόνη μου ήσυχη ότι τίμησα το πρωτόκολλο.

Πως τα θυμήθηκα αυτά βραδυάτικα;;; Η χαρτοκλέφτρα με έβαλε να δω τα χθων και έτσι έπεσα πάνω στην παρουσίαση της οργανωμένης και υποχθόνιας παγκόσμιας συνωμοσίας κατά της χώρας μας και του ... πολιτισμού in general (not my words). Για τον δίσκο της Φαιστού μιλάω. Μετά την επιστροφή μου στα πάτρια βρίσκω απόλυτα φυσικό και λογικό να μην τον έχουμε μελετήσει και χρονολογήσει -ποτέ. Πίστευε και μη ερεύνα;;; Όόόόόόχι, εμείς την κάναμε την αίτηση, στην ανάλογη υπηρεσία, είναι κάτω από την πόρτα χρόόόόόνια τώρα (100) και αν μερικά επιστημονικά περιοδικά σεβόντουσαν τον εαυτό τους, θα περίμεναν τα αποτελέσματά μας πριν δημοσιεύσουν τα συκοφαντικά τους άρθρα. Ζητάμε πολλά;;;

Night Night
[ναι ...
άλλη σκασίλα δεν είχαν]

Για την ιστορία, θα ήθελα πραγματικά να κάνουν λάθος, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που θα ήθελα να ξυπνήσει ο μαρμαρωμένος βασιλειάς.

♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫

Ύπνος, τσαγάκια, περτικαλάδες και κοπάνα όόόόόόλη τη μέρα σήμερα ... Αναστήθηκα λίγο (ή φταίει το depon No32???). Θα δείξει!
Anyways, η φίλη μου η χαρτοκλέφτρα με έβαλε να δω τιβί το βραδάκι ... και ενώ την προηγούμενη φορά αυτό που είδα με είχε ειλικρινά εντυπωσιάσει -μπορώ να πω και σημαδέψει (μα να κυκλοφορούν ανάμεσά μας χθων και να μην μου έχει συστηθεί ποτέ και κανένα;;; άάάάσε πια τις πύλες και τους τριγωνισμούς, τι έχανα τόσα χρόνια η μετανάστρια), σήμερα ... χαλβάς το ημίωρο ... Έπαιξαν όμως αυτό εδώ το κομματάτσι για μερικά δευτερόλεπτα:

"... To martinique, that monserrat mystique ..."

και (τότε ακριβώς πρέπει να ήταν που έπιασε και το deponάκι!) καλοκαίριασε! Αυτά τα -χωρίς κανένα λόγο- καλοκαιριάσματα (!) είναι τα καλυτερότερα, έτσι;;;
Since then:
♫ Πήρα την μεγάλη απόφαση να κλείσω επιτέλους την θεσούλα μου για 2 συνεδριάκια που χαλβαδιάζω καιρό (η φτώχεια θέλει καλοπέραση και αν είναι στην συγκεκριμένη περιοχή η καλοπέραση, ακόμα καλύτερα!),
♫ Επιτέθηκα στο "δωμάτιο της ντροπής" και έφερα τα πάνω κάτω (καιρός του ήταν, ή όχι;;; έχει πολλή δουλειά ακόμα πάντως ... :( ),
♫ Στρώθηκα στο γραφείο και φτιάχνω την δουλειά της επόμενης εβδομάδας χωρίς το τρέξιμο της τελευταίας στιγμής (όόόόόχι, το deadline μπορεί να περιμένει μέχρι την Κυριακή). Τελικά, μερικά κομμάτια της δουλειάς είναι super-διασκεδαστικά όταν έχεις την πολυτέλεια να τα κάνεις όπως θέλεις!
Μουσικούλα και καφές Νο 6, 7 ή 8 ... Μου φαίνεται ότι κερδίσα σε ύπνο κατά τη διάρκεια της μέρας, θα το καταναλώσω άμεσα!

Καλησπέρες
[αν ... δεν θεραπευόμουν και αύριο
μήπως τελικά έκανα περισσότερη δουλειά εδώ;]

♫ ... και μόνο ο ήχος : "Key largo, montego" ... mouth-watering παλιμπαιδισμοί ...

goed

Φωτεινά "καλαμαράκια" σήμερα :) Goed, heel goed.

Σπέραααα [στη μάχη με τη μυτούλα!]

U R

<--- here!

Μάτια που καίνε, μυτούλα άχρηστη (yet ενοχλητικά απαιτητική), λαιμός χάλια, φωνή Νοταρά και "αχ αχ τα πλευράκια μου" ... {καμμία αναφορά στο deadline, ελπίζω να το περίμεναν πια}
Seriously όμως... το συμβόλαιό μου ΔΕΝ έλεγε Νοτιάδες, μουσώνες και ιώσεις. Έλεγε μπάνια μέχρι τα Χριστούγεννα. Γρουμφ.

Night Night
[$#@%$%]

# Παράξενο πράγμα η μνήμη ... Άτιμη εντελώς. Όταν έκανα την γνωστή pros & cons λίστα (mentally πάντα, μην τρελλαθούμε) για να αποφασίσω αν θα μετακομίσω εδώ, ο καιρός ήταν στα pros. Pros δαγκωτό. Μια κίτρινη ομπρέλα -μόνιμος κάτοικος του γατιού φίλης & γνωστής χαρτοκλέφτρας- μου θύμισε την εποχή (τόόόόόότε) που ήμουν σαν τα 4χρονα του νηπιαγωγείου μου. 'Οταν έφτιαχνα τις πρώτες (μιας μεγάάάάάλης σειράς από) κούτες, ο Λεβεντογέννης θείος μου συνέστησε να μην πάρω την ομπρέλα μου μαζί "Στη Λεβεντογέννα ΔΕΝ βρέχει ποτέ". Ήταν το πρώτο πράγμα που αγόρασα... ταπ ... Όχι, δεν βρέχει σήμερα απλά με ενοχλεί που οι μνήμες επιστρέφουν ετεροχρονισμένα ... ... ... ... ... ταπ

κούπες

Βερολίνο, Σεπτ' 08
(φωτο Guardian/Assoc.Press)

Γινόταν να μην ανεβάσω αυτές τις εικόνες;;;; Θα ήταν γλυκύτερες μόνο αν ήταν γεμάτες οι κούπες. Φανταστείτε τη μυρωδιά 77000 φρεσκοφτιαγμένων, αρωματικών, αχνιστών καφέδων σε μια πόλη με τα vibes του Βερολίνου... πύλη για τον παράδεισο ... :)

Κάπως έτσι πάντως είναι και ο νεροχύτης μου αυτή τη στιγμή. Τα Κυριακάτικα "οικιακά" περιορίστηκαν στο φόρτωμα του Ντορή (το πλυντήριο). Ούτε στα φυτά δεν έδωσα σημασία σήμερα (ε καλά, τσέκαρα τους ηλιους στο μπαλκόνι, μου φτιάχνουν το κέφι). Κολλημένη στο γραφείο. Καφέδες, γράψιμο χωρίς -καμμία- έμπνευση, ετεροχρονισμένες δουλειές και αέρηδες ...
Αρχίζω να υποψιάζομαι ότι χειμώνιασε λίίίγο στους Τροπικούς ... Κρίμα που η θερμοκρασία και τα χρώματα δεν είναι ανάλογα της εκκολαπτόμενης συννεφομαυρίλας και των αέρηδων μουσώνων ... χμμμμμ ...
Back to work ...

Καλησπέρες
[Για τον Τοτό το είπαμε,
αυτό με το ποδήλατο το είπαμε;]

Άσυλο ...

... ανιάτων.

... ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπταπ ταπ.

Καλημέρα
[πω πωωωωωω τρέξιμο
... γρουμφ !!!]

Η συζήτηση μετά αφορά το ποιος έφταιξε και καταλήγει -αφού χορτάσουμε εντυπώσεις- σε άφεση αμαρτιών ... Τέλος καλό (;), όλα καλά! "Ο δράστης βρε είχε τελικά καλή ψυχή αλλά τον έχει καταστρέψει η @#%$# η κοινωνία και το @#$!@-σύστημα" {-αυτό που δεν έχει πρόσωπο;;; αυτό! Γιατί εμείς που έχουμε, φυσικά ΚΑΙ ενημερώνουμε ΚΑΙ κοιτάμε έξω από το κουτί μας ΚΑΙ τολμάμε να απαιτήσουμε τα obvious ... ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ}. Μερικά πράγματα {που θα έπρεπε να είναι έξω από την λογική μας} δεν έχει νόημα να τα συζητάμε μετά {και μάλιστα κυρίως με τον εαυτό μας}.
Όταν το κλΉμα είναι στραβό, μήπως να μην κοιτάμε μόνο τον γάϊδαρο {κακέ ΚΑΚΈ Ντορύ};;;

Χα!

Μην βλέπετε που δεν γράφω πια για τη δουλειά ... είναι που δεν μπορώ να περιγράφω τις καταστάσεις σε όόόόόόλο τους το μεγαλείο ... Τι να πρωτοπεριγράψεις και πως;;; ... Περνάς πχ ένα ολόκληρο νηπιαγωγικό έτος (έχει άλλη μονάδα μέτρησης το νηπιαγωγείο) για να μάθεις σε 3χρονα, 4χρονα, 5χρονα 10χρονα κ.ο.κ. (μερικά καθυστερούν λίίίίίίγο μην είστε ρατσιστές) να μετράνε ... Με τα πέντε δακτυλάκια στην αρχή, τα δύο χεράκια μετά, τον άβακα σε πιο ... προχωρημένο στάδιο. Στύβεις το ένα σου νευρόνιο, κάνεις ότι καλύτερο μπορείς και μένεις εκεί, στο μέτρημα ... να το μάθουν καλά ... Το έχεις και λίγο καμάρι (that you got through) μέχρι που ... ΧΑ!!! -σιγά μη you got through! Την ώρα της κρίσης ψαρεύεις (και) δηλώσεις που δεν χωρουν κανένα debate (ένα το άμοιρο, μπερδεύεται στα ντύσκολα debate). Here you are, αποφασίστε μόνοι σας αν το νευρόνιο παραπονιέται άδικα:

1. Μέχρι το 3 μπορώ και μετράω άνετα, δεν φτάνει;;;; (σώώώώώπα καλέ!!! απαπαπα παααα και τα δύο δακτυλάκια έφταναν),
2. Δεν χρειάζεται να μάθω να μετράω, θα γίνω πυροσβέστης (seriously faberglasted, δεν χωρά σχόλιο),
3. Μα ... αφού πήγα φροντιστήριο δεν γίνεται να μην έμαθα ... (και όμως ναι!!!! ταπ... Να παίρνεις και τον φροντιστή σου στο περίπτερο να σου μετράει τα ρέστα),
4. Δεν με αφήνει η σιτερ πια να έρχομαι ...

Έστω και αν πρόκειται για το standard ποσοστό νηπιαγωγάκηδων που δεν μαθαίνει ποτέ να μετράει ... οι δικαιολογίες έχουν αναβαθμιστεί σημαντικά ... Τόσο που δεν χωρούν συζήτηση.
Νέα νηπιαγωγική χρονιά και ... η ελπίδα πεθαίνει τελευταία ;;; ... ;;; ...ταπ ταπ ταπ ...Θα δείξει!

Καλησπέρες
[τα γυρινάκια είναι καλά πάραυτα,
σας χαιρετούν]

εγώ κύριε αστυνόμε μου δεν ήθελα ...

Αυτό είναι. Όσο δεν έχεις φίλους σε ένα μέρος, βαριέσαι και πλήττεις τα ΣΚ (αλλά γίνεσαι καλός επιστήμονας υποθέτω αν έχεις πάνω από ένα νευρόνιο) ... Μόλις κάνεις καινούριους φίλους ψώώώώώνια, θερμίίίίδες, alcohoοοοl, η θεά της τύχης: Σκέτη καταστροφή! :)
Είχα πει να αγιάσω σήμερα (μια και ξέρετε πόσο θα έβρεχε στους τροπικούς;;; Τρελά λέει, κατακλυσμό θα είχαμε!) αλλά ... κακές -πεινασμένες- παρέες! Εξατμίζομαι!

Καλημερούδια!
[ μα στην pretend??? ... sniff
και εγώ εκεί θα πάω
αλλά να μην με βρείτε!]

101

Yeeeee ... Διάδρομοι, αίθουσες, 'θέατρα, κυλικείο, αυλές γεμάτα με "πρωτάκια" στο νηπιαγωγείο μας σήμερα!!! Πολλοί καφέδες -δικαιολογία για να παίρνουμε από μακρυά μια πρώτη γεύση!
Είναι super refreshing να βλέπεις τα "πρωτάκια" στην επίσημη πρώτη τους. Πρέπει να πέρασαν ώώώώώρες μπροστά στον καθρέφτη για να ετοιμαστούν ... Last time I guess, they will figure out things soon enough. Σήμερα όμως, μοιάζουν τα περισσότερα να βγαίνουν από teen movie. Μάθαμε επιτέλους τι θα φορεθεί στα clubs το φθινόπωρο (Dec. that is) και φυσικά, εκτός από τους trendy, υπάρχουν οι επιμελώς αδιάφοροι, οι ψαγμένοι, οι επαναστάτες, οι ακραίοι, οι με-έντυσε-η-μαμά-και-σήμερα και οι που-είμαι;;; Το γνωστό πλήθος. :)
Ξεκαρδιστικό να βλέπεις τους "παλιούς" να περνάνε από μπροστά τους με ένα "Τσ" στο βλέμμα -αυτοί ξέρουν (χτες ούτε η Capella Sistina να ήτανε το 'θέατρο μεγάλε, σήμερα είσαι ο παλιός!!! ΧΑ!)!!! Εντυπωσιακό επίσης να βλέπεις το άγχος στο βλέμμα των γονιών που τα συνοδεύουν... Οι γονείς (δικαιολογημένα μέχρι ένα σημείο) μοιάζουν να έχουν χαθεί περισσότερο. Ανοίγουν τον δρόμο, κάνουν ερωτήσεις, συμπληρώνουν έγγραφα και αιτήσεις, δίνουν πορεία :') ... Τις περισσότερες φορές το μικρό τους βλαστάρι δεν έχει να κάνει τίποτα -άντε μια υπογραφή. Εδώ μπορείς να βρεις και την εξήγηση για πολλάάάά που θα συμβούν μετά. Πολύ -ΠΟΛΥ άγχος οι γονείς. Τα "πρωτάκια" αντίθετα έχουν το σαρδόνιο χαμόγελο του teen που ξέρει: σε λίγο θα είναι μόνα! ΧΑ! (Home alone και κουράγιο σε αυτόν που θα κάνει μαζί τους τα πρώτα 10000 χλμ)
Anyways, ξαναξεκινάμε! Fresh "πρωτάκια" και καλή διάθεση ... (or so I hope!)

Καλημερούδια
[όόόόόχι κύριε ταξιτζή μου
ΔΕΝ είναι καλύτερο να μιλάς με bluetooth
με έναν άλλο κύριο που λέγεται ΒΟΑΣ
... Jeeeeez!]

@

teaching material ...

The biggest Sci-Buzz

Αντιγράφω απλά, photos & facts...

The largest machine in the world... The precise circumference of the LHC accelerator is 26 659 m, with a total of 9300 magnets inside. Not only is the LHC the world’s largest particle accelerator, just one-eighth of its cryogenic distribution system would qualify as the world’s largest fridge. All the magnets will be pre‑cooled to -193.2°C (80 K) using 10 080 tonnes of liquid nitrogen, before they are filled with nearly 60 tonnes of liquid helium to bring them down to -271.3°C (1.9 K).

The fastest racetrack on the planet... At full power, trillions of protons will race around the LHC accelerator ring 11 245 times a second, travelling at 99.99% the speed of light. Two beams of protons will each travel at a maximum energy of 7 TeV (tera-electronvolt), corresponding to head-to-head collisions of 14 TeV. Altogether some 600 million collisions will take place every second.
The emptiest space in the Solar System...To avoid colliding with gas molecules inside the accelerator, the beams of particles travel in an ultra-high vacuum – a cavity as empty as interplanetary space. The internal pressure of the LHC is 10-13 atm, ten times less than the pressure on the Moon! The hottest spots in the galaxy, but even colder than outer space... The LHC is a machine of extreme hot and cold. When two beams of protons collide, they will generate temperatures more than 100 000 times hotter than the heart of the Sun, concentrated within a minuscule space. By contrast, the 'cryogenic distribution system', which circulates superfluid helium around the accelerator ring, keeps the LHC at a super cool temperature of -271.3°C (1.9 K) – even colder than outer space!
The biggest and most sophisticated detectors ever built... To sample and record the results of up to 600 million proton collisions per second, physicists and engineers have built gargantuan devices that measure particles with micron precision. The LHC's detectors have sophisticated electronic trigger systems that precisely measure the passage time of a particle to accuracies in the region of a few billionths of a second. The trigger system also registers the location of the particles to millionths of a metre. This incredibly quick and precise response is essential for ensuring that the particle recorded in successive layers of a detector is one and the same.
The most powerful supercomputer system in the world... The data recorded by each of the big experiments at the LHC will fill around 100 000 dual layer DVDs every year. To allow the thousands of scientists scattered around the globe to collaborate on the analysis over the next 15 years (the estimated lifetime of the LHC), tens of thousands of computers located around the world are being harnessed in a distributed computing network called the Grid.

Καλημερούδια

Sept 10 - LHC First Beam on

[η αδρεναλίνη εκεί γύρω
πρέπει να είναι maxed out
Αααααχ βρε pretend]

ΠιΕς: ΠΟΛΥ μου αρέσει που ο γκούγλης είναι πάντα επίκαιρος!!!!

α

Ψ

Meeting, γραψίματα, κοπάνες over ... Ε, κάποια στιγμή αναγκάζεσαι να μπεις και στο γραφείο ... Η "χρονιά" άλλωστε άρχισε ...

Ησυχία ... weird. Άντε να την συνηθίσεις πάλι ... Την ξεχνάς εύκολα την άτιμη ... Ειδικά όταν έχεις βοήθεια!

# Agenda: ψιλοάδεια (ΣτΨ. δεν έφτασε deadline ακόμα),
# Κέφι: τρελλό, non-scientifically orientated (ΣτΨ ... τα open calls δεν κοίταζες πρωί πρωί;;; Και τις πιθανότητες, και έκανες και σχέδια που δεν πρέπει να κάνεις ακόμα ;;;; χμμμμ .... να το προσέξεις αυτό!)
# Τάσεις: φυγής (ΣτΨ. αυτό κανονίζεται εύκολα, ποιος θα σε ψάξει εκτός από τα μικρά;;;; την ησυχία να δω πως θα ξανασυνηθίσεις ...)

Καφές Νο 4 (ναι), μερικά μικρά να κανονίσω ακόμα εδώ και εξατμίζομαι!

Καλησπερούδια!
[ώρα για διακοπές;;;
μμμμμμμ .....]