TGIF

Με τον καινούριο μου συνεργάτη έχουμε πλέον αναπτύξει τον δικό μας κώδικα επικοινωνίας. Εντελώς διαφορετικό από αυτόν που χρησιμοποιώ με το Γαλλώδι. Πιο κοφτές, πιο περιεκτικές φράσεις χωρίς επεξηγήσεις και εντάσεις. Καμμιά φορά, όταν κρατάει μία φλάσκα στο χέρι, δεν χρειάζονται καν οι φράσεις. Από το βλέμμα του, ξέρω και την απάντηση. Συνήθως όμως αρκεί μία ερώτηση : "Is it a good day???" Κοφτό ναι ή κοφτό όχι μου δίνουν την απάντηση χωρίς περιττές πληροφορίες. Άλλες φορές η πρόταση βγαίνει αυθόρμητα χωρίς ερωτηματικό "It is a good day! [χαμόγελο]" / "It is a *ç@%ö bad day [δολοφονικό βλέμμα]" ...
Η μέρα χτες ήταν good σε όλη της την διάρκεια. Με τα μικρά και τα μεγάλα της, με το τρέξιμο που συνοδεύει τις επισκέψεις στο Ίδρυμα, με γρήγορες συζητήσεις που αφορούσαν "καλά" πειράματα ή και μόνο εξαιτίας του ήλιου που είχαμε μέρες να δούμε. Τίποτα ιδιαίτερο. Μέχρι εκείνο το τελευταίο λεπτό πριν πάμε τον επισκέπτη μας στο σταθμό. Πήγα στο γραφείο μου, κοίταξα το mail μου, κακά νέα (πολύ πολύ ΚΑΚΑ νέα), έκλεισα τον υπολογιστή, βγήκα έξω χαμογελαστή, έβαλα επισκέπτη και Γαλλώδια στην γάτα και πάτησα λίγο παραπάνω γκάζι ... Φτάσαμε στον σταθμό νωρίς, βάλαμε τον επισκέπτη μας στο βαγόνι (περιμέναμε να κλείσουν οι πόρτες μη μας ξαναγυρίσει) και ... Μπύρα;;; Μπύρα! Ένας τεράστιος κατάλογος, ένα μόνο statement από εμένα: "I am boycotting BELGIAN beer". Το ένα Γαλλώδι έμεινε απορημένο, το έμπειρο μεγάλο Γαλλώδι έκανε την κατάλληλη ερώτηση "How bad is it? In litres" "I think we will need the 10 litre collogne, for start"...

Πονοκέφαλος ... και απογοήτευση που το πρόγραμμά μου έμεινε εκεί, ένα πόντο πριν το επόμενο στάδιο (έναν @#$@% πόντο... 79 και με πολύ lame excuse... Jeeeeez, I hate Brussels) ... Είναι το πρώτο πρόγραμμα που μου απορρίπτουν, αυτό στο οποίο -ακόμα- πιστεύω απόλυτα. Bad day λοιπόν ...
Χτες όμως, σήμερα περισσότερη δουλειά, scanning για εναλλακτικές, pampering ήδη από τους εταίρους και ... TGIF ...

Καλημέρα
[γυαλιά ηλίου
για πολλούς λόγους]