day off

Home για λίγες μέρες (πολύ λίγες -η απόσταση από τον παγωμένο Βορρά στον Λεβεντογέννικο Νότο σε 4 μέρες).
Το χτεσινό sightseeing ήταν σίγουρα ένα ευχάριστο διάλειμμα (Γαλλώδι made sure of it). Είδαμε λίγο από την πόλη με το αμαξάκι το ξεσκέπαστο μέσα στην βροχή :), περπατήσαμε, χαζέψαμε λίγο από Warhol, Hockney και Polke και λίγο από gothic meets art (...), είδαμε πλοία, κανάλια και λιμάνια, ακούσαμε μουσικές, κουτσομπολέψαμε looks (!), χαζέψαμε kitchen gadgets, μας ταΐσαμε βασιλικά (time to feed you, είπε το Γαλλώδι...), ήπιαμε λευκό κρασί με σήκωμα Γαλλοφρυδιού. Ήταν "ήρεμα" και ευχάριστα ... Δεν ξέρω αν καταφέραμε να ρίξουμε τους ρυθμούς πολύ όμως. Το ταξίδι φάνηκε ατελείωτο, η συζήτηση γύρισε στις μετρήσεις, ο Θανάσης ταλαιπωρήθηκε στα τόσες χιλιάδες πόδια. Και η EasyJet δεν έχασε σύννεφο για σύννεφο (έχω την εντύπωση ότι ξαναανέβαινε για να περάσει απ'όσα σύννεφα δεν κατάφερε την πρώτη φορά). Στο Ίδρυμα όλα όπως τα άφησα, στο πιο ταλαιπωρημένο τους όμως. Στο σπίτι με το μενίρ, ο βασιλικός κλασσικά μετακόμισε στην μπανιέρα για μία ακόμα αναγέννηση.

Κυριακή :) ... home, συννεφιά, άρνηση για τα πάντα μέχρι τώρα, καφές νούμερο 2 (!) και ... μάλλον θα μου δώσω the day off!

Καλημέρες
[day off ακόμα και από το πλυντήριο
πάτημα του κουμπιού αγχωτικό!]

Χωρίς σχόλια

Μικρέ Ρώσσε,
Υπάρχει ένα state of mind στην δουλειά (σε όλες τις δουλειές υποθέτω και τη δική σου) που είναι εντελώς hyper. Φαντάσου ένα τετράχρονο μετά από σοκολάτα. Έτσι. Δεν ξέρω πως γίνεται. Δεν είναι πάντα έτσι, όσο και αν ενδιαφέρεσαι ή σε εξιτάρει η δουλειά σου. Ένας στόχος αποκτά ξαφνικά ξεχωριστή σημασία και προτεραιότητα, επικεντρώνεις σε αυτόν όλη σου την ενέργεια (απόδραση;;;). Η δουλειά, έστω και για λίγο, καταλαμβάνει τα πάντα. Γίνεται διαρκής κίνηση, υπερβολική ενέργεια, παίδεμα για το νευρόνιο ... μπέρδεμα προτεραιοτήτων (απόδραση;;;). Μπαίνεις σε μια καινούρια πίστα που ξέρεις ότι χρειάζεσαι όλα τα αποθέματα ενέργειας και ... τα δίνεις. Όχι πάντα ελέγχοντας τις πιθανές συνέπειες.
Αυτό το state of mind, είναι υπεύθυνο για κάθε μικρή "επιτυχία" που είχα ποτέ επαγγελματικά. Και είναι υπεύθυνο και για τα μεγάλα downs μετά. Ίσως επειδή αυτό ακριβώς το state of mind δεν συγχωρώ στον ενήλικο (;) εαυτό μου.
Μου ζήτησες (με λίγη (;) δικαιολογημένη πίκρα) να γράψω για τα γυρινάκια, τι έγινε ... Πίσω στα γυρινάκια λοιπόν. Τύχη;;; Μάλλον και τύχη. Είδαμε να γίνεται "εύκολο" κάτι που πολλοί λένε ότι δεν γίνεται καν. Κάτι που οι θεωρίες απαγορεύουν. Κάτι που αρκετοί θα ήθελαν να γίνεται. Μην φανταστείς κάτι μεγάλο. Όόόόχι ... Δεν θα λύσει κανένα πρόβλημα του πλανήτη η δουλειά μας, ούτε by a long shot. Κάτι μικρό-μικρό, σημαντικό μόνο για αυτό εδώ το μικρό κομμάτι της επιστήμης.
Ξέφυγα... Πως να στο περιγράψω;;; Ουσιαστικά εμείς απλά είχαμε την επιμονή και την τρέλλα ίσως να το πιστέψουμε και να το δοκιμάσουμε. Βάλαμε την δουλειά (και δεν ήταν και λίγη, νομίζω ξεπεράσαμε το Γαλλώδι και εγώ όλα μας τα όρια), σχεδιάσαμε ένα σωρό (όλο αυτό το ατελείωτο καλοκαίρι), ξενυχτήσαμε τρελλά (τις τελευταίες εβδομάδες), μπήκαμε σε ένα ξένο τομέα, βρήκαμε τους κατάλληλους συνεργάτες (νέος τομέας you need crazy enough support), πουλήσαμε την ιδέα, παίξαμε με τους συνδυασμούς και τις πιθανότητες ΑΛΛΑ στο τέλος ... τα γυρινάκια ήταν αυτά που έκαναν τα υπόλοιπα. Είμασταν τυχεροί. Το αποτέλεσμα μπορούσε να είναι εντελώς αρνητικό. Ο χρόνος και η ενέργεια που επενδύσαμε θα μπορούσαν να είχαν χαθεί.
Πρακτικά αυτό σημαίνει προβολή. Προβολή και επιθέσεις μέχρι να πείσουμε. Όχι κακές επιθέσεις απαραίτητα, επιθέσεις λογικές (call me new). Μην ξεχνάμε publicity is good, even if it's bad ... Αυτό δεν με πειράζει όταν είναι μόνο του. Ίσως να μην με πειράζει και τώρα που είναι και όλα τα άλλα μαζί ... Είναι κομμάτι του παιχνιδιού, από αυτά που με εξιτάρουν.
Πρακτικά οι στόχοι και τα πειράματα στη λίστα μου πολλαπλασιάστηκαν... Δεν ξέρω αν έχω τον χρόνο. Νέες ευθύνες. Το ξεχνάμε και αυτό.
Πρακτικά, το κακό λιονταρόδι με το ποδήλατο, απλά θα νοιώσει δυσφορία (έντονη αλλά απλά δυσφορία). Ένα σφίξιμο στο στομάχι που θα του θυμίζει ότι είμαι ακόμα εδώ. Το ίδιο και το λιοντάρι αφεντικό του. Fair enough. Άλλωστε, ούτε θέλω, ούτε μπορώ να τους ακουμπήσω. Γιατί δεν με ακουμπάνε πλέον, δεν με αφορούν. Δεν τους σκέφτηκα καθόλου σε όλη την πορεία.
Και πρακτικά αν τα πράγματα πάνε -μέχρι το τυπωμένο τέλος τους- καλά, για εμένα ίσως αυτή να είναι μια καλή καινούρια αρχή ... επαγγελματικά. Και για το γαλλώδι the absolute Xmas bonus!
Γιατί δυσφόρησα;;;
:) Γιατί την στιγμή που έλαμψαν τα γυρινάκια, όταν όλοι οι άλλοι πανηγύριζαν, εγώ ήξερα πως ακριβώς φτάσαμε στο σημείο να δούμε τόσο φως. Θυμήθηκα το τελευταίο διάστημα, πόσο με πίεσα, πως κλείστηκα στον εαυτό μου (και έγινα καμμιά φορά σκληρή ή απόμακρη με ανθρώπους που δεν τους άξιζε), θυμήθηκα πως άλλαξα τις προτεραιότητες, ότι ξέχασα την επέτειο των γονιών μου, τα γενέθλια ενός από τους πιο αγαπημένους μου φίλους, την πρώτη μέρα στον παιδικό και το δημοτικό των πιο αγαπημένων μου μικρών και πως δεν πρόσεξα εσένα όταν φώναζες να σε προσέξω. Και θυμήθηκα ότι ήξερα πως ρίσκαρα συνειδητά την πίεση σε εμένα και το Γαλλώδι (σε ένα διάστημα δύσκολο και φορτωμένο και για τους δύο) για ένα αποτέλεσμα που τελικά περισσότερο θα έπρεπε να το είχα προβλέψει σαν αρνητικό. Παλαιότερα ρίσκαρα μόνο τις δικές μου αντοχές. Τώρα έβαλα στο παιχνίδι και άλλους. Έτσι ξεκίνησε η μοναξιά, επειδή θυμήθηκα το background ... Για αυτό η δυσφορία.
Και για αυτό δεν μου αρέσει αυτό το state of mind. Γιατί ρισκάρεις αυτούς και αυτά που αγαπάς για ένα σχήμα σε ένα χαρτί (όσο σημαντικό ή ασήμαντο και αν είναι). Ρισκάρεις την αντοχή τους και την πίστη τους σε σένα σε διάφορα επίπεδα.
On the bright site, δεν πιστεύω ότι θα είχαμε φτάσει εδώ πιο ήρεμα. Ως εδώ όχι μόνο επιστημονικά.
On the bright site μάλλον δεν υποτίμησα όσους έπαιξαν αυτή την πίστα μαζί μου με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Οικειοθελώς ή επειδή τους έβαλα σε αυτή την πίστα με το ζόρι. Εδώ ήμουν πιο τυχερή. Μην ξεχνάς, ό,τι επιβιώνει τον κυκλώνα της πίεσης είναι μάλλον ό,τι αξίζει ... Και σε αυτό, οι δικοί μου άνθρωποι δεν με απογοήτευσαν ποτέ.

Δεν ξέρω αν σου απάντησα ... Σου στερώ το σχόλιο, δεν θα έκανες άλλωστε, και το στερώ σε όλους. Αυτή η εξήγηση είναι μόνο για σένα.

Bluebird - C. Bukowski

there's a bluebird in my heart that
wants to get out
but I'm too tough for him,
I say, stay in there, I'm not going
to let anybody see
you.

there's a bluebird in my heart that
wants to get out
but I pour whiskey on him and inhale
cigarette smoke
and the whores and the bartenders
and the grocery clerks
never know that
he's
in there.

there's a bluebird in my heart that
wants to get out
but I'm too tough for him,
I say,
stay down, do you want to mess me up?
you want to screw up the works?
you want to blow my book sales in Europe?

there's a bluebird in my heart that
wants to get out
but I'm too clever, I only let him out
at night sometimes
when everybody's asleep.
I say, I know that you're there,
so don't be sad.
then I put him back,
but he's singing a little
in there, I haven't quite let him die
and we sleep together like that
with our secret pact
and it's nice enough to
make a man
weep, but I don't
weep, do
you?

Published in Bukowski's book "The Last Night of the Earth Poems" ~ 1992

nothing new

Από το πρωΐ φυσάει, κάνει κρύο, ρίχνει και καμμιά σταγόνα. Καθαρά χειμωνιάτικος καιρός εδώ στον βιομηχανικό Βορρά (αδύνατο να πιστέψω ότι σε λιγότερο από μία εβδομάδα θα κάνω -μεταξύ υποχρεώσεων- βουτιές στο Κρητικό).

Μέσα στο Ινστιτούτο κούραση, κρυμμένη ανυπομονησία μέχρι να φτάσει η ώρα των μετρήσεων, μετρημένες κουβέντες. Το Γαλλώδι νομίζω ψιλοκατέρρευσε και αποσύρθηκε για σιέστα, η Candy Candy τρέχει σαν μελισσάκι, εγώ προσπαθώ να μάθω τα καινούρια προγράμματα παρέα με τον καφέ νούμερο 8, 9 και 10 (το νευρόνιο αρνείται), η Gestapo είναι κολλημένη στο τηλέφωνο εδώ και ώρες ...
Η γνωστή "ανυπόμονη ηρεμία" πριν αρχίσει και πάλι η πίεση ... nothing new.

Καλησπέρα
[γυρινάκια hold on]

fluo-trance

Μέρα πολλών ups & downs. Ερευνητικών ups & downs γιατί for the rest, παρόλη την κούραση, το ηθικό παραμένει ακμαιότατο. Δουλειά μπλεγμένη με αναμονές, μεγάλες αναμονές, καινούριες φιλίες, καινούρια πειράματα, εντυπωσιακές τεχνικές, διάβασμα, σχεδιασμός και άλλες αναμονές.
Σε μία από αυτές την αναμονές βρήκα το Γαλλώδι (το πρώην ντροπαλό και ήσυχο Γαλλώδι) περιτριγυρισμένο από multinational πιτσιρίκες. Ο διάλογος αυθεντικός:
ΜΠ: "Πες multifunctional"
Γαλλώδι: "'Οχι!"
ΜΠ: "Μααααα ... πες multifunctional πλίίίίίζ"
Γαλλώδι: "Όόόχι"
ΜΠ: "Τότε πες Switzerland"
Γαλλώδι: "Όχι"
ΜΠ: "KV κάνε τον να πει Switzerland"
"Sorry guys, not a chance! Γαλλώδι speaks Frenglish only if you don't stress him!"
-------------------------------
11:00 (23:00) Καφές νούμερο διψήφιο...
Αυτά έγραφα κάπου γύρω στις 5 ... και μετά κλειστήκαμε στο σκοτεινό δωμάτιο και από την πρώτη κιόλας μέτρηση οι γυρίνοι μας ... :) φώτισαν το σύμπαν. Αντίθετα με όλες τις προβλέψεις, αντίθετα με όλες τις θεωρίες (που βέβαια δεν ήξερα :( όταν έκανα το πρώτο σχέδιο σε ένα κομμάτι χαρτί), οι γυρίνοι, με το απίστευτο θράσος που τελικά τους διακρίνει, βρήκαν τον στόχο τους αμέσως.
Δεν ξέρω καν πως να περιγράψω το επιστημονικό trance που ακολούθησε. Ελάχιστες φορές στην καριέρα μου έχω νοιώσει έτσι. Ίσως άλλη μία για να είμαι ειλικρινής, και εκείνη δεν την είχα χαρεί. Αυτή τη στιγμή δεν θυμάμαι και πολλά από τον πανικό μετά την πρώτη μέτρηση. Πολύς κόσμος, πολλές συζητήσεις, πολλά τηλέφωνα, και άλλος κόσμος, ενθουσιασμός, alcohol κρυμμένο σε συρτάρια, δουλειά στο σκοτεινό δωμάτιο μέχρι πριν από λίγο και ... Jeeeeez ... Σχεδιάσαμε και φτιάξαμε τους γυρίνους ειλικρινά για την πλάκα μας και, καθόλου, ποτέ στην πορεία δεν τόλμησα καν να σκεφτώ "τι και αν κάνουν αυτό που θέλω να κάνουν;;;". Πέρασα τις τελευταίες μέρες προετοιμάζοντας το Γαλλώδι (και εμένα) για τις εναλλακτικές του αρνητικού αποτελέσματος. Είχα ολόκληρο σχέδιο για αυτό -κανένα για τώρα.
Έφυγα πρώτη φορά στην καριέρα μου ΠΡΙΝ τελειώσουν οι μετρήσεις (υποθέτω το Γαλλώδι μετράει ακόμα). Είχα απόλυτη ανάγκη αέρα και άσχετης κουβέντας. Απόλυτη ανάγκη να σβήσω το φως των γυρίνων στην οθόνη. Όχι γιατί δεν θέλω να πιστέψω το αποτέλεσμα, ούτε γιατί έχουμε οποιαδήποτε πλέον αμφιβολία. Έτσι, γιατί τελικά ... ίσως να φοβάμαι περισσότερο όταν τα πράγματα πάνε υπερβολικά καλά.
Εσείς, κλασσικά, μην δώσετε καμμία σημασία στην λογοδιάρροια και την αυτοδιάγνωση... Just bubbling the panic away!

night night
[κρύύύύύο και
full moon ???]

twist

Όταν μεγαλώσω θα ήθελα να έχω ένα εργαστήριο σαν και αυτό .+-
Don't get me wrong, ωραιότατο το establishment στην pretend, καλό και το pretend establishment στην Λεβεντογέννα, αλλάάάάά αυτό εδώ {στην Χώρα που πίνει τις δικές τις μπύρες Κρότ} είναι η διαφορά μεταξύ πλυμένου και πραγματικά καθαρού!
Χώροι τεράστιοι και καθαροί (δεν ένοιωσα καθόλου την ανάγκη να ξεπλύνω τα χέρια μου 300 φορές σήμερα), απίστευτα οργανωμένοι (το εντοιχισμένο σε όλο του το μεγαλείο), group multi - multi national (μα εντελώς όμως) , κέφι, διάθεση και ενδιαφέρον, μεγάλα όνειρα, άπιαστοι (;) στόχοι, αμιγώς επιστημονικό περιβάλλον και ό,τι ερευνητικό gadget έχεις ποτέ ζαχαρώσει (μαζί με μερικά -πολλά- άλλα που δεν ήξερες καν ότι μπορεί και να υπάρχουν) στην διάθεσή σου.
Having said that, δεν ήταν η multi-χλιδή του ιδιωτικού (το τονίζω) Ιδρύματος που έφτιαξε την μέρα μου, ούτε η απίστευτη φιλοξενία του οικοδεσπότη μας, ούτε η "Καλημέρα" σε άψογα Ελληνικά που άκουσα πρωΐ πρωΐ ... Ήταν το καινούριο :) Αυτή η βουτιά σε ένα χώρο εντελώς άσχετο με τον δικό "μας" με έφερε χρόόόόνια πίσω (τότε που όλα έμοιαζαν λαμπερά και μπροστά υπήρχαν μόνο προοπτικές). Η KV και το Γαλλώδι σήμερα πήραν μαθήματα ασφαλείας, transpoRter (και όχι transNoter κακέ θυρωρέ), έμαθαν καινούριες τεχνικές, προγραμμάτισαν και άρχισαν πειράματα που ... φαίνονται ακόμα τόσο ξένα, έκαναν καινούρια λάθη και το κυριότερο : ξεκίνησαν από το ίδιο επίπεδο.
Interesting twist αυτό το "ίδιο επίπεδο", φαίνεται να δίνει στο Γαλλώδι μια πρωτόγνωρη ελευθερία στο να συμμετάσχει ενεργά στον σχεδιασμό των επόμενων βημάτων. Interesting twist και για εμένα, έπιασα τον εαυτό μου πολλές φορές να θέλει να στείλει το Γαλλώδι να κάνει κάτι βαρετό για να έχω το χρόνο να ασχοληθώ με τα καινούρια μας gadget περισσότερο! (so much for αλτρουϊσμός!).
Οι νέοι μας συνεργάτες;;;; :),
ο οικοδεσπότης/Santa,
ένα γλυκύτατο ζευγάρι από την Τουρκία (η Candy Candy και ο καλός της που ούτε που θυμάμαι πως τον λέγανε),
ένας ξέρω -ότι -τα -ξέρω -όλα -και -μου -αρέσει dedicated mini λιόνταρος,
η ιθαγενής δεν- ελέγχω -το -ύφος -μου -αλλά -βοηθάω -τρελλά -Gestapo
και ένα πλήθος κομπάρσων !
Και ναι, ξέφυγα πάλι ... ταπ ... έγραψα σεντόνι χωρίς να γράψω τίποτα (winding down still). Καφές νούμερο 9 ή 10, αυτό το ξέχασα ... Περάσαμε πάνω από 14 ώρες στη δουλειά και αν μας το ζητούσαν θα μέναμε άλλες τόσες (και σήμερα ήταν -υποτίθεται- απλά ένα light ξεκίνημα, χμμμμ ...). Ευτυχώς ήδη τα βλέφαρα κλείνουν ανεξέλεκτα (ξαναβάζω στοίχημα, το Γαλλώδι πρέπει να μην πρόλαβε να δει ούτε το πρώτο προβατάκι να περνάει φράκτη), τελευταίες γουλιές και :) νανάκια ...

Καληνύχτα
[pullover και μποτάκια]

5*

7 ώρες από πόρτα σε πόρτα ... Λεωφορείο, αεροπλάνο, λεωφορείο, τραίνο, taxi. Καφέδες στην pretend, οινοπνευματώδη στον αέρα, sushi στο σταθμό, ατελείωτη κουβέντα!
1:58, καφές Νο Χ ... To campus ιδιωτικό, super οργανωμένο, super χλιδάτο, μέσα στην εξοχή, αρχιτεκτονική μιας άλλης εποχής -ιδιαίτερα ταιριαστή με τον χώρο και την εποχή :). Δωμάτιο περίπου στο μέγεθος σου σπιτιού -με -το -μενίρ (γιατί μην ξεχνάμε, έχουμε 2 σπίτια τώρα), super εξοπλισμένο (5*+), WiFi, bb κλπ κλπ κλπ
Γυρινάκια πανευτυχή στο ψυγείο, ταξίδεψαν ασφαλώς.
Γαλλώδι πρέπει να κοιμάται από ώρα, αμφιβάλω αν πρόλαβε να μετρήσει δεύτερο προβατάκι.
KV :) καλά ... looking forward to the next days.

night -night
[cats and dogs στην pretend
:)]

Καινούρια λέξη: transnoter ... huh???

check

Καφές νούμερο 4, βαλίτσα έτοιμη (αλλαγή βαλίτσας για να μην μπερδεύεται το νευρόνιο), δείγματα έτοιμα, παγωμένα γυρινάκια happily shining στο προστατευμένο κουτί τους, βεβαίωση έτοιμη :
"To whom may be concerned" {τύποι με στολές, τετράποδα με μύτη, τύποι με temper κλπ κλπ κλπ}
"KV is travelling with non hazardous, non biological, natural samples used for scientific research as eye drops" {χαχαχαχαχα χαχαχαχαχα... ναι, στο πιο fluo τους όμως}
"Signature KV", {στο πιο δυσανάγνωστό της όμως, όλα τα χρώματα σφραγίδες να ταιριάξουν με τα fluo@γυρινάκια, επίσημο φακελάκι και όσοι τίτλοι βρίσκονται πρόχειροι},
Γαλλώδι έτοιμο (μετά από καταιγισμό e-mail τύπου "έλα παππού μου"), οι τελευταίες (όχι απαραίτητα ευχάριστες) Δευτεριάτικες αγγαρείες απέμειναν και ... ready to go!
Επόμενη προγραμματισμένη ενημέρωση .... μμμμ ... θα δείξει! Keep fingers crossed for γυρινάκια!

Καλημέρα
[ντύσιμο κρεμμύδι,
από ete indienne σε τι;;;]

cartoon

Ξημερώνει ... Νευρόνιο ξύπνιο από ώρα (κρίμα αν σκεφτεί κανείς ότι το spam της αντοχής του αυτές τις μέρες είναι μικρό), καφές νούμερο 3 ... Τελευταίες λεπτομέρειες, λίγο τρέξιμο και αύριο ταξιδεύουμε πάλι. Ακόμα πιο Βόρεια αυτή τη φορά, στην χώρα που πίνει μόνο τις δικές της μπύρες ... Νομίζω πιο ήρεμα όμως, κανένα άγχος για παρουσιάσεις και :) παρουσιάσεις. Κανένα άγχος για το αποτέλεσμα.
Παίρνουμε τους fluo@γυρίνους, κέφι και λίγη φαντασία (define λίγη;;; :) μμμμ... ναι!) και ελπίζουμε να κάνουν αυτό που δεν τολμούσαμε καν να ελπίσουμε όταν ήταν ακόμα ένα σχήμα σε ένα κομμάτι χαρτί ... :) Έτσι ξεκίνησαν οι γυρίνοι, χρόνια πριν το Γαλλώδι δει για πρώτη φορά εργαστήριο, από ένα cartoon σε μια χαρτοπετσέτα ...
Wouldn't it be nice αν τώρα, εκτός από cartoon ήταν και λίγο μαγικά τα γυρινάκια;;; ... Ναι, ναι, ναι, ναι, καλά θα ήταν, τέλεια (especially arrogance-wise). Ακόμα και να μην κάνουν όμως όσα τώρα τολμήσαμε και πρακτικά να ονειρευτούμε, ακόμα και να μην είναι η απάντηση σε όόόόλα τα προβλήματα της επιστήμης (που πολύ αμφιβάλω... :) σίγουρα είναι!!!), εμείς πάλι θα τα συμπαθούμε τα γυρινάκια μας γιατί είμαι μικρά και χνουδωτά ... ή, για να είμαι και πιο ειλικρινής, γιατί τελικά μας νοιάζουν αλλά ... όχι πια τόσο!

Μιλάω σχεδόν σε αόριστο πλέον για τα του εργαστηρίου γιατί συνειδητοποιώ (με τον γνωστό αργό ρυθμό του μοναχικού νευρονίου) ότι το ταξίδι μου εδώ τελείωσε. Το σημαντικό κομμάτι του anyway. Μένουν μερικοί τυπικοί μήνες, μερικές τυπικές διαδικασίες, μερικά (τυπικά;) πειράματα και μία (καθόλου τυπική) μετακόμιση.
Απολογισμός ;;; Μπορώ να τον κάνω και τώρα! Απόλυτα θετικός. Έμαθα πολλά από την pretend, έμαθα πολλά απ΄όσους πέρασαν από το εργαστήριο (για εμένα κυρίως), γνώρισα σημαντικούς ανθρώπους. Και έκανα πολλά λάθη. Πάρα πάρα πολλά λάθη απειρίας και εγωισμού. Και ήμουν τυχερή overall. Δύσκολο να κάνω κάποιον που θα κοιτάξει απόλυτα στοιχεία να καταλάβει αυτή την τύχη. Φεύγοντας (σε λίγο), έχω στο ψυγείο μου, σχεδόν όσα cartoon ζωγράφισα σε εκείνη την χαρτοπετσέτα, την αίσθηση ότι επέπλευσα σε φουρτουνιασμένη θάλασσα και το κυριότερο: Μια καλή αρχή για την επόμενη πίστα plus super-σημαντικούς φίλους και συνεργάτες.
Με ρώτησαν πρόσφατα πως νοιώθω που θα αφήσω το Γαλλώδι (δεν με ρώτησαν αν ανήκει στους φίλους ή τους συνεργάτες!) :)))) Καλά νοιώθω! Τέλεια! Θα μου λείπει φρικτά που δεν θα μπορώ να το απολύω daily ή να παραπονιέμαι για τις μουσικές του επιλογές και θα μου λείπουν ακόμα πιο φρικτά οι εύστοχες, κάθετες απαντήσεις σε ονειρεμένη ΑγγλοΓαλλοπροφορά. Θα αφήσω όμως ένα Γαλλώδι που στην τελευταία του ομιλία, κοίταξε το κοινό του και είπε με θάρρος : "Ονειρευόμαστε να φτιάξουμε ..." και όχι το Γαλλώδι που προσέλαβα παρόλο το εμφανές τρέμουλο στο interview ... Και θα είμαι πάρα, μα πάρα πολύ περήφανη για όσα σίγουρα θα κάνει αφήνοντας την pretend. Και πολύ σίγουρη ότι το μέλλον μας περιλαμβάνει σήκωμα του Γαλλοφρυδιού, μεσογειακή τρυφεροτρομοκρατία και σχέδια σε χαρτοπετσέτες με ρακές ή Bordeaux κάπου εδώ γύρω !

ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ... Το παράκανα πρωΐ πρωΐ. Γρουμφ με τους παλιοσυναισθηματισμούς μου πια ... Μια καλημέρα ξεκίνησα να γράψω, ιδέα δεν έχω πως πήγε τόόόόσο μακρυά ...
Ρίχνω το επίπεδο αμέσως:

2 καναπέδες, 1 βιβλιοθήκη, 1 ντουλάπα (η ίδια για τέταρτη συνεχή φορά), 2-3 τραπεζάκια, ντουλάπια (όλα ΙΚΕΑ, λύνουν), TV, stereoDVDιέρες, Θανάσης-σπιτιού με την παρέα του, κρεββάτι, πλυντήριο (δεν πάνω πουθενά χωρίς την Αργυρούλα), μερικοί πίνακες, ΤΟ ποδήλατο (της ποδηλατοχώρα;), πολλά κιβώτια με βιβλία, pseudoαναμνηστικά (όσα δεν πνίγηκαν), κουζινικά και gadets ... 19500 φράγκα;;;; Είμαστε σοβαροί ;;;;

Guys, χρειαζόμαστε σοβαρή μεταφορική pronto!

Καλημέρες
[été indien
Αργυρούλα δουλεύει ασταμάτητα
πως 1 βαλίτσα και 3 sac voyage
έγιναν 19500 φράγκα;;; huh;;;]

Medialuna

Οι εικόνες στο μυαλό λίγο μπερδεμένες (νευρόνιο tired). Το κάστρο του συνεδρίου κατακτήθηκε περισσότερο από το Γαλλώδι :))). Το αφεντικό του δεν πήγε και άσχημα. Οι ιερές κουκουβάγιες του τομέα πανευτυχείς -αυτός ήταν και ο στόχος, να μην τις απογοητεύσουμε. Οι εικόνες από την πρωτεύουσα οικείες (οικεία μεγαλοπρεπείς;;;), μας χάρισε τον καλύτερό της εαυτό. Ακόμα και η χειμωνιά της σήμερα ευπρόσδεκτη, soothing.

Οι ώρες στο αεροδρόμιο ατελείωτες ... Αναμονές, καθυστερήσεις, μπερδέματα, αλλαγές εξόδων και άλλες καθυστερήσεις, κόσμος όλο ένταση, καφέδες *μπακς :(, best of ό,τι δεν χρειαζόμουν τώρα -μερικές μέρες πριν το επόμενο ταξίδι...
Η pretend όμως, με υποδέχτηκε μοναδικά. Αυτό το φοβερό mix εθνικοτήτων και κουλτούρας πολλές φορές είναι αρκετό από μόνο του για να νοιώσεις home ...
Ο ταξιτζής από την Αργεντινή. Εξυπηρετικός και φιλικός (παρόλο που ακούμπησε την βαλίτσα μου). 60άρης με οικεία φυσιογνωμία, μουσική φωνή και ακατάπαυστη λογοδιάρροια που έβαλε τα Γαλλικά μου σε απίστευτη δοκιμασία! Κεφάτος και ήρεμος. Μόλις έμαθε την καταγωγή μου, θυμήθηκε φίλους, ταξίδια και διακοπές στην Ελλάδα. Μου μίλησε για τα όσα, μεταξύ Ιστορίας και Μυθολογίας, μαθαίνουν στα σχολεία τους, για τον 16άρη που κέρδισε ένα εκατομμύριο peso επειδή ήξερε την μυθολογία μας, για τον "μύθο" που έκανε τον ίδιο στα 20κάτι του χρόνια να ακουμπάει τα μάρμαρα στον Παρθενώνα για να βεβαιωθεί ότι είναι εκεί. Και μετά κόλλησε στο φεγγάρι (πως δεν το πρόσεξα τόσες μέρες ;;;). Μισό και φωτεινό σαν Αυγουστιάτικο ειδικά με την σημερινή -απίστευτη- ξαστεριά ... Μου είπε την φοβερή version της γέννησης του croissant {:))) ναι} μια τέτοια νύχτα από έναν φούρναρη-πατριώτη. Την στόλισε με μάχες και στρατηγούς και σχέδια δράσης και λεπτομέρειες που δεν είμαι καν σίγουρη ότι κατάλαβα και έκανε μια απλή διαδρομή παραμύθι ... :)
Ποτάκι, η αεροδρομιίλα έφυγε, η ένταση και η κούραση επίσης. Home για μερικές μέρες ...

night night
[υπάρχει ένας δρόμος στο νησί
που είναι εντελώς Βορράς
weird]

νησί ...

Νησί, κρύο, σκίουροι αντί για κουκουβάγιες (ε, ναι ... είμαστε δίπλα στο σπίτι του Harry), τρέξιμο αλλά τελειώσαμε (εγώ γιατί το Γαλλώδι είναι και εργαζόμενος) σήμερα και επιτέλους internet priviledges και λίγη ελεύθερη ώρα. Μμμμμ ... ε, ναι, εξαφανίζομαι!

μπάάάάάάάϊ
[blogger blogger
δεν θα τα πάμε καλά... ταπ]

Μπιπ ...

Πάμε από την αρχή:
Η KV και το Γαλλώδι απουσιάζουν. Σήμερα -μετά το τέλος της αυλαίας- θα κλειδώσουν στο εργαστήριο το άγχος, θα βάλουν ένα τζιν, μια στολή και μια πολυπροβαρισμένη ομιλία στην Fridag και ... :) αύριο θα βλέπουν τον Πύργο στο νησί, πετώντας επιτέλους τάπες στο ποτάμι όπως στην πολυλατρεμένη διαφήμιση.
Μία παράσταση ακόμα και φύγαμε!

Καλημέρες
[blogging από το νησί;;;
Μα... έχουν δίκτυο στο νησί ;;;;
όόόόόχι! :)]

Η μέρα που επέστρεψε η agenda

Γιαααααα να δούμε τι λέει η κόκκινη agenda (μεγάλες διακοπές είχε εφέτος, τις χρειαζόταν!).
Λοιοιοιπόν (σελίδες γυρίζουν, ήχος παλιού βιβλίου, μάλλον για αυτό την χρυσοπλήρωσα την agenda νανάκι): Δευτέρα επισκέπτες /ομιλίες /δύσκολες συζητήσεις στο εργαστήριο, Τετάρτη ταξιδάκι /παρουσίαση, Παρασκευή σημαντικό meeting που (υποτίθεται) οργάνωσα εγώ (...τι καλά που θα περάσουνε, τι καλά που θα περάσουνε) /και άλλοι (μεγάλοι και τρανοί) επισκέπτες.
Κλείνουμε το κόκκινο βιβλιαράκι. Κοιτάζουμε το χαρτομάνι: ούτε το 10% όσων είχαν χωθεί κάτω από το ερευνητικό χαλί (το ΣΚ ντε) δεν κατάφερε να διεκπεραιωθεί (από μόνο του;;; δύσκολο).
Τι άλλο;;; Ξεκινάνε τα μαθήματα.
Άλλο; Φωνάζουν (δίκαια) από την Λεβεντογέννα.
Άλλο: Έχουμε και νησί στο τέλος τις εβδομάδας ...
Επίπεδα ενέργειας;;; χαμηλά ακόμα.

[ταπ ταπταπ, κενό, αναισθησία,
ασύμμετρος στρουθοκαμηλισμός,
καμμία επαφή με την πραγματικότητα
με τους δύο πρώτους καφέδες]

Καφές νούμερο 3, διάθεση καλή, πολύ πολύ ΠΟΛΥ καλή for a change

Καλημέρες
[ήλιος
κανένα προβατάκι]

UPDATES:
#1. Ποιος μπέρδεψε την ώρα, βγήκε με το μαλλί να στάζει στο δρόμο, έτρεξε στο ξενοδοχείο, περίμενε 15 λεπτά τον σημερινό επισκέπτη (καταστρέφοντας από το ταπ ταπ ταπ ταπ την reception), έβαλε να τον ειδοποιήσουν και να τον κατεβάσουν κάτω ... για να ανακαλύψει ότι ... πήγε μία ολόκληρη ώρα νωρίτερα;;; Εεεεε;;; Ε, ναι, αυτός που κοίταξε το βιβλιαράκι του διαβόλου πρωΐ πρωΐ!!!! Ούτε πρωϊνό δεν έφαγε ο άμοιρος!
#2. Update ΑΠΟ τον υπολογιστή που δουλεύαμε στο stickie και ΟΧΙ το αντίθετο!!! Το αντίθετο πονάει...
#3.

Κ ... ταπ

Αν βάλω σε ένα χαρτί (ή την οθόνη) τις σκέψεις μου αυτές τις τελευταίες μέρες, θα αρχίσουν να τρίβουν με χαρά τα στομαχάκια τους οι ειδικοί (ξέρω, δεν περίμενε κανείς και τίποτα περισσότερο). Roller coaster, pseudopositive fights pseudonegative (υπάρχουν απόλυτοι ορισμοί;;;), stupid mind-debates over who wins (που λέγαμε χτες) και όλα αυτά, από όποια μεριά και αν τα υπεραναλύσεις, στο τέλος η ίδια σκέψη ... η ίδια αρχική "απόφαση".
Μην μου δίνετε καμμία (μα καμμία) σημασία, καφές νούμερο 3, πέρασα απλά για την Καλημέρα!

Καλημέρα
:)

ΣΚ

Στριφογυρίζεις στο κρεββάτι προσπαθώντας να ξανακοιμηθείς. Μετά από μία εβδομάδα 2ωρων (άντε 3ωρων) διαλειμμάτων "ύπνου", το έχεις ανάγκη;;; Όχι -κάλυψες τις ώρες, απλά δεν θέλεις να ξυπνήσεις έτσι. Για αυτό δεν έκλεισες όλα τα ξυπνητήρια;;; Κλείνεις τα μάτια, απαγορεύεις στον καφέ νούμερο 1 να καταλάβει την σκέψη και κυρίως, απαγορεύεις στο ενοχλητικά ξύπνιο νευρόνιο (welcome back buddy, missed you) να κάνει την δουλειά του και να σου θυμίσει ΤΙ σχεδίασε για σένα σήμερα. Άλλη μισή ώρα ... τουλάχιστον τώρα έχει αρχίσει να ξημερώνει. Βάζεις μικρότερους στόχους: Άλλα 10 λεπτά ... Άλλα 5 λεπτά...
Άσκοπο. Καφές 1 και 2 αναλαμβάνουν την δουλειά τους. Καφές 3 και ξημέρωσε εντελώς ... Επιτρέπεις στο νευρόνιο να μιλήσει ... Ακόμα πιο χαζή κίνηση. Το έχεις καταμπερδέψει πια το άμοιρο, άρχισε να κάνει τους κύκλους του. Του αφαιρείς τον λόγο με δημοκρατικές διαδικασίες και ξεκινάς. ΣΚ, σε λίγο όλα θα φαίνονται καλύτερα.

Καλημέρα
[συννεφιά]

@

KV, Γαλλώδι και ΣΙΑ απουσιάζουν ... αφήστε μήνυμα και coordinates μετά τον χαρακτηριστικό ήχο και θα επικοινωνήσουμε μαζί σας μόλις επιστρέψουμε .... .... .... .... : τααααααπ!

Καλημέρα
[τραίνο αντί γατιού
για ευνόητους λόγους]

# 14 ...

... και όχι 13 όπως βγαίνει από την λίστα (phew, έλειπε ένα!!!) το επόμενο σπίτι μου είναι γεγονός!!! (χαχαχα στοιχηματίζω τουλάχιστον ένας περίμενε να είμαι στον καφέ νούμερο 14)!

Πείτε καλορίζικο και άλλα τέτοια καλά !!! :)

Με το ένα χέρι να κρατάει την πιπέτα, το άλλο το κινητό, multi-tasking σήμερα και χωρίς να το πολυκαταλάβω κάναμε την δουλειά μας!!! :) Άλλο ένα πράγμα φεύγει από την λίστα μου, άλλο ένα ζευγάρι κλειδιά μπαίνει στο μπρελόκ (από 01/10, ναι και άλλο ένα ενοίκιο αλλά αυτό το σκεφτόμαστε αύριο), άλλη μια διεύθυνση που πρέπει να μάθω και ... τελική ευθεία, ε;;; Παράξενο ... Η σκέψη ότι φεύγω ακόμα με μελαγχολεί λίγο.

Anyways :) Όχι, δεν βλέπει θάλασσα (υποσχέθηκε να βάλει καθρέφτες ο κουμπάρος όμως), και όχι δεν είναι το τελευταίο στην λίστα ... Αλλά το θυμάμαι φωτεινό και ευρύχωρο (φυσικά το είδα, γουρούνι στο σακί ;;;) και γεμάτο ντουλάπες και ντουλαπάκια :))) (το σύνδρομο της ντουλάπας πρέπει να είναι κοινό σε όσους έχουν ζήσει σε μικρό σπίτι). Την επόμενη φορά που θα είμαι στην Λεβεντογέννα, σταματά η κατάληψη στο κουμπαρόσπιτο και αρχίζει σιγά σιγά η μετακόμιση. Και ναι, ο Pollock θα ταξιδέψει μαζί μου!!!! :))))

night night
[το παράκανα πάλι με τα post...
γρουμφ]

Ποτέ δεν ...

... λογαριάζουμε χωρίς τον ξενοδόχο ...

Σοφό. Ειδικά αν υποψιάζεται κανείς ότι ο ξενοδόχος είναι Γάλλος...
Update:
# Ακόμα στο εργαστήριο,
# Shoe shopping ούτε κατά διάνοια ... ταπ ταπ ταπ ...
# Καφές νούμερο 5 ... ταπ ...

Αυτό που μου αρέσει σε εμένα πάντως είναι που μπαίνω στο εργαστήριο πολύ δυναμικά μερικά πρωϊνά και σκίζω εντελώς τις (γαλλο)γάτες. Μπράβο μου!

Καλησπέρα
[ουφ...]

#3

Καφές νούμερο 1 λίγο πριν τις 5:00 (05:00) ... Smiles taken over by stress??? Όχι, αλλά μια ανυπομονησία να τελειώσω επιτέλους με το γράψιμο σίγουρα ... Έχει πάρει πολύ περισσότερο απ' όσο περίμενα (σε δουλειά, χρόνο και ενέργεια) αυτό το τελευταίο κείμενο και ο Σεπτέμβρης αναμένεται σκληρός.
Το πάπλωμα με ενόχλησε πριν απ'το κοκκόρι (ή την πάπια in our case) σήμερα, αξημέρωτα :(. Συνήθως με ενοχλεί όταν αυτό το σουπερ-πρωϊνό ξύπνημα γίνεται οικειοθελώς. 2 ώρες αργότερα όμως, η πόλη μόλις ξυπνάει, καφές νούμερο 3 και ... πολύ καλά έκανα και δεν περίμενα την ομοβροντία ξυπνητηριών (5). Μια τεράστια λίστα από last minute details που θα αγχώσει Γαλλώδι και ΣΙΑ για τις επόμενες τουλάχιστον 2 μέρες είναι έτοιμη (και καλογραμμένη για να μην μπερδευτεί κανείς για τα tasks του). Λίγος -πολύτιμος nowadays- ελεύθερος χρόνος εξοικονομήθηκε για εμένα (και θα σπαταληθεί με καφεδάκι στην pretend, άντε και λίγο shoe shopping) και μια υπέροχη ανατολή με τους πρώτους καφέδες ... Καθόλου άσχημα για το ξεκίνημα της μέρας μου.

Καλημέρα
[not sure yet
λιακάδα;;;]

Ηere is to ...

... δεν ξέρω ... to ...
me ??? (α-μπα, εγώ απλά έδειξα γαϊδουρινή επιμονή ... )
Τhem ??? (ναι, παρόλο που με παίδεψαν στην πορεία, πολύ. Χαλάλι τους όμως)
Τhe system??? (σίγουρα ... a damn good system we probably will invent within the next 50 years. Ένα σύστημα στο οποίο αξίζει να επενδύσεις...)
Δεν έχει σημασία. Μικρή νίκη για τα επαγγελματικά δεδομένα εδώ, μεγάλη για εμένα ... Όχι τόσο για την νίκη itself ή την άνεση που θα μου προσφέρει στο καινούριο μου ξεκίνημα (ή το στραβομουτσούνιασμα της κας Κούλας που από μόνο του θα αξίζει πολλά). Έτσι, επειδή (τα λιοντάρια) δεν με απογοήτευσαν.
Και τα συγκεκριμένα λιοντάρια δεν ήθελα να με απογοητεύσουν... για τα άλλα δεν με νοιάζει καθόλου.

Άλλο ένα κρυπτογραφικό κείμενο;;; Sorry guys, oι λεπτομέρειες εδώ δεν έχουν ούτως ή άλλως σημασία. Κεντρική ιδέα: Χαμόγελο!

Καλησπέρα
[e.e. για σένα ο Hopper,
γλυκιά μελαγχολία ...]

#2 με ζάχαρη

Τα άδεια Κυριακάτικα πρωϊνά της pretend έχουν ιδιαίτερη φασαρία τελικά ... the day after. Τα παπιοειδή ανάγωγα, το παλιοπόταμο μα να μην σταματάει ένα (ένα) δευτερόλεπτο;;; και ήσυχα ρε κουμπάρε με τις πόρτες του αμαξιού ... μέχρι τον 6ο σε ακούω, εκδρομή πάτε, όχι στον πόλεμο ... Και τα surf, τα χρησιμοποιείτε και στο σπίτι τα surf;;; τι τα πηγαινοφέρνετε και τα φορτώνετε κάθε λίγο και λιγάκι στο jeep όλο χαρά;;;; Jeez ...
Καφές νούμερο 2 ΜΕ ζάχαρη if you know what I mean ... το Γαλλώδι με περιμένει στο Ίδρυμα να βάψουμε γυρίνους ... και είναι και Σεπτέμβρης ...

Καλημέρα
[call in sick???
nuh... one more coffee
should do the trick]

* Μετά την έξοδο χτες δοκιμάσαμε (τα ανέμελα 16χρονα) την καινούρια margarita-maker φίλων. Do not -DO NOT- try this at home ...

# Πρόταση

Μέρες τώρα περιμένω να δω αν οι εκπρόσωποί "μας" εδώ, εκτός από τα menu του εστιατορίου-με-τα-αγάλματα ή τα e-warning/hoaxes θα κινητοποιηθούν να μας στείλουν και πληροφορίες για τους τρόπους βοήθειας ... Μάταια περιμένω μου φαίνεται ... ζητάω πολλά ... :( και δεν το σχολιάζω άλλο, δεν έχει νόημα. Ελπίζω απλά εμείς εδώ να είμαστε η εξαίρεση ...

Είμαστε όμως πολλοί εκτός Ελλάδας, πρόταση λοιπόν :
Αν δεν λάβατε ήδη πληροφορίες από τις πρεσβείες ή τις προξενικές μας αρχές σχετικά με τους τρόπους βοήθειας, κάντε τον κόπο να τους τις στείλετε εσείς.

(μπορεί και να μην πληροφορήθηκαν ότι η Ελλάδα χρειάζεται βοήθεια βρε παιδί μου... ταπ).
Ένα απλό forward θα πρέπει να μπορούν/έχουν την διάθεση να το κάνουν...

Οικονομική βοήθεια και εδώ.

huh ???

Ο χρόνος μεταξύ καφέ Νούμερο 1 και Νούμερο 2 ευχάριστα μεγάλος. Ευχάριστα γιατί τα μάτια είναι ακόμα κλειστά, ένα χέρι κινείται που και που, φέρνει τον καφέ στο στόχο του και ξαναχώνεται κάτω από το πάπλωμα (δεν ξεκουράστηκε το πάπλωμα εφέτος το "καλοκαίρι"). Ο καφές προλαβαίνει να κρυώσει λίγο...
Ο χρόνος του καφέ Νούμερο 2 πάντα μπερδεμένος. Ο καφές κινείται στους κύκλους του "Ποιος είμαι; Γιατί ξύπνησα πάλι αξημέρωτα; Τι χειμώνα κάνει έξω; (κοντομάνικου ή light fall;) Άργησα;; Άργησα! Sh@t ..." Ωράριο και στα ΣΚ μου αυτό το διάστημα αν θέλω να κάνω οτιδήποτε "εξωσχολικό" ... Το αφήνουμε αυτό. Ατελείωτες οι βόλτες του καφέ Νούμερο 2, χιλιόμετρα...
Καφές νούμερο 3 ... "Καλό μήνα" έλεγε το πρωϊνό sms^:);;;;; {Good morning και σε σένα μοναχικό νευρόνιο, τώρα το επεξεργαστήκαμε, έτσι;;;} Καλό μήνα ... huh ??? ... ούτε που το είχα πάρει είδηση ... Ήξερα ότι χτες είναι 31 ... δεν περίμενα σήμερα να είναι Σεπτέμβρης όμως ... ταπ ... Κιόλας;;; Sh@t sh@t sh@t sh@t sh@t ... Είναι ο μήνας που (ξανα)ξεκινάει η τσιγγάνικη ζωή για εμένα, και που η αντίστροφη μέτρηση μπαίνει στην τελική της ευθεία ... Ανάσα. Αυτές τις μέρες η αίσθηση του τι είναι σοβαρό ή σημαντικό άλλαξε, δεν επιτρέπει σε χαζοσκέψεις να κρατάνε πολύ. Ίσα τον καφέ νούμερο 3 και αυτό το post. ΣΙΓΑ! Τώρα που φάγαμε το γάιδαρο;;; Ένας Σεπτέμβρης είναι και ένα μικροχειμερινό τσιγγάνικο εξάμηνο ... Piece of cake.
Ας ελπίσουμε μονάχα αυτός ο Σεπτέμβρης να μην πάρει τίποτα από Αύγουστο. Αυτό.

Καλό μήνα
[Καφές νούμερο 4,
η επιφάνεια του γραφείου γεμάτη
κοιτάζω το καλάθι της ανακύκλωσης με λατρεία]