cartoon

Ξημερώνει ... Νευρόνιο ξύπνιο από ώρα (κρίμα αν σκεφτεί κανείς ότι το spam της αντοχής του αυτές τις μέρες είναι μικρό), καφές νούμερο 3 ... Τελευταίες λεπτομέρειες, λίγο τρέξιμο και αύριο ταξιδεύουμε πάλι. Ακόμα πιο Βόρεια αυτή τη φορά, στην χώρα που πίνει μόνο τις δικές της μπύρες ... Νομίζω πιο ήρεμα όμως, κανένα άγχος για παρουσιάσεις και :) παρουσιάσεις. Κανένα άγχος για το αποτέλεσμα.
Παίρνουμε τους fluo@γυρίνους, κέφι και λίγη φαντασία (define λίγη;;; :) μμμμ... ναι!) και ελπίζουμε να κάνουν αυτό που δεν τολμούσαμε καν να ελπίσουμε όταν ήταν ακόμα ένα σχήμα σε ένα κομμάτι χαρτί ... :) Έτσι ξεκίνησαν οι γυρίνοι, χρόνια πριν το Γαλλώδι δει για πρώτη φορά εργαστήριο, από ένα cartoon σε μια χαρτοπετσέτα ...
Wouldn't it be nice αν τώρα, εκτός από cartoon ήταν και λίγο μαγικά τα γυρινάκια;;; ... Ναι, ναι, ναι, ναι, καλά θα ήταν, τέλεια (especially arrogance-wise). Ακόμα και να μην κάνουν όμως όσα τώρα τολμήσαμε και πρακτικά να ονειρευτούμε, ακόμα και να μην είναι η απάντηση σε όόόόλα τα προβλήματα της επιστήμης (που πολύ αμφιβάλω... :) σίγουρα είναι!!!), εμείς πάλι θα τα συμπαθούμε τα γυρινάκια μας γιατί είμαι μικρά και χνουδωτά ... ή, για να είμαι και πιο ειλικρινής, γιατί τελικά μας νοιάζουν αλλά ... όχι πια τόσο!

Μιλάω σχεδόν σε αόριστο πλέον για τα του εργαστηρίου γιατί συνειδητοποιώ (με τον γνωστό αργό ρυθμό του μοναχικού νευρονίου) ότι το ταξίδι μου εδώ τελείωσε. Το σημαντικό κομμάτι του anyway. Μένουν μερικοί τυπικοί μήνες, μερικές τυπικές διαδικασίες, μερικά (τυπικά;) πειράματα και μία (καθόλου τυπική) μετακόμιση.
Απολογισμός ;;; Μπορώ να τον κάνω και τώρα! Απόλυτα θετικός. Έμαθα πολλά από την pretend, έμαθα πολλά απ΄όσους πέρασαν από το εργαστήριο (για εμένα κυρίως), γνώρισα σημαντικούς ανθρώπους. Και έκανα πολλά λάθη. Πάρα πάρα πολλά λάθη απειρίας και εγωισμού. Και ήμουν τυχερή overall. Δύσκολο να κάνω κάποιον που θα κοιτάξει απόλυτα στοιχεία να καταλάβει αυτή την τύχη. Φεύγοντας (σε λίγο), έχω στο ψυγείο μου, σχεδόν όσα cartoon ζωγράφισα σε εκείνη την χαρτοπετσέτα, την αίσθηση ότι επέπλευσα σε φουρτουνιασμένη θάλασσα και το κυριότερο: Μια καλή αρχή για την επόμενη πίστα plus super-σημαντικούς φίλους και συνεργάτες.
Με ρώτησαν πρόσφατα πως νοιώθω που θα αφήσω το Γαλλώδι (δεν με ρώτησαν αν ανήκει στους φίλους ή τους συνεργάτες!) :)))) Καλά νοιώθω! Τέλεια! Θα μου λείπει φρικτά που δεν θα μπορώ να το απολύω daily ή να παραπονιέμαι για τις μουσικές του επιλογές και θα μου λείπουν ακόμα πιο φρικτά οι εύστοχες, κάθετες απαντήσεις σε ονειρεμένη ΑγγλοΓαλλοπροφορά. Θα αφήσω όμως ένα Γαλλώδι που στην τελευταία του ομιλία, κοίταξε το κοινό του και είπε με θάρρος : "Ονειρευόμαστε να φτιάξουμε ..." και όχι το Γαλλώδι που προσέλαβα παρόλο το εμφανές τρέμουλο στο interview ... Και θα είμαι πάρα, μα πάρα πολύ περήφανη για όσα σίγουρα θα κάνει αφήνοντας την pretend. Και πολύ σίγουρη ότι το μέλλον μας περιλαμβάνει σήκωμα του Γαλλοφρυδιού, μεσογειακή τρυφεροτρομοκρατία και σχέδια σε χαρτοπετσέτες με ρακές ή Bordeaux κάπου εδώ γύρω !

ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ... Το παράκανα πρωΐ πρωΐ. Γρουμφ με τους παλιοσυναισθηματισμούς μου πια ... Μια καλημέρα ξεκίνησα να γράψω, ιδέα δεν έχω πως πήγε τόόόόσο μακρυά ...
Ρίχνω το επίπεδο αμέσως:

2 καναπέδες, 1 βιβλιοθήκη, 1 ντουλάπα (η ίδια για τέταρτη συνεχή φορά), 2-3 τραπεζάκια, ντουλάπια (όλα ΙΚΕΑ, λύνουν), TV, stereoDVDιέρες, Θανάσης-σπιτιού με την παρέα του, κρεββάτι, πλυντήριο (δεν πάνω πουθενά χωρίς την Αργυρούλα), μερικοί πίνακες, ΤΟ ποδήλατο (της ποδηλατοχώρα;), πολλά κιβώτια με βιβλία, pseudoαναμνηστικά (όσα δεν πνίγηκαν), κουζινικά και gadets ... 19500 φράγκα;;;; Είμαστε σοβαροί ;;;;

Guys, χρειαζόμαστε σοβαρή μεταφορική pronto!

Καλημέρες
[été indien
Αργυρούλα δουλεύει ασταμάτητα
πως 1 βαλίτσα και 3 sac voyage
έγιναν 19500 φράγκα;;; huh;;;]