struggling

"Sure we would love to publish this ..." η απάντηση σε μια προσπάθεια, waaaay out of my league, που κράτησε μήνες τώρα. Ξεκίνησε στην pretend. Χρηματοδότηση, πειράματα, long hours, καινούρια πειράματα, σχεδιασμός από την αρχή, ξανά πειράματα, ρίσκα με τον χρόνο και την ενέργεια ... Ξανά και ξανά από την αρχή μέχρι να δουλέψουν όλα όπως "έπρεπε" και μέχρι το ατελείωτο γράψιμο. Μέχρι κάθε λέξη να είναι αυτή ακριβώς που πρέπει να είναι -δυνατή και αδιαμφισβήτητη. Η δουλειά μου; Ναι. Κανένα παράπονο -actually επιλογή. Θα μπορούσα να στοχεύσω πιο χαμηλά -θα είχαμε τελειώσει μήνες τώρα. Το γιατί δεν το έκανα είναι μεγάλη συζήτηση. Επιστρέφοντας στα ... πάτρια, η συγκεκριμένη κίνηση-ρίσκο, είχε στόχο να μας ξαναβάλει στον χάρτη ακόμα και αν ρίσκαρε (αρκετά) την δουλειά μας.
Δεν έχει νόημα τώρα να το υπεραναλύω. Άλλωστε η δουλειά έγινε και ... έπιασε. Χμμμ ... έπιασε ;;; "Sure we would love to publish this ..." η απάντηση, "... you ONLY have to include this experiment". Και το "this experiment" είναι απλό. Για την pretend απλό. Για εδώ, που το infrastructure είναι τελικά ίσως καλύτερο, είναι ένα άγχος. Μια αδικαιολόγητη υπερπροσπάθεια που εξαρτάται από την διάθεση τρίτων ... και εκεί κολλάμε λίγο, στην διάθεση των τρίτων και στην θεώρηση των πραγμάτων. Στο τι σημαίνει "δημόσιο", τι σημαίνει "έρευνα", τι σημαίνει "συνάδελφος". Not much, τελικά. Αισθάνομαι πολύ πιο άνετα να γυρίσω στην pretend και να κάνω το πειραματάκι σε "ξένο" χώρο από το να αντιμετωπίσω την διάθεση ενός ακόμα "συναδέλφου" στην ερώτηση "Μπορώ να χρησιμοποιήσω τον εξοπλισμό σου για μερικές ώρες?". Ουφ!
Όταν "αστειευόμασταν" πριν επιστρέψω, μετρούσαμε τον χρόνο που θα μου πάρει για να μετανιώσω την επιλογή μου. Η απάντηση είναι τελικά απλή: Όσο χρόνο χρειάζεται κανείς για να απαντήσει σε μια τέτοια, απλή ερώτηση, με υπεκφυγές.

Ευτυχώς υπάρχουν και οι "μη συνάδελφοι" τριγύρω και τα πράγματα γίνονται τελικά. Με λίγη περισσότερη προσπάθεια και λίγη περισσότερη ενέργεια και λίγο περισσότερο ψάξιμο και λίγο περισσότερο χρόνο που δεν έχουμε, αλλά γίνονται ... απλά, κάπου δεν βρίσκω το νόημα... that's all.
Anyways, counting down ξανά. Αν είμαι λίγο τυχερή, το Πάσχα παίρνω το γατί και ξανά στο μπλε για λίγο. Μέχρι το επόμενο ταξίδι μου στην pretend για λίγες, λιγότερο complicated, μέρες!

night night
[ααααχ
όλα αντιστρέφονται όμως]