Moving and the Canary Curse.

Αυτό το πρώτο κομμάτι της μετακόμισης θα μπορούσε να γεμίσει βιβλίο ... Ό,τι μπορούσε να πάει στραβά, απλά πήγε ...
Οι αριθμοί;;;;
72+ ώρες άυπνη για να φτιάξω τις κούτες, 48+ ώρες άυπνη για να διώξω τις κούτες.
68 κούτες βγήκαν από το σπίτι -με -το -παραπονεμένο -μενίρ, 20 κούτες από το Ίδρυμα. Κανένας μυς παραπονεμένος ... ούτε καν αυτοί που δεν ήξερα ότι υπάρχουν.

Και τώρα που οι φωνές μέσα στον άδειο χώρο που κατοικεί το νευρόνιο ηρέμησαν, που έμαθα όόόόλους τους νόμους που διέπουν τα τελωνεία (εδώ και εκεί), που συνάντησα ένα πλήθος ατόμων με ιδιαίτερα αυξημένη πυκνότητα αδιαφορίας (και κακίας) και που τα πράγματα είναι πια στην χώρα με τις μακαρονάδες και ετοιμάζονται να μπουν στο πλοίο ... τι θα κρατήσω;;;

:)

Το Γαλλώδι μου, τον τεχνικό -με -τα -φετίχ μου και την little Mrs Sunshine μου, που στάθηκαν παλικάρια, πραγματικά παλικάρια. Πήραν μια δύσκολη κατάσταση στα χέρια τους και την έκαναν ... απλά γλυκιά.
Την εικόνα από το ... "φορητό μικροσκόπιο", προστατευμένο σαν νεογέννητο (μέσα σε ξύλινες κούτες των pretendιανών σιδηροδρόμων) να ανεβαίνει στην νταλίκα με το επαγγελματικό ... ανεβαστήρι ... Πως βρίσκεις τέτοιες κούτες in one days' notice??? Magic, ρωτήστε τον τεχνικό μου. Πως τις πακετάρεις ;;; Με αγάπη, όπως το Γαλλώδι. Πως την φορτώνεις ;;; :) βρίσκεις ανεβαστήρι και μαθαίνεις να το χειρίζεσαι σε 10 λεπτά.
Το γατί να πηδάει στην νταλίκα από την προβλήτα των τραίνων στο ... "λιμάνι μέσα στην pretend" (απίστευτο τι βρίσκει κανείς όταν ψάχνει).
Τον Κρητικό Ομάρ Σαρίφ (μα ακριβώς σας λέω) που σου μάθαινε what is Λεβεντογέννα all about με την παλικαριά, την υπομονή και την περηφάνια του. Δύο λέξεις την μέρα και οι δυο σοφές. Αν ο κρετίνος ιδιοκτήτης της "international μεταφορικής" είχε στείλει οποιονδήποτε άλλο οδηγό θα είχαμε απλά χαθεί.
Την Nath που pretendιανά μας έσωσε. Την Nath που δεν χωράει σε λέξεις.
Τον κουμπάρο που "κράτησε" γερά κάτω από την μπάρα στην άάάάλλη πλευρά (μέχρι που διώξαμε τα πράγματα και ξέσπασε πάνω μου!)
Χτες το απόγευμα στις 6 παρά 20, μετά από 12 ώρες ατελείωτου τρεξίματος και απόγνωσης, 3 άτομα, με 5 κινητά χωρίς μπαταρία, έφευγαν απογοητευμένα από την limbo. Limbo λέμε πλέον τον χώρο μεταξύ δύο κρατών, τα 20 μέτρα στο μεσοδιάστημα όπου πέρασαν το βράδυ τους ο οδηγός και τα πράγματα. Limbo λέμε τον χώρο που δεν μπορείς να εγκαταλείψεις αν δεν έχεις ΤΗΝ σφραγίδα. Τον χώρο που ... δεν είσαι πουθενά, δεν μπορείς να κάνεις ούτε εμπρός ούτε πίσω. Την απόλυτα τελευταία στιγμή με την απόλυτα τελευταία ενέργεια σε ένα από τα κινητά, ακούσαμε έναν άνθρωπο που δεν ξέραμε μερικές ώρες πριν, να λέει "Γυρίστε πίσω, έλυσα το πρόβλημα -μπορώ να πάρω εγώ την ευθύνη. Αν τρέξετε, θα είστε οι τελευταίοι που θα φύγετε." Αυτός ο pretendιανός, που ρίσκαρε την άδεια της εταιρείας του και έκανε τα πάντα για να διώξει τελευταίο πριν το ΣΚ το φορτηγό μας για το ταξίδι του, δεν ξεχνιέται ... Με τίποτα.

Όλα τα υπόλοιπα ... :) δεν ξέρω πια καν αν έχει νόημα να τα ξανακοιτάει κανείς ... (Being a total ass is genetic, it does not change with a few arguments ... if you know what I mean).

Ο τίτλος ;;; :) Μετά απ' όόόόόλα αυτά ... το απόλυτα τελευταίο πράγμα που μπήκε στην νταλίκα ήταν ο ξεχασμένος Tweety. Ένας Tweety / maskot του εργαστηρίου που δουλεύει ενοχλητικά με φωτοκύτταρο, τρομάζει τους επισκέπτες μας (I did! I DID saw a pussycat), ενοχλεί εμάς και με ακολουθεί από την ποδηλατοχώρα. Και σε εκείνη την μετακόμιση τον ξέχασα -αναγκάστηκα να τον απαγάγω σε ένα από τα επόμενα ταξίδια μου. Τώρα τον βρήκα σε μία από τις ατελείωτες βόλτες μας προς το Ίδρυμα ... τον έδωσα στον Ομαρ Σαρίφ την ώρα που ξέραμε πια ότι έφευγε-έφευγε, τον έβαλε στην νταλίκα ...
"Αυτό μην το βάλεις με τα άλλα, να μου το δώσεις εσύ στην Λεβεντογέννα"
"Θέλει τάισμα;;;"
"Όχι, ρακές κατά την παράδοση μόνο. Ευχαριστώ, να προσέχεις"
Ακολουθήσαμε την νταλίκα μέσα στην Γαλλοχώρα και δεν φύγαμε μέχρι να μην υπάρχει κουτί που να μπορεί να σου ζητήσει σφραγίδα για τουλάχιστον 5 χιλιόμετρα. Μιλήσαμε ξανά σήμερα. Είχε κοιμηθεί, οδηγούσε ξεκούραστα μέχρι το λιμάνι, ο Tweety του είχε σπάσει τα νεύρα :)

Καλησπέρες
[transit on a transit home
all my other homes ... empty!]