αριθμοί

Εκθετική αύξηση, στα πράγματα ... σοβαρολογώ ...
Από την Λεβεντογέννα είχα μεταφέρει στη ποδηλατοχώρα 1 βαλίτσα και 3 sack voyage.
Από την ποδηλατοχώρα μετέφερα 45 κούτες, ένα ποδήλατο και ένα Twingo μερικώς στην Βελγοχώρα (δύο σπίτια και τότε) και μετά όόόόλα την pretend ...
Στην pretend μπήκε στο παιχνίδι και το ΙΚΕΑ ... Έχω ήδη μαζέψει (πακετάρει και καταγράψει αναλυτικά όπως απαιτούν οι αρχές) κοντά στις 30 κούτες, την οικοσκευή (χωρίς ηλεκτρικά -πάλι καλά χωρίς ηλεκτρικά, ώρα ήταν τώρα για απόψυξη... ταπ), τα μηχανήματα, το ποδήλατο και το γατί ... and I am still counting, το σπίτι φαίνεται γεμάτο ... ;;; ...
Ευτυχώς ο γείτονας (Αααααααααα ρε γείτονα) μου ψάρεψε χτες το βράδυ τα κλειδιά από το ascenseur (με αυτοσχέδιο καλάμι-μαγνήτη) και προχωράει ο μαραθώνιος. Σήμερα το πρόγραμμα λέει προξενεία και τελωνεία, my absolute favorites... Μέρα (μήνας) για πολλά χαμόγελα και υπομονή :)

Καλημέρες
[long week ahead,
με το άσπρο που λέγαμε;;;]

# Αν όλα πάνε καλά, σε 3 μέρες θα έχω καταφέρει να έχω δύο σπίτια άδεια και -προσωρινά- άχρηστα ! :) Ο στόχος είναι τα Χριστούγεννα να είναι γεμάτο (κούτες) το Λεβεντογέννικο. Να τις στήσω (τις κούτες) στο καθιστικό, να φτιάξω καφεδάκι, να βάλω το pod στη διαπασών και να μην κάνω απολύτως τίποτα ... Taking into account how the last days have gone, προσπαθώ να δω που θα κολλήσει ο γρίφος ... ΑΝ (λέμε αν) καταφέρω να φτιάξω όόόόόλα τα πράγματα, να πάρω το χαρτί από το προξενείο μας, να γεμίσω το φορτηγό, να πείσω το γατί να πηδήξει πάνω (δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσες εργατοώρες έχουν ήδη χαθεί σε αυτό... ταπ), να πείσω τις προξενικές/τελωνειακές αρχές ότι το μικροσκόπιο κινείται, να βρω επίσημες μεταφράσεις κλπ κλπ κλπ ... ΤΙ θα έχω ξεχάσει;;; γρουμφ.

# mental note: να μην ξεχάσω να αντικαταστήσω το δέντρο που πνίγηκε ...

tight, πολύ tight ...

Επεισόδιο 1:

Με το που προσγειώθηκα, back on the tight schedule. Στο δρόμο προς το Ίδρυμα ο Ντορής χτύπησε 2 φορές χωρίς να τον ακούσω (είναι ευγενικός) ... What's the big rush, huh ??? Αν θέλουν κάτι επείγον θα με βρούνε ... :) Yep ... μόνο που αυτή την φορά ήταν όντως επείγον ... ταπ.
Νωρίς το απογευματάκι (ούτε που πρόλαβα να τελειώσω την δουλειά στο Ίδρυμα) ξανά ο Ντορής:
"Γεια σας, είμαι ο νταλικιέρης"
"Ααααα ναι, γεια σας, τι κάνετε {χαράάά εγώ}, σας ευχαριστώ που πήρατε, έχουμε μόνο καμμιά 10αριά μέρες και αγχωνόμουν, πρέπει να μου πείτε ημερομηνία για να κανονίσω τα διάφορα"
"την Τετάρτη"
"Ωραία, ΟΚ, Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου"
"Όχι ΑΥΤΗ την Τετάρτη"
... ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ .......... δεν ξέρω αν άκουσε και το γζντουπ.
"Εβδομάδα 49 δεν είπαμε ; Θα με ειδοποιήσετε μία εβδομάδα πριν, δεν είπαμε;;;"
"Ναι αλλά εμείς τελειώσαμε νωρίτερα, ερχόμαστε την Τετάρτη"
"Τετάρτη, μεθαύριο;;; Δεν γίνεται, τίποτα δεν είναι έτοιμο, δεν θα είμαι καν εδώ ..."
"Αυτή την Τετάρτη ή μετά τα Χριστούγεννα" {επιγραμματικός και κάθετος}
... ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ .......... δεν ξέρω αν άκουσε το γζντουπ.
Οι εικόνα του βουνού από κούτες στην είσοδο του Ιδρύματος έντονη ... Από τις 15 άλλωστε, δεν θα έχω καν σπίτι εδώ ...
To make the VERY painful, long story short, με τα πολλά τον έπεισα να μου κάνει την χάρη να μετακομίσω την Πέμπτη, αυτή την Πέμπτη, που τουλάχιστον θα είμαι εδώ ... Δέχτηκε μεγαλόψυχα ... Τον ευχαρίστησα (ταπ ταπ ταπταπ) και πανικοβλήθηκα τρελλά αλλά άρχισα αμέσως να πακετάρω ...

Επεισόδιο 2:
Άγρια μεσάνυχτα, στο πυρηνικά ασφαλές μας υπόγειο, στην αποθήκη. Ξεχωρίζω κουτάκια από κούτες, τα μεταφέρω έξω από την αποθήκη, στο ascenseur, στον 6^ο, τα στοιβάζω έξω από το σπίτι-με-το-μενίρ και ξανά το ίδιο ...
Στην 3^η βόλτα το ascenseur tightly packed και στην προσπάθειά μου να ισορροπήσω ανάμεσα σε κούτες και κουτάκια γλιστράω, αφήνω αυτό που κρατούσα στο χέρι για να κρατηθώ και βλέπω ... τα κλειδιά της αποθήκης να πέφτουν σε slow motion ... {ΣτΨ. η αποθήκη έχει ό,τι χρειάζεται για το πακετάρισμα ... όλα. Η ασθενής είδε τον χρόνο να σταματά, φυσιολογικό...} Τα κλειδιά χτυπάνε σε μια-δύο κούτες, κάνουν τον χαρακτηριστικό ήχο, πέφτουν στην άκρη-άκρη του ascenseur και με ακόμα πιο επιδεικτικά slow motion βρίσκουν το κενό ανάμεσα στην πόρτα και το κουτί και εξαφανίζονται στα άδυτα του ascenseurόκοσμου.
... ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ .......... δεν έκανα γζντουπ, σχεδόν το περίμενα.

ΑΝ υπάρχει μία εποχή που κινδυνεύω να πω what the f@ck και να μουλαρώσω, είναι αυτή εδώ ... η 48. Έχω μια τεράστια λαχτάρα να αφήσω τις κούτες και τον νταλικιέρη να περιμένουν μέχρι την εβδομάδα 49, το γατί να βρει μόνο του πως θα πηδήξει στην καρότσα, το νηπιαγωγείο να φωνάζει γιατί έφυγα, τον τεχνικό να ψάχνει για κωδικούς, το προξενείο "μας" να κολλάει στο μη αυτοκινούμενο μικροσκόπιο, το Γαλλώδι να πανικοβάλλεται για την Ιερά Εξέταση, και να πάω για Xmas window shopping (το ταμείο όπως όλοι καταλαβαίνουμε, πλέον 5ψήφια μείον, shopping totally out of the question) ... Παρόλα αυτά, καφές Νο 6 και πακετάρω ... με πάθος και με προσποιητό ενδιαφέρον (και ας μην με νοιάζει αυτή τη στιγμή τι θα επιβιώσει, υποθέτω θα με νοιάξει αργότερα) ... Ελπίζω αύριο κάποιος να ελευθερώσει και τα @#!$!@#@κλειδιά...

Νατασσάκι μου, στην πρόσκλησή σου κολλάει η εικόνα :) Αυτή τη στιγμή, το μόνο μέρος στο οποίο θα ήθελα ΠΟΛΥ να δω το λογότυπο του blog, είναι η καρότσα μιας μεγάλης νταλίκας!!!! {θα απαντήσω πιο σοβαρά αργότερα, όταν θα έχει τελειώσει όλο αυτό, προμιθ (μου αρέσει αυτή η μπιρίμπα)! Μου έκλεψες ένα όμως :)))) }

Καλησπέρες
[εκθετική αύξηση...]

home

Το όμορφο κομμάτι σε ένα ταξίδι είναι όταν πετάς πάνω (μαγικό σε αυτό εδώ το κομμάτι του old wolrd) ή κάτω από τα σύννεφα (σαν ψεύτικο εκεί στο μπλε) ... το πρόβλημα είναι όταν είσαι μέσα στα σύννεφα ... για πολύ ...

Αμπελοφιλοσοφίες ... blame it on the cosmic rays :)

Καλησπέρες
[same temperature
different feeling]

...

Dear Sinter Klass,
I know it's early (you 're probably about to start packing too)
and
I know I have been really, reeeeeally bad this year
still ...
could you maybe consider doing this one little thingjie for me???

Could you
please, please, pleeeeease
give me my pretend-ID back???

Promith, I will (try to) change
plus I will leave a carrot out for the horsie.

Thanks and have a safe trip
(its flooding in the neVerlands, tell Zwart Pete to polish up his sailing skills)
KV

Καλησπέρες
[πολύ πατ πατ
πετάμε αύριο;]

day 1

Ταξίδι με ΟΑ (phew, επιτέλους! nice to see you again guys), προσγείωση - προσγείωση και στο νηπιαγωγείο αξημέρωτα. Το μικρό, κακό, μοναχικό νευρώνιο κάθε φορά αντιδρά και πιο 4χρονα.
Βροχή στην Λεβεντογέννα, οι ιθαγενείς λένε και κρύο ... ταπ ταπ ταπ ... ΧΑ! Ναι, σιγά μην χιονίσει κιόλας.

Καλημέρες
[δύο ψυγεία
γάλα σε κανένα]

@ No internet privileges ... Ααααχ βρε γείτονα...

seriously ...

Το πρώτο μου ταξίδι με αεροπλάνο ΔΕΝ το θυμάμαι, δεν περπατούσα καν ... Έτυχε (α ρε φάδερ) να πρέπει να ταξιδεύουμε πολύ, από πολύ νωρίς (τα θυμάστε τα παιδάκια με την ταμπέλα "ασυνόδευτο";;; it was me and my sister!) ... Μέχρι τώρα πρέπει να έχω μαζέψει τόση κοσμική ακτινοβολία όση ένας full time πιλότος μετά από 5-10 χρόνια πτήσεων -seriously.
Θυμάμαι καλά τα υπερατλαντικά ταξίδια (πολύ μπλε, ανοικτό bar, χαζοταινίες), αλλά καλύτερα τα ταξίδια πάνω από το φουρτουνιασμένο Αιγαίο (ακόμα περισσότερο μπλε και γκρι με πρόβατα...). Θυμάμαι τις προσγειώσεις (Αεροπλοΐα) με απίστευτους αέρηδες σε αεροδρόμια που συνδύαζαν θάλασσα, βουνό και ένα διαδρομάκο τέλειο για mini golf σε 1 στρέμμα γης. Κανένα πρόβλημα ...
Ποτέ πριν από ένα ταξίδι δεν σκέφτηκα την πτήση (ή την ... βαρκάδα for that matter ... άσχετο :) ) ... Μμμμ ... Ψέμματα, φοβόμουν όταν έπρεπε να πετάξω μόλις μία εβδομάδα μετά από ένα pretty close escape (DVT), με το πόδι ακόμα σε επίδεσμο. Περπάτησα all the way to the sushi-land (13 ολόκληρες ώρες) καταναλώνοντας τις ασπιρινούλες σαν smarties ... Μέχρι τον γυρισμό, το είχα ξεχάσει!
Εδώ και 3-4 μήνες όμως, που πληρώνω ΟΑ και πετάω με φτηνότατες απομιμήσεις σκέφτομαι την πτήση (και την φυλακή) και όχι το ταξίδι ... Που θέλω να καταλήξω;;; Μεθαύριο πετάω πάλι ... please, please, please κάποιος να μου πει ότι ΔΕΝ θα είναι Hola -seriously.

Καλησπέρες
[ότι θα χαιρόμουν τόσο
να δω υπάλληλο της ΟΑ
δεν θα το πίστευα ποτέ... ταπ...
Συνέβη στο προηγούμενο ταξίδι!]

Ορισμοί

Μετακόμιση ονομάζουμε την διαδικασία που καταπίνει κάθε άλλο σχέδιο και αφήνει στην θέση του απορίες ... Πολλές απορίες ...

Πως πολλαπλασιάστηκαν τα πράγματά μου τόσο;;; Έχει νόημα στην εποχή μας να μεταφέρει κανείς ένα δάσος χαρτί;;; Που πήγαν τα κουτιά από τα μηχανήματα;;; Γιατί μετά από 6 τεράστιες κούτες το γραφείο μου φαίνεται ακόμα τόσο ασφυκτικά γεμάτο;;; Πόσα θα μείνουν έξω από τα υπολογισμένα 20 κυβικά;;; ... ... ... .... Προλαβαίνω ;;;
Γρουμφ ...

Καλησπέρες
[grey & cold]

το μεγαλείο σου...

"... και επίσης μεταξύ των ηλεκτρονικών που βλέπετε στη λίστα" -λίστα αναλυτικότατη, τυπωμένη, θα την ζήλευε επαγγελματίας- "θα ήθελα να συμπεριλάβω και ένα μηχάνημα ανάλυσης που μου "δώρισε" το Ίδρυμα."

"Μικροσκόπιο!!! Αδύνατο να το συμπεριλάβουμε ..."
"Όχι, δεν είναι μικροσκόπιο, είναι ένα άλλο όργανο ανάλυσης, αλλά γιατί ΔΕΝ μπορώ να το φέρω στα πάτρια;;;"
"Αφού κάνει αναλύσεις, είναι μικροσκόπιο"
"Όχι, δεν είναι μικροσκόπιο. Η ακριβής του ονομασία είναι ΧΧΧ και οι αναλύσεις που κάνει είναι οι ΨΨΨ όπως φαίνεται και στο έγγραφο ΑΛΛΑ, η ερώτηση ήταν γιατί κατά την γνώμη σας ΔΕΝ μπορώ να φέρω το μηχάνημα στα πάτρια"
"Μα στα νοσοκομεία πάντα κάνετε τις αναλύσεις με μικροσκόπια"
"ΔΕΝ δουλεύω στο νοσοκομείο, στο Ίδρυμα δουλεύω και ΔΕΝ γίνονται αναλύσεις μόνο με μικροσκόπια ..." {ταπ}
"Δεν θα μου πείτε εσείς πως γίνονται οι αναλύσεις στα νοσοκομεία τώρα, δεν έχω κάνει εγώ αναλύσεις ;;;"
"Σωστά, αλλά εγώ ΔΕΝ δουλεύω όπως είπαμε σε νοσοκομείο, ΔΕΝ κάνω τέτοιες αναλύσεις και η ερώτηση ήταν γιατί ΔΕΝ μπορώ να φέρω το μηχάνημα στα πάτρια" {ζεν ... stay ζεν}
"Μα είπατε ότι κάνετε αναλύσεις"
"Όχι τέτοιες"
"Οι αναλύσεις γίνονται με μικροσκόπια"
{ταπ} "Σωστά! Επομένως, μπορώ να φέρω το μικροσκόπιό μου στα πάτρια;;;"
''Τώρα συνενοούμαστε" {γράφει μικροσκόπιο} "Όχι! Εκτός και αν είναι φορητό..."
"Δεν είναι ..."
"Τότε ακόμα και αν εμείς να σας αφήσουμε να το μεταφέρετε, θα πληρώσετε τουλάχιστον το ΦΠΑ στο τελωνείο"
"Μα είναι δώρο"
"Δεν έχει σημασία, να ζητήσετε από αυτούς που σας το χάρισαν να πληρώσουν το ΦΠΑ"
{τρελλό γέλιο} "μμμμ ... κοιτάξτε, το κράτος, το καντόνι, ο οργανισμός έρευνας και το Ίδρυμα έχουν υπογράψει για την δωρεά/μεταφορά ΧΩΡΙΣ να είναι Χριστούγεννα" χαρτάκια καλοοργανωμένα στο τραπέζι "θέλετε να μου πείτε ότι ή εγώ θα πληρώσω ΦΠΑ ή τα πάτρια θα μου αρνηθούν να μεταφέρω το δώρο μου στο νηπιαγωγείο ΔΩΡΕΑΝ;;; με δικά μου έξοδα μεταφοράς;;;"
"Όχι εμείς, το τελωνείο, οι νόμοι" {πάντα άλλος}
"Εκτός και αν το ... μικροσκόπιο είναι φορητό"
"Ναι"

Αύριο πρωί πρωί -και ας είναι Σάββατο- πάω στο ΙΚΕΑ να αγοράσω ροδάκια και κυάλια. Εδώ το βάφτισα μικροσκόπιο, 4 τρύπες και τα κολλημένα κυάλια στο πλάι θα με πειράξουν;;;

Νο 10. Λίστες ατελείωτες, κούτες παραπονεμένες. Στην ερώτηση "Πως πέρασες την μέρα σου;" η απάντηση είναι "ευτυχώς που υπάρχει ακόμα τουλάχιστον η πιθανότητα να χιονίσει" ... Άσχετο;;; Ναι, αλλά όλες οι άλλες πιθανότητες αυτή τη στιγμή είναι too much ...

Καλησπέρα
[-2 ^oC ... άντε!]

{4 days και πετάω, προλαβαίνουμε ή να κλείσουμε την Hola ή να επισκευάσουμε το ρήγμα;;;}

εικόνες ...

Ο τεχνικός δεν σταμάτησε να τρέχει καθόλου ... ακόμα και μετά το καμπανάκι (λήξη εργασιών), αλλά το καμπανάκι (του) χτυπάει νωρίς.
Η little Miss Sunshine δεν σταμάτησε να ακούει "you did NOT learn this here...". Νομίζω έμαθε περισσότερα σήμερα απ' ότι τους προηγούμενους 5 μήνες. Ελπίζω να μην τα επαναλάβει πουθενά :) ... Λήξη εργασιών επίσης νωρίς (ο σκύλος ... είχε να μαζέψει τον σκύλο από το σκυλο-creche).
Μείναμε οι συνήθεις ύποπτοι, εγώ και το Γαλλώδι, μέχρι αργά, μέχρι να τελειώσουμε τα "επίφοβα" στάδια ...
Τι γίνεται όταν εξαντληθεί το Γαλλώδι ;;; :) Επιτέλους το λύσαμε και αυτό. Imagine this: Γαλλώδι με το ένα χέρι πατάει επαναληπτικά το κουμπί για να μηδενίσει την ένδειξη ενός μηχανήματος (που είχε βαλθεί σήμερα να μας σπάσει τα νεύρα), με το άλλο χέρι κρατάει τον Ισοβίτη (ναι του Αρκά, κυκλοφορεί ΚΑΙ σε μετάφραση), έχει τρελαθεί στο γέλιο και έχει απομονωθεί από κάθε εξωτερικό ήχο (όπως την φωνή μου ή το συνεχές, εκνευριστικό, σιχαμερό μπιπ του μηχανήματος) ... Νομίζω μόνο στην Καληνύχτα επικοινωνήσαμε από ένα σημείο και πέρα ...
Τα γυρινάκια ... so far, so good, phew.
Καφές νούμερο 9 ή 10, μόλις γύρισα, οι κούτες με κοιτάνε με αγωνία ανυποψίαστες για το ότι έχω απομονωθεί από ενοχλητικές εικόνες -αύριο ... μπορεί ... Ζεστός καφές, ζεστό σπίτι, ακούγεται μόνο το brise και ο καταρράκτης από κάτω ...
Είπα πόσο πολύ μου αρέσει να είμαι στον χώρο μου πρόσφατα;;; Πολύ!

Καληνύχτες
[-1 ^οC,
νιφάδες αλλά όχι άσπρο,
αύριο;;;]

Scaling up

Καφές No 3, πολύ σημαντικός, έχουμε super lab-day ahead. Είναι η πρώτη φορά που φτιάχνουμε τόσα γυρινάκια όσα θα χρειαζόταν για να φωτίσουμε Χριστουγεννιάτικα όόόόλη την pretend (δεν φτάνει ο χρόνος πια για τις συνηθισμένες μας πρακτικές) ... Scaling up is weird. Στο εργαστήριο όλοι σε εντελώς trance state ... :) Busy αλλά super fun η ατμόσφαιρα (pain ball kind of fun, but fun)... Ό,τι χρειαζόμαστε πριν αρχίσουμε να πακετάρουμε και να μαζεύουμε ΚΑΙ εδώ :)))

Καλημέρες!
[still not white
still fresh
Χιονίζει :)]

chit chat

Το προξενείο για να αφήσει το Λεβεντοκαμιόνι να ταξιδέψει, θέλει ΚΑΙ το χαρτί Α (ΚΑΙ άλλα 200 αλλά το Α μας απασχόλησε σήμερα) ... Για να πάρεις το Α πρέπει το Ίδρυμα να σου δώσει το Β, να πάρεις το Γ από την εφορία, το Δ από τον Δήμο, το Ε από το Καντόνι κλπ κλπ κλπ να τα πας όλα στο γραφείο τάδε, να ελέγξουν αν είναι σωστά, να βάλουν την κοκκινόμαυρη σφραγίδα και να ξαναγυρίσεις στο Α.
Το πρόβλημα είναι ότι για να πάρεις το ΕΙ -που βρίσκεται κάπου στη μέση της λίστας- θα πρέπει να έχεις πληρώσει τους τελευταίους φόρους σου στο καντόνι "σου" ... δύσκολο, μια και ο φόρος αφαιρείται από τον μισθό και ο μισθός πληρώνεται ΑΦΟΥ περάσει ο μήνας (αυτό δεν μου άρεσε ποτέ) ... Δηλαδή ... τέλος Δεκεμβρίου ;;; ... ;;; ΜΕΤΑ την εβδομάδα 49 ... ταπ.
Θα μου πείτε γιατί υπάρχει το καναρίνι;;; Σωστό και αυτό. Απαντώ: 1. το καναρίνι ήταν fully unaware για την ύπαρξη λίστας-εγγράφων (γιατί χώρα είναι μόνο μία, ποιος θέλει να μετακομίσει;;;) και 2. Στην υποθετική ερώτηση "Προλαβαίνουμε μέχρι την εβδομάδα 49;;;", η απόλυτα δεδομένη απάντηση θα ήταν "Ποιου έτους;;;" Πάάάάει και το καναρίνι.
Να ομολογήσω ότι με έπιασε πανικός λίγο, παρόλη την 3χρονη+ καλή εμπειρία με το σύστημα. Ειδικά όταν κάνοντας την λίστα ανακάλυψα ότι για το έγγραφο Δ χρειάζεσαι ΚΑΙ το Α, το οποίο για να το πάρεις χρειάζεσαι το Δ... ταπ.

Βαθιά ανάσα ...
Σε δύο κτίρια, το ένα απέναντι στο άλλο, ήταν όόόόλες οι υπηρεσίες (δύσκολο να το σκεφτούμε αλλού). Αρκετές Καλημέρες, chit chat και ευχές αργότερα, το ένα έγγραφο μετά το άλλο στον φάκελλο ... 1 ώρα και 45 λεπτά πήρε.

Καλησπέρες
[καθόλου άσπρο :)
ταπ!
fresh enough though!]

τρίτη

Πως το θυμάμαι ότι είναι Τρίτη;;; Έχω στις 8:30 το πρωί μάθημα ... Το θυμήθηκα αυτό στις 8:30 το πρωί;;; Όόόόό-χι, στις 8:30 το πρωί κοιμόμουν ... και στις 9:00 που χτύπησε το τηλέφωνο ακόμα κοιμόμουν ... ταπ.
Έκανα μάθημα καθυστερημένα (first time ever) ΜΕ τον πρώτο καφέ στο χέρι (επίσης first time ever) - χωρίς δικαιολογία όμως ... Άργησα να ξυπνήσω. Αυτό ... Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες, get over it ...
Αυτό με τις δικαιολογίες φοβερό. Η αδελφή μου έχει τα παιδιά της, ένας κολλητός τους γονείς του (κοντεύουν να χτυπήσουν Guinness σε ατυχήματα και αρρώστιες και ας ροδοκοκκινίζει το μαγουλάκι από υγεία), το καναρίνι το σύμπαν, το Γαλλόδι (είχε) το motivation, στο Γαλλώδι έχω πει να έχει εμένα (μα δεν του κόβει;;;), η κα Κούλα την καταραμένη κοινωνία, το νηπιαγωγείο κατηγορεί το σύστημα και το κράτος (who is κράτος;), μια φίλη την δουλειά ... τώρα που το σκέφτομαι, οι περισσότεροι έχουμε την δουλειά ... Δουλειά και τον τελευταίο καιρό (κανένα χρόνο τώρα ... ταπ) την μετακόμιση εγώ. Επισήμως. Με κάθε ευκαιρία ("Ντίερ τέτοιε μου, λυπάμαι πολύ που καθυστέρησα 2 μήνες μια απλή βεβαίωση, μετακομίζω" ... sure it's busy, αλλά ... ούτε στον Άρη να πήγαινα) ...
Τώρα που όντως έφτασε η μετακόμιση πάντως (και που τίποτα δεν είναι ούτε κατά διάνοια έτοιμο και που έχω πελαγώσει ... ξέφυγα) και που σαν λόγος, όπως και να το κάνουμε, στέκει ... τώρα μου είναι αδύνατο να χρησιμοποιήσω οποιαδήποτε δικαιολογία ... Μουλάρωμα. Άρνηση. Δεν έκανα αυτό που έπρεπε να κάνω στον χρόνο που έπρεπε να το κάνω, γιατί δεν το έκανα ... σόρυ. Ένα πελαγωμένο νευρόνιο που αρνείται κατηγορηματικά να μπει στην διαδικασία της δικαιολογίας (ή της οποιασδήποτε παραπάνω ενέργειας που δεν είναι ήδη στην λίστα). Κακομαθημένο νευρόνιο τώρα που το σκέφτομαι :( , ... μπορεί μερικά πράγματα να συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες αλλά ... καμμιά φορά η έλλειψη δικαιολογίας είναι χειρότερη από μια κακή δικαιολογία ... γρουμφ.

Καλησπέρες
[άσπρο σήμερα ή αύριο,
:)))) άντε!]

* Πέρυσι τέτοια εποχή, ετοίμαζα το σπίτι για καλεσμένους ... Τώρα γεμίζω κιβώτια και καταγράφω αναλυτικά τα περιεχόμενά τους ... Πόσο αναλυτικά "πρέπει" να είναι ... ιδέα δεν έχω! Γράφουμε πχ "κατσαρόλα 2 lt για μακαρόνια, κατσαρόλα μικρότερη χωρίς ένδειξη όγκου αλλά με ωραιότατο σκέπασμα, ακόμα πιο μικρή για ... λιγότερους καλεσμένους, κατσαρολάκι για κοκολάτα και 3 μπρίκια" ή γράφουμε απλά "είδη κουζίνας" ;;;;;
Όχι, φυσικά η απορία δεν προέκυψε από τις κατσαρόλες :), αυτές θα παραμείνουν στα ντουλάπια τους για λίγο ακόμα ... Τις 8 τράπουλες που μόλις μάζεψα σκεφτόμουν ... (Jeez ... πόσες χαμένες μπιρίμπες, στάθηκε αδύνατο να μάθω μπιρίμπα στους εδώ ...). Άντε να εξηγήσεις στον τελωνειακό ότι όχι, δεν σκοπεύεις να ανοίξεις λέσχη ... "Επιτραπέζια παιχνίδια" γράφουμε στην κούτα...

PPS Τις after hours οι Γιαπωνεζούλες πάνω δεξιά γίνονται super!

sweet

Βάρδια Νούμερο 2, όσο άφησα τις κούτες δίπλα στα ράφια, τις άφησα: Τίποτα δεν φιλοτιμήθηκε να πηδήξει μέσα (αναίσθητα παλιοπράγματα ... γρουμφ)... Έναρξη της αποκαθήλωσης λοιπόν μια και υπάρχει πλέον ημερομηνία-στόχος: Εβδομάδα 49 (στο περίπου, ταπ ... εξαρτάται πόσο γρήγορα θα περάσει η τεράάάστια Λεβεντο-νταλίκα από το Νησί στην γηραιά ήπειρο ΚΑΙ από τις προξενικές αρχές ...)!!!
Είμαστε στην 46 (να που μάθαμε να μετράμε και τις εβδομάδες), μεσολαβεί τουλάχιστον άλλο ένα ταξίδι στη Λεβεντογέννα (τουλάχιστον, ίσως και δύο επειδή τρελαίνομαι να πετάω με ΟΑ) ΚΑΙ έχω καλεσμένους εδώ σε 2 εβδομάδες ... ταπ ταπταπ ταπ ... sweet (όποιος πιστεύει ότι μπορεί και να προλάβω, να σηκώσει το χέρι! Την βλέπω εγώ την δουλειά: θα πετάω στην καρότσα πράγματα από τον 6^ο) ... :)
Καφές Νο8 και ΔΕΝ πελαγώνουμε, ξεκινάμε από τα άχρηστα (... όλα σχεδόν :) )

Καλησπέρες
[ΚΑΙ τα γυρινάκια πακετάρουμε!
Το Γαλλώδι έρχεται από μόνο του :)]

δευτέρα ...

"Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει ..." το θέμα του ΣΚ. Αυτό είναι το κακό με τα ΣΚ. Τα ΣΚ είναι ο χρόνος που καταρρίπτονται όόόόλα τα τέλεια σχέδια. Ο χρόνος που, αν δεν τον έχεις κάνει allocated σε ξεκούραση (την έψαξα στο λεξικό την έννοια, sounds good), σε αναγκάζει να βρίσκεις δικαιολογίες για να χαλάς το "τέλειο σχέδιο". Θέλεις -πολύ- να δουλέψεις αλλά ... έξω κάνει κρύο (μέσα ζέστη), κάποιος πρέπει να ζεστάνει τον καναπέ, το τηλέφωνο χτυπάει συνέχεια, άσε που έχουν μαζευτεί πολλά -τόσα που δεν έχει νόημα ... Και πάντα έχεις την φοβερή αίσθηση ότι μένουν πολλέέέές ακόμα ώρες για να τα τελειώσεις όλα ... και μετά ... μαγικά Δευτέρα!
Νο 3, στο Ίδρυμα (σμακ σμακ σμακ σμακ στην γεμάτη επιφάνεια του ζεστού γραφείου μου), επόμενη προγραμματισμένη πτήση σε 9 μέρες ... Η μυρωδιά και η αίσθηση του γραφείου μου αυτόματα με αλλάζουν πλανήτη. Focus: Deadlines και πατ-πατ έχουν άμεση προτεραιότητα (not in this order) ... Όλα τα υπόλοιπα (σπίτι, προξενεία, κούτες, χαρτομάνι) σιγά σιγά ... μένουν 9 ολόκληρες μέρες!

Καλημέρες
[sneak Xmas preview έξω
Xmas & panic μέσα]

μικρή διαφορά ...

Φεύγοντας είχα αφήσει τα κλειδιά από το σπίτι-με-το-μενίρ στο μεσιτικό γραφείο για να μπορούν να το δείχνουν στους επίδοξους ενοικιαστές.
Γυρίζοντας^*, βρήκα το σπίτι όπως ακριβώς το άφησα, ένα σημείωμα ότι βρήκαν νέους ενοικιαστές για την ημερομηνία που με βολεύει ΚΑΙ τον βασιλικό ποτισμένο, ζωντανό και χαρούμενο ... Αυτή είναι μια μικρή διαφορά.
Συνηθίζω να λέω (και το πιστεύω) ότι δεν υπάρχει σωστό και λάθος σε τέτοιες επιλογές ζωής. You win some, you lose some ... Αυτές τις μέρες, πραγματικά θέλω να είναι έτσι...

Καλησπέρες
[Home, -1 ^oC
και ζέστη...]

^* Ισχυρότατα μπουρίνια πάνω από το Αιγαίο, NOT funny when flying a no-name company αντί για ΟΑ

ΑΛΛΑ

αεροπλάνο ΟΑ λόγω "διακεκριμένων" επιβατών, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ στη διεθνή πτήση της ΟΑ ... κάτι είναι και αυτό. Remember Hola ??? πολύ το σκεφτόμουν σήμερα ... ταπ

ΑΜ

Παρασκευή ... No 4, καθαρός ουρανός και ... 1 day to go.

Καλημέρες
[ΟΑ ούτε να το σκεφτείς]

cranky cranky cranky

Βρέχει φρικτά, ξύπνησα τόσο νωρίς ώστε να είμαι cranky από τον Νο 2 (Νο 4 τώρα), το βράδυ είχε παλιοϋγρασία, το πρωί ... μουσώνες και το νευρόνιο βλέπει το logo
"Welcome to the Tropics" του συμβολαίου μου να του χαμογελάει κυνικά ...

Ξανά από την αρχή: Positive thinking ... :)

Σύντεκνοι,
ΑΑΑΑαααααααααααν
δεν θεωρούμε ότι κάθε βροχή καταργεί την έννοια του φαναριού {φαίνεται το κόκκινο/πράσινο ΚΑΙ με μερικές σταγονίτσες παραπάνω, n'est ce pas? Αλλιώς να πάω να ξεσκονίσω προσωπικά όλα τα φανάρια, αλήθεια.}
KAI
δεν εισαγάγουμε καινούριες πρακτικές στην οδήγηση μόνο και μόνο επειδή βρέχει {αντί για το απλή, καθημερινή, συνηθισμένη, χιλιοτραγουδισμένη προσπέραση από δεξιά, να λανσάρουμε την super προσπέραση από δεξιά ΜΕ ταυτόχρονη δημιουργία νέας λωρίδας-baladeur κάπου στην μέση ΚΑΙ αναβόσβημα της μεγάλης σκάλας των προβολέων αντί του flash (που ναι, έχει μικρό λαμπάκι και χαλάει εύκολα) ΚΑΙ κορνάρισμα. Ένα-ένα τα κόλπα, αν μου τα κάνετε μαζεμένα, πως να τα ευχαριστηθώ;;; ε;;;} ...
ΤΌΤΕ
το μόνο που πρέπει να κάνω για να αντέξει το γατί πάνω από εβδομάδα στους Τροπικούς είναι να προσαρμόσω την εξωλέμβια! Simple!

Καλημέρες
[μετά τον Νο5 περνάει
στον Νο8 πρέπει να ξαναγυρίσεις σπίτι
και ΟΧΙ
εδώ δεν είχα ομπρέλλα στην ποδηλατοχώρα... ταπ]

@ λακκούβες

@ Νηπιαγωγείο (without explanation or further comments εκτός του ότι, ΌΧΙ, δεν θέλω να διαλέξω με ποια παιδάκια θα παίζω. Με κανένα από ΑΥΤΑ τα παιδάκια δεν θέλω να παίξω! Αν θέλω να παίξω θα πάρω Nitendo... E-MA!).
@ Τα γυρινάκια επιτέλους εδώ (only 5 days door to ... almost door ... μέχρι το τέλος λάθη, δίπλα τα πήγανε ... ταπ). Προσπαθούν να συνηθίσουν και αυτά το περιβάλλον αλλά μάλλον είναι ακόμα ζωντανά (καμάρια μου!)
@ Μία φράση -χωρίς άλλη εξήγηση επίσης: Πονοκέφαλος is here, stronger than ever ... σπίτι ΤΟΥ ... ταπ ... (όχι δεν επιπλέουν τα ξερά)
@ Και η λακκούβα που άφησα φεύγοντας είναι ακόμα εδώ. Εξηγώ : στο δρόμο για το παλιό μου σπίτι (τότε) υπήρχε Η λακκούβα. Δεν μιλάμε για λακκουβίτσα 5 εκ. x 10 εκ., όόόχι μιλάμε για μια μικρή, κακομαθημένη τάφρο που ΔΕΝ υπήρχε περίπτωση να αποφύγεις (πεζοδρόμιο to σχεδόν πεζοδρόμιο). Ασυναίσθητα πριν φτάσω στην συγκεκριμένη στροφή για πρώτη φορά μετά από τόόόόσα χρόνια (ε καλά, φυσικά είναι ακριβώς μετά την στροφή...), έκοψα ταχύτητα και κράτησα λίγο πιο γερά το τιμόνι. Και ναι, ήταν εκεί. 10+ χρόνια μετά! Λίγο μεγαλύτερη απ' όσο την θυμάμαι (αλλά μπορεί και να φταίει ο κουβάς που οδηγώ αυτές τις μέρες, μην γινόμαστε και άδικοι) αλλά εκεί ...
@ Για τις καταλήψεις δεν άκουσα τίποτα και με ενδιαφέρει (μα ... λύθηκαν όόόόλα τα προβλήματα;;;)
@ Για τα αεροδρόμια επίσης δεν άκουσα τίποτα ... καλό αυτό, ε ... ;;;
@ Αύριο πολλές ώρες, προετοιμάζομαι κβαντισμένα (τα κβάντα μικρά, τα μικροτερότερα).
@ Βροχή και κρύο ή μάλλον υγρασία. I hate υγρασία, δανείστηκα κουβέρτες ... ταπ ... που πήγε το welcome to the tropics που είχε πάνω το συμβόλαιό μου;;;
@ Το Γαλλώδι στέλνει μικρά, ευγενικά SOS ... :( 3 days to go home ... 10 to come back ...
@ Γνώρισα μια συνάδελφο, που γύρισε πριν 1 χρόνο στην Λεβεντογέννα μετά από 20 χρόνια απουσίας και ήταν χαμογελαστή και άνετη. Μου ήρθε να την φιλήσω... seriously!

Τέλους κβάντου (το κβάντο, του κβάντου;;; κλίνουμε και τα λατινικά;;;;), 10 σελίδες ακόμα πριν το επόμενο διάλειμμα, Νο 10 and the night is still young.

Καλησπέρες
[e-μικρή ευχαριστώ :)))
seriously!]

19 ...

Όχι καφέδες βρε! :)))
Η μέρα ξεκίνησε με Magritte, ξανά λοιπόν Magritte και προειδοποιώ ότι θα ξεφύγω αισχρά (η διάθεση)! Καφές Νο 8, η γεύση σε καφέ και κέφι σταθερά παράξενη.

Όσο καιρό τα σούKερ μάρκετ μάζευαν "προσωπικά δεδομένα" δεν με πείραζε καθόλου. Να τα μαζέψουν, γιατί να μην τα μαζέψουν;;; Να τα μαζέψουν και να φτιάξουν τα ράφια τους όπως τα θέλω εγώ (ΑΝ καταφέρουν να τα επεξεργαστούν γιατί έχω την υποψία ότι δεν ψωνίζω μόνο εγώ) ...
Τώρα όμως αλλάζουν λίγο τα πράγματα ... Η Μαμά Ευρώπη, σύμφωνα με τον Άνεμο και λοιπές πηγές, προτείνει την υιοθέτηση Αμερικάνικης πολιτικής με συλλογή τουλάχιστον 19 στοιχείων από τα προσωπικά δεδομένα^# κάθε ταξιδιώτη που μετακινείται μεταξύ μαμάς Ευρώπης και άλλης κακής χώρας (για βοηθήσει στον ... πόλεμο κατά της τρομοκρατίας).
Taking into account ότι η pretend είναι εκκολαπτόμενη μεν, κακή δε (και επίσης ότι έχω πάρα μα πάρα πολύ δουλειά να κάνω και δεν θέλω να την κάνω), απασχόλησα το νευρόνιο με τις πιθανές ερωτήσεις που θα οδηγούσαν σε αυτά τα 19 πολύτιμα δεδομένα άμεσα. Και φυσικά, έχοντας πείρα στο πως η Μαμά Ε. βγάζει τα αποτελέσματα και τις στατιστικές της, έθεσα και το επίπεδο των ερωτήσεων (-∞).

Το αποτέλεσμα κατά το νευρόνιο είναι ότι, ΑΑΑΑααααν θέλετε στο μέλλον να δείτε το Taj Mahal, να περπατήσετε τα δρομάκια της Πόλης (ωχ είπα Πόλη με Π κεφαλαίο;;;), να ψωνίσετε jeans στην 5^η (γιατί είστε τιποτένιοι καταναλωτικοί τύποι) ή να διακοπεύσετε ταπεινά στο Burj Al Arab, θα πρέπει να

σταματήσετε άμεσα το blogging ΚΑΙ το surfing.

Σκεφτείτε τις πιθανές ερωτήσεις:
@ Έχετε blog? Ναι => 1 κακό δεδομένο (για τα καλά δεν ενδιαφέρονται).
@ Στο blog γράφετε ανώνυμα ;;; Σχετικό αυτό αλλά για εσένα γράφω ανώνυμα, Ναι => 2 τα δεδομένα {βοηθάω να μπείτε στο ρυθμό: έχεις κάτι να κρύψεις ... ;;; !!! }
@ Διαβάζετε τις απαντήσεις αγνώστων;;; (κατά το πακετάρατε μόνοι τις βαλίτσες σας;) Huh???... Ναι => 3 τα δεδομένα.
@ Έχετε φιλοξενήσει ποτέ στη σελίδα σας σελίδες ή κείμενα ή link σε κείμενα άλλων ;;; Ναι => 4 τα δεδομένα (δεδομένο είναι το συμπέρασμα του γραφειοκράτη, όχι η απάντηση, μην μπερδεύεστε).
@ Έχουν επισκεφτεί ποτέ το blog σας πιθανά μέλη Aραβικών ή κομμουνιστικών ομάδων ;;; Που να ξέρω;;; Τα nicknames! :( Ναι => 8 τα δεδομένα (extra points για την προδιάθεση).
@ Έχετε εκφράσει ποτέ άποψη κατά της Κυβέρνησης, του συστήματος, του Κράτους ή των αρχών;;; Άμεση;;; Και εμμεση! :( Ναι => 9 τα δεδομένα.
@ Έχετε ποτέ εκφράσει άποψη κατά της Μαμάς Ευρώπης;;; :( Ουουουου πολλές φορές => 14 τα δεδομένα (ντροπή τσ τσ τσ).
@ Έχετε ψάξει ποτέ για συνταγές στο δίκτυο: Ναι => 15 τα δεδομένα. Codeword συνταγές.
@ Έχετε πέσει ποτέ πάνω σε σελίδες που θα μπορούσαν να έχουν τρομοκρατικό ή υβριστικό περιεχόμενο;;; Search τον Πρόεδρο με τον Googl-η (hit No 5) και πες μου αν δεν είναι υβριστικό για τους χιπαντζήδες το αποτέλεσμα. Ναι => 16 τα δεδομένα.
@ Αγοράσατε ποτέ κάτι ανώνυμα από το δίκτυο ;;; ΟΚ, ΟΚ, το παραδέχομαι... είχα και άλλη αλλά ήθελα την gadgetένια ... Ναι => 17 τα δεδομένα.
@ Θα μπορούσαν οι σελίδες που επισκέπτεστε να περιέχουν και όπλα ή άλλο τρομοκρατικό περιεχόμενο; μμμμ ... δεν ξέρω ! 19 τα δεδομένα, 2 Points, ένα για την αδιαφορία.

Αρκεί να έχετε blog επομένως για να κάνετε την δουλειά ενός γραφειοκράτη εύκολη και διασκεδαστική.
Εγώ πάλι που ΔΕΝ έχω blog και ΔΕΝ σερφάρω, μόλις έμαθα ότι μπορεί και να ΜΗΝ ταξιδέψω κιόλας για pretend το Σάββατο. ΓΡΟΥΜΦ ...

Καλησπέρα
[και όχι, δεν είναι βράχος,
αλλά αν δεν γελάσουμε μαζί του
μπορεί και να γίνει]

^# Χαζή απορία αλλά να ζητούσαμε να αφαιρεθεί η λέξη προσωπικά δίπλα από το δεδομένα ;;; Μήπως αισθανόμασταν εννοιολογικά πιο ήσυχοι...

Ctrl+F5

ΟΚ, ΟΚ, ΟΚ ... ξανά από την αρχή, it was just a bad day, θέμα διάθεσης ... Control+F5, καφές Νο 3 και ξεκινάω ...

Καλημέρες!
[δεν είναι σύννεφο]

~ Νο 7

Βροχή, traffic, νηπιαγωγεία, καθυστερήσεις, αναβολές, Κούλες και Ρούλες σε όλο το υπέροχο μεγαλείο τους, επιτηδευμένη ησυχία (σε βαθμό διαφάνειας), τα γυρινάκια χαμένα, τα υπεραστικά δύσκολα, η γεύση του καφέ διαφορετική και το νευρόνιο κολλημένο σε μια λίστα από to do's που αφορούν μία άλλη πόλη, μια άλλη ζωή και ένα σπίτι με το μενίρ στην κουζίνα και όχι το καθιστικό ... ταπ (ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ) ... αργεί η Παρασκευή ;;;

Καλησπέρα
[Beware of the black-shirted drivers ...
... or the black-shirt-minded PEs]

Ζντουπ;

"Έχετε μια κόρη που την λένε ..." (κοίταγμα-φόνος) "... ... πως σε λένε;;;"
"KV"
"'Εχετε μια κόρη που την λένε KV;;;"
Φάδερ: "Ναι;;; Καλά είναι;;; Έπαθε κάτι ;;; Ποιος είστε;;;"
"Καλά είναι μην ανησυχείτε ... εδώ δίπλα μου είναι ... ΑΛΛΑ ... γιατί τους παίρνετε κινητά αν δεν ξέρετε ότι μπορούν να τα προσέχουν;;; Ε;;;" {Ζντουπ;;;}
Φάδερ (το ζντουπ το δικό του το υποθέτω. Πάντα περίμενε ένα τηλέφωνο από άγνωστο αλλά περίμενε ότι θα φορούσε και στολή!): "Εεεε; Της πήρα κινητό; Και τι σας έκανε;;; Και γιατί χρησιμοποιείτε το κινητό της κόρης μου;;;" {Μετά το πρώτο σοκ, ανέκαμψε, σαν από χρόνια έτοιμος! way to go dad}
"Το ξέρετε ότι η κόρη σας ... blah blah blah ..." {Μου έφαγε ΟΛΕΣ τις μονάδες για να νουθετήσει τον φάδερ...}

Δεν θα συνεχίσω την περιγραφή του ευφυέστατου διαλόγου ... Πήγα στο σούκερ μάρκετ (με "κ" γιατί έτσι το λέει ο ανηψιός μου) να αγοράσω νερό (γιατί εδώ αγοράζουμε νερό), άφησα τον Ντορή στο κάτω ράφι για να πιάσω το 10λιτρο μπουκάλι που σοφά έβαλαν στο πάνω πάνω ΠΆΝΩ ράφι, ξέχασα τον Ντορή εκεί μετά την υπερπροσπάθεια as it happens (more to some than others) και ... πάει ο Ντορής!!! 3 δεύτερα αργότερα που γύρισα να τον μαζέψω είχε εξαφανιστεί. 5 λεπτά αργότερα τον έφερε ένας κύριος στο ταμείο. {phew, thanks}
"Δικό σου είναι;;;" Ενικός.
"Ναι, σας ευχαριστώ πολύ"
"Έτσι θα στο δώσω;;; Ποιος είναι ο αριθμός;;;;"
"Που να ξέρω;;;"
Μπινελίκια ... χοντρά μπινελίκια "... σας παίρνουν ένα κινητό και δεν εκτιμάτε την αξία του χρήματος και τα αφήνετε όπου να'ναι και δεν εκτιμάτε τίποτα και ... ούτε το νούμερο δεν ξέρεις ... και ... " (blank) "... και που θα ξέρω εγώ ότι είναι δικό σου;;;;"
"Δίκιο έχετε, δώστε μου σας παρακαλώ το κινητό όμως"
"Όόόό-ϊ, πρώτα να δούμε αν είναι δικό σου"
... Τα υπόλοιπα τα ξέρετε.

Κάπως έτσι έγινε και επέστρεψε ο Ντορής στο σπίτι του. Διαφορά: Αν τον έχανα στην pretend (και το λέω γιατί ... :) τον έχω χάσει ΚΑΙ στην pretend) θα μου τον έδιναν πίσω με χαμόγελο, χωρίς μπινελίκι και ... χωρίς να πάρουν τον κηδεμόνα-φάδερ τηλέφωνο και του χαλάσουν το όνειρο (χαχαχαχαχα και btw νομίζω πως του άρεσε κάπου το authority)!
Πως το λέγαμε παλιά αυτό με το γυαλό ; ΓΙΑΤΙ το χαλάμε μετά;

Καλημέρες
[grey out,
κρεμάμε κουρτίνες για να μην δουλέψουμε in
γυρινάκια στον ΕλΒεν
very VERY far away from home]

Update:
* Μεγάάάάάλο πρόβλημα με τον γείτονα: Κάθε φορά που μετακινείται μου κόβεται η σύνδεση! Δεν τους μετακινούμε χρυσέ μου τους Θανάσηδες και παίρνουμε μαζί μας ό,τι χρειαστούμε: την μηχανή του καφέ και όλα τα συναφή! Πέρα-δώθε, πέρα-δώθε, θα το χαλάσεις το παρκέ! Ε-μα!

light greens

Η μέρα φαινόταν ότι θα ξεκινήσει in the darker shades of grey.
Καφές Νο1 με την μεταφορική -ο άσπρος σίφουνας- στην γραμμή: Ναι, κρατάνε ακόμα τα γυρινάκια μας φυλακισμένα κάπου στο Βελγοχώρι (τι γυρευουν στο Βελγοχώρι;;; και μάλιστα on their way here μέσω της χώρας με τη δική της μπύρα;;;) αλλά είναι σίγουροι ότι θα είναι καλά... Τους εξηγείς ήρεμα τις εργατοώρες pretendιανών μισθών που θα πρέπει να καλύψουν ΑΝ συμβεί το μοιραίο ... Και εύχεσαι τουλάχιστον να τα έχουν στο ψυγείο ... και να τα προσέχουν.
Καφές Νο2, έχει ήλιο έξω, ανοίγεις όόόόλα τα παράθυρα και μπαίνουν ζέστη και ήχοι και αρώματα. Το σπίτι Νο2 (;) είναι δίπλα σε έναν από τους πιο παλιούς φούρνους του χωριού μας. Ο φούρναρης, φρικτός παλιοχαρακτήρας. Αφήνει κάθε πρωΐ αξημέρωτα όλες τις μυρωδιές να μας βασανίζουν (αντί ένα καλαθάκι καλούδια σε κάθε πόρτα!). Μπορεί να μην τις αφήνει καν... πρέπει να έχει βάλει ανεμιστήρα ... Γρουμφ.
Καφές Νο3 και δεν έχω ιδέα από που να αρχίσω. Έκανα μια φοβερή δουλειά χτες το βράδυ: έβαλα όόόόλες τις υποχρεώσεις στη μνήμη του Ντορή. Ο Ντορής γκαρίζει ασταμάτητα ... :(

... και ... μετά χτυπάει το κουδούνι ... Η γειτόνισσα είδε ότι ξύπνησα και μου έφερε σπιτικά, ζεστά ακόμα κουλουράκια για τον καφέ μου :) (κρυφό σχολειό κατά του φούρναρη;;; yeeee!)
... και μετά πάλι το κουδούνι (μα πως με βρίσκουν;;; ούτε όνομα δεν έβαλα ακόμα!) ... άλλο ένα λαμπερό δέμα -super -άχρηστο -gadget -δώρο -καλώς -όρισες από το Μπλε (να θυμηθώ να προσποιηθώ "μα δεν έπρεπε" καθώς θα το κρατάω σφικτά),
... και μετά το τηλέφωνο-Ντορής: "Κουμπάρα θυμάσαι γιατί έρχεσαι να μείνεις στην Λεβεντογέννα;;; Ξεκίνα -αγοράζω εφημερίδες!" ... Θυμάμαι, για τον καφέ με τις εφημερίδες και το κουτσομπολιό στην περασάδα της πλατείας του χωριού ... :)

Pale blues and light greens. Let the ΣΚ begin!

Καλημέρες !
[ρίγανη, φασκόμηλο και μέντα στο μπαλκόνι...
βασιλικό θα φέρω τον δικό μου!]

Update:
Προσοχή ακουλουθεί πραγματικός μάδερ-ντότερ διάλογος. Διαβάζετε με δική σας ευθύνη, ειδικά οι μάδερς!
"Λοιπόν;;; Το χρησιμοποίησες;;; Καλό είναι;;;"
Μιλάμε για το super-άχρηστο-gadget-mixer που μου έστειλε ΧΩΡΙΣ λόγο και που θα το ζήλευε ακόμα και ο Jamie (mental note: να θυμηθώ να στείλω φωτό στον Jamie).
"Ehmmmm ... όχι ακόμα, αλλά το στόλισα στην κουζίνα, είναι φοβερό, ευχαριστώ, ευχαριστώ, ευχαριστώ!!! Ούτε και εγώ δεν θα έφτανα σε τέτοια extremes με την κουζίνα μου, είπα ευχαριστώ;;; Ευχαριστώ, thanks, σμακ"
"Ναι βρε παιδί μου, δεν θέλω ευχαριστώ. Αλλά δεν φτάνει που το στόλισες, πρέπει να το χρησιμοποιείς!"
Εγώ το ήξερα τώρα ότι αυτή η συζήτηση θα πληγώσει μία από τις δύο, έπρεπε να πω ότι το χρησιμοποίησα... ταπ ...
"Μάδερ, έχεις απόλυτο δίκιο ΑΛΛΑ (on my defence) το έφεραν αργά χτες το βράδυ και ... δεν έχω μετακομίσει ακόμα: Με ένα μαχαίρι που κρύβεται και 3 φλυτζάνια, δύσκολο, ε;;;"
"Τίποτα δεν είναι δύσκολο άμα το θέλουμε"
Όλοι καταλαβαίνουμε ακόμα ότι μιλάμε για ένα mixer;;;; όποιος δεν το καταλαβαίνει να σηκώσει το χέρι!
"Θέλω, ΘΕΛΩ, πώς δεν θέλω;;; αλλά ... δεν πρόλαβα. Θα το χρησιμοποιήσω με την πρώτη ευκαιρία, πρόμιθ"
"κρίμα ... και εγώ που νόμιζα ότι θα σε ευχαριστήσει ..."
Απογοητευμένος τόνος, λες και μόλις της είπα ότι μετακομίζω down under... Αυτό θα την εξέπληττε λιγότερο.
"Μα ... με ευχαρίστησε, μου αρέσει πολύ, το θαυμάζω τώρα καθώς μιλάμε"
Το παιχνίδι με τις τύψεις δουλεύει σταθερά. Αισθάνομαι άσχημα...Όχι για πολύ όμως... :)
"Ναι αλλά δεν το χρησιμοποίησες..."
ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ... NOT my fault!
"Πως δεν το χρησιμοποίησα, το χρησιμοποίησα! Έκανα το κουτί του κομοδίνο!"

Ε-μα!

xox

Edward Hopper. Απόλυτα αγαπημένος KAI στην μελαγχολία του που είναι γεμάτη σκοτεινή αξιοπρέπεια KAI στην χαρά του που είναι γεμάτη καθαρό, διάφανο φως.
Αφήνω εδώ δύο από τα πιο αγαπημένα μου έργα του. (Όόόόχι κουμπάρε, δεν πρέπει να ταιριάξει ο Hopper στο υπνοδωμάτιο, το υπνοδωμάτιο καλά θα κάνει να ταιριάξει στον Hopper) ...
Τα αφήνω δίπλα δίπλα αν και στο σπίτι μου δεν είναι ποτέ δίπλα, μόνο όταν μου χρειάζεται να βλέπω και το φως.
Και ο Hopper ταιριάζει με γλύκα, Ενδελέχεια :

boomp3.com

[Hopper και σμακ]

μετά ;

Παρασκευή ... καιρός νεφελώδης, πηκτή ζέστη ... Μπορείς να κόψεις την υγρασία με το μαχαίρι εδώ στους Τροπικούς ... (αν έχεις μαχαίρι that is, γιατί είχα φέρει ένα αλλά ... ναι, γρουμφ).
Παρασκευή ... δύο μέρες εδώ (7 to go) και επικεντρώνομαι (στρουθοκαμηλικά) στα θετικά ...

Το να ζω από την "άλλη πλευρά" τον χώρο που ξεκίνησα και έμαθα (όχι απαραίτητα αυτά που έπρεπε) και μεγάλωσα (λέμε τώρα) και φώναξα (πολύ όμως :) ) και κατέλαβα (ε, καλά όχι μόνη :)) και πάλεψα και δούλεψα (άμισθη και σκληρά) και πόνεσα και στον οποίο υποσχέθηκα ότι ποτέ (μα ποτέ) δεν θα ξαναγυρίσω (without a court or a doctor's order), είναι ειρωνεία από μόνο του. Σε πολλά επίπεδα. Αφήνουμε όόόόλα τα υπόλοιπα και κοιτάμε το πιο γλυκό. Παρά τα γυρινάκια μου (μερικά από τα οποία αυτή τη στιγμή είναι φυλακισμένα και υποσιτισμένα στο Βελγοχωριό και δεν μπορώ να κάνω τίποτα για να τα σώσω, ΓΡΟΥΜΦ), παρά το Γαλλώδι μου και όλα τα άλλα "μου" που μου λείπουν, το να βρίσκομαι στην σωστή πλευρά του πίνακα, είναι τελικά κάτι που αγαπάω πολύ. Especially when done without stress but that's another story. Κάτι που διώχνει για λίγο το άγχος και την πίεση και κάνει το ατελείωτο transit πιο ευχάριστο (;;; huh;;; αηδιούλες, άλλη λέξη!).

Τις 2 αυτές μέρες είχα την ευκαιρία να μονοπωλήσω λίγο τους μαθητές μου, να τους φορτώσω πολλή δουλειά, να βασανίσω (με ένα) πολλά νευρόνια, να δω "πως είναι", να τους πάρω λίγο τον αέρα ΚΑΙ να τους καταπιέσω αφόρητα (με την αίσθηση ότι το κάνω για το καλό τους :) ). Είχα όμως ΚΑΙ την ευκαιρία να τους ακούσω και ήθελα να τους ακούσω γιατί είναι πολλά που δεν καταλαβαίνω. Και γιατί θέλω να ξέρω ...

Δεν θυμάμαι τι λέγαμε εμείς τότε για το πως είμαστε και το πως βλέπουμε τα πράγματα. Θυμάμαι ένα παγωμένο πρωΐ (τότε έμοιαζε παγωμένο :)!) μετά από 12ωρη "περιφρούρηση" που κάποιος "ξενόφερτος του κατεστημένου" μας έφερε καφέ και προσπάθησε να μας μιλήσει. Γελάσαμε με τις αφελείς ερωτήσεις του ... :))) Δεν ρώτησα λοιπόν άμεσα :))) Τους άφησα να πουν εκείνοι. Σε πολλά, είχαν δίκιο, σε μερικά και άποψη (και όπου ήταν ελεύθερη, refreshing). Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετώπισα εγώ στην συζήτηση ήταν ότι η άποψη, όσο συγκροτημένη και αν φαινόταν ότι θα είναι, συνοδευόταν τις περισσότερες φορές από κλισέ ... τα κλισέ-αντί-επιχειρήματος. Στα δικά μου "γιατί" η απάντηση της παράταξης ή ΤΑ κλισέ:
Εσείς, δεν ξέρετε πως είναι τα πράγματα εδώ. {Χα! baby, ποιος νομίζεις κράταγε την καρέκλα σου ζεστή όσο εσύ έβλεπες τον Μπομπ τον Σφουγγαράκι, ε;}
Εσείς έχετε συνηθίσει στην ασφάλεια του εξωτερικού {Oh yes, από ασφάλεια το εξωτερικό άλλο τίποτα ... Άσε που, με την είσοδό σου στη χώρα σου δίνουν και ένα χαπάκι σαν και αυτό που δίνουν στα θύματα του Catrina ... Ήμουν εγώ ποτέ εδώ;;;}
Εσείς δεν είχατε προβλήματα {Σαφώς!!! Ααααχ αυτά τα χρόνια-χωρίς-προβλήματα. Δεν είχαμε προβλήματα και δεν είχαμε και κτήρια, καθηγητές, εργαστήρια και μισθούς. ΑΛΛΑ φωνάζαμε για την Παλαιστίνη}
Εσείς δεν ξέρετε τι σημαίνει να ξεκινάς από την αρχή, είναι δύσκολο {Χαχαχαχαχαχαχα}
Εσείς {εγώ και το νευρόνιο;;;} δεν ...

Ουφ. Θέλω πολύ να ακούσω τι έχει μετά το "Εσείς δεν" ... Είμαι σίγουρη ότι ΜΕΤΆ το "Εσείς δεν" είναι η απάντηση... γιατί μου την κόβετε στην μέση;;; Δεν λυπάστε το νευρόνιο; Και στο κάτω κάτω ... εμείς, έστω ότι ναι, ΔΕΝ ... και ;;;

Ξέφυγα :), η δουλειά να μένει παρακαλώ στην δουλειά (να εκτιμήσετε όμως το ότι δεν ακούστηκε το όνομα Κα Κούλα ακόμα) ... Παρασκευή βράδυ, το ΣΚ λέει ο Ντορής φορτωμένο (σε κάτι έπρεπε να δώσω το όνομα), η Λεβεντογέννα γίνεται σιγά σιγά η βάση μου, η pretend έντονα (πολύ έντονα) εδώ και ... καφές Νο 9, λέω να σταματήσω για λίγο με την άρνηση και να βάλω τα πρώτα μαγνητάκια στο καινούριο τους σπίτι.

night night
[ο βασιλικός θα έχει αρχίσει
το παράπονο :( ]

later ...

"The account number is on a green sticker, on the site of the smelly thingies cupboard near the door. The number that is not clear is NOT a zero, it's 8 and the name of the contact person is ..." {Γιατί έχω τόσες άχρηστες πληροφορίες στο μυαλό μου;;;}
"oooops, yep I forgot. An the samples?"
"The samples on the 3rd drawer in the freezer, remember where A is? next to that. And blah blah blah"
....
"Any gossip?"
"Το καναρίνι ... blah blah blah"
...
"An you?"
"blah blah blah blah blah" ...
κενό ...
"... so, talk to you later ... ... ... I guess", αμηχανία...
"yep, later" {αμηχανία και εδώ, πως λένε "Nα σε προσέχεις" στα Αγγλικά;}

Μία στιγμή αμηχανίας και όλα γίνονται πραγματικότητα .. tough ...

Όσο εγώ προσπαθώ να δω πως δουλεύουν τα ... υδραυλικά ενός καινούριου αμφιθεάτρου ή ο απορροφητήρας της καινούριας μου κουζίνας for that matter, εκεί ξεκινάει μια μικρή αποκαθήλωση. Πράγματα που φυλλάζονται σε κουτιά, κουτιά που στέλνονται στην Λεβεντογέννα, γυρινάκια που πρέπει να μάθουν μια άλλη γλώσσα ... Και δεν ήταν πραγματικότητα όλα αυτά μέχρι τώρα. Ήταν ένα ΘΑ μέχρι την στιγμή που έδωσα την διεύθυνση στο Γαλλώδι και ξαφνικά ... όλο αυτό έγινε βουνό.
Χαζομελαγχολία, σε 9 μέρες θα είμαι εκεί. Σε μερικούς μήνες το εδώ θα είναι δικό μου. Σε μερικούς μήνες το εδώ θα είναι και του Γαλλωδίου, έστω και για λίγο. Γρουμφ ...

Jet lagged, όχι με τον χρόνο, με τους καιρούς

Καληνύχτα
[το σύννεφο ακολούθησε;]