* * * * * ευχές * * * * *

Απουσία δικτύου στο σπίτι -με -το -μενίρ -KAI - τον -κούκο -στο -καθιστικό (oh, yes, Λεβεντογέννα for New Year's eve, μετακόμισα για τα καλά), αφήνω τις ευχές μου στα γρήγορα γιατί έχω και βασιλόπιττα να φτιάξω :) {εσείς τώρα πρέπει να καταλάβετε ότι πολύ μου έχετε λείψει και σκάω που δεν προλαβαίνω να κάνω τις επισκέψεις μου στα "σπίτια" σας και να αφήσω ευχές ... σνιφ & ταπ} Ξέφυγα... Έλεγα ότι ΠΟΛΥ το χαίρομαι που φεύγει το double 0 seven ... παρακράτησε για μερικούς από εμάς ... και ήταν δύσκολο, κακό και μερικές φορές επίπονο. Και στριμένο, μέχρι το τελευταίο λεπτό ... Πολύ χαίρομαι που υπάρχει αυτή η τυπική εντελώς μέρα για να κάνουμε τους απολογισμούς μας, να μηδενίζουμε το κοντέρ και να αρχίζουμε από την αρχή, με πιο πολύ κέφι και ένα σωρό υποσχέσεις :) (όόόόχι, σιγά μην πω τα resolutions μου, ΧΑ!) ...

Καλή Πρωτοχρονιά σε όλους
&
Χαρούμενο 2008
με Υγεία και Όόόόό,τι άλλο επιθυμείτε!!!

ευχές και
Καλησπέρες
[Αυτόν τον Hopper
για το φως του!]

# Dear Santa,
I know it's last minute αλλά μπορείς σε παρακαλώ πολύ ΜΑΖΙ με τα υπόλοιπα, να βάλεις κάτω από το δέντρο και το χαμένο τηλεκοντρόλ ;;; pleeeease ???? Smak!

one way

Παράξενα τα Χριστούγεννα στη μέση του Αιγαίου. Ειδικά όταν την ακριβώς προηγούμενη μέρα μυρίζεις το άσπρο να έρχεται στην pretend και λες μουδιασμένα ένα σωρό αντίο... Άλλοι κόσμοι, άλλα Χριστούγεννα αν και νομίζω το surreal για εμένα τελικά οφείλεται περισσότερο στο one way ticket που δεν μπορώ να πιστέψω και στα αντίο που δεν ήθελα -καθόλου- να πω. Tough το να προσπαθείς να παίρνεις αποφάσεις σαν ενήλικας και να τις κρατάς κιόλας. {Τώρα πόσο ενήλικες είναι after all οι αποφάσεις ... μμμμ ... δεν νομίζω και πολύ, ας τις θεωρήσουμε όμως έτσι για λίίίίγο ... huh ??? Τόση προσπάθεια, τόσα ταξίδια κάναμε. :) Παράξενος και ο αόριστος!} Tough -υποθέτω- και για κάποιους το να καταλάβουν αυτό. Το αφήνουμε.

Δυο μέρες ακόμα στο Μπλε και ... one way ticket to Λεβεντογέννα. Ώρα να ξεπακετάρουμε τον κούκο (oh yes!), να του βρούμε θέση (πάνω στο μενίρ;;;), να αδειάσουμε τις υπόλοιπες κούτες, να στήσουμε το νέο εργαστήριο, το νέο γραφείο ... ώρα να μου βρούμε μια θέση (μμμμ) -ο πληθυντικός της ... μεγαλοπρέπειας! :)

Καλησπέρες
[παράπονα]

Ευχές

Πολλές -πολλές ευχές babies,

Καλά Χριστούγεννα,

Χρόνια πολλά και όόόόόό,τι επιθυμείτε ! (αρκεί να μην αναιρεί αυτό που επιθυμώ εγώ!)

Σμακ

[γενική ησυχία]

last exam

Οι τελευταίες μέρες, εβδομάδες είναι λίγο σαν την ομίχλη της pretend για το νευρόνιο. Οι συνεχείς μετακομίσεις, τα ατελείωτα ταξίδια, το πρώην σπίτι με την στρωματσάδα (αυτό με το μενίρ στην κουζίνα), το νέο σπίτι με τα κουτιά (αυτό με το μενίρ στο καθιστικό), το ξενοδοχείο αυτές τις μέρες (μενίρ πουθενά), τα τελωνεία, το πακετάρισμα και ξεπακετάρισμα και ξαναπακετάρισμα, τα preXmas apero's, τα preXmas dinners, τα "GoodBye and Good Luck" drinks (και όχι μόνο για εμένα) ... ουφ ... όλα μπερδεμένα, όλα ... just too much.
Σήμερα ο μεγάλος τελικός. Last working day στην pretend, last meetings, last exam, last boxes ... Η μέρα ήταν σχεδιασμένη μέχρι το τελευταίο της λεπτό να είναι super busy και highly emotional.
7:15 με 9:30 packing κλπ με όλο το group που δεν έχει σταματήσει λεπτό για περισσότερο από ένα μήνα τώρα. 9:30-10:30 last exam. 10:30 με 12:00 γραφειοκρατεία και shipping off the ... dangerous stuff (με την προσθήκη των ξεχασμένων προσωπικών αντικειμένων και του Xmas tree που πνίγηκε και δεν μπορούσα να μην αντικαταστήσω) ... 12:00-12:30 apero μετά σπιτικού foie grass (much of which was confiscated for personal use!). 12:30 με 13:00 μετακόμιση ξανά, αυτή τη φορά μετακομίσαμε το Γαλλώδι στο "μοναστήρι" (το σκοτεινό απομονωμένο δωμάτιο που καταλήγουν νέοι, ενθουσιώδεις ερευνητές για να γράψουν τα απομνημονεύματά τους). 13:00-14:00 επισκέψεις στα γραφεία των συναδέλφων για goodbyes όχι χωρίς το αναμενόμενο emotional φορτίο ... 14:00-16:00 καθάρισμα στο εργαστήριο. 16:00 off again for a fast drink with my group. 17:00 Γαλλώδι και KV down town για Xmas shopping και (more) alcohol. 19:00 πίσω στο εργαστήριο για τα δώρα και τα τελευταία αντίο. 19 και κάτι, αμηχανία, το Γαλλώδι δεν ξέρει πως να φύγει ...

Και δεν έκλαψα. Καθόλου. Ούτε όταν δάκρυσε ο τεχνικός και δεν κρατήθηκε η little Miss Sunshine. Ούτε όταν έλεγα αντίο στον άνθρωπο που από συνάδελφος έγινε φίλος και στήριγμα για το εργαστήριό μου σε δύσκολες στιγμές. Ούτε με τις ευχές των γλυκύτατων συναδέλφων. Ούτε όταν είπα στο Γαλλώδι μου ότι λέει κανείς στο Γαλλώδι του φεύγοντας. Τώρα ίσως λίγο. Τώρα που γράφω σε ένα άδειο γραφείο, δίπλα σε ένα πεντακάθαρο εργαστήριο, έτοιμο για τον επόμενο ένοικο του. Τώρα που ο μαραθώνιος σχεδόν τελείωσε και έχω μπροστά μου δύο μέρες εντελώς δικές μου: εγώ και η pretend. Τώρα που δεν ξέρω πως να κλείσω τον Θανάση και να φύγω.

On the bright side ... Δεν ξέρω πως κάνετε Χριστούγεννα εσείς, αλλά εγώ μόλις αποχαιρέτησα μια ολόκληρη οικογένεια με δώρα και ευχές και γέλια και δάκρυα και υποσχέσεις και μια απίστευτα soothing ζεστασιά μέσα στο κρύο... Ήξερα ΤΙ ακριβώς θα έκανε τον καθένα από αυτούς να χαμογελάσει, ήξεραν ΤΙ ακριβώς να πουν και να κάνουν. Δύσκολο όλο αυτό. Πολύ δύσκολο ... αλλά, αυτού του είδους η μελαγχολία έχει μια απίστευτη γλύκα -Χριστουγεννιάτικη.

Τελευταίο σημείωμα, μένει πάνω στο γραφείο, δίπλα στην μιμόζα :
Dear A.,
Welcome in your new lab. Blah blah blah...
Good luck with everything. I hope "pretend" will be for you as lucky as it was for me.
best wishes
KV

Καλησπέρες
[signing off from this lab ...]

διάλειμμα

Σμακ

αυλαίες

Τρέξιμο όλη μέρα (what's new, huh?). Μάθημα (οι τελευταίες μου δύο ώρες εδώ, yeeeee!!;;), διαλέξεις, συναντήσεις και αντιδράσεις/κερασάκι στην τούρτα ... Λίγο πριν φύγουμε, βάλαμε την τελευταία μας αντίδραση παρέα με το Γαλλώδι ... τότε μου έκοψε :
"Is THIS our last reaction together ?"
"Yep and we managed NOT to kill each other. Last reaction here though..." τονισμένο ... τίποτα άλλο, ποτέ δεν το υπεραναλύουμε ...
Δεν ήμουν έτοιμη για πολλά τις τελευταίες εβδομάδες της αντίστροφης μέτρησης ... ΑΥΤΌ όμως μου στοίχισε. Που ήταν η τελευταία αντίδραση με το Γαλλώδι μου, που ήταν η τελευταία αντίδραση του εργαστηρίου μου εδώ, που σχεδόν δεν το πήρα χαμπάρι ... Last reaction HERE όμως, με το βλέμμα στον Ψηλορείτη το Γαλλώδι μου ... :))) Δεν ξέρω τι θα έκανα όλο αυτό τον καιρό χωρίς την ήρεμη δύναμή του, την αντιδραστική, κρΙτική αλλά κάθετα θετική αντιμετώπιση που έχει για τα πάντα -ακόμα και στον απόλυτο πανικό. Και την περηφάνια του, σε κάθε περίπτωση -απόλυτη αξιοπρέπεια. Δεν ξέρω τι έμαθε αυτό από εμένα -την Παρασκευή θα πάρω μια πρώτη γεύση υποψιάζομαι όμως πως έμαθε και να βλέπει ζωή σε άψυχα γυρινάκια εκτός από το να πρέπει να λειτουργεί σε απόλυτο χάος ... Ξέρω ότι εγώ έμαθα πολλά ... πάρα πάρα ΠΑΡΑ πολλά ...
Αλλαγή θέματος ... αυτό καίει!
Home, στρωματσάδα, τελευταίο καθάρισμα, διάβασμα μιας διατριβής, μάζεμα ... όλα παράλληλα, όλα πιεστικά ... Αναρωτιέμαι πως θα αντέξω την "ηρεμία" μετά ... Ή αν υπάρχει ηρεμία μετά ... :)

night night
[verrée de Noël series ahead]

@ Χιχιχιχι ο φάδερ ΔΕΝ πήρε τηλέφωνο ΜΕΤΑ τον αγώνα ... που σημαίνει οι κόκκινοι προκρίθηκαν τρελλά, έτσι;;;; :)))

σαν πικρή σοκολάτα

Στις 5 (05) στην Λεβεντογέννα, στις 8 στον "ΕλΒεν -μην -μου -χτυπάτε -τον -Θανάση", στις 11:30 pretend, στις 12:00 στο Ίδρυμα να κλείνω εισιτήρια για το επόμενο δρομολόγιο ... :) Ω ναι, έχει καταντήσει εντελώς surreal η κατάσταση. Το Γαλλώδι δεν ρωτάει πως ήταν -ξέρει, ρωτάει πόσο θα κάτσω αυτή τη φορά ... Δύο ταξίδια ακόμα ... 12 μέρες :(
Βροχή και στα δύο στρατόπεδα, πιο τσουκτερή εδώ και πιο εορταστική. Εκατομμύρια λαμπιόνια ... Τα δικά μου, από χτες στο άλλο σπίτι, αυτό της Λεβεντογέννας. Δεν έχει σημασία που δεν είμαι εκεί, καμμία. Καινούριο σπίτι, μου φάνηκε ταίριαζαν λίγα φώτα ...
Άδειασα περισσότερες από τις μισές κούτες το ΣΚ, μου φάνηκε απίστευτα παράξενο το σπίτι που ημικατοικώ (νέα λέξη) εδώ και μήνες με έπιπλα !!! Όλα λίγο ταλαιπωρημένα από το ταξίδι και την φοβερή μεταχείριση κατά τις μεταφορές (ο βασιλικός και τα υπόλοιπα πράσινα περισσότερο), αλλά όλα εκεί -ελεύθερα (με το γατί παλεύω ακόμα). Μετά το δράμα της ... "επιτροπής καλωσορίσματος μετοικούντων" (μπρρρρ, αν το ήξερα ποτέ, ποτέ, ΠΟΤΕ δεν θα τόλμαγα να φέρω οικοσκευή στα πάτρια ... Τι οικοσκευή;;; ούτε κάλτσα...) ... Ξέφυγα ... μετά τα SS, είναι απίστευτη ανακούφιση να βλέπεις τα πράγματά σου έξω, σε οποιαδήποτε κατάσταση.
... πάλι ξέφυγα. Το μυαλό στις κούτες που έμειναν εκεί, όσα μένουν να γίνουν και ένα σπίτι που άρχισε να ζεσταίνει. Η καρδιά εδώ -σε όσα μένουν να γίνουν, και είναι πολλά, τα περισσότερα ευχάριστα σαν πικρή κοκολάτα :)

Καλησπέρες
[κατάσταση summer camp
στο σπίτι με το παραπονεμένο μενίρ]

ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ

Πριν από 4 χρόνια, μπήκα στην χώρα της pretend με ένα super-φορτωμένο Twingo στις 02:00 ΠΜ. Σταμάτησα στα σύνορα, έδειξα το διαβατήριο, ρώτησα τι πρέπει να κάνω με το αμάξι και τα προσωπικά μου είδη: "Nothing" απάντησε ο αγγουροξυπνημένος φρουρός σε λατρευτά Frenchie-Αγγλικά, "you eventually need to change plates. Also ... think about learning French. Welcome to Switzerland" χαμόγελο- καληνύχτα ...

Πριν από 10 χρόνια έκανα κάτι ανάλογο με την ποδηλατοχώρα, μετά με το Βελγοχωριό, μετά ξανά με την ποδηλατοχώρα ... Παντού η διεθνής μετακόμιση ήταν θέμα μίας σφραγίδας ...

ΧΑ! Welcome to Greece ... The land of being treated as a criminal until you can prove the opposite.
Την Britannica ολόκληρη θα μπορούσα να γεμίσω και μόνο με τις εντυπώσεις μου από σήμερα το πρωΐ. Δεν θα το κάνω ... θα με πείτε κακιά. {Ή ίσως και να μην το κάνω γιατί δεν βρίσκω τις λέξεις ... un f****** believable χάος. } Νοιώθω σαν να με πάτησε ελέφαντας πάντως ... γρουμφ ...

ΣΥΜΒΟΥΛΗ: Προς anyone out there considering to bring his personal thingies to homeland : Don't! It's not worth it.

Καλησπέρα
[αύριο... μετακόμιση;;;
ταπ ...
μένεις με την ανασφάλεια]

''''''''''''

Βροχή στους Τροπικούς, τροπική βροχή στους Τροπικούς για την ακρίβεια.
Προσγειώθηκα στην Λεβεντογέννα με κατακλυσμό (and by the way, δεν ξέρω τι είναι χειρότερο: Να πετάς με Hola, ή με ΟΑ και να είναι το αεροπλάνο γεμάτο ΕΣ;;; γρουμφ) χτες το βράδυ, οδήγησα ένα κουβά στο άάάάάλλο σπίτι, ξεφόρτωσα :), a good night's sleep και στο νηπιαγωγείο ... Καφές Νο 3, χαρά και εργασία.

Καλημέρες
[ΟΧΙ στην ομπρέλλα
για λόγους αρχής]

ΠιΕς: Φάδερ x-καπετάνιος, γιορτή στο μπλε ... Περισσότερο από Χριστούγεννα σήμερα ...

υπόλοιπα

Καφές Νο3 και ... η εποχή της στρωματσάδας έχει περάσει ανεπιστρεπτί ... άλλες ηλικίες ... Ηome sweet home αλλά ... στην ΟΑ μου φαίνεται θα κλείσω μάτι ξανά!
Άλλη μια πτήση σε λίγο ... δύο για την ακρίβεια που μοιάζουν υπερατλαντικές ... Η διαδρομή μέχρι την Λεβεντογέννα φαίνεται ατελείωτη παρόλο που οι actual πτήσεις δεν κρατάνε παραπάνω από 4 ώρες ... δεν με πειράζει η μέρα που χάνω στα αεροδρόμια, με πειράζει η αίσθηση που θα έχω μετά. Ξεκινώντας από εκεί ... ταπ ... Το ξεχνάμε ...

Σήμερα το handbag έχει το ΑΚΡΙΒΩΣ προβλεπόμενο μέγεθος (tο the nm, η ΟΑ αρνήθηκε να μου επιτρέψει λίγο υπέρβαρος -σωστά, θα έπεφτε η εταιρία έξω). To the nm λοιπόν και ανυπολόγιστου βάρους :) ... Υπόλοιπα μετακόμισης (good luck στον ελεγκτή που θα σκεφτεί να τα βγάλει έξω!). Και η πτήση έχει όνομα (σχεδόν περιμένω να το δω στις οθόνες): "Άλλες δύο μέχρι τα Χριστούγεννα και τελειώσαμε" ... Η αλήθεια είναι ότι δεν το πιστεύω καν ότι τελειώνουμε ... ας μην το πιστέψω, η δυσκολότερη εβδομάδα είναι ακόμα μπροστά ...
Bubbling μέχρι να φύγω ... στο home sweet home κατανάλωσα και το τελευταίο γραμμάριο καφέ ...

Καλημέρες
[τα φώτα απέναντι σαν χριστουγεννιάτικου δέντρου
όπως κάθε μέρα ...]

No10

Μετά από ολιγοήμερες "διακοπές" στο σπίτι μιας φίλης, σήμερα το αποφάσισα από το πρωί: back home. Δεν χωρούσε συζήτηση. Home is empty αλλά ... home is better than anything else in this world. Άλλωστε αύριο ταξιδεύω (πάλι) -το βράδυ θα είμαι στο άάάάλλο άδειο σπίτι ... Άδειο; Oh yes, άδειο γιατί ο Omar Sharif, με τις κούτες, το γατί, το φορητό μικροσκόπιο ΚΑΙ το καναρίνι ΑΚΟΜΑ να φτάσει στα πάτρια ... Ανησυχούμε; Ναι, ανησυχούμε γιατί ΠΡΕΠΕΙ να φτάσει μέσα σε 7 μέρες -κάποιος ρίσκαρε την άδειά του για να φύγει ... ταπ ... Ανησυχούμε αλλά δεν μιλάμε (όλα μαζί στο τέλος) ... Ξέφυγα ...
Είναι παράξενο να είσαι σπίτι σου και να είναι άδειο. Στο άλλο, στην Λεβεντογέννα δεν είναι παράξενο -σχεδόν το συνήθισα άδειο (και είμαι σίγουρη, θα το συνηθίσω εύκολα και με τις κούτες). Εδώ όμως, λείπει ο Pollock από το καθιστικό, o Hopper από το υπνοδωμάτιο, οι λιλά καναπέδες, το χαρτομάνι, τα βιβλία, οι φωτογραφίες, τα στολίδια του μενιρ, η κοκολάτα στο ράφι, οι περισσότερες κούπες ... Oh well, :( sad αλλά home :) Βράδυ στο άδειο σπίτι λοιπόν και οι επιλογές περιορισμένες ... :) Καφές Νο10 και, δεν πειράζει καθόλου!

Καλησπέρες
[άσπρο ούτε υποψία...]

* Tout va très bien *

Tout va très bien, Mme la Marquise
(Miskari/Bach/Laverne) 1935

Allô, allô, James, quelles nouvelles
Absente depuis quinze jours,
Au bout du fil je vous appelle
Que trouverai-je à mon retour ?
Tout va très bien, madame la Marquise
Tout va très bien, tout va très bien
Pourtant il faut, il faut que l'on vous dise
On déplore un tout petit rien
Un incident, une bêtise,
La mort de votre jument grise
Mais à part ça, Madame la Marquise
Tout va très bien, tout va très bien !

Allô, allô, Martin, quelles nouvelles
Ma jument grise, morte aujourd'hui ?
Expliquez moi, cocher fidèle,
Comment cela s'est-il produit ?

Cela n'est rien, madame la Marquise
Cela n'est rien, tout va très,
Pourtant il faut, il faut que l'on vous dise
On déplore un tout petit rien
Elle a périt dans l'incendie
Qui détruisit vos écuries
Mais à part ça, madame la Marquise
Tout va très bien, tout va très bien !

Allô, allô, Pascal, quelles nouvelles
Mes écuries ont donc brûlé ?
Expliquez moi, mon chef modèle
Comment cela s'est-il passé
Cela n'est rien, madame la Marquise,
Cela n'est rien, tout va très bien !
Pourtant il faut, il faut que l'on vous dise
On déplore un tout petit rien
Si l'écurie brûla madame,
C'est qu'le château était en flamme,
Mais à part ça, madame la Marquise
Tout va très bien, tout va très bien !

Allô, allô, Lucas, quelles nouvelles
Notre château est donc détruit ?
Expliquez moi car je chancelle !
Comment cela s'est-il produit ?
Eh! bien voilà, madame la Marquise
Apprenant qu'il était ruiné
A peine fut-il rev'nu de sa surprise
Qu' Monsieur l'Marquis s'est suicidé
Et c'est en ramassant la pelle
Qu'il renversa toutes les chandelles
Mettant le feu à tout l'château
Qui s'consuma de bas en haut
Le vent souflant sur l'incendie,
Le propageant sur l'écurie
Et c'est ainsi qu'en un moment
On vit périr votre jument
Mais à part ça, madame la Marquise
Tout va très bien, tout va très bien ...

pre-49

So, are you ready to stop working?
Nope.
Me neither ...

Τέτοια λέμε ...
Still packing. Μετακόμιση Νούμερο 2 του μήνα: "The dangerous goods!" Εκεί να δείτε πλάκα. Το χαρτομάνι είναι βαρύτερο από τα actual ... dangerous goods ... To εργαστήριο γεμάτο κούτες και υλικά συσκευασίας (new age υλικά, ακριβότερα από τα actual dangerous goods). Ευτυχώς η συγκεκριμένη δουλειά έγινε delegated έγκαιρα. 'Ολες οι υπόλοιπες επιβαρύνονται από την αρρώστια του μήνα "Pre-Xmas άρνηση".

For the rest ... Εβδομάδα 49, πλησιάζουμε ... ελπίζω ... Καφές Νο 8, ηθικό ... μμμμμμ ... would be better if I had at least one functional apartment.

Καλησπέρες
[τα γυρινάκια τα στέλνουμε
ή τα κουβαλάμε;;; tough]

:'

Chapitre XXVII

Et maintenant, bien sûr, ça fait six ans déjà... Je n'ai jamais encore raconté cette histoire. Les camarades qui m'ont revu ont été bien contents de me revoir vivant. J'étais triste mais je leur disais: C'est la fatigue...
Maintenant je me suis un peu consolé. C'est à dire... pas tout à fait. Mais je sais bien qu'il est revenu à sa planète, car, au lever du jour, je n'ai pas retrouvé son corps. Ce n'était pas un corps tellement lourd... Et j'aime la nuit écouter les étoiles. C'est comme cinq cent millions de grelots...
Mais voilà qu'il passe quelque chose d'extraordinaire. La muselière que j'ai dessinée pour Le Petit Prince, j'ai oublié d'y ajouter la courroie de cuir! Il n'aura jamais pu l'attacher au mouton. Alors je me demande: "Que s'est-il passé sur sa planète? Peut-être bien que le mouton a mangé la fleur..."
Tantôt je me dis: "Sûrement non! Le Petit Prince enferme sa fleur toutes les nuits sous son globe de verre, et il surveille bien son mouton..." Alors je suis heureux. Et toutes les étoiles rient doucement.
Tantôt je me dis: "On est distrait une fois ou l'autre, et ça suffit! Il a oublié, un soir, le verre, ou bien le mouton est sorti sans bruit pendant la nuit..." Alors les grelots se changent tous en larmes!...
C'est là un bien grand mystère. Pour vous qui aimez aussi le petit prince, comme pour moi, rien de l'univers n'est semblable si quelque part, on ne sait où, un mouton que nous ne connaissons pas a, oui ou non, mangé une rose...
Regardez le ciel. Demandez-vous: le mouton oui ou non a-t-il mangé la fleur? Et vous verrez comme tout change...
Et aucune grande personne ne comprendra jamais que ça a tellement d'importance!

Le Petit Prince,
par Antoine de Saint-Exupéry

Doux rêves mes petits
:')

Moving and the Canary Curse.

Αυτό το πρώτο κομμάτι της μετακόμισης θα μπορούσε να γεμίσει βιβλίο ... Ό,τι μπορούσε να πάει στραβά, απλά πήγε ...
Οι αριθμοί;;;;
72+ ώρες άυπνη για να φτιάξω τις κούτες, 48+ ώρες άυπνη για να διώξω τις κούτες.
68 κούτες βγήκαν από το σπίτι -με -το -παραπονεμένο -μενίρ, 20 κούτες από το Ίδρυμα. Κανένας μυς παραπονεμένος ... ούτε καν αυτοί που δεν ήξερα ότι υπάρχουν.

Και τώρα που οι φωνές μέσα στον άδειο χώρο που κατοικεί το νευρόνιο ηρέμησαν, που έμαθα όόόόλους τους νόμους που διέπουν τα τελωνεία (εδώ και εκεί), που συνάντησα ένα πλήθος ατόμων με ιδιαίτερα αυξημένη πυκνότητα αδιαφορίας (και κακίας) και που τα πράγματα είναι πια στην χώρα με τις μακαρονάδες και ετοιμάζονται να μπουν στο πλοίο ... τι θα κρατήσω;;;

:)

Το Γαλλώδι μου, τον τεχνικό -με -τα -φετίχ μου και την little Mrs Sunshine μου, που στάθηκαν παλικάρια, πραγματικά παλικάρια. Πήραν μια δύσκολη κατάσταση στα χέρια τους και την έκαναν ... απλά γλυκιά.
Την εικόνα από το ... "φορητό μικροσκόπιο", προστατευμένο σαν νεογέννητο (μέσα σε ξύλινες κούτες των pretendιανών σιδηροδρόμων) να ανεβαίνει στην νταλίκα με το επαγγελματικό ... ανεβαστήρι ... Πως βρίσκεις τέτοιες κούτες in one days' notice??? Magic, ρωτήστε τον τεχνικό μου. Πως τις πακετάρεις ;;; Με αγάπη, όπως το Γαλλώδι. Πως την φορτώνεις ;;; :) βρίσκεις ανεβαστήρι και μαθαίνεις να το χειρίζεσαι σε 10 λεπτά.
Το γατί να πηδάει στην νταλίκα από την προβλήτα των τραίνων στο ... "λιμάνι μέσα στην pretend" (απίστευτο τι βρίσκει κανείς όταν ψάχνει).
Τον Κρητικό Ομάρ Σαρίφ (μα ακριβώς σας λέω) που σου μάθαινε what is Λεβεντογέννα all about με την παλικαριά, την υπομονή και την περηφάνια του. Δύο λέξεις την μέρα και οι δυο σοφές. Αν ο κρετίνος ιδιοκτήτης της "international μεταφορικής" είχε στείλει οποιονδήποτε άλλο οδηγό θα είχαμε απλά χαθεί.
Την Nath που pretendιανά μας έσωσε. Την Nath που δεν χωράει σε λέξεις.
Τον κουμπάρο που "κράτησε" γερά κάτω από την μπάρα στην άάάάλλη πλευρά (μέχρι που διώξαμε τα πράγματα και ξέσπασε πάνω μου!)
Χτες το απόγευμα στις 6 παρά 20, μετά από 12 ώρες ατελείωτου τρεξίματος και απόγνωσης, 3 άτομα, με 5 κινητά χωρίς μπαταρία, έφευγαν απογοητευμένα από την limbo. Limbo λέμε πλέον τον χώρο μεταξύ δύο κρατών, τα 20 μέτρα στο μεσοδιάστημα όπου πέρασαν το βράδυ τους ο οδηγός και τα πράγματα. Limbo λέμε τον χώρο που δεν μπορείς να εγκαταλείψεις αν δεν έχεις ΤΗΝ σφραγίδα. Τον χώρο που ... δεν είσαι πουθενά, δεν μπορείς να κάνεις ούτε εμπρός ούτε πίσω. Την απόλυτα τελευταία στιγμή με την απόλυτα τελευταία ενέργεια σε ένα από τα κινητά, ακούσαμε έναν άνθρωπο που δεν ξέραμε μερικές ώρες πριν, να λέει "Γυρίστε πίσω, έλυσα το πρόβλημα -μπορώ να πάρω εγώ την ευθύνη. Αν τρέξετε, θα είστε οι τελευταίοι που θα φύγετε." Αυτός ο pretendιανός, που ρίσκαρε την άδεια της εταιρείας του και έκανε τα πάντα για να διώξει τελευταίο πριν το ΣΚ το φορτηγό μας για το ταξίδι του, δεν ξεχνιέται ... Με τίποτα.

Όλα τα υπόλοιπα ... :) δεν ξέρω πια καν αν έχει νόημα να τα ξανακοιτάει κανείς ... (Being a total ass is genetic, it does not change with a few arguments ... if you know what I mean).

Ο τίτλος ;;; :) Μετά απ' όόόόόλα αυτά ... το απόλυτα τελευταίο πράγμα που μπήκε στην νταλίκα ήταν ο ξεχασμένος Tweety. Ένας Tweety / maskot του εργαστηρίου που δουλεύει ενοχλητικά με φωτοκύτταρο, τρομάζει τους επισκέπτες μας (I did! I DID saw a pussycat), ενοχλεί εμάς και με ακολουθεί από την ποδηλατοχώρα. Και σε εκείνη την μετακόμιση τον ξέχασα -αναγκάστηκα να τον απαγάγω σε ένα από τα επόμενα ταξίδια μου. Τώρα τον βρήκα σε μία από τις ατελείωτες βόλτες μας προς το Ίδρυμα ... τον έδωσα στον Ομαρ Σαρίφ την ώρα που ξέραμε πια ότι έφευγε-έφευγε, τον έβαλε στην νταλίκα ...
"Αυτό μην το βάλεις με τα άλλα, να μου το δώσεις εσύ στην Λεβεντογέννα"
"Θέλει τάισμα;;;"
"Όχι, ρακές κατά την παράδοση μόνο. Ευχαριστώ, να προσέχεις"
Ακολουθήσαμε την νταλίκα μέσα στην Γαλλοχώρα και δεν φύγαμε μέχρι να μην υπάρχει κουτί που να μπορεί να σου ζητήσει σφραγίδα για τουλάχιστον 5 χιλιόμετρα. Μιλήσαμε ξανά σήμερα. Είχε κοιμηθεί, οδηγούσε ξεκούραστα μέχρι το λιμάνι, ο Tweety του είχε σπάσει τα νεύρα :)

Καλησπέρες
[transit on a transit home
all my other homes ... empty!]

αριθμοί

Εκθετική αύξηση, στα πράγματα ... σοβαρολογώ ...
Από την Λεβεντογέννα είχα μεταφέρει στη ποδηλατοχώρα 1 βαλίτσα και 3 sack voyage.
Από την ποδηλατοχώρα μετέφερα 45 κούτες, ένα ποδήλατο και ένα Twingo μερικώς στην Βελγοχώρα (δύο σπίτια και τότε) και μετά όόόόλα την pretend ...
Στην pretend μπήκε στο παιχνίδι και το ΙΚΕΑ ... Έχω ήδη μαζέψει (πακετάρει και καταγράψει αναλυτικά όπως απαιτούν οι αρχές) κοντά στις 30 κούτες, την οικοσκευή (χωρίς ηλεκτρικά -πάλι καλά χωρίς ηλεκτρικά, ώρα ήταν τώρα για απόψυξη... ταπ), τα μηχανήματα, το ποδήλατο και το γατί ... and I am still counting, το σπίτι φαίνεται γεμάτο ... ;;; ...
Ευτυχώς ο γείτονας (Αααααααααα ρε γείτονα) μου ψάρεψε χτες το βράδυ τα κλειδιά από το ascenseur (με αυτοσχέδιο καλάμι-μαγνήτη) και προχωράει ο μαραθώνιος. Σήμερα το πρόγραμμα λέει προξενεία και τελωνεία, my absolute favorites... Μέρα (μήνας) για πολλά χαμόγελα και υπομονή :)

Καλημέρες
[long week ahead,
με το άσπρο που λέγαμε;;;]

# Αν όλα πάνε καλά, σε 3 μέρες θα έχω καταφέρει να έχω δύο σπίτια άδεια και -προσωρινά- άχρηστα ! :) Ο στόχος είναι τα Χριστούγεννα να είναι γεμάτο (κούτες) το Λεβεντογέννικο. Να τις στήσω (τις κούτες) στο καθιστικό, να φτιάξω καφεδάκι, να βάλω το pod στη διαπασών και να μην κάνω απολύτως τίποτα ... Taking into account how the last days have gone, προσπαθώ να δω που θα κολλήσει ο γρίφος ... ΑΝ (λέμε αν) καταφέρω να φτιάξω όόόόόλα τα πράγματα, να πάρω το χαρτί από το προξενείο μας, να γεμίσω το φορτηγό, να πείσω το γατί να πηδήξει πάνω (δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσες εργατοώρες έχουν ήδη χαθεί σε αυτό... ταπ), να πείσω τις προξενικές/τελωνειακές αρχές ότι το μικροσκόπιο κινείται, να βρω επίσημες μεταφράσεις κλπ κλπ κλπ ... ΤΙ θα έχω ξεχάσει;;; γρουμφ.

# mental note: να μην ξεχάσω να αντικαταστήσω το δέντρο που πνίγηκε ...

tight, πολύ tight ...

Επεισόδιο 1:

Με το που προσγειώθηκα, back on the tight schedule. Στο δρόμο προς το Ίδρυμα ο Ντορής χτύπησε 2 φορές χωρίς να τον ακούσω (είναι ευγενικός) ... What's the big rush, huh ??? Αν θέλουν κάτι επείγον θα με βρούνε ... :) Yep ... μόνο που αυτή την φορά ήταν όντως επείγον ... ταπ.
Νωρίς το απογευματάκι (ούτε που πρόλαβα να τελειώσω την δουλειά στο Ίδρυμα) ξανά ο Ντορής:
"Γεια σας, είμαι ο νταλικιέρης"
"Ααααα ναι, γεια σας, τι κάνετε {χαράάά εγώ}, σας ευχαριστώ που πήρατε, έχουμε μόνο καμμιά 10αριά μέρες και αγχωνόμουν, πρέπει να μου πείτε ημερομηνία για να κανονίσω τα διάφορα"
"την Τετάρτη"
"Ωραία, ΟΚ, Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου"
"Όχι ΑΥΤΗ την Τετάρτη"
... ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ .......... δεν ξέρω αν άκουσε και το γζντουπ.
"Εβδομάδα 49 δεν είπαμε ; Θα με ειδοποιήσετε μία εβδομάδα πριν, δεν είπαμε;;;"
"Ναι αλλά εμείς τελειώσαμε νωρίτερα, ερχόμαστε την Τετάρτη"
"Τετάρτη, μεθαύριο;;; Δεν γίνεται, τίποτα δεν είναι έτοιμο, δεν θα είμαι καν εδώ ..."
"Αυτή την Τετάρτη ή μετά τα Χριστούγεννα" {επιγραμματικός και κάθετος}
... ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ .......... δεν ξέρω αν άκουσε το γζντουπ.
Οι εικόνα του βουνού από κούτες στην είσοδο του Ιδρύματος έντονη ... Από τις 15 άλλωστε, δεν θα έχω καν σπίτι εδώ ...
To make the VERY painful, long story short, με τα πολλά τον έπεισα να μου κάνει την χάρη να μετακομίσω την Πέμπτη, αυτή την Πέμπτη, που τουλάχιστον θα είμαι εδώ ... Δέχτηκε μεγαλόψυχα ... Τον ευχαρίστησα (ταπ ταπ ταπταπ) και πανικοβλήθηκα τρελλά αλλά άρχισα αμέσως να πακετάρω ...

Επεισόδιο 2:
Άγρια μεσάνυχτα, στο πυρηνικά ασφαλές μας υπόγειο, στην αποθήκη. Ξεχωρίζω κουτάκια από κούτες, τα μεταφέρω έξω από την αποθήκη, στο ascenseur, στον 6^ο, τα στοιβάζω έξω από το σπίτι-με-το-μενίρ και ξανά το ίδιο ...
Στην 3^η βόλτα το ascenseur tightly packed και στην προσπάθειά μου να ισορροπήσω ανάμεσα σε κούτες και κουτάκια γλιστράω, αφήνω αυτό που κρατούσα στο χέρι για να κρατηθώ και βλέπω ... τα κλειδιά της αποθήκης να πέφτουν σε slow motion ... {ΣτΨ. η αποθήκη έχει ό,τι χρειάζεται για το πακετάρισμα ... όλα. Η ασθενής είδε τον χρόνο να σταματά, φυσιολογικό...} Τα κλειδιά χτυπάνε σε μια-δύο κούτες, κάνουν τον χαρακτηριστικό ήχο, πέφτουν στην άκρη-άκρη του ascenseur και με ακόμα πιο επιδεικτικά slow motion βρίσκουν το κενό ανάμεσα στην πόρτα και το κουτί και εξαφανίζονται στα άδυτα του ascenseurόκοσμου.
... ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ .......... δεν έκανα γζντουπ, σχεδόν το περίμενα.

ΑΝ υπάρχει μία εποχή που κινδυνεύω να πω what the f@ck και να μουλαρώσω, είναι αυτή εδώ ... η 48. Έχω μια τεράστια λαχτάρα να αφήσω τις κούτες και τον νταλικιέρη να περιμένουν μέχρι την εβδομάδα 49, το γατί να βρει μόνο του πως θα πηδήξει στην καρότσα, το νηπιαγωγείο να φωνάζει γιατί έφυγα, τον τεχνικό να ψάχνει για κωδικούς, το προξενείο "μας" να κολλάει στο μη αυτοκινούμενο μικροσκόπιο, το Γαλλώδι να πανικοβάλλεται για την Ιερά Εξέταση, και να πάω για Xmas window shopping (το ταμείο όπως όλοι καταλαβαίνουμε, πλέον 5ψήφια μείον, shopping totally out of the question) ... Παρόλα αυτά, καφές Νο 6 και πακετάρω ... με πάθος και με προσποιητό ενδιαφέρον (και ας μην με νοιάζει αυτή τη στιγμή τι θα επιβιώσει, υποθέτω θα με νοιάξει αργότερα) ... Ελπίζω αύριο κάποιος να ελευθερώσει και τα @#!$!@#@κλειδιά...

Νατασσάκι μου, στην πρόσκλησή σου κολλάει η εικόνα :) Αυτή τη στιγμή, το μόνο μέρος στο οποίο θα ήθελα ΠΟΛΥ να δω το λογότυπο του blog, είναι η καρότσα μιας μεγάλης νταλίκας!!!! {θα απαντήσω πιο σοβαρά αργότερα, όταν θα έχει τελειώσει όλο αυτό, προμιθ (μου αρέσει αυτή η μπιρίμπα)! Μου έκλεψες ένα όμως :)))) }

Καλησπέρες
[εκθετική αύξηση...]

home

Το όμορφο κομμάτι σε ένα ταξίδι είναι όταν πετάς πάνω (μαγικό σε αυτό εδώ το κομμάτι του old wolrd) ή κάτω από τα σύννεφα (σαν ψεύτικο εκεί στο μπλε) ... το πρόβλημα είναι όταν είσαι μέσα στα σύννεφα ... για πολύ ...

Αμπελοφιλοσοφίες ... blame it on the cosmic rays :)

Καλησπέρες
[same temperature
different feeling]

...

Dear Sinter Klass,
I know it's early (you 're probably about to start packing too)
and
I know I have been really, reeeeeally bad this year
still ...
could you maybe consider doing this one little thingjie for me???

Could you
please, please, pleeeeease
give me my pretend-ID back???

Promith, I will (try to) change
plus I will leave a carrot out for the horsie.

Thanks and have a safe trip
(its flooding in the neVerlands, tell Zwart Pete to polish up his sailing skills)
KV

Καλησπέρες
[πολύ πατ πατ
πετάμε αύριο;]

day 1

Ταξίδι με ΟΑ (phew, επιτέλους! nice to see you again guys), προσγείωση - προσγείωση και στο νηπιαγωγείο αξημέρωτα. Το μικρό, κακό, μοναχικό νευρώνιο κάθε φορά αντιδρά και πιο 4χρονα.
Βροχή στην Λεβεντογέννα, οι ιθαγενείς λένε και κρύο ... ταπ ταπ ταπ ... ΧΑ! Ναι, σιγά μην χιονίσει κιόλας.

Καλημέρες
[δύο ψυγεία
γάλα σε κανένα]

@ No internet privileges ... Ααααχ βρε γείτονα...

seriously ...

Το πρώτο μου ταξίδι με αεροπλάνο ΔΕΝ το θυμάμαι, δεν περπατούσα καν ... Έτυχε (α ρε φάδερ) να πρέπει να ταξιδεύουμε πολύ, από πολύ νωρίς (τα θυμάστε τα παιδάκια με την ταμπέλα "ασυνόδευτο";;; it was me and my sister!) ... Μέχρι τώρα πρέπει να έχω μαζέψει τόση κοσμική ακτινοβολία όση ένας full time πιλότος μετά από 5-10 χρόνια πτήσεων -seriously.
Θυμάμαι καλά τα υπερατλαντικά ταξίδια (πολύ μπλε, ανοικτό bar, χαζοταινίες), αλλά καλύτερα τα ταξίδια πάνω από το φουρτουνιασμένο Αιγαίο (ακόμα περισσότερο μπλε και γκρι με πρόβατα...). Θυμάμαι τις προσγειώσεις (Αεροπλοΐα) με απίστευτους αέρηδες σε αεροδρόμια που συνδύαζαν θάλασσα, βουνό και ένα διαδρομάκο τέλειο για mini golf σε 1 στρέμμα γης. Κανένα πρόβλημα ...
Ποτέ πριν από ένα ταξίδι δεν σκέφτηκα την πτήση (ή την ... βαρκάδα for that matter ... άσχετο :) ) ... Μμμμ ... Ψέμματα, φοβόμουν όταν έπρεπε να πετάξω μόλις μία εβδομάδα μετά από ένα pretty close escape (DVT), με το πόδι ακόμα σε επίδεσμο. Περπάτησα all the way to the sushi-land (13 ολόκληρες ώρες) καταναλώνοντας τις ασπιρινούλες σαν smarties ... Μέχρι τον γυρισμό, το είχα ξεχάσει!
Εδώ και 3-4 μήνες όμως, που πληρώνω ΟΑ και πετάω με φτηνότατες απομιμήσεις σκέφτομαι την πτήση (και την φυλακή) και όχι το ταξίδι ... Που θέλω να καταλήξω;;; Μεθαύριο πετάω πάλι ... please, please, please κάποιος να μου πει ότι ΔΕΝ θα είναι Hola -seriously.

Καλησπέρες
[ότι θα χαιρόμουν τόσο
να δω υπάλληλο της ΟΑ
δεν θα το πίστευα ποτέ... ταπ...
Συνέβη στο προηγούμενο ταξίδι!]

Ορισμοί

Μετακόμιση ονομάζουμε την διαδικασία που καταπίνει κάθε άλλο σχέδιο και αφήνει στην θέση του απορίες ... Πολλές απορίες ...

Πως πολλαπλασιάστηκαν τα πράγματά μου τόσο;;; Έχει νόημα στην εποχή μας να μεταφέρει κανείς ένα δάσος χαρτί;;; Που πήγαν τα κουτιά από τα μηχανήματα;;; Γιατί μετά από 6 τεράστιες κούτες το γραφείο μου φαίνεται ακόμα τόσο ασφυκτικά γεμάτο;;; Πόσα θα μείνουν έξω από τα υπολογισμένα 20 κυβικά;;; ... ... ... .... Προλαβαίνω ;;;
Γρουμφ ...

Καλησπέρες
[grey & cold]

το μεγαλείο σου...

"... και επίσης μεταξύ των ηλεκτρονικών που βλέπετε στη λίστα" -λίστα αναλυτικότατη, τυπωμένη, θα την ζήλευε επαγγελματίας- "θα ήθελα να συμπεριλάβω και ένα μηχάνημα ανάλυσης που μου "δώρισε" το Ίδρυμα."

"Μικροσκόπιο!!! Αδύνατο να το συμπεριλάβουμε ..."
"Όχι, δεν είναι μικροσκόπιο, είναι ένα άλλο όργανο ανάλυσης, αλλά γιατί ΔΕΝ μπορώ να το φέρω στα πάτρια;;;"
"Αφού κάνει αναλύσεις, είναι μικροσκόπιο"
"Όχι, δεν είναι μικροσκόπιο. Η ακριβής του ονομασία είναι ΧΧΧ και οι αναλύσεις που κάνει είναι οι ΨΨΨ όπως φαίνεται και στο έγγραφο ΑΛΛΑ, η ερώτηση ήταν γιατί κατά την γνώμη σας ΔΕΝ μπορώ να φέρω το μηχάνημα στα πάτρια"
"Μα στα νοσοκομεία πάντα κάνετε τις αναλύσεις με μικροσκόπια"
"ΔΕΝ δουλεύω στο νοσοκομείο, στο Ίδρυμα δουλεύω και ΔΕΝ γίνονται αναλύσεις μόνο με μικροσκόπια ..." {ταπ}
"Δεν θα μου πείτε εσείς πως γίνονται οι αναλύσεις στα νοσοκομεία τώρα, δεν έχω κάνει εγώ αναλύσεις ;;;"
"Σωστά, αλλά εγώ ΔΕΝ δουλεύω όπως είπαμε σε νοσοκομείο, ΔΕΝ κάνω τέτοιες αναλύσεις και η ερώτηση ήταν γιατί ΔΕΝ μπορώ να φέρω το μηχάνημα στα πάτρια" {ζεν ... stay ζεν}
"Μα είπατε ότι κάνετε αναλύσεις"
"Όχι τέτοιες"
"Οι αναλύσεις γίνονται με μικροσκόπια"
{ταπ} "Σωστά! Επομένως, μπορώ να φέρω το μικροσκόπιό μου στα πάτρια;;;"
''Τώρα συνενοούμαστε" {γράφει μικροσκόπιο} "Όχι! Εκτός και αν είναι φορητό..."
"Δεν είναι ..."
"Τότε ακόμα και αν εμείς να σας αφήσουμε να το μεταφέρετε, θα πληρώσετε τουλάχιστον το ΦΠΑ στο τελωνείο"
"Μα είναι δώρο"
"Δεν έχει σημασία, να ζητήσετε από αυτούς που σας το χάρισαν να πληρώσουν το ΦΠΑ"
{τρελλό γέλιο} "μμμμ ... κοιτάξτε, το κράτος, το καντόνι, ο οργανισμός έρευνας και το Ίδρυμα έχουν υπογράψει για την δωρεά/μεταφορά ΧΩΡΙΣ να είναι Χριστούγεννα" χαρτάκια καλοοργανωμένα στο τραπέζι "θέλετε να μου πείτε ότι ή εγώ θα πληρώσω ΦΠΑ ή τα πάτρια θα μου αρνηθούν να μεταφέρω το δώρο μου στο νηπιαγωγείο ΔΩΡΕΑΝ;;; με δικά μου έξοδα μεταφοράς;;;"
"Όχι εμείς, το τελωνείο, οι νόμοι" {πάντα άλλος}
"Εκτός και αν το ... μικροσκόπιο είναι φορητό"
"Ναι"

Αύριο πρωί πρωί -και ας είναι Σάββατο- πάω στο ΙΚΕΑ να αγοράσω ροδάκια και κυάλια. Εδώ το βάφτισα μικροσκόπιο, 4 τρύπες και τα κολλημένα κυάλια στο πλάι θα με πειράξουν;;;

Νο 10. Λίστες ατελείωτες, κούτες παραπονεμένες. Στην ερώτηση "Πως πέρασες την μέρα σου;" η απάντηση είναι "ευτυχώς που υπάρχει ακόμα τουλάχιστον η πιθανότητα να χιονίσει" ... Άσχετο;;; Ναι, αλλά όλες οι άλλες πιθανότητες αυτή τη στιγμή είναι too much ...

Καλησπέρα
[-2 ^oC ... άντε!]

{4 days και πετάω, προλαβαίνουμε ή να κλείσουμε την Hola ή να επισκευάσουμε το ρήγμα;;;}

εικόνες ...

Ο τεχνικός δεν σταμάτησε να τρέχει καθόλου ... ακόμα και μετά το καμπανάκι (λήξη εργασιών), αλλά το καμπανάκι (του) χτυπάει νωρίς.
Η little Miss Sunshine δεν σταμάτησε να ακούει "you did NOT learn this here...". Νομίζω έμαθε περισσότερα σήμερα απ' ότι τους προηγούμενους 5 μήνες. Ελπίζω να μην τα επαναλάβει πουθενά :) ... Λήξη εργασιών επίσης νωρίς (ο σκύλος ... είχε να μαζέψει τον σκύλο από το σκυλο-creche).
Μείναμε οι συνήθεις ύποπτοι, εγώ και το Γαλλώδι, μέχρι αργά, μέχρι να τελειώσουμε τα "επίφοβα" στάδια ...
Τι γίνεται όταν εξαντληθεί το Γαλλώδι ;;; :) Επιτέλους το λύσαμε και αυτό. Imagine this: Γαλλώδι με το ένα χέρι πατάει επαναληπτικά το κουμπί για να μηδενίσει την ένδειξη ενός μηχανήματος (που είχε βαλθεί σήμερα να μας σπάσει τα νεύρα), με το άλλο χέρι κρατάει τον Ισοβίτη (ναι του Αρκά, κυκλοφορεί ΚΑΙ σε μετάφραση), έχει τρελαθεί στο γέλιο και έχει απομονωθεί από κάθε εξωτερικό ήχο (όπως την φωνή μου ή το συνεχές, εκνευριστικό, σιχαμερό μπιπ του μηχανήματος) ... Νομίζω μόνο στην Καληνύχτα επικοινωνήσαμε από ένα σημείο και πέρα ...
Τα γυρινάκια ... so far, so good, phew.
Καφές νούμερο 9 ή 10, μόλις γύρισα, οι κούτες με κοιτάνε με αγωνία ανυποψίαστες για το ότι έχω απομονωθεί από ενοχλητικές εικόνες -αύριο ... μπορεί ... Ζεστός καφές, ζεστό σπίτι, ακούγεται μόνο το brise και ο καταρράκτης από κάτω ...
Είπα πόσο πολύ μου αρέσει να είμαι στον χώρο μου πρόσφατα;;; Πολύ!

Καληνύχτες
[-1 ^οC,
νιφάδες αλλά όχι άσπρο,
αύριο;;;]

Scaling up

Καφές No 3, πολύ σημαντικός, έχουμε super lab-day ahead. Είναι η πρώτη φορά που φτιάχνουμε τόσα γυρινάκια όσα θα χρειαζόταν για να φωτίσουμε Χριστουγεννιάτικα όόόόλη την pretend (δεν φτάνει ο χρόνος πια για τις συνηθισμένες μας πρακτικές) ... Scaling up is weird. Στο εργαστήριο όλοι σε εντελώς trance state ... :) Busy αλλά super fun η ατμόσφαιρα (pain ball kind of fun, but fun)... Ό,τι χρειαζόμαστε πριν αρχίσουμε να πακετάρουμε και να μαζεύουμε ΚΑΙ εδώ :)))

Καλημέρες!
[still not white
still fresh
Χιονίζει :)]

chit chat

Το προξενείο για να αφήσει το Λεβεντοκαμιόνι να ταξιδέψει, θέλει ΚΑΙ το χαρτί Α (ΚΑΙ άλλα 200 αλλά το Α μας απασχόλησε σήμερα) ... Για να πάρεις το Α πρέπει το Ίδρυμα να σου δώσει το Β, να πάρεις το Γ από την εφορία, το Δ από τον Δήμο, το Ε από το Καντόνι κλπ κλπ κλπ να τα πας όλα στο γραφείο τάδε, να ελέγξουν αν είναι σωστά, να βάλουν την κοκκινόμαυρη σφραγίδα και να ξαναγυρίσεις στο Α.
Το πρόβλημα είναι ότι για να πάρεις το ΕΙ -που βρίσκεται κάπου στη μέση της λίστας- θα πρέπει να έχεις πληρώσει τους τελευταίους φόρους σου στο καντόνι "σου" ... δύσκολο, μια και ο φόρος αφαιρείται από τον μισθό και ο μισθός πληρώνεται ΑΦΟΥ περάσει ο μήνας (αυτό δεν μου άρεσε ποτέ) ... Δηλαδή ... τέλος Δεκεμβρίου ;;; ... ;;; ΜΕΤΑ την εβδομάδα 49 ... ταπ.
Θα μου πείτε γιατί υπάρχει το καναρίνι;;; Σωστό και αυτό. Απαντώ: 1. το καναρίνι ήταν fully unaware για την ύπαρξη λίστας-εγγράφων (γιατί χώρα είναι μόνο μία, ποιος θέλει να μετακομίσει;;;) και 2. Στην υποθετική ερώτηση "Προλαβαίνουμε μέχρι την εβδομάδα 49;;;", η απόλυτα δεδομένη απάντηση θα ήταν "Ποιου έτους;;;" Πάάάάει και το καναρίνι.
Να ομολογήσω ότι με έπιασε πανικός λίγο, παρόλη την 3χρονη+ καλή εμπειρία με το σύστημα. Ειδικά όταν κάνοντας την λίστα ανακάλυψα ότι για το έγγραφο Δ χρειάζεσαι ΚΑΙ το Α, το οποίο για να το πάρεις χρειάζεσαι το Δ... ταπ.

Βαθιά ανάσα ...
Σε δύο κτίρια, το ένα απέναντι στο άλλο, ήταν όόόόλες οι υπηρεσίες (δύσκολο να το σκεφτούμε αλλού). Αρκετές Καλημέρες, chit chat και ευχές αργότερα, το ένα έγγραφο μετά το άλλο στον φάκελλο ... 1 ώρα και 45 λεπτά πήρε.

Καλησπέρες
[καθόλου άσπρο :)
ταπ!
fresh enough though!]

τρίτη

Πως το θυμάμαι ότι είναι Τρίτη;;; Έχω στις 8:30 το πρωί μάθημα ... Το θυμήθηκα αυτό στις 8:30 το πρωί;;; Όόόόό-χι, στις 8:30 το πρωί κοιμόμουν ... και στις 9:00 που χτύπησε το τηλέφωνο ακόμα κοιμόμουν ... ταπ.
Έκανα μάθημα καθυστερημένα (first time ever) ΜΕ τον πρώτο καφέ στο χέρι (επίσης first time ever) - χωρίς δικαιολογία όμως ... Άργησα να ξυπνήσω. Αυτό ... Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες, get over it ...
Αυτό με τις δικαιολογίες φοβερό. Η αδελφή μου έχει τα παιδιά της, ένας κολλητός τους γονείς του (κοντεύουν να χτυπήσουν Guinness σε ατυχήματα και αρρώστιες και ας ροδοκοκκινίζει το μαγουλάκι από υγεία), το καναρίνι το σύμπαν, το Γαλλόδι (είχε) το motivation, στο Γαλλώδι έχω πει να έχει εμένα (μα δεν του κόβει;;;), η κα Κούλα την καταραμένη κοινωνία, το νηπιαγωγείο κατηγορεί το σύστημα και το κράτος (who is κράτος;), μια φίλη την δουλειά ... τώρα που το σκέφτομαι, οι περισσότεροι έχουμε την δουλειά ... Δουλειά και τον τελευταίο καιρό (κανένα χρόνο τώρα ... ταπ) την μετακόμιση εγώ. Επισήμως. Με κάθε ευκαιρία ("Ντίερ τέτοιε μου, λυπάμαι πολύ που καθυστέρησα 2 μήνες μια απλή βεβαίωση, μετακομίζω" ... sure it's busy, αλλά ... ούτε στον Άρη να πήγαινα) ...
Τώρα που όντως έφτασε η μετακόμιση πάντως (και που τίποτα δεν είναι ούτε κατά διάνοια έτοιμο και που έχω πελαγώσει ... ξέφυγα) και που σαν λόγος, όπως και να το κάνουμε, στέκει ... τώρα μου είναι αδύνατο να χρησιμοποιήσω οποιαδήποτε δικαιολογία ... Μουλάρωμα. Άρνηση. Δεν έκανα αυτό που έπρεπε να κάνω στον χρόνο που έπρεπε να το κάνω, γιατί δεν το έκανα ... σόρυ. Ένα πελαγωμένο νευρόνιο που αρνείται κατηγορηματικά να μπει στην διαδικασία της δικαιολογίας (ή της οποιασδήποτε παραπάνω ενέργειας που δεν είναι ήδη στην λίστα). Κακομαθημένο νευρόνιο τώρα που το σκέφτομαι :( , ... μπορεί μερικά πράγματα να συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες αλλά ... καμμιά φορά η έλλειψη δικαιολογίας είναι χειρότερη από μια κακή δικαιολογία ... γρουμφ.

Καλησπέρες
[άσπρο σήμερα ή αύριο,
:)))) άντε!]

* Πέρυσι τέτοια εποχή, ετοίμαζα το σπίτι για καλεσμένους ... Τώρα γεμίζω κιβώτια και καταγράφω αναλυτικά τα περιεχόμενά τους ... Πόσο αναλυτικά "πρέπει" να είναι ... ιδέα δεν έχω! Γράφουμε πχ "κατσαρόλα 2 lt για μακαρόνια, κατσαρόλα μικρότερη χωρίς ένδειξη όγκου αλλά με ωραιότατο σκέπασμα, ακόμα πιο μικρή για ... λιγότερους καλεσμένους, κατσαρολάκι για κοκολάτα και 3 μπρίκια" ή γράφουμε απλά "είδη κουζίνας" ;;;;;
Όχι, φυσικά η απορία δεν προέκυψε από τις κατσαρόλες :), αυτές θα παραμείνουν στα ντουλάπια τους για λίγο ακόμα ... Τις 8 τράπουλες που μόλις μάζεψα σκεφτόμουν ... (Jeez ... πόσες χαμένες μπιρίμπες, στάθηκε αδύνατο να μάθω μπιρίμπα στους εδώ ...). Άντε να εξηγήσεις στον τελωνειακό ότι όχι, δεν σκοπεύεις να ανοίξεις λέσχη ... "Επιτραπέζια παιχνίδια" γράφουμε στην κούτα...

PPS Τις after hours οι Γιαπωνεζούλες πάνω δεξιά γίνονται super!

sweet

Βάρδια Νούμερο 2, όσο άφησα τις κούτες δίπλα στα ράφια, τις άφησα: Τίποτα δεν φιλοτιμήθηκε να πηδήξει μέσα (αναίσθητα παλιοπράγματα ... γρουμφ)... Έναρξη της αποκαθήλωσης λοιπόν μια και υπάρχει πλέον ημερομηνία-στόχος: Εβδομάδα 49 (στο περίπου, ταπ ... εξαρτάται πόσο γρήγορα θα περάσει η τεράάάστια Λεβεντο-νταλίκα από το Νησί στην γηραιά ήπειρο ΚΑΙ από τις προξενικές αρχές ...)!!!
Είμαστε στην 46 (να που μάθαμε να μετράμε και τις εβδομάδες), μεσολαβεί τουλάχιστον άλλο ένα ταξίδι στη Λεβεντογέννα (τουλάχιστον, ίσως και δύο επειδή τρελαίνομαι να πετάω με ΟΑ) ΚΑΙ έχω καλεσμένους εδώ σε 2 εβδομάδες ... ταπ ταπταπ ταπ ... sweet (όποιος πιστεύει ότι μπορεί και να προλάβω, να σηκώσει το χέρι! Την βλέπω εγώ την δουλειά: θα πετάω στην καρότσα πράγματα από τον 6^ο) ... :)
Καφές Νο8 και ΔΕΝ πελαγώνουμε, ξεκινάμε από τα άχρηστα (... όλα σχεδόν :) )

Καλησπέρες
[ΚΑΙ τα γυρινάκια πακετάρουμε!
Το Γαλλώδι έρχεται από μόνο του :)]

δευτέρα ...

"Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει ..." το θέμα του ΣΚ. Αυτό είναι το κακό με τα ΣΚ. Τα ΣΚ είναι ο χρόνος που καταρρίπτονται όόόόλα τα τέλεια σχέδια. Ο χρόνος που, αν δεν τον έχεις κάνει allocated σε ξεκούραση (την έψαξα στο λεξικό την έννοια, sounds good), σε αναγκάζει να βρίσκεις δικαιολογίες για να χαλάς το "τέλειο σχέδιο". Θέλεις -πολύ- να δουλέψεις αλλά ... έξω κάνει κρύο (μέσα ζέστη), κάποιος πρέπει να ζεστάνει τον καναπέ, το τηλέφωνο χτυπάει συνέχεια, άσε που έχουν μαζευτεί πολλά -τόσα που δεν έχει νόημα ... Και πάντα έχεις την φοβερή αίσθηση ότι μένουν πολλέέέές ακόμα ώρες για να τα τελειώσεις όλα ... και μετά ... μαγικά Δευτέρα!
Νο 3, στο Ίδρυμα (σμακ σμακ σμακ σμακ στην γεμάτη επιφάνεια του ζεστού γραφείου μου), επόμενη προγραμματισμένη πτήση σε 9 μέρες ... Η μυρωδιά και η αίσθηση του γραφείου μου αυτόματα με αλλάζουν πλανήτη. Focus: Deadlines και πατ-πατ έχουν άμεση προτεραιότητα (not in this order) ... Όλα τα υπόλοιπα (σπίτι, προξενεία, κούτες, χαρτομάνι) σιγά σιγά ... μένουν 9 ολόκληρες μέρες!

Καλημέρες
[sneak Xmas preview έξω
Xmas & panic μέσα]

μικρή διαφορά ...

Φεύγοντας είχα αφήσει τα κλειδιά από το σπίτι-με-το-μενίρ στο μεσιτικό γραφείο για να μπορούν να το δείχνουν στους επίδοξους ενοικιαστές.
Γυρίζοντας^*, βρήκα το σπίτι όπως ακριβώς το άφησα, ένα σημείωμα ότι βρήκαν νέους ενοικιαστές για την ημερομηνία που με βολεύει ΚΑΙ τον βασιλικό ποτισμένο, ζωντανό και χαρούμενο ... Αυτή είναι μια μικρή διαφορά.
Συνηθίζω να λέω (και το πιστεύω) ότι δεν υπάρχει σωστό και λάθος σε τέτοιες επιλογές ζωής. You win some, you lose some ... Αυτές τις μέρες, πραγματικά θέλω να είναι έτσι...

Καλησπέρες
[Home, -1 ^oC
και ζέστη...]

^* Ισχυρότατα μπουρίνια πάνω από το Αιγαίο, NOT funny when flying a no-name company αντί για ΟΑ

ΑΛΛΑ

αεροπλάνο ΟΑ λόγω "διακεκριμένων" επιβατών, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ στη διεθνή πτήση της ΟΑ ... κάτι είναι και αυτό. Remember Hola ??? πολύ το σκεφτόμουν σήμερα ... ταπ

ΑΜ

Παρασκευή ... No 4, καθαρός ουρανός και ... 1 day to go.

Καλημέρες
[ΟΑ ούτε να το σκεφτείς]

cranky cranky cranky

Βρέχει φρικτά, ξύπνησα τόσο νωρίς ώστε να είμαι cranky από τον Νο 2 (Νο 4 τώρα), το βράδυ είχε παλιοϋγρασία, το πρωί ... μουσώνες και το νευρόνιο βλέπει το logo
"Welcome to the Tropics" του συμβολαίου μου να του χαμογελάει κυνικά ...

Ξανά από την αρχή: Positive thinking ... :)

Σύντεκνοι,
ΑΑΑΑαααααααααααν
δεν θεωρούμε ότι κάθε βροχή καταργεί την έννοια του φαναριού {φαίνεται το κόκκινο/πράσινο ΚΑΙ με μερικές σταγονίτσες παραπάνω, n'est ce pas? Αλλιώς να πάω να ξεσκονίσω προσωπικά όλα τα φανάρια, αλήθεια.}
KAI
δεν εισαγάγουμε καινούριες πρακτικές στην οδήγηση μόνο και μόνο επειδή βρέχει {αντί για το απλή, καθημερινή, συνηθισμένη, χιλιοτραγουδισμένη προσπέραση από δεξιά, να λανσάρουμε την super προσπέραση από δεξιά ΜΕ ταυτόχρονη δημιουργία νέας λωρίδας-baladeur κάπου στην μέση ΚΑΙ αναβόσβημα της μεγάλης σκάλας των προβολέων αντί του flash (που ναι, έχει μικρό λαμπάκι και χαλάει εύκολα) ΚΑΙ κορνάρισμα. Ένα-ένα τα κόλπα, αν μου τα κάνετε μαζεμένα, πως να τα ευχαριστηθώ;;; ε;;;} ...
ΤΌΤΕ
το μόνο που πρέπει να κάνω για να αντέξει το γατί πάνω από εβδομάδα στους Τροπικούς είναι να προσαρμόσω την εξωλέμβια! Simple!

Καλημέρες
[μετά τον Νο5 περνάει
στον Νο8 πρέπει να ξαναγυρίσεις σπίτι
και ΟΧΙ
εδώ δεν είχα ομπρέλλα στην ποδηλατοχώρα... ταπ]