ουφ

Κάτι τέτοιες ώρες* θέλω να κόψω τον Θανάση κομματάκια... Μικροσκοπικά, μη αναγνωρίσιμα, νανοκομματάκια που δεν τα πετάς καν στην ανακύκλωση (βαμπιρ-Θανάσης χειρότερος από τον Θανάση-Θανάση). Και κάτι τέτοιες* παλιοώρες αναρωτιέμαι: αν ΔΕΝ υπήρχε το δίκτυο, θα μπαίναμε σε τόσα βάσανα;;; Μπαααα ... Γράμμα να σου ζητήσουν να κάνεις κάτι, γράμμα και μήνας για να απαντήσεις με μια ερώτηση που θα τους καθυστερήσει, γράμμα για να σε ξαναρωτήσουν, λίίίίγο καθυστερημένο γράμμα για να δεχτείς, γράμμα για να σου βάλουν το -ακατανόμαστο- deadline, κρίμα που χάθηκε αυτό το γράμμα, κλπ κλπ κλπ. ... Τώρα δεν γλιτώνεις με τίποτα: Σε βρίσκουν - π ά ν τ α :-( Ταπ ταπταπ ταπταπ ταπταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπταπ.

Καλησπέρα
[μα...
Κυριακή δεν είπαμε ότι είναι;;;]

* Ξύπνημα με το κοκκόρι (κάποιας άλλης παραλλήλου γιατί εδώ αργούν να ξυπνήσουν), στο Θανάση από νωρίς (με το ποδαράκι σε διπλανή καρέκλα να παραπονιέται ότι του υποσχέθηκα μπάνιο), διάλειμμα μόνο για μία μικρή βολτίτσα (για το ποδαράκι, μόλις το φτιάξαμε το ποδαράκι!), καφέδες, καφέδες, καφέδες, 10ώρο έντονο κοίταγμα της οθόνης, σβήσιμο να υπερτερεί του γραψίματος, και το προπατορικό ερώτημα πάνω από το κεφάλι μου ("τι θα φάμε") ... γρουμφ!