Πολύ μου αρέσει η έκφραση "
Πάσχα του καλοκαιριού". Έχει λίγο κάτι από αυτό που εγώ ορίζω Ελλάδα ... Anyways, too late, too much alcohol in my blood stream -wise not to take the car!
Ξέφυγα, όπως όλοι ξέρουμε, τέτοιες μέρες είναι σοφό
(εκτός από alcohol, πολλά λίτρα νερό και καρπούζι) να έχει κανείς lime στο ψυγείο του, ελπίζω να έχετε και μέντα γιατί ακολουθεί ένα super πειραματικό που μόλις εξετέλεσα με απόλυτη επιτυχία
(ελπίζω) :). Λοιοιοιπόν:
Διαλύουμε ένα κουτάλι της σούπας ζελατίνη σε 1/4 της κούπας ζεστό νερό.
Σε ένα κατσαρολάκι, προσθέτουμε 1/4 της κούπας νερό και 1/4 της κούπας ακατέργαστη ζάχαρη και τα αφήνουμε να βράσουν μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη.
Αποσύρουμε από την εστία, προσθέτουμε την ζελατίνη και ανακατεύουμε μέχρι να διαλυθεί.
Στην συνέχεια προσθέτουμε 1/2 κούπα λευκό ρούμι
(από το καλό!), τον χυμό από 5 limes (μισή κούπα χυμός περίπου), 1 1/4 κούπα λεμονάδα (όϊ σύντεκνε με ανθρακικό, στίβουμε λεμονάκια ή αν βαριόμαστε ΧΩΡΙΣ ανθρακικό) και 1/2 της κούπας ψιλοκομμένη μέντα. Το μοιράζουμε δε 4 ποτήρια
(εκτός και αν μας ενοχλεί αισθητικά η μέντα οπότε μπορούμε να την απομακρύνουμε) και αφήνουμε στο ψυγείο για τουλάχιστον 4 ώρες. Διακοσμούμε με φρέσκα φύλλα μέντας και φέτες (ή το ξύσμα) lime.
ΠΡΟΣΟΧΗ: η ποσότητα φτάνει για 4 ποτηράκια... Θα πρέπει να έστυψα την παραγωγή ολόκληρου του δέντρου για αύριο!
night night
[ζέέέέέστη... ταπ]
Τα μικρά γύρισαν στο Ίδρυμα, έχω πει την φράση με τον κατεργάρη ουκ ολίγες φορές εδώ και δυο τρεις μέρες. Φασαρία -η καλή!
One of these days ... Ξέρετε τι εννοώ. Εκείνες τις μέρες που από το πρωί όλα πάνε στραβά ... Όχι καταστροφικά στραβά, χωρίς μεγάλα δράματα. Απλά μικρές, διαδοχικές, φρικτά πληκτικές και ανεγκέφαλες χαζομάρες. Όλη μέρα.
Αυτές τις τελευταίες μέρες, το "μέσα" δεν αντέχεται καθόλου. Ακόμα και με το κλιματιστικό full power ... Μα ... τέτοιες μέρες μέσα??? Δύσκολο, huh? (it defeats all reasons for being here). Οι μικρές και μεγάλες αποδράσεις βοηθάνε μόνο όσο είσαι μακρυά από τις οθόνες. Πάντα γυρνάς για την "κούρσα της ταλαιπωρημένης πρότασης" σε ένα δωμάτιο που -όσο φωτεινό και αν είναι- δεν φέρνει μέσα το καλοκαίρι.
Πολύ μου αρέσει η έκφραση "Πάσχα του καλοκαιριού". Έχει λίγο κάτι από αυτό που εγώ ορίζω Ελλάδα ... Anyways, too late, too much alcohol in my blood stream -wise not to take the car!
ΣΚ πάνω (μέσα) στο κύμα, με αέρηδες και μπουρινάκια και δροσιά και ηρεμία, μακρυά από τον Bob (τον μάστορα), την σκόνη, την ζέστη και την ΕΕ.
Κάποιος νόμος πρέπει να υπάρχει ΚΑΙ για το πέραν των εργασιών του Buster, του Demolition Master, έτσι;;; Jeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeez, έκανα το λάθος και γύρισα στο σπίτι νωρίς. Στις 5:30 ...
Είναι ευγενικοί, δεν μπορώ να πω ... Και refreshingly χαμογελαστοί ... Και σέβονται και τις ... ανησυχίες της γειτονιάς. Σκέπασαν ένα ολόκληρο κομμάτι της πολυκατοικίας μας, επειδή τους εξηγήσαμε ότι τα φυτά μας ίσως ταλαιπωρηθούν με την σκόνη (όόόόλες οι γειτόνισσες ενωμένες κατά της καταπίεσης της γλάστρας ... λίγα περνάει για να επιβιώσει στους Τροπικούς;;;). Και, παρόλο που μαζεύονται από τις 7 παρά τέταρτο, δεν βάζουν τρυπάνι ποτέ πριν από τις 7 ... Και ναι, στις 7 (07:00) εγώ είμαι ήδη στον 2ο, 3ο ή 4ο καφέ (depending on the day and the mess) ΑΛΛΆ ... seriously, είναι καιρός τώρα για χτισίματα;;; Ε;;;; Το νευρόνιο είναι ευαίσθητο το πρωΐ. Όσο και αν το έχεις προειδοποιήσει. Μπορεί να έχει δει (σαν μέσα σε όνειρο ένα πράγμα) την Ρόζα την Μπουλντόζα να ετοιμάζεται, τον κολλητό της τον Ανδρέα τον Εκσκαφέα να τρίβει χαρούμενα το... μάρσιπο, και τον Buster τον Demolition Master (συγγραφική αδεία) μες την τρελλή χαρά ΚΑΙ πάλι, εκείνο το πρώτο Ταρ ταπ ταπ ταπταπ είναι αρκετό για να το κάνει φραπέ ... Και μάλιστα από εκείνους τους ΠΟΛΎ αντιπαθητικούς που ο αφρός τους διατηρείται για μέρες ...
