κοπάνα

Μετά από αλλεπάλληλες διαβουλεύσεις και διαπληκτισμούς με το ψυγείο ανακάλυψα ότι έχει χαρακτήρα. Εκρηκτικό παλιοχαρακτήρα. Τις τελευταίες εβδομάδες, μου έδειξε ποιος είναι το αφεντικό, με παίδεψε και λιγουλάκι, με εντυπωσίασε με το φοβερό του timing (μα 1 fempto πριν το χρειαστώ πολύ;;;;), έκανε το πάτωμα της κουζίνας μου να λάμπει σταθερά από καθαριότητα (μα αυτο-απόψυξη ανά 2 μέρες;;;), μου χάρισε και ένα ψιλοκαψιμάκι στο χέρι (στην επιφάνειά του ψήνεις άνετα οτιδήποτε αρκεί να νικήσεις το πρόβλημα της βαρύτητας), υποψιάζομαι ότι έφταιγε ΚΑΙ για το πέσιμο της ασφάλειας προχτές το βράδυ αλλά δεν κατάφερα να του πάρω κουβέντα για αυτό ... Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απειλή στο ζεν ενός χώρου από ηλεκτρ(ον)ικές συσκευές με προσωπικότητα. Τις τελευταίες εβδομάδες ήξερα ότι ήξερε ότι μαγειρεύω κάτι ... γρουμφ! Όταν αρχίσουν να παίρνουν αυθαίρετες αποφάσεις οι συσκευές ... τις αλλάζεις ή μετακομίζεις, simple (same as with autoupdates. Νo, NOT now .... ταπ).
Αφού λοιπόν παραδέχτηκα ταπεινά ότι νίκησε ήταν απαραίτητο να διαφυλάξω το ζεν του σπιτιού. Μάλιστα για να μην το ωθήσω σε ακόμα πιο ακραίες εκδηλώσεις δύναμης (*) έκανα κρυφά τις βόλτες μου στις "εκπτώσεις" και παράγγειλα τον διάδοχο. Και ... ναι ... ο χαρακτήρας του φάνηκε από την αρχή:
1. Ο διάδοχος (όχι στην πολυπόθητη γυαλιστερή του μορφή αλλά τα δόντια θα κοιτάμε τώρα;) είχε μισή τιμή από ότι πριν τις "εκπτώσεις" (όσο δηλαδή κοστίζει στον υπόλοιπο πλανήτη ΧΩΡΙΣ εκπτώσεις),
2. Ήρθε στα ιερά χώματα της Λεβεντογέννας 2 ολόκληρες μέρες ΠΡΙΝ την προβλεπόμενη (γουάου),
και
3. Μου έδωσε μια εξαίρετη ευκαιρία να κάνω κοπάνα.
Γιατί κοπάνα ;;; :))) Να μου θυμίσετε να σας πω κάποια στιγμή και για την Christine του εργαστηρίου. ... ταπ...

Καλημέρες
[Καφές Νο 5 και
χαχαχα ακούω τον παλιατζή!!!]