H μιμόζα -καφές #7

Κάθε ΣΚ, ό,τι και αν κάνω, κάποια στιγμή βρίσκομαι και σε κάποιο από τα mall (και δεν έχουν καθόλου λίγα η pretend και οι Γαλλοπεριοχές τριγύρω) ... Call it fate (aka I'll never become rich) or call it entropy. Όντας πάντα αυξημένη η εντροπία μου δεν μου επέτρεψε ποτέ να μάθω τον ΚεντροΕυρωπαϊκό τρόπο να ψωνίζει κανείς : Κάθε μέρα ψωνίζεις αυστηρά ότι χρειάζεσαι, γραμμάριο παραπάνω. Ποτέ, ποτέ, ΠΟΤΈ στα τόσα χρόνια που περιφέρομαι στην περιοχή δεν έχω καταφέρει να το κάνω αυτό με αποτέλεσμα να βασανίζω συχνά το "standard ΚεντροΕυρωπαϊκό ψυγείο" (small enough to fit only the day's shopping plus some alcohol).
Ξέφυγα ... Το Σάββατο βρέθηκα -μεταξύ Tour de France και καφέδων- σε ένα τέτοιο mall, για τα απαραίτητα και για "ΤΟ απαραίτητο της εβδομάδας" (ΣτΨ. Το "απαραίτητο της εβδομάδας" είναι κάτι που η KV δεν χρειάζεται καθόλου, αλλά για εκείνο το psec που το βλέπει πιστεύει ότι το χρειάζεται περισσότερο απ'όόόόόλα τα άλλα. Συνήθως είναι gadget, λαμπερό, ακριβό και άχρηστο. Αυτή την φορά όχι, η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα). Ξέφυγα ξανά ... ΤΟ απαραίτητο της εβδομάδας ήταν φυτά ... Ξέρω ... έχω κάνει το διαμέρισμα κήπο αλλά ... ένα πλατύφυλλο βασιλικάκο τον χρειαζόμαστε, δεν το χρειαζόμαστε; Είναι είδος πρώτης ανάγκης και μακροπρόθεσμα κέρδος, αν σκεφτεί κανείς πόσο στοιχίζει το φύλλο στο super market. Δίπλα στους βασιλικούς (κανένα χιλιόμετρο δίπλα) είχε και τα γνωστά καφεόδεντρα Arabica, γράπωσα άλλα δύο (φροντίζω για το μέλλον, όλοι οι φίλοι μου έχουν πλέον και ένα Arabica), και δίπλα (ένα 20λεπτο δίπλα...) μία μιμόζα, η Mimosa pudica.

Τώρα μπαίνουμε στο θέμα μας, τσάμπα διαβάσατε όλα τα παραπάνω!
Δεν το ήξερα όταν την πλησίασα αλλά η συγκεκριμένη μιμόζα είναι εντυπωσιακή ... Την λένε και TickleMe Plant στις αποικίες του νησιού, Makahiya (στις Philippines,"shy"), mate-loi (false death στην Tonga) ... Βραζιλιάνα στην καταγωγή της και -όπως ανακάλυψα- αντιπροσωπευτικότατο δείγμα της τελειότητας του σχεδιασμού της φύσης. Δεν είναι όμορφο ή ξεχωριστό εμφανισιακά φυτό. Ίσα ίσα ... Είναι όμως τέλεια στον σχεδιασμό και την μηχανική. Κλείνει τα φύλλα της με διάφορα εξωτερικά ερεθίσματα : μια αλλαγή στην πίεση (ένα απλό χάδι), την θερμοκρασία ή μια απότομη κίνηση και αμέσως βλέπεις αντίδραση. Γρήγορη, σοφή, καθόλου τυχαία, αντίδραση. Δεν ξέρω γιατί η φύση την σχεδίασε έτσι την μιμόζα, μάλλον θα είναι κάποιο είδος αυτοπροστασίας (ίσως κάποιο κακό ζουζούνι μπορεί να φάει τα φύλλα της μόνο όταν αυτά είναι ανοικτά*), σίγουρα όμως υπάρχει λόγος, η φύση δεν είναι καθόλου χουβαρντού στους σχεδιασμούς της, δεν βάζει extra's για εντυπωσιασμό και μόνο ή για να δείξει ότι μπορεί ...
Η μιμόζα ήρθε μαζί μου στο Ίδρυμα σήμερα. Ο Γαλλοπληθυσμός χάζεψε με το καινούριο μας gadget και θυμηθήκαμε όλοι (κρυφά) ότι οι στόχοι που θέτουμε στις έρευνές μας είναι πλασματικοί. Κάνουμε (εμείς και άλλοι πολύ ΠΟΛΥ καλύτεροι από εμάς) ό,τι καλύτερο μπορούμε και αυτό σπάνια είναι αρκετό για κάτι πραγματικά καινούριο και τέλειο (πειραματικά, τεχνικά, δημιουργικά) ...
Στο θέμα μου όμως... Το σημερινό μου πείραμα πέτυχε απόλυτα (μουλωχτός σχεδιασμός always gets an extra point) : αντί να προβληματιστούν και πολύ-πολύ οι συνεργάτες μου με το φιλοσοφικό της υπόθεσης (και δίκιο είχαν, και εδώ που το έγραψα, βαρύ μου φάνηκε), έψαξαν να βρουν τους 1000 και 1 τρόπους που ενοχλούν μία -μέχρι χτες- ήσυχη και ανυποψίαστη μιμόζα και εγώ ήπια τον καφέ μου άνετα αφού είχαν άλλον να βασανίζουν!

Καλησπέρα
[jersey με 30κάτι βαθμούς;;;
είναι τρελλοί αυτοί οι Γαλλένιοι]

*