post

Το νευρόνιο χρειάζεται μασάζ (ή κάποιο σύστημα ανάνηψης) για να γράψει post ... αυτό.

Καλησπέρες
[και ...
πως θα στολίσουμε δέντρο έτσι;;;;
θα μας ενοχλούν τα φωτάκια στο γυαλί ηλίου...
ταπ]

5:30...

... ήταν η ώρα που ήθελα (ετοιμάστηκα) να φύγω ... ΧΑ! Σκοτείνιασε στο νηπιαγωγείο (όταν ήρθα ήταν σκοτεινά επίσης), άκουσα να φεύγουν μικροί και μεγάλοι και εγώ ακόμα στον Θανάση μου με τη λίστα ατελείωτη ... Όσο για το αποτέλεσμα; Είμαι απόλυτα σίγουρη ότι κάποιο εκνευρισμένο mail θα με αναγκάσει πρωί πρωί αύριο να ανοίξω την database. Ναι -ναι -ναι, αποκτήσαμε καινούργια database: Με τις eligible δικαιολογίες και την λίστα που μας θυμίζει που τις έχουμε ήδη χρησιμοποιήσει ... ταπ?

Σπέέέέρα
[γιατί γιατί γιατί γιατί;;;;
δεν έχω σηκώσει κεφάλι... ταπ]

*

.... back to work από πολύ πολύ ΠΟΛΎ νωρίς. Είναι στατιστικά αποδεδειγμένο ότι όλη η δουλειά της μέρας γίνεται πριν: Εκείνο το δίωρο, τρίωρο πριν την εμφάνιση των μικρών και κυρίως πριν την εμφάνιση των μεγάλων. Είμαι σίγουρη ότι αν θέλω/πρέπει να δουλέψω αποδοτικά αρκεί να μείνω σπίτι! Δεν ξέρω πως οργανώνονται οι άλλοι στη δουλειά μου, εγώ απλά δεν προλαβαίνω. Δεν έχει να κάνει μόνο με τον παλιοχαρακτήρα μου ή το τεμπέλικο νευρόνιο, φαίνεται να υπάρχει κάποιος sensorας ηρεμίας: Μόλις καταφέρεις να τελειώσεις κάτι, ανακαλύπτεις ότι ... περίμενε ΚΑΙ κάτι άλλο. Anyways το προσπαθώ και καμμιά φορά, πλέον, σε εμένα τουλάχιστον η προσπάθεια (διάθεση) αρκεί.
Όσο για το Μπλε. :) Ήλιος, ζέστη, απολαυστικά ήρεμη θάλασσα, γιορτές, χαμόγελα, παιχνίδι με τα μικρά. Συμπυκνωμένο break και catching up, καινούρια σχέδια. Έχω αρχίσει σχεδόν να πιστεύω ότι μπορεί -eventually- και να κρεμάσω κάτι σε ένα τοίχο και να μείνει εκεί για πολλά πολλάάά χρόνια. Τέλειο δεν θα ήταν;;; Για να δούμε ... {και από την άλλη ... whow, πως βάζεις κάτι σε ένα τοίχο με την προοπτική να μείνει εκεί πολλά πολλάάάά χρόνια??? spooky! μπρρρρ}

Καλή Εβδομάδα
[Καφές Νο 4, ησυχία στο Ίδρυμα
η καλυτερότερη ώρα]

ΣΚ!

Δεν φυσάνε αέρηδες σήμερα, δεν έχει μουσώνες (γουάου δύο μήνες τώρα αρχίζει κάθε Πέμπτη μεσημέρι!] άάάάάρα: Ευκαιρία για το long overdue ΣΚ στο μπλε! Παίρνω την παλιο-ίωση μαζί (γιες, ακόμα) μου και εξατμίζομαι!

doooooei
[σήμερα δεν,
το ΣΚ όμως???]

Tapping

Source: xkcd.com (btw check this)

... last minute tapping, στο πληκτρολόγιο αυτή τη φορά. Γράφω, σβήνω, σβήνω ... Δεν έχω ξεκολλήσει από το γραφείο 2 μέρες τώρα και ακόμα να αποφασίσω το "πως πρέπει" να γραφτεί αυτό το κείμενο ... {rds} Κατηγόρησα τα γονίδια, την γρίπη, τον καιρό. Απλά είναι δύσκολο να γράφεις χωρίς την οπτική και άλλων. Δεν έχει σημασία αν συμφωνείς ή διαφωνείς με την άποψή τους, μια άλλη ματιά είναι πάντα fresh, βοηθάει να αποφασίσεις πολύ πιο εύκολα ...

γρουμφ
[ταπ,
όόόόόχι δεν σηκώνει άλλη παράταση]

κάτω από την πόρτα

Στο νηπιαγωγείο έχουμε ένα πολύ συγκεκριμένο πρωτόκολλο εργασίας. Χρειαζόμαστε κάτι / οτιδήποτε;;; Κάνουμε μια αίτηση. Δεν είναι τόσο απλές αυτές οι τρεις λέξεις -κάνουμε μια αίτηση: πρέπει να βρούμε την αίτηση (πράγμα ... πολύπλοκο as they have a mind of their own), να βρούμε φωτοτυπικό (σιγά μην υπάρχει και δεύτερο αντίγραφο), να πάρουμε 2-3-... (έως 10) υπογραφές από διαφορετικά μέρη, να την καταθέσουμε για την τελική υπογραφή, να την ξαναγράψουμε γιατί κάτι είχε ένα ορθογραφικό λάθος αφού την ξαναβρούμε και την ξαναβγάλουμε φωτοτυπία κλπ κλπ κλπ. Μετά την πρώτη έγκριση την καταθέτουμε στην ανάλογη υπηρεσία που θα αναλάβει ΤΟ έργο. Να σημειώσω ότι οι μύθοι λένε πως όόόόόόλες αυτές οι υπηρεσίες υπάρχουν και εκτός χαρτιού ... Λένε, εγώ δεν τις είδα ποτέ, πάντα πετάω την αίτηση κάτω από την αντίστοιχη -κλειστή- πόρτα ... και περιμένω, και περιμέέέένω και μετά ... ε, ναι , 9 στις 10 φορές κάνω τη δουλειά μόνη μου ήσυχη ότι τίμησα το πρωτόκολλο.

Πως τα θυμήθηκα αυτά βραδυάτικα;;; Η χαρτοκλέφτρα με έβαλε να δω τα χθων και έτσι έπεσα πάνω στην παρουσίαση της οργανωμένης και υποχθόνιας παγκόσμιας συνωμοσίας κατά της χώρας μας και του ... πολιτισμού in general (not my words). Για τον δίσκο της Φαιστού μιλάω. Μετά την επιστροφή μου στα πάτρια βρίσκω απόλυτα φυσικό και λογικό να μην τον έχουμε μελετήσει και χρονολογήσει -ποτέ. Πίστευε και μη ερεύνα;;; Όόόόόόχι, εμείς την κάναμε την αίτηση, στην ανάλογη υπηρεσία, είναι κάτω από την πόρτα χρόόόόόνια τώρα (100) και αν μερικά επιστημονικά περιοδικά σεβόντουσαν τον εαυτό τους, θα περίμεναν τα αποτελέσματά μας πριν δημοσιεύσουν τα συκοφαντικά τους άρθρα. Ζητάμε πολλά;;;

Night Night
[ναι ...
άλλη σκασίλα δεν είχαν]

Για την ιστορία, θα ήθελα πραγματικά να κάνουν λάθος, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που θα ήθελα να ξυπνήσει ο μαρμαρωμένος βασιλειάς.

♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫

Ύπνος, τσαγάκια, περτικαλάδες και κοπάνα όόόόόόλη τη μέρα σήμερα ... Αναστήθηκα λίγο (ή φταίει το depon No32???). Θα δείξει!
Anyways, η φίλη μου η χαρτοκλέφτρα με έβαλε να δω τιβί το βραδάκι ... και ενώ την προηγούμενη φορά αυτό που είδα με είχε ειλικρινά εντυπωσιάσει -μπορώ να πω και σημαδέψει (μα να κυκλοφορούν ανάμεσά μας χθων και να μην μου έχει συστηθεί ποτέ και κανένα;;; άάάάσε πια τις πύλες και τους τριγωνισμούς, τι έχανα τόσα χρόνια η μετανάστρια), σήμερα ... χαλβάς το ημίωρο ... Έπαιξαν όμως αυτό εδώ το κομματάτσι για μερικά δευτερόλεπτα:

"... To martinique, that monserrat mystique ..."

και (τότε ακριβώς πρέπει να ήταν που έπιασε και το deponάκι!) καλοκαίριασε! Αυτά τα -χωρίς κανένα λόγο- καλοκαιριάσματα (!) είναι τα καλυτερότερα, έτσι;;;
Since then:
♫ Πήρα την μεγάλη απόφαση να κλείσω επιτέλους την θεσούλα μου για 2 συνεδριάκια που χαλβαδιάζω καιρό (η φτώχεια θέλει καλοπέραση και αν είναι στην συγκεκριμένη περιοχή η καλοπέραση, ακόμα καλύτερα!),
♫ Επιτέθηκα στο "δωμάτιο της ντροπής" και έφερα τα πάνω κάτω (καιρός του ήταν, ή όχι;;; έχει πολλή δουλειά ακόμα πάντως ... :( ),
♫ Στρώθηκα στο γραφείο και φτιάχνω την δουλειά της επόμενης εβδομάδας χωρίς το τρέξιμο της τελευταίας στιγμής (όόόόόχι, το deadline μπορεί να περιμένει μέχρι την Κυριακή). Τελικά, μερικά κομμάτια της δουλειάς είναι super-διασκεδαστικά όταν έχεις την πολυτέλεια να τα κάνεις όπως θέλεις!
Μουσικούλα και καφές Νο 6, 7 ή 8 ... Μου φαίνεται ότι κερδίσα σε ύπνο κατά τη διάρκεια της μέρας, θα το καταναλώσω άμεσα!

Καλησπέρες
[αν ... δεν θεραπευόμουν και αύριο
μήπως τελικά έκανα περισσότερη δουλειά εδώ;]

♫ ... και μόνο ο ήχος : "Key largo, montego" ... mouth-watering παλιμπαιδισμοί ...

goed

Φωτεινά "καλαμαράκια" σήμερα :) Goed, heel goed.

Σπέραααα [στη μάχη με τη μυτούλα!]

U R

<--- here!

Μάτια που καίνε, μυτούλα άχρηστη (yet ενοχλητικά απαιτητική), λαιμός χάλια, φωνή Νοταρά και "αχ αχ τα πλευράκια μου" ... {καμμία αναφορά στο deadline, ελπίζω να το περίμεναν πια}
Seriously όμως... το συμβόλαιό μου ΔΕΝ έλεγε Νοτιάδες, μουσώνες και ιώσεις. Έλεγε μπάνια μέχρι τα Χριστούγεννα. Γρουμφ.

Night Night
[$#@%$%]

# Παράξενο πράγμα η μνήμη ... Άτιμη εντελώς. Όταν έκανα την γνωστή pros & cons λίστα (mentally πάντα, μην τρελλαθούμε) για να αποφασίσω αν θα μετακομίσω εδώ, ο καιρός ήταν στα pros. Pros δαγκωτό. Μια κίτρινη ομπρέλα -μόνιμος κάτοικος του γατιού φίλης & γνωστής χαρτοκλέφτρας- μου θύμισε την εποχή (τόόόόόότε) που ήμουν σαν τα 4χρονα του νηπιαγωγείου μου. 'Οταν έφτιαχνα τις πρώτες (μιας μεγάάάάάλης σειράς από) κούτες, ο Λεβεντογέννης θείος μου συνέστησε να μην πάρω την ομπρέλα μου μαζί "Στη Λεβεντογέννα ΔΕΝ βρέχει ποτέ". Ήταν το πρώτο πράγμα που αγόρασα... ταπ ... Όχι, δεν βρέχει σήμερα απλά με ενοχλεί που οι μνήμες επιστρέφουν ετεροχρονισμένα ... ... ... ... ... ταπ

κούπες

Βερολίνο, Σεπτ' 08
(φωτο Guardian/Assoc.Press)

Γινόταν να μην ανεβάσω αυτές τις εικόνες;;;; Θα ήταν γλυκύτερες μόνο αν ήταν γεμάτες οι κούπες. Φανταστείτε τη μυρωδιά 77000 φρεσκοφτιαγμένων, αρωματικών, αχνιστών καφέδων σε μια πόλη με τα vibes του Βερολίνου... πύλη για τον παράδεισο ... :)

Κάπως έτσι πάντως είναι και ο νεροχύτης μου αυτή τη στιγμή. Τα Κυριακάτικα "οικιακά" περιορίστηκαν στο φόρτωμα του Ντορή (το πλυντήριο). Ούτε στα φυτά δεν έδωσα σημασία σήμερα (ε καλά, τσέκαρα τους ηλιους στο μπαλκόνι, μου φτιάχνουν το κέφι). Κολλημένη στο γραφείο. Καφέδες, γράψιμο χωρίς -καμμία- έμπνευση, ετεροχρονισμένες δουλειές και αέρηδες ...
Αρχίζω να υποψιάζομαι ότι χειμώνιασε λίίίγο στους Τροπικούς ... Κρίμα που η θερμοκρασία και τα χρώματα δεν είναι ανάλογα της εκκολαπτόμενης συννεφομαυρίλας και των αέρηδων μουσώνων ... χμμμμμ ...
Back to work ...

Καλησπέρες
[Για τον Τοτό το είπαμε,
αυτό με το ποδήλατο το είπαμε;]

Άσυλο ...

... ανιάτων.

... ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ ταπταπ ταπ.

Καλημέρα
[πω πωωωωωω τρέξιμο
... γρουμφ !!!]

Η συζήτηση μετά αφορά το ποιος έφταιξε και καταλήγει -αφού χορτάσουμε εντυπώσεις- σε άφεση αμαρτιών ... Τέλος καλό (;), όλα καλά! "Ο δράστης βρε είχε τελικά καλή ψυχή αλλά τον έχει καταστρέψει η @#%$# η κοινωνία και το @#$!@-σύστημα" {-αυτό που δεν έχει πρόσωπο;;; αυτό! Γιατί εμείς που έχουμε, φυσικά ΚΑΙ ενημερώνουμε ΚΑΙ κοιτάμε έξω από το κουτί μας ΚΑΙ τολμάμε να απαιτήσουμε τα obvious ... ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ}. Μερικά πράγματα {που θα έπρεπε να είναι έξω από την λογική μας} δεν έχει νόημα να τα συζητάμε μετά {και μάλιστα κυρίως με τον εαυτό μας}.
Όταν το κλΉμα είναι στραβό, μήπως να μην κοιτάμε μόνο τον γάϊδαρο {κακέ ΚΑΚΈ Ντορύ};;;